Ειμαι ερωτευμενη με εναν ανθρωπο με διπολικη διαταραχη...

Καλημερες!!!

Προσφατα, μεσω facebook, ηρθα σε επαφη με ενα πολυ καλο παιδι με το οποιο γνωριζομασταν φατσικα απο παλια αλλα ειχαμε να βρεθουμε πανω απο δεκα χρονια...
Απο την πρωτη στιγμη εκδηλωσε ενδιαφερον και μιλαγαμε αρκετα συχνα. Ωσπου αποφασισαμε να συναντηθουμε.
Κατα την πρωτη μας, λοιπον, συναντηση συνεβησαν τα εξης:
Πρωτον και κυριον, εγω ενιωσα απιστευτη οικειοτητα , ασφαλεια και ευτυχια.
Δευτερον, παρατηρησα μια περιεργη συμπεριφορα: Κινιοταν υπερβολικα γρηγορα, σαν να μην ειχε τον ελεγχο. Το προσωπο του ηταν κουρασμενο σαν να μην ειχε κοιμηθει εδω και δεκα μερες. Ειχε ξαθνικες εξαρσεις χαρας οπως πχ οδηγουσε για να με παει σπιτι και ξαφνικα πατησε χειροφρενο στην μεση του δρομου και με φιλησε...
Αλλα αυτο που μου εκανε το "ντιν" ηταν οταν συναντησαμε εναν φιλο του ο οποιος τον ρωτησε:" τι κανει ο αδελφος σου" και αυτος απαντησε: " οταν παιρνει τα χαπια του καλα, οπως και εγω δηλαδη..."
Ολα αυτα οπως καταλαβαινετε μου κινησαν την προσοχη και ετσι εκανα μια μικρη ερευνα και ανακαλυψα τα εξης: Ο αδελφος του εχει σοβαρο προβλημα μανιοκαταθλιψης και τον χειμωνα μαλιστα δεν δουλευε αλλα τον ειχαν στο σπιτι για να τον προσεχουν. Για τον δικο μου , ας τον ονομασουμε "Joe" ,δεν εμαθα κατι αλλα ατομα που γνωριζουν την οικογενεια του μου συνιστησαν να εχω τα ματια μου ανοιχτα...
Το θεμα ομως ειναι οτι o "Joe" δεν εκανε προσπαθεια να ξαναεπικοινωνησουμε. Δεν εμπαινε στο facebook, δεν απαντησε ουτε με πηρε πισω σε ενα τηλεφωνημα μου... Οι φιλοι του εν τω μεταξυ τον προετρεπαν με μηνυματακια στους τοιχους του facebook να προσπαθησει...
Αφησα να περασει ενας μηνας χωρις καμια επικοινωνια γιατι ειχα στρεσαριστει πολυ... και επειτα τον ξαναπηρα τηλεφωνο... Αυτος μου ζητησε να βρεθουμε... εγω του ζητησα να ειμαστε οι δυο μας... Πηγα, λοιπον, και ανακαλυψα οτι ειχε καλεσει κοντα δεκα ατομα μαζι και τον πατερα του... Ο "Joe" ειχε τωρα αλλο προσωπο. Ηταν ξεκουραστος, ηρεμος και εδειχνε οτι ειχε τον ελεγχο... Απο την πρωτη στιγμη φροντισε να με αποθαρρυνει λεγοντας μου οτι τον χειμωνα σκεφτεται να φυγει για λιγους μηνες στο εξωτερικο, επειτα εκανε πλακα με τους φιλους του οτι οι νορβηγιδες ειναι πανεμορφες κτλ. Συναμα, ομως με καρφωνε στα ματια με νοημα , μου γεμιζε το ποτο μολις αδειαζε με ενα απεγνωσμενο βλεμα. Ακομα τους επιασα στα "πρασα" οταν αυτος και ο πατερας του μιλουσαν πισω απο την πλατη μου για μενα και με κοιταζαν και οι δυο με βλεματα γεματα ανησυχια και τρυφεροτητα...
