πατερας εργασιομανης κ ανευθυνος

Καλημέρα σε όλους!
Ηθελα να μιλησω για τον πατερα μου ο οποιος με απογοητευει συνεχεια...οι γονεις μου χωρισαν οταν ημουν 1, ο πατερας μου εξαφανιστηκε απο τα 6 μεχρι τα 12 γιατι δεν ηθελε να πληρωσει διατροφη και η μαμα μου δυστυχως δεν τον κυνηγησε δικαστικα. Μεγαλωσα με πατριο πολυ καλος και αργοτερα απεκτησα και μια αδερφουλα. Ο πατέρας εμφανίζεται στα 12 να μου πει χρονια πολλα στη γιορτη. Αργοτερα στα 14 επαθα ενα σοβαρο ατυχημα βοηθησε στην πληρωμη του νοσοκομειο αλλα δεν ερχοταν συχνα να με δει..οταν πηγα 18 αποφασισα να φυγω απτο νησι που εμενα να σπουδασω αθήνα οπου βρισκόταν ο πατερας.αρνουμαι να μεινω σπιτι του και νοικιάζω διαμερισμα. Τωρα που τελειωσα τη σχολή και με πολλά ψυχολογικά προβλήματα, εχω περασει καταθλιψη, μετατραυματικο στρες, υποχονδρίαση, χρηση ουσιων αλλα περιστασιακη καμια σχεση με εξαρτηση αλλα με επηρεασε, μοναξια εχω κανει πολλα χειρουργία για το ατυχημα απο το 2002 ως τωρα με το τελευταιο το 2008, τοτε ανέπτυξα σωματομορφη διαταραχη οπως διαταραχη σωματοποιήσης με προβληματα στο λαιμο και το στομάχι ,στην αρχη υποθηκε οτι εφταιγαν τα παυσιπονα αλλα τωρα το αντιμετωπιζω με λαντοζ και χαναχ..
Τελος παντων τελειωνω τη σχολη και αποφασιζω να δουλεψω μαζί του στην εταιρεία του την οποία ιδρυσε το 88 που γεννηθηκα με τα λεφτα του πατερα της μαμας μου.
Παιδια μου φερεται σαν τον χειροτερο υπάλληλο, με πληρωνει παρτ ταιμ ενω δουλευω 8 ωρες παιρνω 428 ευρω ενσημα μισα, του ζητάω μια χαρα με βαζει να κανω υπευθυνες δηλωσεις και να πηγαινω να τις επικυρωνω στα κεπ με αυτό που ζητάω..μου χε ζητησει να δουλευω και σκ και εγινε χαμος..εδω, ο πρωην ψυχίατρος μου χε πει να φυγω απο τον πατέρα γιατι θα χειροτερέψω κ αυτος φταιει για ολα τα προβλήματα μου..
Επίσης θα ήθελα να πω πως αντιμεταπίζω προβλήματα στις σχεσεις μου, δεν εχω φιλους καθόλου και γενικά μπλεκω σε ερωτικές σχέσεις ακατάλληλες, τωρα εχω σχεση με ενα παιδι που με προσεχει μεν αλλα κανει χρηση ναρκωτικων κυριως κοκα, φριμπακιας..ο πρωην τον εστειλα στο νοσοκομειο οταν του ανοι3α το κεφαλι με ενα ποτηρι, αλλος πρωην ηταν αστυνομικος, νευρικος, βλαχος και με χτυπησε ασχημα και χωρισαμε,γενικα μπλεκω και πιστευω πως φταιει το λαθος προτυπο η ανυπαρκτο προτυπο αντρα που εχω στο κεφάλι μου με αυτον τον μ..για πατερα που χω που για να μιλήσουμε πρεπει να ναι μπροστά δικηγόρος..
Ο πατερας ειναι εργασιομανης, ταξιδευει συνεχεια, δουλευει ολη μερα , σκεφτεται επιχειρηματικα και μονο, ειναι τσιγκούναρος και τελειομανής...
Ηθελα να τα πω ολα αυτα περιμένω τα σχολια σας..παρηγοριστε με..

elirene, για μένα καλό θα ήταν να αλλάξεις δουλειά κούκλα μου αν μπορείς να βρεις. Γιατί να κάθεσαι να σε εκμεταλλεύεται; Και θα σου κάνει καλό και σένα, να ξεφύγεις απ\'αυτόν.

