Πως αντιμετωπίζετε τον θυμό σας?
Εστω οτι βρίσκεστε σε μια κατάσταση που θυμώνετε πολύ αλλά δυστυχώς δεν μπορείτε να ξεφύγετε, πχ σε έναν γάμο, στην εργασία κτλ. πως αντιδράτε?
Printable View
Πως αντιμετωπίζετε τον θυμό σας?
Εστω οτι βρίσκεστε σε μια κατάσταση που θυμώνετε πολύ αλλά δυστυχώς δεν μπορείτε να ξεφύγετε, πχ σε έναν γάμο, στην εργασία κτλ. πως αντιδράτε?
βρίζω τον κρίνο
εδω εγω μωρο μου,Quote:
Originally posted by PETRAN
βρίζω τον κρίνο
θα γινω ο κυματοθραυστης της οργης σου,
θα γινω το αναχωμα της ψυχης σου,
θα γινω το ακουμπημα που δεν ειχες ποτε σου.....
σε καλο μου σημερα....
εχω συγκινηθει παρα πολυ.
Ο πετραν με εχει κανει να νιωσω πολυ σημαντικος....
παω να κλαψω σε μια γωνια....
(μπουχουχουχου μπουχουχουχου....)
Μου αρέσει γιατί εκδηλώνετε τα πάθη σας! Σας αφήνω να συνεχίσετε. Μήπως να αλλάξω θέμα και να το κάνω ο τσακωμός πετράν-κρίνο? χμμμμ!
Πάντως σοβαρά τώρα, η καλύτερη λύση είναι να δουλέψεις με το πρόβλημα ώστε να μην υπαρχει θυμός. Δεν είναι καλό να υπάρχει σταθερή εστία θυμιού. Όταν γίνεται αυτό πρέπει κάποιος να παίρνει δραστικές αποφάσεις ώστε να σταματάει αυτό.
Επίσης ο θυμός φέρνει μόνο περισσότερο θυμό. Αποδεδειγμένα. Δεν ισχύει αυτά που λένε \"ξέσπασε\" η \"εκτονώθηκε\". Άλλο το να \"βγάζεις κάτι από μέσα σου\" με καλό τρόπο ώστε να εκπληρωθεί κάποιος στόχος/να βελτιωθεί κάποια κατάσταση και άλλο να υπάρχουν συνέχεια έντονες αντιπαραθέσεις μέσα σε εκνευρισμό κλπ. Στο τελευταίο όσο πιο πολύ θυμώνεις, τόσο πιο πολύ θυμωμένος είσαι και τίποτα άλλο. Είναι καλό λοιπόν
1) να προσπαθήσει κάποιος να κάνει διαχείριση του θυμού του και να μην τον αφήνει να ξεφεύγει. Αυτό πετυχαίνεται με το \"όσο μπορεί κάποιος να μην παρασύρεται από την ένταση της στιγμής\" και να προσπαθήσει να έχει μια πιο αποστασιοποιημένη στάση που το μυαλό του δεν κάνει \"κρίσεις\". Σκέψου. Κάποιος μπορεί να δει ένα έντομο και να τρομάξει κάποιος άλλος το ίδιο έντομο και να γελάσει. Η διαφορά τους είναι ότι κάναν διαφορετικές \"κρίσεις/εκτιμήσεις\" για το έντομο, πράγμα που οδήγησε στην εμπειρία διαφορετικών συναισθημάτων. Ο θυμός-όπως και όλα τα συναισθήματα-έχει την βάση του σε γρήγορες κρίσεις και εκτιμήσεις που κάνουμε σε μια στιγμή (που μπορεί βέβαια να γίνονται πολύ γρήγορα και αυτόματα Εμείς όμως-τουλάχιστον για αρχή- μπορούμε να βάζουμε γρήγορα το \"stop\" αφού αμέσως πάνε να ξεκινήσουν). Όταν αλλάζουμε και απομακρυνόμαστε από τις ίδιες μας τις πιο δυσλειτουργικές \"κρίσεις/εκτιμήσεις\" μιας κατάστασης, τόσο και δεν κυριευόμαστε από υπερβολικό θυμικό (από \"τυφλό\" και \"υπερβολικό\" θυμό κλπ.) οπότε και τόσο πιο καλά είμαστε εμείς γενικά (κάτι που κάνει να παίρνουμε και καλύτερες αποφάσεις κλπ.)
