μία ξεχωριστή γνωριμία που μου έδωσε ένα μάθημα...
Χαίρετε! θα θελα να μοιραστώ μαζί σας μία ακόμα ιστοριούλα από το παρελθόν που όμως ενώ είχε ξεχαστει αρκούσε ένα τηλεφώνημα λαθος απο ένα αγόρι, για να ξανάρθει στο προσκήνιο.
Πριν από 3 χρόνια είχαμε μια εκδήλωση μουσικής παραδοσιακής στο νησί μας...έγινε μια συνάντηση μουσικών από άλλα νησιά καθώς και από Κρήτη. Τότε γνώρισα τον Στέλιο. Έμενε μαζί με την ομάδα του στο ξενοδοχείο όπου εργαζόμουν...πριν φύγει ήθελα οπωσδήποτε να μου δώσει τον αριθμό του. Επείδη όνειρό μου είναι να πάω καποια στιγμή στην Κρήτη ήθελα πασει θυσίας να κανω γνωριμίες απο αυτο το υπεροχο νησι.
Τελικά αφού έφυγε το αγόρι δεν περιμενα βεβαια κατι να εξελιχθει....μετα από λιγες μέρες έστειλα μήνυμα και απάντησε με μια κλήση! μεχρι και πριν λίγο τις γιορτες ειχαμε επικοινωνια..όχι και τόσο συχνη αλλα δε ξεχνουσε ποτε ο ενας τον αλλον...μια φορα ειχε εξαφανιστει για ενα μηνα και εσβησα το νουμερο του.και όμως χτύπησε μια μερα το κινητο!
Ωσπου μια ωραια ημερα τον ακουσα να λεει οτι εφοσον ειχε μεινει χωρις δουλεια..και αφου ειχε κατι χρήματα στην άκρη και σκποπευε να ταξιδεψει ως Αθήνα για να συναντησει εναν μουσικο...θεώρησε μεγαλη ευκαιρια να ερθει και ως το νησί μου!! Εκει έμεινα! δεν το περίμενα....να ρθει και μαλιστα τόοοσο γρήγορα. Η τελευταια συναντηση ηταν τελη Σεπτέμβρη. ¨
Και έφτασε στο νησι μας στην καρδία του χειμωνα αρχες Ιανουαρίου έχοντας αλλάξει 2 πλοία...για αρχή θεώρησα καλο να μεινει σε ξενοδοχειο..και έτσι του πρότεινα ενα αρκετα οικονομικο κοντα στο λιμάνι....περάσαμε 3 μέρες έντονες...με γνώρισε και απο την καλή και από την αναποδη....αν και είδε από την αρχή ότι ήμουν πολύ μεζεμενη και παραπονιόταν ότι είχα συνεχώς έναν τοίχο μπροστα μου...έκανε τα παντα για να χαλαρώσω...από την αρχή μου έδειξε πως με ήθελε...ήρθαμε αρκετα κοντα αν και το άγχος μου..δεν με αφηνε να το χαρω. Μαλιστα δε θα ξεχασω που τη δευτερη μέρα....καθόμασταν στο δωματιο του ξενοδοχειου...και πιναμε σφηνακια κονιακ...για να ηρεμησω...βασικα δικη μου πρωτοβουλία ήταν να πιω...δεν με πιεσε εκεινος ποτε. Και το αποτέλεσμα? δεν το σήκωσα το ποτο...και μεθυσα! και τότε βγηκε στο φως ο ανασφαλής εαυτός μου...και η ντροπή μου που ειχα γινει ρεζιλι μπροστα του..και βγηκε η ημερα ξινη. Σημειωτεον την επόμενη μερα ηταν που "ηρθαμε ποιο κοντα".Το ένιωθα όμως οτι δεν περναγε και τόσο καλα...
Είχαμε και τις ωραιες στιγμες μας...αφου δεν ειχα αυτοκινητο να παμε βολτα και λεωφορεια δεν υπηρχαν εως αργα...την πρωτη μερα πηγαμε μια τεραστια βολτα πεζοπορια σε ενα υπεροχο μερος οπου εβλεπες απεναντι το λιμανι...ειχαμε μπει σε ενα εκλησσακι και αναψαμε κερι...
Τεσπα...ωσπου ηρθε η μερα του αποχωρισμου...αμίλητος αυτος....ετοιμη να βαλω τα κλαμματα εγω..και νιωθωντας τυψεις που ενω ειχε κανει τοοοσο δρομο για μενα τον ειχα στεναχωρησει...το μονο που μου ειχε πει πως εαν ηθελα να συναντιομασταν ξανα...μπορουσα να τον βρω στον Πειραια...
Μεσα μου ηξερα πως ολα θα τελειωναν οταν θα εμπαινε στο πλοιο..ειχε φαει ξενερα.