ναι, το σκεφτομαι ηδη ψαχνω αγγελίες...απλα οταν γινει αυτο ξερω πως θα τσακωθουμε πολυ ασχημα και δεν θα μου ξαναμιλησει..ολα αυτα λεει τα κανει για να με σκληραγωγησει εμενα που ειμαι ευαισθητη σαν φιλο μαρουλιου με φυσσας και πεφτω κατω...δεν μπορω να καταλαβω δεν εχει καταλαβει ποια ειμαι, δεν εχει καταλαβει οτι δεν μπορω αλλο να υποφερω..τι να πω..

Εσύ κάνε υπομονή μέχρι να βρεις δουλειά και γράφτονε. Δεν είναι άνθρωπος αυτός σωστός, δεν είναι συμπεριφορά αυτή.

Καλά δεν σε \"σκληραγώγησε\" (sic) αρκετά που εξαφανίστηκε για τόσα χρόνια; Θέλει να σου χτίσει τώρα και χαρακτήρα; Α ρε κάποιοι άνθρωποι.... (some people...)

με κατεστρεψε δεν με σκληραγωγησε..αλλα καποιοι ανθρωποι δεν πρεπει να κανουν παιδια..και μου χει πει η μανα μου και η γιαγια μ ιστοριες πως φαιροταν σαν αξεστος , πως στο σπιτι δεν εδινε ποτε λεφτα και καμαρωνε για ομιλο εταιρειων που ξεκινησε με του παππου μου τα λεφτα της μανας μου...αλλα παιδια δουλευει ολη μερα τα ματια του σαν του σκρουτζ αντι για δολαρια εχουν ευρω..αν ημουν ευρω θα με αγαπουσε περισσοτερο και στην τελικη ολη αυτη η ζωη που κανει τον εχει καταντησει με ενα σωρο προβληματα υγειας, αναπνευστικο, καρδια μπαλονακι, γαστροοισοφαγικη παλινδρομηση, πιεση, χοληστερινη ολα τα χει και αυτο το καιρο αναγαστικε να πουλησει την εταιρεια το 70 %. Το ευχαριστηθηκα γιατι η μονη του απολαυση ειναι η δουλεια δουλεια και στην τελικη οτι καταφερε του γυρισε σε χρεη και την πωληση της εταιρειας..και μου λεει περιπεκτικα σημερα εχω ξεμεινει απο αγαπη κ εγω απο λεφτα του λεω ετσι οπως μου φερεσαι, του ζητησα 180 ευρω για την τελετη αποφοιτησης και με εβαλε να κανω αιτηση γραπτη για το πως θα τα επιστρεψω απο τα 400 ευρω που παιρνω με 30 ευρω το μηνα για 6 μηνες..η μανα μου ειναι συνταξιουχα δυσκολευεται οικονομικα ο πατριος μου πηρε αναπηρικη συνταξη και ακομα να βγει..400 ευρω φτανουν για 2 βδομαδες, παροκολουθουμε κ απο ψυχιατρο θελω 140 το μηνα για το γιατρο..του τα λεω δεν καταλαβαινει και δεν ειναι οτι δεν εχει καπριτσια ειναι ολα μια χαρα λεφτα εχει και κυκλοφορει με μερσεντες αυτος κ η μητρια μου..

ας παραδεχτουμε ολοι, οτι απο πατερα ατυχησες κι ας δεις τι θα κανεις απο δω και περα , χωρις να απαιτεις απο ενα γουρουνι να μαθει ξενες γλωσσες....

παντως, οσον αφορα τις αποριες που ειχες κι εσυ ως κακοπαθημενο παιδι απο την οικογενεια σου, οταν στα ελεγαν ολα αυτα τα δυσαρεστα περι του χαρακτηρα του πατερα σου, θα μπορουσες να ρωτησεις και την μητερα σου, ποσο καιρο της πηρε για να αποφασισει να φερει ενα παιδι στον κοσμο με αυτον τον ανθρωπο που ενα χρονο μετα την γεννηση σου εξαφανιστηκε...it takes two to tango.....