2) Να δουλέψει προς την λύση της προβληματικής κατάστασης που τροφοδοτεί τον θυμό. Το να έχεις μια σταθερή εστία θυμού δεν βοηθάει σε τίποτα και μόνο να \"σε χαλάσει\" μπορεί. Πρέπει λοιπόν με όσο πιο καλό τρόπο γίνεται να υπάρξουν λύσεις ώστε να σταματήσει αυτό.
Μπορώ να πω ότι προσπαθώ όσο μπορώ να είμαι \"non-judgemental\" με κοντινές καταστάσεις και ανθρώπους (π.χ. με τους γονείς μου) και υιωθετώντας μια πιο \"βουδιστική ζεν\" (όπως την ονομάζω) στάση δεν θυμώνω ούτε κυριεύομαι από οργή όπως παλιότερα. Σε αυτή την φάση επίσης μου είναι πιο εύκολο να πάρω καλύτερες αποφάσεις και να βελτιώσω την κατάσταση. Το να αντιμιλήσεις με θυμωμένη φωνή μόνο θα \"μπριζώσει\" τα πράγματα, το να μιλήσεις όμως λογικά και ωραία χωρίς να χάνεις την ψυχραιμία σου είναι σίγουρο ότι αργά η γρήγορα θα οδηγήσει στην λύξη \"του θερμού επεισοδίου\". Το θέμα όπως είπα είναι-όπως είπα και πριν βέβαια-να μιλήσεις γι αυτό και να προσπαθήσεις να βρεις λύσεις.
Στην πράξη βέβαια ίσως είναι δύσκολο να τα κάνει κάποιος αυτά και το σίγουρο είναι ότι θέλουν εκπαίδευση για να γίνουν με επτιυχία! Είναι και αυτό μια δεξιότητα και μάλιστα δύσκολη να αποκτηθεί. Όμως άπαξ αρχίσεις και το κάνεις το σίγουρο είναι ότι θα βελτιώσεις πάρα πολύ την ποιότητα της ζωής σου.
Quote:
Originally posted by krino
εδω εγω μωρο μου,Quote:
Originally posted by PETRAN
βρίζω τον κρίνο
θα γινω ο κυματοθραυστης της οργης σου,
θα γινω το αναχωμα της ψυχης σου,
θα γινω το ακουμπημα που δεν ειχες ποτε σου.....
Ποίημα που θα ζήλευε και η weird!
Η μήπως είναι hip-hop?
Huh yo, θααα γινωωω
Ο κυματοθραύστης της ψυχής σου yo yo ma bitch ma nigga
Όπως και να χει δεν χρειάζεται να γίνεις ανάχωμα γιατί μάλλον από ότι κατάλαβα είσαι μόνιμα χώμα!
Τελικά από ότι κατάλαβα, όλοι είμαστε καλοί στα λόγια και έχουμε πρόβλημα στη πράξη!
Quote:
Originally posted by frei
Τελικά από ότι κατάλαβα, όλοι είμαστε καλοί στα λόγια και έχουμε πρόβλημα στη πράξη!
Λολ
Όχι αυτά που σου λέω προσωπικά προσπαθώ να τα εφαρμόσω όσο μπορώ στην πραγματική μου ζωή. Και το έχω πετύχει αρκετά!
Με τον κρίνο βριζόμαστε και το απολαμβάνουμε δεν έχει σχέση με θυμό! (τουλάχιστον με μένα δεν έχει)
Frei,διάβασες τι έγραψε ο Petran.Zεν,ζεν.Αλλά δεν...λολ
Θύμωνα πάρα πολύ κι εγώ το ίδιο με σένα frei,ειδικά με γονεικές συμπεριφορές.Δε θυμώνω τόσο πολύ,γιατί προσπαθώ να περάσω στον εαυτό μου πως ό,τι έγινε έγινε και δε σκοπεύω να είμαι θύμα τους με τη δική μου συμβολή πλέον(γιατί ο θυμός συντηρείται από προσδοκίες,όταν οι προσδοκίες αλλαγής μηδενιστούν,ο θυμός δεν έχει νόημα,δε γεννάται ούτε συντηρείται).