Οι υπόλοιπες μέρες ηταν πολυ μελαγχολικες για μενα..άκουγα συνεχώς το CD που μου ειχε φερει..και ημουν καπως. Βεβαια τηλεφωνα με είχε παρει το παιδι αλλά εγώ....τα ίδια και τα ίδια..φρόντιζα καθε φορα να τον ψυχοπλακωνω. Μαλιστα την τελευταια φορά που μιλήσαμε πριν 2,5 χρόνια....δεν ήξερε πια τι να μου πει..και ηταν απομακρος. Ώσπου μετα απο ενα μήνυμα..ο Στελιος εξαφανίστηκε! Βεβαια δεν έψαξα ποτε να τον βρω...ώσπου πριν το Πασχα φετος δηλ. τον πετυχα στο Φεισμπουκ. Έστειλα ενα μύνημα...αλλα απαντηση ποτε δεν πήρα....πίστεψα βαθια μεσα μου ότι δεν ηθελε να εχει ξανα παρτιδες μαζι μου ποτε....
Και μετα απο αυτο...ενα ωραιο πρωινο χτυπα το κινητο μου..."ο Στελιος από Κρήτη είμαι!" "πλακα μας κανεις ρε?" απαντησα με εναν απαισιο αποτομο τροπο..."συγγνωμη μου λεει "τηλεφωνουσα σε μια φίλη μου Χριστίνα".....και μετα ακολούθησε και δεύτερο τηλεφώνημα για να ξαναζητησει συγγνωμη για την αναστατωση! Και να χω και τη μαμα να επιμενει "επίτηδες το εκανε!" μα...που το ξερεις εσυ????
Μετα από αυτό ξαναστειλα μήνυμα στο Ιντερνετ ...και παλι απάντηση δεν πήρα.....σε αυτο το μήνυμα όμως τον καλουσα στι νησι το καλοκαιρι με την υπόσχεση οτι θα περναγαμε καλύτερα μιας που οδηγουσα τώρα πια....απόλυτη σιωπη...ενω ανανεωνε το προφιλ του δεν απαντουσε ποτε!
Πεπεισμενη οτι δεν ηθελε να με ξερει....το αφησα να περασει...ωσπου πριν 10 μέρες λαμβανω και αλλο τηλεφωνημα που ελεγε οτι εκανε ΛΑΘΟΣ! απιστευτο...επαιρνε αλλη Χριστινα και του βγηκα εγω! τς τς τς....
Η μητερα μου παντως σιγουρη οτι επιτηδες τα εκανε ολα αυτα..επεμενε να του τηλεφωνισω να δω τι γινεται...διστακτικη ενω ημουν..τοτε μου αποκαλυψε η μαμα όλη την αλήθεια..τότε μου ειπε εκεινη εβαλε τον αδερφο μου και βρηκαν μαζι το νουμερο του Σ και του τηλεφωνισε παρακαλόντας τον να κανει πίσω....γιατι στεναχωριόμουν εγώ..και το χα παρει σοβαρα το θέμα! Εκεινος της ειχε πει οτι δεν μπορουσε να υποσχεθει τίποτα...δεν ηταν ετοιμος για σοβαρη σχεση τουλαχιστον για 5 χρόνια..και ότι προτιμουσε να αφοσιωθει στη μουσικη....η μητερα μου ομως τον ειχε παρακαλεσει να μη μας ξεχασει εντελως ....και οτι καποια στιγμη ισως ξαναβρισκομασταν. Ο Σ όμως κρατησε το λόγο του..και εξαφανίστηκε από τη ζωή μου για πολύ καιρο....Η φαση ειναι οτι απο το τηλεφωνο μου τα εκμηστηρευτηκε ολα..."η μαμα σου μου ειπε να εξαφανιστω....δεν εχω κατι μαζι σου"
Τεσπα...τον ρωτησα γιατι δεν απαντουσε στο Ιντερνετ και ειπε οτι μοναχα ενα μυνημα ειχε δει...δεν ασχολειται και τοσο με ολα αυτα....και του ειπα οτι ηταν παντα ευπροσδεκτος στο νησι. Για την ώρα ,οπως μου ειπε, δεν μπορει με τίποτα να φύγει...δεν ειπε ομως οτι εχει καποια σχεση...αφησε ανοιχτα καποια ενδεχομενα...το θεμα ειναι οτι εγω τωρα ειμαι αυτη που θελει να ταξιδεψει στο δικο του μερος...θελω να του το πω...να τον παρακαλεσω νε με φιλοξενισει και φοβαμαι για την αντιδραση του....φοβαμαι και εγω...ομως...μην παω εκει τελικα ακι κολλησω και παλι...θελω οσο τιποτα να του δειξω οτι μπορω να περασω ομορφα...χωρις να καταπιεζω τον εαυτο μου! δεν περιμενω τιποτε απο αυτον...αν και στο βαθος της ψυχης μου...παντα ηθελα να γνωρισω και να σχετιστω με ενα παιδι απο Κρητη...για να μπορω να πηγαινω στη δευτερη πατριδα μας! (εχω μακρινη καταγωγη απο κει)
Εαν όμως παω εκει με αυτον τον σκοπο και μονο...το χασα το παιχνιδι για δευτερη φορα!
