Originally posted by frei
Quote:
Originally posted by prasiniklosti
Είμαι μια κανονική κοπέλα. Καλή στο ύψος μου αλλα παχουλή αποτέλεσμα της θεραπείας που έκανα για δύο χρόνια. Πρίν απο ένα μήνα πήγα έφυγα ένα τριήμερο με μια πολύ καλή μου φίλη. Πολύ όμορφη χωρίς υπερβολές, ψηλή και αδύνατη. Βγήκαμε δύο βράδυα και ένοιωθα δίπλα της τίποτα. Δεν έκανε κάτι για να με μειώσει. Αντιθέτως η ίδια δεν κατάλαβε τίποτα αλλά εγώ τι να το κάνεις που ζήλεψα τόσο πολύ !!! Γύρισα στην Αθήνα και έχω πεισμώσει να αδυνατίσω και να ομορφίνω. Νομίζω πως δεν είναι σωστό που το σκέφτομαι έτσι. Ποιά η γνώμη σας;
Το έχεις σκεφτεί οτι και αυτή μπορεί να ζηλευει εσένα, χωρίς υπερβολές???? Εγώ πχ, ειμαι απο τις κοπέλες που βγαίνω και με προσέχουν όλοι. Κι όμως και ζηλευω πολύ, και κομπλεξ τρελά έχω, και θεωρώ οτι όλες είναι καλύτερες απο μένα. Μετά απο 2 χρόνια ψυχοθεραπείας συνειδητοποίησα οτι κανένας ουσιαστικά δεν με βοηθησε απο μικρή να αγαπήσω τον εαυτό μου. Η ομορφιά στην οικογένεια μου θεωρείτο μείονέκτημα και όχι προσόν. Φαντάσου οτι κάποτε θεωρούσα οτι με κοιτάνε είτε επειδή ειναι λερωμένα τα ρούχα μου, είτε για να με κοροιδεψουν!
Ως ενα βαθμό πιστευω οτι η ζήλεια που ενιωσες ειναι θετική αφου θα σε κινητοποιήσει να πετύχεις κάποιους στόχους που οπως φαίνεται ήθελες καιρό. Αρκεί να μην φτάσεις στο σημείο που είχα φτάσει εγω, δηλαδή μην υποτιμάς τον εαυτο σου, είσαι πολύ καλη και το μόνο που μπορείς να κάνεις ειναι να γίνεις καλύτερη!
Καλή επιτυχία σου ευχομαι!!!