Εγω ημουν "κυρια"! Πραγματικα περνουσα καλα! Οι φιλοι και οι φιλες του ηταν πολυ καλα παιδια.Αμεσως συμπαθηθηκαμε, συζηταγαμε, γελαγαμε! Ηταν, πραγματικα, πολυ φιλικο και ομορφο περιβαλλον!
Σιγα σιγα χαλαρωσε και ο "Joe"... Αρχισε να με προσεχει πιο πολυ, να γελαμε μαζι... Οποτε τους εδιωξε ολους και μειναμε μονοι... και μου ειπε:
" Δεν μπορω να κανω σχεση γιατι εχω βαλει πρωτη προτεραιτοτητα την δουλεια μου" και ευθης πεφτει στην αγκαλια μου και μου λεει: " Γιατι πρεπει να το πω σε εσενα αυτο;; Εισαι ακριβως αυτο που θελω... τοσο ομορφη.. και η μυρωδια σου ... και ο χαρακτηρας σου.. κτλ"
Τοτε εγω του απαντησα: " Μην ανησυχεις.. Σε θεωρω δικο μου ανθρωπο.. θα κρατησω τα ομορφα απο οσα περασαμε.. και ισως αφου δεν μας βγαινει τωρα μπορει να μας βγει σε δυο χρονια σε πεντε χρονια ποιος ξερει.." Και αυτος συμφωνησε και αρχισε να μου φιλαει τα χερια...
Αυτα... ως εδω αρκουν... να σημειωσω οτι στην ερευνα που εκανα βρηκα οτι πριν δυο χρονια ηταν αρραβωνιασμενος και η κοπελα του τον παρατησε, μαλλον με τις παραινεσεις των γονιων της και παντρευτηκε αλλον μισο χρονο μετα... Ο "joe" το ξεπερασε πολυ δυσκολα...
Επισης, να συμπληρωσω, οτι εχω βγει απο το facebook αλλα φιλες μου μου λενε οτι βαζει συνεχεια ερωτικα τραγουδια και παραπονιαρικα και κοινως με σκεφτεται συνεχεια...
Ενα χαρακτηριστικο σχολιο που εχει γραψει ειναι: " Μετα την ηδονη επερχεται η θλιψη"...
Ολες αυτες τις λεπτομερειες σας τις παραθεσα, ανωνυμα, με την ελπιδα να με βοηθησετε, ολοι οσοι γνωριζετε την συμπεριφορα ανθρωπων με διπολικη διαταραχη. Εχω δικιο που πιστευω οτι πασχει απο αυτην την διαταραχη; Αναγνωριζετε και εσεις τα σημαδια της , βασει των οσων σας περιεγραψα; Αν ναι, τοτε πως να πραξω; Ειναι προφανες οτι φοβαται πως θα αντιδρασω αν εκδηλωθει καποιο επεισοδιο; Επισης εκανε σαφες σε καποιες συζητησεις οτι φοβαται την αντιδραση των γονιων μου.. Επισης, να προσθεσω οτι μου αρεσει παρα πολυ, και θα ηθελα πραγματικα να γνωριστουμε καλυτερα και να προχωρησουμε σε μια σχεση.. Ξερω πως θα ειναι δυσκολο.. Δεν θελω να παιξω την νοσοκομα, ουτε εχω τετοια συνδρομα.. Θελω να του δωσω και να παρω αγαπη...
Τι να κανω; Να αφησω να περασει καποιος καιρος και να παω να του πω οτι ξερω πως εχεις αυτην την διαταραχη αλλα για εμενα δεν εχει σημασια;;; Κι αν νιωσει ασχημα που το ξερω;;;

