ΕΙΔΑ ΚΑΤΙ ΣΤΟ ΠΛΗΚΤΡΟΛΟΓΙΟ ΚΑΙ ΚΟΛΛΗΣΑ

Ημουν χθες στο pc και ειδα κατι, σαν μια μικρη τριχουλα ή κλωστουλα, που ειχε στην ακρη λιγο κοκκινο.Το επιασα αλλα μετα ειπα να το αφησω και μετα το εχασα.Ηθελα να το ξαναδω αλλα τωρα το εχασα.Θα ειναι καπου μεσα στο πληκτρολογιο και δε μπορω να το βρω.Ειναι και τοσο μικρο..
Τι μπορει να ηταν; Μπορει να ηταν τριχα; Μα οι τριχες δεν κοκκινιζουν.
Μηπως ηταν κλωστουλα; Και γιατι ηταν κοκκινο μονο στην ακρη και δεν ηταν ολο κοκκινο;
Δε μπορω να καταλαβω τι ηταν και εχω κολλησει με κατι τοσο μικρο.
Γενικα εκτος απο τα σκουπιδακια που μαζευω απο τους δρομους, κολλαω με πολυ μικρα πραγματακια που βλεπω στο σπιτι, πχ υπολειματα απο τροφες, σκονες κτλ και τα μαζευω για να τα ελεγξω.
Εχει καταντησει πολυ κουραστικο και ενοχλητικο...
Πειτε μου ρε παιδια, τι να κανω για να μην κολλαω σε τοσο μικρα πραγματακια;

κολλα σε μεγαλυτερα :)

δεν σε δουλευω, σοβαρολογω.
σκεψου τι θα ηθελες απ την ζωη σου για να εισαι ευτυχισμενος, εκτος απο το να μην ασχολεισαι με σκουπιδακια.
τα έχεις?κι αν οχι, γιατι?

stephanos , ξέρεις τί έχω πάθει από τοτε που διάβασα το θέμα σου ?
άρχισα να κοιτάω κάτω...
και παρατηρώ τα σκουπίδια... :(

έχεις δίκιο!
πολλά αποτσίγαρα!

τώρα για το σπίτι.
εγώ παλιά είχα μανία με την καθαριότητα.
δεν φόραγα το τζην δεύτερη φορά, γιατί είχα καθήσει στο λεωφορείο π.χ.
στο σπίτι δεν το συζητώ.
απολυμανση σκέτη.
πριν λιγα χρόνια στη δουλειά κάθε τόσο και λιγάκι πήγαινα στο μπάνιο για να πλύνω τα χέρια μου.
σε γραφείο εργάζομαι.
όχι σε εργοστάσιο.
τώρα όμως έχω ένα υπέροχο σκύλο ο οποίος σουλατσάρει όπου θέλει, τινάζεται μέσα στο σπίτι ( λες και το κάνει επίτηδες ) και τρέχουν τα σάλια του ( είναι αγγλικό μπουλντόγκ ).
κάποτε έλεγα : εγώ σκύλο ποτέ ! βρωμάει, λερώνει κλπ.
τώρα είναι η λατρεία μου!

αν αποκτησεις ένα σκύλο θα ξεπεράσεις τα του σπιτιού! :)

έξω τώρα.
κοπέλες παιδί μου, γιατί δεν κοιτάς ?
κοίτα βιτρίνες...΄
διάβαζε αφίσες...
τέτοια πράγματα...

θα επανέλθω... :)

ΚΟΙΤΑΖΕ ΤΗΝ ΟΘΟΝΗ ,, ΟΧΙ ΤΟ ΠΛΗΚΤΡΟΛΟΓΙΟ .

να σε ρωτησω κατι? αυτα που συλλεγεις τα μαζευεις κ τα κρατας η απλα τα επεξεργαζεσαι κ μετα τα αφηνεις?

Τα βαζω σε ενα συρταρι.Παλια τα εβρισκε η μαμα και τα πετουσε.Τωρα σκεφτομαι να κατσω να επεξεργαστω αυτα που εχω μαζεψει, ισως αυτο βοηθησει.Δεν ξερω.
Παντως αυτο το πληκτρολογια το ειχα ξεχασει.

στεφανε σε ψυχολογο εχεις παει?
θα σε βοηθησει να μην ασχολεισαι με αυτα!!
κ οχι το ναασχολεισαι!

τι να κανει ο ψυχολογος.μερικες φορες χρειαζονται φαρμακα!ειδηκα σε τετοιες περιπτωσεις!!!δν θελω να κανω πλυσεις εγκεφαλου αλλα εμενα οι ψυχολογοι μονο παραπανω νευρα μ δημιουργουσαν! εχω τωρα εναν ψυχιατρο που ειναι χαλαρος σαν φιλαρακι μ!!!!κανει πλακες κ δν μιλαει κ σημειωνει καθε τι που λεω λες και ειναι το αφεντικο που μ παιρνει συνεντευξη ουτε κατηγορει εμμεσα καποιο μελος τησ οικογενειας μ για την καταντια μου.