Πάντως δε θεωρώ κάθε θυμό\'απρόσφορο\',σε συγκεκριμένες καταστάσεις και συνθήκες λειτουργεί ως μοχλός κινητοποίησης για δράση.Ίσως αν προσπαθούμε να τον αναλύουμε,να δούμε τα αίτια,την πραγματικότητά του,να μην τον φοβόμαστε,να τον αποδεχόμαστε ως άλλο μας ένα συναίσθημα,να τον αποδομούμε κιόλας,να φτάνουμε στο λόγο ύπαρξής του,άρα κοντύτερα σε ό,τι μας αφορά σε σχέση με το περιβάλλον μας.Μας βοηθά ενίοτε να θέσουμε τα όριά μας,να διαγράψουμε σωστά τα πλαίσια ανάμεσα σε μας και στους άλλους,σε μας και σε ό,τι μας καταπιέζει,να το εντοπίζουμε.:)
Αν και μάλλον καταλαβαίνω γιατί έχετε στραφεί στο άμεσο οικογενειακό περιβάλλον, δεν είναι τόσο πολύ εκεί το θέμα μου. Ενας απο τους λόγους που εχω θυμό είναι γιατί βλέπω γύρω μου οτι ο καθένας τα λάθη του κοιτάει να τα φορτώσει στους γύρω του και ποτέ στον εαυτό του.
Εχω μάθει να παραδέχομαι τα λάθη μου αλλά θυμώνω όταν μου φορτώνουν πραγματα για τα οποία δεν φταίω. Οταν λοιπόν γινεται κάτι και μου ρίχνουν το βάρος γιατί ξερουν οτι δεν θα αντιδρασω εντονα και μολις πω \'μα δεν εγινε ετσι\' αμέσως αντιμετωπίζω κατινιές με την μορφη συμμαχιων και κουτσομπολια, δεν θα έλεγα οτι ευχαριστιέμαι και ιδιαιτερα.
Γενικά εχω μάθει οτι η σκέψη πρέπει να προηγείται της γλώσσας και όχι η γλώσσα της σκέψης για να μην υπάρχουν παρεξηγήσεις αλλά προφανώς ο κόσμος δεν λειτουργεί έτσι.
Εκτόνωση λοιπόν θα γινόταν με κάποια άθληση, με κάποιο χόμπι??? Εσεις τι κάνετε???
Quote:
Originally posted by frei
Αν και μάλλον καταλαβαίνω γιατί έχετε στραφεί στο άμεσο οικογενειακό περιβάλλον, δεν είναι τόσο πολύ εκεί το θέμα μου. Ενας απο τους λόγους που εχω θυμό είναι γιατί βλέπω γύρω μου οτι ο καθένας τα λάθη του κοιτάει να τα φορτώσει στους γύρω του και ποτέ στον εαυτό του.
Εχω μάθει να παραδέχομαι τα λάθη μου αλλά θυμώνω όταν μου φορτώνουν πραγματα για τα οποία δεν φταίω. Οταν λοιπόν γινεται κάτι και μου ρίχνουν το βάρος γιατί ξερουν οτι δεν θα αντιδρασω εντονα και μολις πω \'μα δεν εγινε ετσι\' αμέσως αντιμετωπίζω κατινιές με την μορφη συμμαχιων και κουτσομπολια, δεν θα έλεγα οτι ευχαριστιέμαι και ιδιαιτερα.
Γενικά εχω μάθει οτι η σκέψη πρέπει να προηγείται της γλώσσας και όχι η γλώσσα της σκέψης για να μην υπάρχουν παρεξηγήσεις αλλά προφανώς ο κόσμος δεν λειτουργεί έτσι.
Εκτόνωση λοιπόν θα γινόταν με κάποια άθληση, με κάποιο χόμπι??? Εσεις τι κάνετε???
βρίζω τον κρίνο
Η επανάληψη βοηθάει οντως στην καταγραφή των δεδομένων. Σε ευχαριστώ!Quote:
Originally posted by PETRAN
Quote:
Originally posted by frei
Αν και μάλλον καταλαβαίνω γιατί έχετε στραφεί στο άμεσο οικογενειακό περιβάλλον, δεν είναι τόσο πολύ εκεί το θέμα μου. Ενας απο τους λόγους που εχω θυμό είναι γιατί βλέπω γύρω μου οτι ο καθένας τα λάθη του κοιτάει να τα φορτώσει στους γύρω του και ποτέ στον εαυτό του.
