Printable View
Από δικές σας εμπειρίες ποια μέθοδος θεωρείται αποτελεσματικότερη για αντιμετώπιση της φοβίας, όταν αυτή έχει ρίζες από βιώματα στην παιδική ηλικία και αφορά οποιαδήποτε μορφή κοινωνικής ζωής ή επικοινωνίας ή το να πάρεις σοβαρές αποφάσεις και ρίσκα;
Όταν σου μπλοκάρει τις ψυχικές δυνάμεις και σε οδηγεί στο να γίνεις κλειστός, συγκρατημένος με τους άλλους και να δείχνεις προς τα έξω ήσυχος και ντροπαλός ;
γνωρίζετε κάποια αποτελεσματική μέθοδο ή έχετε δοκιμάσει κάποια πολύ αποτελεσματική;
υπάρχει κάποια δοκιμασμένη μέθοδος;
όταν το αίσθημα φόβου είναι σε κάθε σκέψη και πράξη;
όταν συνοδεύεται απ΄εμμονές και φαντασιώσεις;
όταν σε μπλοκάρει;
Η φοβία που έχω είναι κάτι σαν μπλοκάρισμα, από τη σκέψη μέχρι την πράξη και έπειτα όταν μπω στην πράξη το να αφήσω εκεί τον εαυτό μου ελεύθερο. Όταν μου περάσει στο νου να κάνω κάτι ή το κυριότερο να πάω κάπου ή να μιλήσω σε κάποιον ή σε κάποια κοπέλα αρχίζουν εκεί και μπαίνουν στο νου μου εμμονές, βιώματα από παλιά, αρνητικές σκέψεις και στο τέλος δεν κάνω δεν πάω ή δεν λέω τίποτα ή τα καταφέρνω όμως μετά από πολλή εσωτερική πάλη. Από την άλλη και όταν προσωρήσω στην κίνηση αυτή κάτι μέσα μου δεν με αφήνει ελεύθερο. Νοιώθω να έρχονται στο νου μου ιδέες, να γνωρίζω τι να πω ή τι πρέπει να κάμω και να μην τα εκφράζω.
Έχω αντιληφθεί την κατάσταση αυτή. Είναι φόβος που με κρατά δεμένο μακριά από κάθε τι που σημαίνει ρίσκο, έκθεση σε τέτοιες καταστάσεις κλπ.
Ο ψυχολόγος (γνωσιοσυμπεριφορική μέθοδος) μου έχει συστήσει υπέρβαση και έκθεση σε τέτοιες καταστάσεις, αλλά βρίσκω τον εαυτό μου να δυσκολεύεται να το δουλέψει.
Έχετε αντιμετωπίσει παρόμοιες καταστάσεις;
Έχετε δοκιμάσει άλλη φόρμουλα;
Γιάννη,έχω παρατηρήσει πως ρωτάς συνεχώς το ίδιο ερώτημα με άλλη διατύπωση \'\'υπάρχει περίπτωση να μάθω κολύμπι χωρίς να μπω στη θάλασσα?\"\'\'κάποια τεχνική ίσως?να μπω μαθημένος στη θάλασσα?\"Quote:
Originally posted by ioannis2
Ο ψυχολόγος (γνωσιοσυμπεριφορική μέθοδος) μου έχει συστήσει υπέρβαση και έκθεση σε τέτοιες καταστάσεις, αλλά βρίσκω τον εαυτό μου να δυσκολεύεται να το δουλέψει.
Έχετε αντιμετωπίσει παρόμοιες καταστάσεις;
Έχετε δοκιμάσει άλλη φόρμουλα;
Γνώμη μου είναι(και νομίζω πως την ξαναέγραψα)πως όποια μέθοδο(ψυχολογικής προσέγγισης)κι αν ακολουθήσεις αναγκαστικά θα πρέπει να έρθεις αντιμέτωπος με την έκθεση τελικά.Κι απ\'τη στιγμή που προσπαθείς για πράγματα ξένα ως προς τις ως τώρα συνήθειες σου φυσικό είναι να νιώθεις δυσκολία,αφύσικο θα ήταν να μην ένιωθες.
Είναι πολύ θετικό πάντως που δεν επαναπαύεσαι και αναζητάς συνεχώς πληροφορίες,τρόπους για να διεκδικήσεις τη ζωή που θες.Συνέχισε να εκτίθεσαι,να ζεις,να προσπαθείς γι\'αυτά που θες,γι\'αυτά που ξέρεις πως δικαιούσαι να αποκτήσεις,συνέχισε και τη θεραπεία σου κι όλα θα πάνε καλά:)
Η Arsi τα λεει πολυ καλα. Το παρατηρω και εγω αυτο, ρωτας το ιδιο πραγμα με πολλους τροπους , ενω παραμενεις μονο σε θεωρητικο επιπεδο χωρις να δοκιμαζεις σχεδον τιποτα απο οσα σου εχει πει τοσος και τοσος κοσμος εδω μεσα.