Quote:

---

Originally posted by elirene
με κατεστρεψε δεν με σκληραγωγησε..αλλα καποιοι ανθρωποι δεν πρεπει να κανουν παιδια..και μου χει πει η μανα μου και η γιαγια μ ιστοριες πως φαιροταν σαν αξεστος , πως στο σπιτι δεν εδινε ποτε λεφτα και καμαρωνε για ομιλο εταιρειων που ξεκινησε με του παππου μου τα λεφτα της μανας μου...αλλα παιδια δουλευει ολη μερα τα ματια του σαν του σκρουτζ αντι για δολαρια εχουν ευρω..αν ημουν ευρω θα με αγαπουσε περισσοτερο και στην τελικη ολη αυτη η ζωη που κανει τον εχει καταντησει με ενα σωρο προβληματα υγειας, αναπνευστικο, καρδια μπαλονακι, γαστροοισοφαγικη παλινδρομηση, πιεση, χοληστερινη ολα τα χει και αυτο το καιρο αναγαστικε να πουλησει την εταιρεια το 70 %. Το ευχαριστηθηκα γιατι η μονη του απολαυση ειναι η δουλεια δουλεια και στην τελικη οτι καταφερε του γυρισε σε χρεη και την πωληση της εταιρειας..και μου λεει περιπεκτικα σημερα εχω ξεμεινει απο αγαπη κ εγω απο λεφτα του λεω ετσι οπως μου φερεσαι, του ζητησα 180 ευρω για την τελετη αποφοιτησης και με εβαλε να κανω αιτηση γραπτη για το πως θα τα επιστρεψω απο τα 400 ευρω που παιρνω με 30 ευρω το μηνα για 6 μηνες..η μανα μου ειναι συνταξιουχα δυσκολευεται οικονομικα ο πατριος μου πηρε αναπηρικη συνταξη και ακομα να βγει..400 ευρω φτανουν για 2 βδομαδες, παροκολουθουμε κ απο ψυχιατρο θελω 140 το μηνα για το γιατρο..του τα λεω δεν καταλαβαινει και δεν ειναι οτι δεν εχει καπριτσια ειναι ολα μια χαρα λεφτα εχει και κυκλοφορει με μερσεντες αυτος κ η μητρια μου..

---

λέμε πως θα πήγαινα να του σκαω τα λάστιχα από τη μερσέντες κάθε φορά που θα άλλαζε λάστιχα! :P :P :P

Quote:

---

Originally posted by elirene

εδω, ο πρωην ψυχίατρος μου χε πει να φυγω απο τον πατέρα γιατι θα χειροτερέψω κ αυτος φταιει για ολα τα προβλήματα μου..
.......Ο πατερας ειναι εργασιομανης, ταξιδευει συνεχεια, δουλευει ολη μερα , σκεφτεται επιχειρηματικα και μονο, ειναι τσιγκούναρος και τελειομανής...

---

Διαβασα τα οσα γραφεις για τον πατερα σου. Ο οποιος δυστυχως δεν ειναι ο μονος που δρα ετσι...Υπάρχουν κι αλλοι τετοιοι γονεις κ χειροτεροι δυστυχως. Οποτε ναι, ειναι ολα αυτα κ άλλα πολλα.

Κατα την γνωμη μου, αντιμετωπιζοντας κ η ιδια προβληματα με τον πατερα μου (πολλα απο τα οσα ανεφερες μου τον θυμισαν)ο κινδυνος ειναι να περασεις σε ενα αλλο μονοπατι. Αυτο, που σε οτι ασχημο ή στραβο συμβαινει στη ζωη σου, θα φταιει ....αυτος. Ναι, ειναι μεγαλο προβλημα να μεγαλωνεις με εναν τετοιο πατερα, ειναι μεγαλο εμποδιο. Ναι: δεν σε βοηθα στο να σχηματισεις και να αισθανθεις τις σχεσεις με τους αντρες ως μια ανεφελη διαδρομη με ζεστασια κ ασφαλεια. Ομως, εισαι πλεον εσυ που διαπιστωνεις ολα τα λαθη που εγιναν στο τοτε, στο παρελθον. Κ ειναι στο χερι σου πλεον, να μην τα αφηνεις να επαναλαμβανονται πλεον μεσα απο σενα κ στις σχεσεις σου με τους αλλους. Το παρελθον, η παιδικη ηλικια, οι ευθυνες σου τοτε ηταν εντελως διαφορετικες. Αφηνοντας τις ευθυνες στο ιδιο επιπεδο με το παρελθον, επαληθευεις τις χαμηλες προσδοκιες σου για τον ιδιο σου τον εαυτο.

Κ κατι τελευταιο: οταν πλεον ξερεις οτι ενα κακο εχει διεπραχθει στο παρελθον, εχεις την ευθυνη να κανεις κατι γι αυτο. Κ την επιλογη βεβαια του να μην κανεις τιποτα.