Αυτα! Συγγνωμη που εγραψα τοσα πολλα!!!!!
Επρεπε να δειτε την συμπεριφορα του για να καταλαbετε και να με βοηθησετε...
Please say something! Anything!
Kisses!

ειτε εχεις να κανεις με ανθρωπο με διπολικη διαταραχη ειτε οχι

μια συμβουλη γενικοτερα ειναι


να διευκρινιζεις

τι θελεις εσυ

αλλα και να διευκρινιζεις τι θελει εκεινος

η οτι ειναι μπερδεμενος

μη βγαλεις ποτε συμπερασματα απο αυτα που δεν λεει

η που δεν λεει ξεκαθαρα

βεβαια ενα τραγουδι λεει...οσα ποτε δεν ειπαμε αυτα δεν λησμονιουνται.....


αλλα για μενα

αλησμονητα παραμενουν εξισου και τα μπερδεματα

οποτε...

διαλεγεις και παιρνεις (και για μενα το λεω)

Αναλις , είπες πως ο αδερφός του πάσχει από μανιοκατάθλιψη και το ανακάλυψες ύστερα από έρευνα που έκανες.
με αυτά που αναφέρεις για τον άνθρωπο που ενδιαφέρεσαι δεν αναγνωρίζω κάποιο σύμπτωμα διπολικής.
αλλά γιατί δεν κάνεις την ίδια έρευνα που έκανες και για τον αδερφό του ?

Researcer, αντιλαμβανομαι επ\' ακριβως τι εννοεις...
Αrktos, δεν ανεφερα ανατριχιαστικες λεπτομερειες αλλα πραγματικα πιστευω οτι στην πρωτη μας συναντηση ειχε ενα ελαφρυ επεισοδιο μανιας...
Αλλα πες οτι κανω την \"ερευνα\" και το εξακριβωνω... απο εκει και περα τι γινεται;
Να τον αφησω να πιστευει οτι δεν μπορω να ανταπεξελθω σε κατι τετοιο ενω εγω νιωθω οτι μπορω ή εστω οτι θελω να προσπαθησω για χαρη του;
Να τον αφησω να νιωσει αυτος ετοιμος να ερθει να μου μιλησει;
Η\' να επιδιωξω μετα απο καμποσο καιρο να βρεθουμε και να συζητησουμε επι του θεματος;
Ε;;; Ιδου η απορια!!! ;)

η γνωμη μου ειναι η εξης


να κανεις αυτο που θελεις

εχοντας υπ οψιν σου αυτο που ειναι καθε φορα


καποιος μπορει να εχει διπολικη

και να ειναι απολυτα συνειδητοποιημενος παιχτης

παιζοντας το παιχνιδι του στον κοσμο των ανθρωπων οπως και καθε αλλος αντρας


εαν παλι κυνηγαει κυνηγιεται και δε βγαζεις ακρη

παιζεις και συ με τους ορους που σου θετει


εαν ειναι υπευθυνος και ενταξει πορευεσαι μαζι του εαν αλλα λεει αλλα θελει και αλλα κανει

ειναι υπευθυνος για τις επιλογες του


εννοω εαν καθε φορα που σε ενοχλει κατι του το λες και συζητατε και πατε παραπερα

τι κι αν ειναι διπολικος μονοπολικος η ο,τι αλλο.

εαν παλι του λες να ειστε μονοι σας για παραδειγμα και καλει ολο του το σοι και τη γειτονια παρεα

ε !εδω υπαρχει θεμα επικοινωνιας οχι διπολικοτητας

απο κει και περα η το ανεχεσαι και προχωρας και ανεχεσαι κι αλλα στην πορεια

η δεν το ανεχεσαι και ζητας εξηγησεις

αλλο διπολικος

αλλο δεν ξερω τι μου γινεται αλλα ειμαι γοητευτικος ο μπαγασας :)

γιατί δεν τον ρωτάς τι έχει; τόσο απλά.

Quote:

---

Originally posted by pelariry
γιατί δεν τον ρωτάς τι έχει; τόσο απλά.

---

χα χα! πολυ σωστο!

τι πιο απλο?

μπραβο βρε Pelariry

Quote:

---

Originally posted by Αναλις
Researcer, αντιλαμβανομαι επ\' ακριβως τι εννοεις...
Αrktos, δεν ανεφερα ανατριχιαστικες λεπτομερειες αλλα πραγματικα πιστευω οτι στην πρωτη μας συναντηση ειχε ενα ελαφρυ επεισοδιο μανιας...
Αλλα πες οτι κανω την \"ερευνα\" και το εξακριβωνω... απο εκει και περα τι γινεται;
Να τον αφησω να πιστευει οτι δεν μπορω να ανταπεξελθω σε κατι τετοιο ενω εγω νιωθω οτι μπορω ή εστω οτι θελω να προσπαθησω για χαρη του;
Να τον αφησω να νιωσει αυτος ετοιμος να ερθει να μου μιλησει;
Η\' να επιδιωξω μετα απο καμποσο καιρο να βρεθουμε και να συζητησουμε επι του θεματος;
Ε;;; Ιδου η απορια!!! ;)

---

να του δείξεις πως θέλεις να προσπαθήσεις για χάρη του! :)

Quote:

---

Originally posted by Αναλις
Καλημερες!!!