Εχω μάθει να παραδέχομαι τα λάθη μου αλλά θυμώνω όταν μου φορτώνουν πραγματα για τα οποία δεν φταίω. Οταν λοιπόν γινεται κάτι και μου ρίχνουν το βάρος γιατί ξερουν οτι δεν θα αντιδρασω εντονα και μολις πω \'μα δεν εγινε ετσι\' αμέσως αντιμετωπίζω κατινιές με την μορφη συμμαχιων και κουτσομπολια, δεν θα έλεγα οτι ευχαριστιέμαι και ιδιαιτερα.
Γενικά εχω μάθει οτι η σκέψη πρέπει να προηγείται της γλώσσας και όχι η γλώσσα της σκέψης για να μην υπάρχουν παρεξηγήσεις αλλά προφανώς ο κόσμος δεν λειτουργεί έτσι.
Εκτόνωση λοιπόν θα γινόταν με κάποια άθληση, με κάποιο χόμπι??? Εσεις τι κάνετε???
βρίζω τον κρίνο
+1000.Quote:
Originally posted by PETRAN
Πάντως σοβαρά τώρα, η καλύτερη λύση είναι να δουλέψεις με το πρόβλημα ώστε να μην υπαρχει θυμός. Δεν είναι καλό να υπάρχει σταθερή εστία θυμιού. Όταν γίνεται αυτό πρέπει κάποιος να παίρνει δραστικές αποφάσεις ώστε να σταματάει αυτό.
Επίσης ο θυμός φέρνει μόνο περισσότερο θυμό. Αποδεδειγμένα. Δεν ισχύει αυτά που λένε \"ξέσπασε\" η \"εκτονώθηκε\". Άλλο το να \"βγάζεις κάτι από μέσα σου\" με καλό τρόπο ώστε να εκπληρωθεί κάποιος στόχος/να βελτιωθεί κάποια κατάσταση και άλλο να υπάρχουν συνέχεια έντονες αντιπαραθέσεις μέσα σε εκνευρισμό κλπ. Στο τελευταίο όσο πιο πολύ θυμώνεις, τόσο πιο πολύ θυμωμένος είσαι και τίποτα άλλο. Είναι καλό λοιπόν
1) να προσπαθήσει κάποιος να κάνει διαχείριση του θυμού του και να μην τον αφήνει να ξεφεύγει. Αυτό πετυχαίνεται με το \"όσο μπορεί κάποιος να μην παρασύρεται από την ένταση της στιγμής\" και να προσπαθήσει να έχει μια πιο αποστασιοποιημένη στάση που το μυαλό του δεν κάνει \"κρίσεις\". Σκέψου. Κάποιος μπορεί να δει ένα έντομο και να τρομάξει κάποιος άλλος το ίδιο έντομο και να γελάσει. Η διαφορά τους είναι ότι κάναν διαφορετικές \"κρίσεις/εκτιμήσεις\" για το έντομο, πράγμα που οδήγησε στην εμπειρία διαφορετικών συναισθημάτων. Ο θυμός-όπως και όλα τα συναισθήματα-έχει την βάση του σε γρήγορες κρίσεις και εκτιμήσεις που κάνουμε σε μια στιγμή (που μπορεί βέβαια να γίνονται πολύ γρήγορα και αυτόματα Εμείς όμως-τουλάχιστον για αρχή- μπορούμε να βάζουμε γρήγορα το \"stop\" αφού αμέσως πάνε να ξεκινήσουν). Όταν αλλάζουμε και απομακρυνόμαστε από τις ίδιες μας τις πιο δυσλειτουργικές \"κρίσεις/εκτιμήσεις\" μιας κατάστασης, τόσο και δεν κυριευόμαστε από υπερβολικό θυμικό (από \"τυφλό\" και \"υπερβολικό\" θυμό κλπ.) οπότε και τόσο πιο καλά είμαστε εμείς γενικά (κάτι που κάνει να παίρνουμε και καλύτερες αποφάσεις κλπ.)
2) Να δουλέψει προς την λύση της προβληματικής κατάστασης που τροφοδοτεί τον θυμό. Το να έχεις μια σταθερή εστία θυμού δεν βοηθάει σε τίποτα και μόνο να \"σε χαλάσει\" μπορεί. Πρέπει λοιπόν με όσο πιο καλό τρόπο γίνεται να υπάρξουν λύσεις ώστε να σταματήσει αυτό.
