ΧΤΥΠΑ ΚΙ ΑΛΛΟ, ΘΑ Τ\' ΑΝΤΕΞΩ...

Χτυπα κι αλλο, θα τ\' αντεξω, δεν πεθαινω ετσι απλα, θα παλεψω, τραγουδα γνωστος λαικος αιοδος, και αυτο μου ηρθε οταν σκεφτομουν τι τιτλο να βαλω.Ειναι μαλλον μια ατακα που εκφραζει πολλους απο εμας τους ψυχαναγκαστικους και μαλλον εκφραζει μια αισιοδοξια αλλα ταυτοχρονα οργη.
Δωσε κι αλλο λοιπον, θα τ\' αντεξω, αλλα μεχρι ποτε; Εχει και η υπομονη τα ορια της..Πολυ το παλεψα..συγκεκριμενα 4 χρονια το παλευω..
Μου ετυχαν παλι διαφοροι ψυχαναγκασμοι αυτες τις μερες..ειχα πολλες δουλειες στο κεντρο, επρεπε να παω σε γιατρους, να αγορασω πραγματα, τραπεζες, σουπερ μαρκετ.Εβγαινα, ειχε τρομερη ζεστη, εγω να ειμαι ιδρωμενος και να γεμιζω τις τσεπες και τις τσαντες με σκουπιδακια.
Πολλες φορες εβλεπα ενα σκουπιδακι και ελεγα οτι δε θα το μαζεψω, με αποτελεσμα να πρεπει να γυρισω πισω να το μαζεψω.Οπως σημερα που σταματησα το ταξι παλι.
Τωρα που ειπα ταξι, ειδα παλι κατι σημερα στο ταξι, εκει που καθομουν.Το ειδα τελευταια στιγμη, και δεν το μαζεψα.Ηταν σαν τσιχλα, σαν χαρτακι, σαν δεν ξερω...ειχε ενα περιεργο χρωμα και ειχε μια σχισμη στη μεση...αυτα που τα βλεπω και δεν ειμαι σιγουρος τι βλεπω ειναι που δεν αντεχω...
Τελευταια με επιασε και ενας αλλος ψυχαναγκασμος και κοιταω τις μπλουζες των ανθρωπων που περπατανε στο δρομο..ετσι αν δω κανα περιεργο σχημα ή οτιδηποτε που μου φανει καπως, ακολουθω τον ανθρωπο, μεχρι να μπορεσω να ειμαι σε ενα σημειο ωστα να ξαναδω το ρουχο του, χωρις να αντιληφθει οτι τον ακολουθω και οτι τον κοιταζω.Πολλες φορες βεβαια δε μπορω να ακολουθω καποιον και τελικα φευγει και εγω δεν εχω κοιταξει το ρουχο, και φυσικα μετα κολλαω και παει να σπασει το κεφαλι μου...
Προχθες η κυρια που καθαριζει το σπιτι πεταξε μια ολοκληρη τσαντα με σκουπιδια που ειχα μαζεψει για να ελεξγω...στην αρχη πανικοβληθηκα, αλλα αποφασισα να το παρω ψυχραιμα..μετα πηγα στους καδους να βρω την τσαντα αλλα δεν την ειδα..ημουν χαλια εκεινη τη μερα..προσπαθουσα να μη σκεφτομαι τι υπηρχε μεσα στην πεταμενη τσαντα, και αμεσως εψαξα να βρω νεα σκουπιδακια για να μην σκεφτομαι αυτα που ειχαν πεταχτει...
Εχω και ενα αλλο κολλημα και μαζευω πολυ μικρα πραγματακια, αλλα παρα πολυ μικρα ομως, μεχρι και μια κλωστουλα για να την ελεγξω...
Τωρα εχω μαζεψει παρα πολλα πραγματα αλλα παντα, μα παντα, βαριεμαι να μπω στη διαδικασια να τα ελεξγω...παντα τα αφηνω σε μια μερια και λεω οτι θα τα ελεγξω μια αλλη φορα.Το αποτελεσμα ειναι να περνανε οι μερες και να τα αφηνω εκει χωρις να τα ελεγχω..
Αυτα πανω κατω...
Οχι αλλο, δε θα αντεξω, δε μπορω αλλο πια να παλευω...

stephanos , χρειάζεσαι βοήθεια από ειδικό. επειγόντως!
γιατί αφήνεις τη ζωή σου να περνά έτσι ?
είναι δράμα αυτό που ζεις.

μα γιατι δεν κανεις ψυχοθεραπεια?φαρμακα παιρνεις?

φιλε πρεπει να ακολουθησεισ φαρμακευτικη αγωγη θα σε βοηθησει να μη βασανιζεσαι τοσο οι σκεψεισ θα γινουν λιγοτερο εντονεσ και δε θα σε νοιαζει πια αν δεν εξετασεισ ενα σκουπιδακι και μπορει καποια στιγμη κοβοντασ τα φαρμακα να ιαθεισ πληρωσ αλλα και αυτο να μη γινει θα εχεισ μια καλυτερη ποιοτητα ζωησ θα μπορεισ να κανεισ φιλιεσ σχεσεισ αργοτερα με το καλο να βρεισ μια δουλεια αυτα δε σε ενδιαφερουν καθολου;