_με κατεστρεψε δεν με σκληραγωγησε..

προφανώς ρε συ σε δυσκόλεψε (μεγάλη φράση το \"με κατέστρεψε\" μπρρρ...:) εσύ τώρα θες να νοιώσεις προστασία και δη πατρική όχι να καταλάβεις τη διαφορά των 100 ευρώ σε ένα μισθό... αλλά τι να γίνει :)

Κοίτα, εγώ θα παιξω λίγο τον δικηγόρο του διαβόλου.... εγω βλέπω ενα άτομο που μιζεριάζει με την κατάσταση αλλά εξακολουθεί να είναι κολλημένο σε αυτήν την κατάσταση..... Ποιά η λογική, αφού ο πατέρας σου σου έχει δείξει οτι δεν πρόκειται να σου δώσει, εσύ ακόμα να προσδοκάς? Ποια η λογική να περιμένεις να σου πληρώσει? Μήπως κι εσύ απλώς απαιτείς επειδή είναι πατέρας σου? Και τι πάει να πει στα έλεγε η μητέρα σου και η γιαγιά σου? Τα παθήματα της μητέρας και της γιαγιάς από αυτον τον άνθρωπο δεν είναι δικά σου προβλήματα.

Ξεκόλλα (σκληρά το λεω το ξέρω) απο την λογική οτι ειναι πατέρας σου και σου οφείλει. Οπως δεν του οφείλεις εσύ, δεν σου οφείλει και αυτός. ΟΙ γονείς θέλουν και δίνουν. Απο την στιγμή που ο δικός σου δεν νιώθει και τόσο το πατρικό ενστικτο σταμάτα να περιμένεις κιόλας! Πόσο χρονων είσαι?

μα αλεξανδρε ξερεις τι περναω?μεχρι τωρα ημουν αρρωστη συνεχεια και ηταν ψυχολογικο..εδω και 2,5 μηνες παιρνω φαρμακα και καπως καλυτερα, χτες ομως δεν ημουν καλα και πηρα 2 ζαναξ, εχω φτασει σε σημειο να εχω σωματικα συμπτωματα χωρις να εχω τιποτα στην υγεια μου και οσο στεναχωριεμαι αυτα εντινονται και μου περνανε μονο με ηρεμιστικα..και τελος παντων τα λεφτα τα χρειαζομαι γιατι η μαμα μου μου δινει για να περασω και η μαμα μου ειναι σε συνταξη, ο πατριος μου ειναι να βγει στη συνταξη αναπηρηκη και δεν παιρνει λεφτα και εχω και μια ανηλικη αδερφη..του τα λεω του αλλου δεν καταλαβαινει..εξω βγαινω σπανια και παντα πληρωνει ο φιλος μου δεν εχω ποτε λεφτα, τωρα τρακαρα με το αμαξι γιατι εφυγα εκνευρισμενη τη δευτερα και τη ζημια θα μου την πληρωσει ο φιλος μου ενω θα μπορουσα να την πληρωσω αν ειχα λεφτα..θελω να κανω μια εξειδικευση και ηλπιζα πριν πιασω δουλεια οτι θα πληρωνω εχω με δοσεις τη σχολη και την ακυρωσα τελικα γτ παιρνω 400, καθε αλλος εργοδοτης θα μου δινε βασικο μισθο τουλαχιστον κ εχω και πτυχιο...
αλεχανδρε απο 14 χρονων παω σε ψυχολογους,με θυμαμαι στο λυκειο εβλεπα ψυχολογο 2 φορες τη βδομαδα, τωρα οι ψυχολογοι τι να μου κανουν παω σε ψυχιατρο 2 φορες το μηνα γιατι παιρνω και φαρμακα πρεπει να παρακολουθουμαι και τετοια..ο πρωτος ψυχιατρος που χα παει μου πε να φυγω απο τον πατερα, οτι εχει μεγαλη ευθυνη για οτι μου συμβαινει και οτι υποβοσκει πισω απο τις διαταραχες που με χτυπανε κατα καιρους διαταραχη προσωπικοτητας και του λεω οριακη? μου λεει πιο κοντα σε αυτην εισαι αλλα πιθανον να μην ειναι προσδιορισμενη..
αυτο με την πατρικη προστασια μου συμβαινει στις σχεσεις μου, βλεπω συνηθως τον αντρα καπως ετσι και θελω πολυ χαιδεμα και φροντιδα η ετσι μου βγαινει δεν ξερω αν ειναι σωστο γιατι εχω πολλες συγκρουσεις μεσα μου αλλα ειναι ομορφο..
ειμαι 22 χρονων φει, δεν περιμενω τιποτα παραπανω απο αυτα που θα εκανε καθε εργοδοτης, εκεινος περιμενει να γινω σαν και αυτον μια πολυ καλη επιχειρηματιας ενω εγω δεν ειμαι διατεθειμενη, να δουλευω μεν αλλα δεν μπορω να σκοτωνομαι εχω προβληματα υγειας απο το ατυχημα οπως οσφυαλγια, σπονδυλοαρθριτιδα απο εγχειρηση στη σπονδυλικη στηλη, ψυχολογικα συμπτωματα στο στομαχι και στο λαιμο, ειμαι 40 κιλα δεν αντεχω, παιρνω φαρμακα αμα με πιανουν συμπτωματα περνω ηρεμιστικα και πεφτω λιγο..οταν αργω απο δω και φευγω 6-7 αντι 5 ..8 πεφτω για υπνο, εντομεταξυ αυτος μου φαιρεται ετσι γτ επελεξε να σποδυασω αντι να δουλεψω στα 18, δεν καταλαβαινω ειναι τοσο αργα να δουλεψεις στα 21-22, το μαρτιο που επιασα δουλεια ημουν 21..δεν ζουμε ολη με τα ιδια ονειρα εγω θελω ηρεμια γαληνη, να δουλευω μεν αλλα οχι να αδικουμαι και δεν μπορω να ερχομαι σε συγκρουση συνεχεια πολλες φορες ειμαι στη δουλεια και νομιζω οτι θελω να βαλω τα κλαματα η να του σπασω το κεφαλι καλυτερα κ αυτου και τους διευθυντες τσιρακια πουχει που μου φερονται με το χειροτερο τροπο..