Προσφατα, μεσω facebook, ηρθα σε επαφη με ενα πολυ καλο παιδι με το οποιο γνωριζομασταν φατσικα απο παλια αλλα ειχαμε να βρεθουμε πανω απο δεκα χρονια...
Απο την πρωτη στιγμη εκδηλωσε ενδιαφερον και μιλαγαμε αρκετα συχνα. Ωσπου αποφασισαμε να συναντηθουμε.
Κατα την πρωτη μας, λοιπον, συναντηση συνεβησαν τα εξης:
Πρωτον και κυριον, εγω ενιωσα απιστευτη οικειοτητα , ασφαλεια και ευτυχια.
Δευτερον, παρατηρησα μια περιεργη συμπεριφορα: Κινιοταν υπερβολικα γρηγορα, σαν να μην ειχε τον ελεγχο. Το προσωπο του ηταν κουρασμενο σαν να μην ειχε κοιμηθει εδω και δεκα μερες. Ειχε ξαθνικες εξαρσεις χαρας οπως πχ οδηγουσε για να με παει σπιτι και ξαφνικα πατησε χειροφρενο στην μεση του δρομου και με φιλησε...
Αλλα αυτο που μου εκανε το \"ντιν\" ηταν οταν συναντησαμε εναν φιλο του ο οποιος τον ρωτησε:\" τι κανει ο αδελφος σου\" και αυτος απαντησε: \" οταν παιρνει τα χαπια του καλα, οπως και εγω δηλαδη...\"
Ολα αυτα οπως καταλαβαινετε μου κινησαν την προσοχη και ετσι εκανα μια μικρη ερευνα και ανακαλυψα τα εξης: Ο αδελφος του εχει σοβαρο προβλημα μανιοκαταθλιψης και τον χειμωνα μαλιστα δεν δουλευε αλλα τον ειχαν στο σπιτι για να τον προσεχουν. Για τον δικο μου , ας τον ονομασουμε \"Joe\" ,δεν εμαθα κατι αλλα ατομα που γνωριζουν την οικογενεια του μου συνιστησαν να εχω τα ματια μου ανοιχτα...
Το θεμα ομως ειναι οτι o \"Joe\" δεν εκανε προσπαθεια να ξαναεπικοινωνησουμε. Δεν εμπαινε στο facebook, δεν απαντησε ουτε με πηρε πισω σε ενα τηλεφωνημα μου... Οι φιλοι του εν τω μεταξυ τον προετρεπαν με μηνυματακια στους τοιχους του facebook να προσπαθησει...
Αφησα να περασει ενας μηνας χωρις καμια επικοινωνια γιατι ειχα στρεσαριστει πολυ... και επειτα τον ξαναπηρα τηλεφωνο... Αυτος μου ζητησε να βρεθουμε... εγω του ζητησα να ειμαστε οι δυο μας... Πηγα, λοιπον, και ανακαλυψα οτι ειχε καλεσει κοντα δεκα ατομα μαζι και τον πατερα του... Ο \"Joe\" ειχε τωρα αλλο προσωπο. Ηταν ξεκουραστος, ηρεμος και εδειχνε οτι ειχε τον ελεγχο... Απο την πρωτη στιγμη φροντισε να με αποθαρρυνει λεγοντας μου οτι τον χειμωνα σκεφτεται να φυγει για λιγους μηνες στο εξωτερικο, επειτα εκανε πλακα με τους φιλους του οτι οι νορβηγιδες ειναι πανεμορφες κτλ. Συναμα, ομως με καρφωνε στα ματια με νοημα , μου γεμιζε το ποτο μολις αδειαζε με ενα απεγνωσμενο βλεμα. Ακομα τους επιασα στα \"πρασα\" οταν αυτος και ο πατερας του μιλουσαν πισω απο την πλατη μου για μενα και με κοιταζαν και οι δυο με βλεματα γεματα ανησυχια και τρυφεροτητα...
Εγω ημουν \"κυρια\"! Πραγματικα περνουσα καλα! Οι φιλοι και οι φιλες του ηταν πολυ καλα παιδια.Αμεσως συμπαθηθηκαμε, συζηταγαμε, γελαγαμε! Ηταν, πραγματικα, πολυ φιλικο και ομορφο περιβαλλον!
Σιγα σιγα χαλαρωσε και ο \"Joe\"... Αρχισε να με προσεχει πιο πολυ, να γελαμε μαζι... Οποτε τους εδιωξε ολους και μειναμε μονοι... και μου ειπε:
\" Δεν μπορω να κανω σχεση γιατι εχω βαλει πρωτη προτεραιτοτητα την δουλεια μου\" και ευθης πεφτει στην αγκαλια μου και μου λεει: \" Γιατι πρεπει να το πω σε εσενα αυτο;; Εισαι ακριβως αυτο που θελω... τοσο ομορφη.. και η μυρωδια σου ... και ο χαρακτηρας σου.. κτλ\"
Τοτε εγω του απαντησα: \" Μην ανησυχεις.. Σε θεωρω δικο μου ανθρωπο.. θα κρατησω τα ομορφα απο οσα περασαμε.. και ισως αφου δεν μας βγαινει τωρα μπορει να μας βγει σε δυο χρονια σε πεντε χρονια ποιος ξερει..\" Και αυτος συμφωνησε και αρχισε να μου φιλαει τα χερια...
Αυτα... ως εδω αρκουν... να σημειωσω οτι στην ερευνα που εκανα βρηκα οτι πριν δυο χρονια ηταν αρραβωνιασμενος και η κοπελα του τον παρατησε, μαλλον με τις παραινεσεις των γονιων της και παντρευτηκε αλλον μισο χρονο μετα... Ο \"joe\" το ξεπερασε πολυ δυσκολα...
Επισης, να συμπληρωσω, οτι εχω βγει απο το facebook αλλα φιλες μου μου λενε οτι βαζει συνεχεια ερωτικα τραγουδια και παραπονιαρικα και κοινως με σκεφτεται συνεχεια...
Ενα χαρακτηριστικο σχολιο που εχει γραψει ειναι: \" Μετα την ηδονη επερχεται η θλιψη\"...
Ολες αυτες τις λεπτομερειες σας τις παραθεσα, ανωνυμα, με την ελπιδα να με βοηθησετε, ολοι οσοι γνωριζετε την συμπεριφορα ανθρωπων με διπολικη διαταραχη. Εχω δικιο που πιστευω οτι πασχει απο αυτην την διαταραχη; Αναγνωριζετε και εσεις τα σημαδια της , βασει των οσων σας περιεγραψα; Αν ναι, τοτε πως να πραξω; Ειναι προφανες οτι φοβαται πως θα αντιδρασω αν εκδηλωθει καποιο επεισοδιο; Επισης εκανε σαφες σε καποιες συζητησεις οτι φοβαται την αντιδραση των γονιων μου.. Επισης, να προσθεσω οτι μου αρεσει παρα πολυ, και θα ηθελα πραγματικα να γνωριστουμε καλυτερα και να προχωρησουμε σε μια σχεση.. Ξερω πως θα ειναι δυσκολο.. Δεν θελω να παιξω την νοσοκομα, ουτε εχω τετοια συνδρομα.. Θελω να του δωσω και να παρω αγαπη...
Τι να κανω; Να αφησω να περασει καποιος καιρος και να παω να του πω οτι ξερω πως εχεις αυτην την διαταραχη αλλα για εμενα δεν εχει σημασια;;; Κι αν νιωσει ασχημα που το ξερω;;;