Μπορώ να πω ότι προσπαθώ όσο μπορώ να είμαι \"non-judgemental\" με κοντινές καταστάσεις και ανθρώπους (π.χ. με τους γονείς μου) και υιωθετώντας μια πιο \"βουδιστική ζεν\" (όπως την ονομάζω) στάση δεν θυμώνω ούτε κυριεύομαι από οργή όπως παλιότερα. Σε αυτή την φάση επίσης μου είναι πιο εύκολο να πάρω καλύτερες αποφάσεις και να βελτιώσω την κατάσταση. Το να αντιμιλήσεις με θυμωμένη φωνή μόνο θα \"μπριζώσει\" τα πράγματα, το να μιλήσεις όμως λογικά και ωραία χωρίς να χάνεις την ψυχραιμία σου είναι σίγουρο ότι αργά η γρήγορα θα οδηγήσει στην λύξη \"του θερμού επεισοδίου\". Το θέμα όπως είπα είναι-όπως είπα και πριν βέβαια-να μιλήσεις γι αυτό και να προσπαθήσεις να βρεις λύσεις.
Στην πράξη βέβαια ίσως είναι δύσκολο να τα κάνει κάποιος αυτά και το σίγουρο είναι ότι θέλουν εκπαίδευση για να γίνουν με επτιυχία! Είναι και αυτό μια δεξιότητα και μάλιστα δύσκολη να αποκτηθεί. Όμως άπαξ αρχίσεις και το κάνεις το σίγουρο είναι ότι θα βελτιώσεις πάρα πολύ την ποιότητα της ζωής σου.
το πιστοποιω απο βιωματικη εμπειρια οτι καπως ετσι γινεται!
όποτε εχω ασχοληθει να ξανασκεφτω κ να μυρικασω γεγονοτα που με ενοχλησαν, απλα ξαναεκνευριζομαι εκ νεου κ τιποτα δε λυνεται φυσικα.
λυση ειναι να πεις, ο,τι εγινε εγινε τοτε, δεν ηξερα πως να το διαχειριστω καλυτερα τοτε (εκανα ο,τι καλυτερο μπορουσα με τις τοτε δεξιοτητες), αλλα τωρα εμαθα κατι απο αυτο το γεγονος, θα το χρησιμοποιησω την επομενη φορα αν μου ξανατυχει παρομοιο θεμα.
μπορεις να πεις πχ οτι θα βαζεις εγκαιρα τα ορια σου στους αλλους, πρωτου προλαβεις κ μαζεψεις τοσα που ξεχειλισει το εσωτερικο σου θυμοποτηρο! (αν το προβλημα σου ειναι σε σχεση με τους αλλους).
επισης θυμος προκυπτει αν συνηθιζεις να σκεφτεσαι εντονα με ορους δικαιο-αδικο. γιατι καπου παταει κ ο θυμος για να προκυψει. σε μια λογικη \"εχω δικιο, κ στην πραξη αδικηθηκα\". αν αποστασιοποιηθεις απο μια τετοια λογικη, κ αρχισεις να σκεφτεσαι οτι οι αλλοι εχουν το δικο τους συστημα αξιων κ τη δικη τους θεωρηση των πραγματων, τοτε η συμπεριφορα τους ισως να εξηγειται με καποιον διαφορετικο τροπο απο το δικο σου συστημα αξιων. βαζεις καποια ορια ωστε να μην πληρωνεις εσυ τη νυφη κ ο αλλος ας κανει ο,τι νομιζει σοφοτερο με τα δικα του κριτηρια.
ασε που σε βλεπω κ ενα βημα πιο κοντα στις πυλες του (χριστιανικου) παραδεισου!!!! μπορει απο αλλη οδο βεβαια, αλλα αυτο δεν ειναι το \"μην κρινετε, ινα μην κριθειτε\"? εδω το λεμε, \"μην κρινετε, για να αισθανεστε καλυτερα\"!. αντε πετραν με τα παπαδακια κ τα αγγελακια σε βλεπω στην αιωνια ζωη! :D:PQuote:
Originally posted by PETRAN
Μπορώ να πω ότι προσπαθώ όσο μπορώ να είμαι \"non-judgemental\" με κοντινές καταστάσεις και ανθρώπους...
Στην πράξη βέβαια ίσως είναι δύσκολο να τα κάνει κάποιος αυτά και το σίγουρο είναι ότι θέλουν εκπαίδευση για να γίνουν με επτιυχία! Είναι και αυτό μια δεξιότητα και μάλιστα δύσκολη να αποκτηθεί. Όμως άπαξ αρχίσεις και το κάνεις το σίγουρο είναι ότι θα βελτιώσεις πάρα πολύ την ποιότητα της ζωής σου.