Πιο συγκεκριμενα σου ειχα προτεινει και εγω στο παρελθον κατι πολυ πολυ απλο :
να πλησιαζεις εμφανισημες γυναικες στον δρομο και να τις ρωτας προς τα που ειναι ο ταδε δρομος, ή αν εχουν ωρα , να παιρνεις απαντηση , να λες χαμογελαστος ενα ευχαριστω και να φευγεις. Ειναι κατι τοσο αθωο,άκακο και ταυτοχρωνα τοσο δυνατο ωστε να σε εξοικοιωσει στην επαφη με το αλλο φυλο. Αυτο βασιζεται επιστημονικα σε λειτουργιες του εγγεφαλου σε σχεση με επαναληψη,εξοικοιωση , συνηθειες και αλλα πολλα , δεν ειναι λογια του αερα , θα μπορουσα να σου παραθεσω και μελετες και σχετικη βιβλιογραφια μαλιστα αλλα δεν εχω χρονο τωρα.
Καλα δικαιωμα σου να μην το εκανες το απο πανω ομως, στο κατω κατω μπορει να μην σου αρεσε αυτο που σου προτεινα ή να μην συμπαθεις τις αποψεις μου - ειλικρινα δεν εχω κανενα θεμα με αυτο, προς θεου- , παρολα αυτα αμα δεν δοκιμαζεις τιποτα και παραμενεις απλα στο θεωρητικο ψαξιμο , ακρη δε νομιζω να βρεις τοσο ευκολα.
Κανεις δεν εμαθε ποδηλατο στο κατω κατω χωρις να φαει καμποσες σαβουρες πρωτα πρωτα..
Εσυ εισαι διατεθιμενος να φας μερικες πτωσεις ωστε να δεις την εμπειρια του να ξανασηκωνεσαι?
Αν οχι , τοτε πολυ φοβαμαι οτι θα βλεπεις να περνανε τα χρονια της ζωης σου μπροστα σου και εσυ ακομα θα ψαχνεις..και θα ψαχνεις... και σιγουρα δεν θα ειναι και τοσο ωραιο να φτασεις μετα απο πολλα πολλα χρονια στο σημειο που δεν θα μπορεις πλεον να κανεις πολλα πραγματα και θα λες \"αχ...τοτε που ημουν νεος μπορουσα...\"
Αν δεν θες να γινει αυτο, σταματα να το φιλοσοφεις και απλα περνα απο το θεωρητικο κομματι προς το πρακτικο. Μην ρωτησεις \"πως\" , ξερεις ηδη.
Τουλαχιστον αντι να λες \"δεν μπορω να το κανω\" να λες \"ΔΕΝ ΘΕΛΩ να το κανω\" να τελειωνει η υποθεση.
το ξέρω, έχετε δίκαιο, κάνω προσπάθειες, υπερβάσεις, θα μπορούσα να έκανα και περισσότερα. Δεν τα βάζω κάτω όμως χρειάζονται περισσότερα. Και ακόμα να μην κλείνομαι στον εαυτό μου απογοητευμένος, απαισιόδοξος. Όταν ξανοίγομαι, αρκετές φορές βιώνω την κάποια αναγνώριση, το ενδιαφέρον των άλλων. Πολλές φορές ο φόβος, έλλειψη θέλησης και εμμονές με μπλοκάρουν. Ο αγώνας ξεκίνησε εδώ και αρκετά χρόνια, όταν συνηδητοποίησα ότι δημιουργήθηκε το πρόβλημα. Δυστυχώς δεν ήμουν και τόσο τυχερός στη ζωή. Και αυτό είχε κόστος. Πολλά τα έμαθα εκ των υστέρων . Τώρα όμως θέλω ο αγώνας να γίνεται με πιο μεγάλα βήματα. Δεν εύχομαι να είναι μακρύς ο δρόμος στον πηγαιμό για την Ιθάκη.
Γιαννη
τι βοηθα εμενα θα σου πω
ισως ειναι πολυ απλα αλλα αφου ρωτας ισως παρεις κατι και απο τη δικη μου απαντηση
εμενα λοιπον με βοηθα
οταν καταλαβαινω πως σε ποσοστο φοβιας και δειλιας δεν ειμαι μονη μου
συνειδητοποιω δηλαδη πως ο περισσοτερος κοσμος ετσι κινειται
φοβικα και δειλα
ετσι πιστευω
αλλιως πως ο καθενας θα πιστευε τον καθε ξεφτιλα αστρολογομεντιουμ
πως ψηφιζουμε πολιτικους οχι που τους λεει η καρδια μας αλλα αυτους που θελουν οι πολλοι
και τοσα αλλα παραδειγματα
δεν ειμαστε μονοι μας Γιαννη
και δευτερον
αρχισα να πιστευω πως δεν ανηκει σε κανεναν αλλον η ζωη μου παρα μονο σε μενα
και οτι αυτο το μικρο το λιγο που επιλεγω ειναι και το σωστο
το ταδε βιβλιο , η ταδε φιλη για καφε κ.τ.λ.