Αυτα! Συγγνωμη που εγραψα τοσα πολλα!!!!!
Επρεπε να δειτε την συμπεριφορα του για να καταλαbετε και να με βοηθησετε...
Please say something! Anything!
Kisses!

---

παρόμοια συναισθηματική κατάσταση με ώθησε να είμαι σ αυτό το forum
καταλαβαίνω την ανησυχία σου όπως επίσης και την αυτοθιαθεσή σου στον έρωτα,
νομίζω ότι κανένας ,εκτός απο τον εαυτό σου , δεν μπορει να σου δώσει λύσεις
χιλιοακουσμένο και δυσάρεστο συνάμα.(έτσι μου μοιάζει εμένα),

μόνο ο ίδιος θα μπορούσε να σου ξεδιαλύνει κάπως το τοπίο,

αλλά μάλλον θα το είχε κάνει αν μπορούσε.

κάθε περίπτωση σκιαγραφείται απο τις δικές τις παραμέτρους,

κι ο καθένας μας αποφασίζει μόνος του τι αντέχει να κάνει.

έχω κι εγώ ερωτήματα σαν τα δικά σου , όπως επίσης έχω καταθέσει στον αγαπημένο μου ,ότι μπορώ να είμαι δίπλα του,

με λόγια και με πράξεις.

