Κατάθλυψη

Η Μητέρα μου, 73 χρόνων πάσχει από κατάθλυψη.
Το πρόβλημα υπήρχε εδώ και πολλά χρόνια, αλλά παλιότερα με φαρμακευτική αγωγή που κρατούσε 1-2 μήνες, το ξεπερνούσε και για 4-5 χρόνια ήταν καλά.

Μετά τον θάνατο του πατέρα μου πριν από 9 χρόνια, το πρόβλημα παρουσιάζονταν συχνότερα και το διάστημα αντιμετόπισής του ήταν μεγαλύτερο.

Τα τελευταία 3 χρόνια ακολουθεί συνεχώς φαρμακευτική αγωγή, αλλά ειδικά τους τελευταίους 5-6 μήνες χωρίς κανένα αποτέλεσμα.
Η διάθεσή της είναι συνεχώς κακή, δεν μπορεί να ασχοληθεί με απλά πράγματα, βρίσκεται συνεχώς σπίτι, πολλές φορές ο λόγος της δεν αρθρώνεται σωστά, κάποιες φορές ξεχνάει.

Ο γιατρός θεωρώντας ότι πιθανόν παράλληλα με την κατάθληψη να υπάρχει άνοια, συνέστησε να γίνει αξονική τομογραφία η οποία όμως δεν έδειξε κάτι τέτοιο.

Τον τελευταίο χρόνο παίρνει σταθερά Zeprexa, Tavor και έχει αλλάξει αρκετά αντικαταθλυπτικά όπως Zoloft, Remeron, Efexol με πιο πρόσφατο το Ludiomil το οποίο παίρνει εδώ και 1,5 περίπου μήνα.

Πιστεύετε ότι ίσως να μην έχει βρεθεί το φάρμακο (ή ο συνδιασμός φαρμάκων) που θα είναι κατάλληλο για τον οργανισμό της και θα την βοηθήσει ή μήπως το χρονικό διάστημα των 3 ψρόνων που παίρνει συνεχώς αντικαταθληπτικά είναι μεγάλο και δεν πρόκειται να ανταποκριθεί θετικά σε κανένα φάρμακο πλέον; Η ψυχοθεραπεία ίσως να ήταν καλλύτερη σαν λύση ; Κάποια άποψη ή/και συμβουλή ;

Ευχαριστώ για τον χρόνο σας,

Νεκτάριος

..ψυχοθεραπεια..κανει?

oxi Adzik, den kanei

conav ίσως να μην έχει βρεθει -όπως λες και εσύ- η κατάλληλη αγωγή για τη μητέρα σου. Σίγουρα όμως αν παράλληλα με τη θεραπεία έκανε και ψυχανάληση, θα την βοηθούσε να αποδεχτεί την απώλεια του συζύγου της. Η μητέρα σου ακόμη πενθεί το χαμό και για τους ηλικιωμένους είναι πιο δύσκολο να φύγουν μπροστά αν δεν πάρουν συμβουλές από ειδικό. Τώρα δεν ξέρω κατά πόσο η ίδια θα δεχτει την βοήθεια ψυχολόγου. Είναι και αυτό ένα θέμα. Η γνώμη μου είναι να βρεις ένα καλό ψυχολόγο, να τον επισκευθείς εσύ πρώτα, να μιλήσεις για τις δυσκολίες της μητέρας σου και ανάλογα αυτός θα σε συμβουλεύσει πως θα κινηθείς.
φιλικά
corallia

Conav σε χαιρετώ και εγώ από την πλευρά μου και ευελπιστώ να σε βοηθήσω με τα λεγόμενά μου. Η μητέρα σου ακόμα και κανένα από τα προβλήματα που ανέφερες να μην είχε , σίγουρα στο θέμα της ψυχολογίας της είναι λογικό να εμφανίσει στην ηλικία που είναι αρκετές ψυχολογικές αστάθειες, ενώ το θέμα απώλειας συζύγου είναι ένα βαρύγδουπο αίτιο για εμφάνιση ή επιδύνωση κατάθλιψης. Επειδή τα ψυχολογικά προβλήματα της τρίτης και τέταρτης ηλικίας υπάγονται σε ένα ξεχωριστό τομέα τη ψυχολογίας που μελετά αποτελεσματικά ο ιατρικός κλάδος της ΓΕΡΟΝΤΟΛΟΓΙΑ (κλινικής και μή) πριν προβείς στην όποια συμβουλή ψυχιάτρου, καλό είναι να επισκευτείς γιατρό(ψυχολόγο ή ψυχίατρο) με ειδίκευση στην γεροντολογία, μιας και είναι ο μόνος ειδικός αυτή τη στιγμή για να σε βοηθήσει να προσεγγίσεις το πρόβλημα άσχετα με την όποια αγωγή παίρνει η μητέρα σου. Οι γεροντολόγοι έχουν εμπειρία στη διαχείριση κρίσεων σε αυτές τις ηλικίες κυρίως συνεργαζόμενοι με μονάδες φροντίδας ηλικιωμένων και μπορούν να σου εξηγήσουν αποτελεσματικά τις συμπεριφορικές εναλλαγές. Αν επιθυμείς μια πρώτη εισαγωγή στο θέμα, υπάρχουν και ελληνικοί τίτλοι βιβλίων στο εμπόριο γύρω από την ψυχολογία στην γεροντολογία, αλλά και ειδικοί, ενώ αν γνωρίζεις αγγλικά το διαδίκτυο είναι γεμάτο αναφορές και περιστατικά. (GERONTOLOGY AND PSYCHOLOGY, CLINICAL GERONTOLOGY, PSYCHIATRY IN GERONTOLOGY, THIRD AGE PSYCHOLOGY κλπ) Ευελπίστώ ότι με τη σωστή ενημέρωση θα προσεγγίσεις πιο αποτελεσματικά το πρόβλημά της και να τη βοηθήσεις να ξεπεράσει τις ψυχολογικές διαταραχές...κουράγιο

Corallia kai Olga_soul ευχαριστώ πάρα πολύ. Οι συμβουλές σας είναι πραγματικά πολύτιμες