δεν ειναι αναγκη δηλαδη να κανω την τοπ ταχα μου ταχα μου επιλογη για να μην σιχτιριζω τον εαυτο μου
και τριτον και τελευταιο που ανακαλυψα προσφατα
δεν χρειαζεται να ειμαι καπως για να με δεχτω
με δεχομαι και φοβισμενη
ξερεις το λεω αυτο γιατι υπαρχει ενα θεμα του στυλ και καλα και του αερα και δε συμμαζευεται
οχι οχι οχι! τελος!
ετσι μπορεσα ετσι μπορω σημερα ετσι ειμαι. σου κανω καλως. δε σου κανω παλι καλως.
δηλαδη ελεος για το πως πρεπει να γινει ο γιαννης για να ειναι ενταξει!
ελεος! ετσι μπορει. το λιγο σημερα. το πολυ . το καθολου. ααααααααααααααααααα!
καθε μερα κινειται καθε μερα επιλεγει καθε μερα μαθαινει!
αγκαλιασε τον εαυτο σου Γιαννη! εαν δεν σε αγκαλιασαν οπως θα ηθελες συγχωρεσε τους που δεν μπορεσαν και αγκαλιασε τον εαυτο σου!
ειμαστε μοναδικοι ακομα και μεσα στις βλακειες μας ακομα και μεσα στις φοβιες μας! τελος! μοναδικοι και μοναδικες!
researcher
««δηλαδη ελεος για το πως πρεπει να γινει ο γιαννης για να ειναι ενταξει!
ελεος! ετσι μπορει. το λιγο σημερα. το πολυ . το καθολου. ααααααααααααααααααα!
καθε μερα κινειται καθε μερα επιλεγει καθε μερα μαθαινει!
αγκαλιασε τον εαυτο σου Γιαννη! εαν δεν σε αγκαλιασαν οπως θα ηθελες συγχωρεσε τους που δεν μπορεσαν και αγκαλιασε τον εαυτο σου!
ειμαστε μοναδικοι ακομα και μεσα στις βλακειες μας ακομα και μεσα στις φοβιες μας! τελος! μοναδικοι και μοναδικες! »»
Αγκαλιάζω τον εαυτό μου, προσπαθώ να ξεχάσω όσους και ότι με πλήγωσε, αγωνίζομαι για το τώρα, το αύριο, το να επιδιώκω το καλήτερο είναι αγώνας, είναι χρώμα, νόημα στη ζωή. Όπως το να καθαρίζεις τη σαβούρα και να γεμίζεις το χώρο με καινούργια πράγματα. Μέσα στη μοναδικότητα μας. Το να είμαι ευτυχισμένος με ότι είμαι και έχω αλλά και να βελτιώνομαι.
Πρόβλημα είναι η σαβούρα από το παρελθόν που πρέπει να διώξω, που μου έχει κοστίσει ακριβά στην επαγγελματική, στην προσωπική και στην κοινωνική μου ζωή. Το να λες γιατί να έχω αυτά τα προβλήματα, άλλοι δεν έχουν ιδέα από τέτοια απλά προχωρούν κανονικά στη ζωή τους, εγώ παλεύω μέσα από αυτά να προχωρήσω.
Συμβουλή του ψυχολόγου: να επικεντρωθείς στο τώρα, τι κάνεις από δω και πέρα. Να προσέχεις να μην πέσεις ξανά στις ίδιες «λακκούβες». Από το παρελθόν να παίρνεις μόνο τα θετικά για να αντλείς δύναμη.
Ιωαννη βλεπω οτι εισαι ενα παρα πολυ συνειδητοπιημενο ατομο και αυτα που λες αν οντως τα πιστευεις πρεπει να τα εφαρμοσεις και στην πραξη.. Οπως μου ειπες κι εσυ αν τολμησεις να ξεγελασεις τη ψυχη θα υποφερεις... Οσον αφορα σε τετοια θεματα δυστυχως δε λυνονται απο τη μια στιγμη στην αλλη, θελει τρομερη προσπαθεια!