παρόλα αυτά όμως , για να πορευτεί ενα ζευγάρι πρέπει να υπάρχουν δυό μπορώ και θέλω παράλληλα

εγώ έκανα αυτά που νόμιζα σωστά και άφησα την απόφαση σ\' εκείνον,
είναι τώρα 2 εβδομάδες που δεν εχω επικοινωνήσει μαζί του,

το παλεύω όμως ,συνεχίζοντας την ζωή μου,

δεν διαπραγματεύομαι το να ζητιανεύω μια ερωτική σχέση ,

ακόμα κι αν υπάρχουν πολύ σοβαρές δικαιολογίες όπως μιά αρρώστεια.

αν μπορέσει ,πριν μπεί σε αλλαγή η συναισθηματική μου κατάσταση , να σταθεί ισότιμος στην σχέση μας ,καλώς λέω στον εαυτό μου,
αν δεν μπορέσει , πάλι καλώς λέω ,γιατί θέλω να ναι δίπλα μου μαχητής.
η μετατροπή του έρωτα εχει νόημα οταν τον διαδέχεται η αγάπη, και όχι ο οίκτος.

και δεν είναι εύκολα για κανέναν.

φρόντισε πρώτα τον εαυτό σου!

προβλήματα εχουμε όλοι , κάποιοι τα αντιμετωπίζουν ,αλλα κάποιοι μένουν μέσα στο πρόβλημα και γίνονται προβληματικοί.

με συμπάθεια
ξωτικό.

Researcher σε ευχαριστω...

Pelarity, αυτο θα κανω... Απλα ειναι λεπτο το ζητημα γιατι βλεπω πως θελει να μου το κρυψει...


Α! Και σαν επιπροσθετα συμπτωματα να προσθεσω οτι και αυτον δεν τον παιρνει ο υπνος με τιποτα!
Δεν κοιμαται σχεδον καθολου αλλα ειναι ολη την μερα στην \"τσιτα\"...
Επισης καλει φιλους του και επιμενει να πανε σπιτι του στις 4 -5 η ωρα το πρωι...
και τους βριζει αμα του πουν οχι...
Επισης ενας ανθρωπος που ηταν μαζι μας εκεινο το βραδυ, αλλα δεν ηταν τοσο φιλος του του ειπε κατι για καταθλιψη και ο \"Joe\" εσπευσε να δηλωσει πως :\" Οχι, δεν ειμαι κανενας καταθλιπτικος τυπος εγω\" και εκανε την ανεπαισθητη κινηση να κρυψει με το χερι του το στομα γερνοντας μπροστα, που αυτη η κινηση συμφωνα με την γλωσσα του σωματος σημαινει οτι λεει ψεματα... :)

Κανω για ντεντεκτιβ Πουαρώ ε;;; :D:D:D


Επισης να προσθεσω οτι με τον πατερα μου που συζητησαμε το θεμα αναρωτηθηκαμε γιατι ειναι τοσο ελκυστικοι οι ανθρωποι που εχουν περισσοτερα μπερδεματα , απο τον μεσο ορο, με τον ψυχικο τους κοσμο.. Και καταληξαμε στο εξης: Εχουν δουλεψει τοσο πολυ τα συναισθηματα και τις αντιδρασεις τους, που οταν εισαι μαζι τους ,τις περιοδους που ειναι καλα ,ξερουν να σε κανουν να αισθανθεις υπεροχα, χαλαρα και σχεδον λυτρωτικα...
:)

Σας ευχαριστω για τις απαντησεις ολους!!!!!

Ξωτικο μου, τωρα ειδα το post σου!

Και εγω δυο βδομαδες εχω να επικοινωνησω μαζι του...
Εχουμε παρομοιες σκεψεις... Ουτε και εγω θελω να ζητιανεψω την αγαπη... και τον θελω διπλα μου ισοτιμο... Ο καθενας να δινει τον δικο του αγωνα και να συναντιομαστε στην μεση λογω της αγαπης...
Μαλλον καποια στιγμη ,οταν καταλαγιασουν ολα μεσα μου, θα επιδιωξω αλλη μια συναντηση ωστε να μην μεινει τιποτα ανειπωτο και να ξεκαθαρισουν οι θεσεις και των δυο μας...
Και επειτα θα σεβαστω αυτα που θα μου πει...