Πρώτη φορά ακούω για κάποιον που είναι εργασιομανής ότι είναι ανεύθυνος. Ίσα ίσα όταν παρέχεις στην οικογένειά σου ότι χρειάζεται γιατί να θεωρήσε ανεύθυνος.


Θα με μισήσεις,αλλά εγώ νομίζω ότι ο πατέρας σου μπορεί να είναι και απογοητευμένος από την οικογένεια του και να το έχει ρίξει στην δουλειά.

Janet το να ειναι υπευθυνος προς την οικογενεια ειναι τελειως διαφορετικο απο το να είναι κανεις υπευθυνος προς την δουλειά του... Η αγάπη δεν αγοράζεται με το χρήμα. Τα παιδιά πρέπει να βλέπουν εναν πατέρα που ασχολείται, παιζει μαζί τους, τα αγκαλιάζει. Ο πατέρας δεν ειναι μηχανή χρήματος. Εγώ διαφωνώ μόνο στον τροπο που η ίδια αντιμετωπίζει την κατάσταση. Ο πατέρας μπορεί όντως να ειναι ανεύθυνος.

Μ\' όλα αυτά που λες και περνάς elirene, το ξέρεις ότι δεν τον \"τιμωρείς\" έτσι;
Αυτό το αίσθημα αδικίας είναι πολύ επικίνδυνο κατά τη γνώμη μου. Βέβαια επικίνδυνο είναι και να περιφέρεσαι δίπλα σ\' ένα τραύμα που δεν έχει επουλώσει ή και μπορεί να μην επουλωθεί ποτέ... (τραύμα εστί ο τρόπος που συμπεριφέρθηκε ο πατέρας σου).
Μακάρι αυτό να μη \"βάψει\" όλες σου τις σχέσεις με ένα χρώμα μελανό που δεν είναι δικό σου...
Αν σκεφτείς πίσω από αυτά που κάνεις μπορείς να δεις πολλά... δηλαδή να προλαβαίνεις τον εαυτό σου και να γνωρίζεις τι και γιατί το κάνεις.

Μπορεί π.χ. να μένεις σε μία κατά γενική ομολογία άθλια δουλειά, προσπαθώντας να αποσπάσεις μία ετεροχρονισμένη και παρελθούσα πατρική προστασία. Όμως μπορεί η δουλειά να είναι σκατά! (ο μισθός σίγουρα είναι). Μήπως έτσι ψυχοραγείς και κλείνεις άλλες ευκαιρίες;

Δεν υπάρχουν εύκολες απαντήσεις.