δοκιμασε να τα πεταξεις μονος σ τα σκουπιδακια!τι να τα πεταξεις εσυ τι η μανα σου.αλλωστε εχεις μαζεψει τοσα πολλα που πλεον θα εισαι ειδηκος οτι κ να ξαναδεις στον δρομο θα το χεις μαζεψει.!!!

αν επιτρεπεται,ποσο χρονων εισαι?δουλευεις?εχεις δουλεψει ποτε?βγαινεις με φιλους?εχεις κοπελα?η χομπι?

κι αν το βρεις και δεις τι ηταν μετα τι γινεται ?τι νοημα εχει να δεις τι ηταν?

πιστευω οτι πρεπει να πας να μεινεις μονος σου να μαζεψεις μαζεψεις ενα σωρο σκουπιδια μεσα στο σπιτι σου τοσα πολλα που η υπαρξη τους εκει μεσα να σε κανει να μην μπορεις να επιβιωσεις και να αναγκαστεις να τα πεταξεις για να ελευθερωθεις ισως να αρρωστησεις κιολας με τοσα σκουπιδια που θα χεις και τοτε θα χεις πραγματι κατι σημαντικο για να ασχολεισαι ωστε να μην ασχολεισαι με σκουπιδακια

Έχει να κάνει με κάποιο αίσθημα ασφάλειας όλο αυτό μάλλον.Είναι μία μορφή hoarding κι αυτή προφανώς,μία συλλογή που έχει να κάνει με τα σκουπίδια.Αισθάνεται πως δεν μπορεί να το ελέγξει.

Εν τω μεταξύ,ήθελα να σε ρωτήσω Στέφανε,πώς αντιδράς όταν κάποιος στα πετάει;Θυμώνεις με το πρόσωπο που παίρνει αυτή την πρωτοβουλία,βγάζεις έντονες αντιδράσεις απέναντι σε όποιον προσπαθήσει να στα\"πάρει\";Εκτός από το να τα μαζέψεις,θέλεις να τα έχεις γύρω σου,τα φυλάς,τα διατηρείς στο χώρο σου,τα περιφρουρείς τρόπον τινά;

στέφανε καλή σου μέρα,

εχω διαβάσει τα θεματά σου και προσπαθώ να βάλω τον εαυτό μου στη θέση σου ,

γιατί έχω την διάθεση της κατανόησης και δεν θέλω να κλείνω τα μάτια μου σε τίποτα.

απο τότε που διάβασα την σχέση σου με τα σκουπίδια,

άρχισα να τα βλέπω με κάποια αξία.

θα κάνω μια παρένθεση τώρα με μια συμβουλή που μου έδωσε κάποιος κάποτε:

επειδή είχα ενοχές που πέταγα το περίσευμα του φαγητου μου γνωρίζοντας ,όχι μακριά μου αλλα

πολύ κοντά μου κάποιος θα το είχε ανάγκη, και που δεν είχα την αμεσότητα να το προσφέρω,

λοιπον αυτός ο καλός άνθρωπος μου είπε: κάθε φορά που θα πετάς κάτι , να σκέφτεσαι ότι

κάπου ,κάποια μορφή ζωής (στον υπέροχο κύκλο της ζωής) θα ωφεληθει απο αυτό.

και ησύχασα χωρίς αυτό να σημαίνει ότι πετάω ότι νάναι, και να αδειάζω το πορτοφολάκι μου στον σκουπιδοτενεκέ.

ξέφυγα λίγο αλλά και δεν ξέφυγα ,τα σκουπίδια λοιπόν τα ξανάδα αλλιώς με τα γραφτάσου,

είναι αντικείμενα που έχουν ύπαρξη μέσα στη ζωή μας , δεν ξέρω αν θα σε βοηθήσει αλλά έκανα

την εξής σκέψη: να δίνω την ίδια προσοχή και στα χρήσιμα και στα σκουπίδια

μήπως να ξεκινήσεις κι εσύ την ίδια σκέψη προς το παρόν?

δηλαδή να δεις και τα αλλα πράγματα με το ίδιο πάθος που βλέπεις τα σκουπίδια(που δεν είναι και τόσο σκουπίδια-μην τα υποτιμάμαι!)

ίσως λέω ,ίσως και να φέρει μια ισοροπία η αναδρομη πρακτική.

σε χαιρετώ με την ελπίδα πάντα οι δυσκολίες μας να είναι η αρχή για την πραγματική ευτυχία!