Ποσο καιρο πας σε ψυχολογο? Αντιμετωπιζω κι εγω παρομοιο προβλημα που αφορα στις κοινωνικες επαφες (κρισεις πανικου), πηγαινω κι εγω σε ψυχολογο (συστημικη προσεγγιση) αρκετο καιρο, αλλα πλησιαζω στη λυση αργα μεν αλλα με σταθερα και σιγουρα βηματα δε... Εχεις σκεφτει οτι ο τροπος αντιμετωπισης του προβληματος παιζει σημαντικο ρολο?? Πριν πας στον ψυψολογο που επισκεπετεσαι ηξερες οτι ακολουθει τη συγκεκριμενη μεθοδο?? Σε ρωταω γιατι εγω προσωπικα πριν παω σε ψυχολογο ειχα μαθει για ολες τις μεθοδους αντιμετωπισης/ τροπους προσεγγισης (τι ειναι, που βασιζεται, ποια ειναι η αρχη της, κ.λ.π.) που υπαρχουν στην πολη μου κι επειτα αποφασισα που θα παω.
Και κατι τελευταιο.. Οι περισσοτεροι γυρω επικεντρωνονται στο τωρα.. Γι\' αυτο, αλλωστε και δεν αντιμετωπιζουν τετοιου ειδους προβληματα, ζουν και περνανε καλα σαν μην υπαρχει αυριο και δεν αναλωνονται σε προβληματισμους/ ή και φοβιες που απασχολουν εμας τους λιγο παραπανω ευαισθητους... ;)
Από προσωπική εμπειρία (έχω φοβίες από μωρό παιδί) κατάφερνα να τις καταπολεμήσω όταν έπειθα τον εαυτό μου να σκέφτεται άλλα πραματα, και καταπιανόμουν με δραστηριότητες για να μην έχω χρόνο να σκεφτώ.
Τότε οι φοβίες άρχιζαν να υποχωρουν και πολλές φορές εξαφανίζονταν για μεγάλο διάστημα.
Όσο πιο πολύ ασχολείστε τόσο εμμένουν.
Βέβαια το δύσκολο είναι να φοβάσαι και να μην δίνεις σημασία.
lost_soul
«αλλα πλησιαζω στη λυση αργα μεν αλλα με σταθερα και σιγουρα βηματα δε»
Πως τα καταφέρνεις;
Εγώ πάντως πιστεύω ότι με βάση τη μέθοδο που ακολουθώ (εδώ και 4 μήνες, πιο παλιά άλλες αλλά λίγα αποτελέσματα) - γνωσιοσυμπεριφορική - σε κάποιο σημαντικό βαθμό έχω πιάσει το νόημα πως το πρόβλημα ελέγχεται και πως επιλύεται έστω και αν θέλει χρόνο. Φαίνεται έχω καταλάβει τι πρέπει να κάνω. Για τη μέθοδο έμαθα κυρίως από το ίντερνετ και αφού δοκίμασα λίγο κάποιες άλλες μεθόδους.
Αυτό που επίσης κατάλαβα ότι χρειάζεται είναι θέληση και υπερβάσεις ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα στην τελευταία περίπτωση, τουλάχιστο δοκιμάζεις, βελτιώνεσαι και κάνεις βήματα μπροστά. Ο ψυχολόγος το θέμα θέλησης μου το συνέδεσε με το θέμα φόβος, ως αλληλένδετα.
«Οπως μου ειπες κι εσυ αν τολμησεις να ξεγελασεις τη ψυχη θα υποφερεις... »
Στο άτομο μου αυτό συνδέεται με αυτά που πραγματικά θα ήθελα να κάνω αλλά δεν έκανα, που ο φόβος με απέτρεπε, που πρέπει πρώτα να διώξω το φόβο για να ξεκινήσουν αργά αργά να γίνονται.
Πως μπορει να αντιμετωπιστει ο φοβος που μπορει να εχει κανεις απεναντι σε καποιον γονιο του?
φόβος ως ψυχολογικό τραύμα που έμεινε στο χρόνο και δενσυμβαίνει κάτι τώρα ή κάτι που συμβαίνει τώρα πχ αν είναι ο γονιός βίαιος;
@ioannis2
Φοβος που υπηρχε οταν ημουν μικρος πχ βιαιος γονιος,η γονιος που με τον τροπο συμπεριφορας του σε εκανε να τον φοβασαι,και που εχει μεινει ακομα κ τωρα που εχουν περασει τα χρονια κ εχω μεγαλωσει ας πουμε.
Δλδ μιλαμε για κατι που συνεβαινε τοτε σε παιδικη ηλικια και εξακολουθει να συμβαινει κ τωρα,που εμεινε ως καταλοιπο ενω δεν θα επρεπε να υπαρχει.
Δεν ξερω πως να το αντιμετωπισω αυτο.