Θέλω να ξεκινήσω απ'το μηδέν.Μπορώ;

Όπως έχω γράψει και σε παλιότερα θέματα,εδώ και αρκετό καιρό αντιμετωπίζω μεγάλο πρόβλημα μοναξιάς.Αυτοί που είναι καιρό forumίστες γνωρίζουν πάνω κάτω την περίπτωσή μου.Είμαι 26 στα 27,μένω στην επαρχία και όλοι καταλαβαίνουν τί σημαίνει αυτό(επιλογές μηδέν σε όλους τους τομείς).Ο κοινωνικός μου κύκλος είναι όλοι κι όλοι δύο γνωστοί,μιας και μικρός δεν ήμουν ιδιαίτερα κοινωνικός κι έκανα παρέα μόνο με 3-4 συγκεκριμένα άτομα και κανέναν άλλο.Δεν έχω κοπέλα και δεν μπορώ να βρω διότι καμία δεν σου δίνει σημασία αν δεν έχεις κοινωνικό κύκλο.Έχω βέβαια μια δουλειά,αλλά κι εκεί δεν μπορώ να κάνω παρέες διότι όλοι είναι 40+,παντρεμένοι κλπ.Για να πω την αλήθεια,είμαι τόσο απογοητευμένος που πλέον δεν έχω διάθεση να βγω έξω.Κάθομαι μέσα,κλαίω,το'χω ρίξει στο ποτό και κάνω σκέψεις αυτοκτονίας.

Αυτό που θέλω να ρωτήσω είναι το εξής:επειδή νιώθω ότι όσο μένω εδώ στην πόλη μου δεν πρόκειται ν'αλλάξει τίποτα και τα χρόνια θα περνάνε τζάμπα,το ν'αλλάξω τόπο διαμονής και να πάω να ζήσω σε κάποια μεγάλη πόλη(πχ Θεσσαλονίκη,Αθήνα),ξεκινών� �ας ουσιαστικά τη ζωή μου από το μηδέν,μπορεί να αποτελέσει μια λύση;Πραγματικά,δεν μπορώ να σκεφτώ τίποτ'άλλο αυτή τη στιγμή.Εσείς θα το κάνατε αν ήσασταν στη θέση μου;

γεια σου paolo,
μην απογοητευεσε.να θυμασαι παντα οτι υπαρχουν και χειροτερα.καταλαβαινω οτι μπορει να σε εχει παρει απο κατω αλλα με το να καθεσαι μεσα,να κλαις και να κανεις αρνητικες σκεψεις,δεν λυνεις το προβλημα.αυτο το καταλαβαινεις κι εσυ.προσπαθησε να δεις τα πραγματα πιο αισιοδοξα και κανε θετικες σκεψεις.αρχισε να βγαινεις,εστω με αυτους τους δυο γνωστους σου ετσι ωστε σιγα σιγα να γνωρισεις κι αλλο κοσμο.επισης μπορεις να γραφτεις σε καποια δραστηριοτητα που σου αρεσει.κατι τετοιο και θα σε ευχαριστησει αλλα και ολο και καποιους θα γνωρισεις.
οσο για την ιδεα να αλλαξεις πολη μου φαινεται δυσκολη.εκει που εισαι εχεις τουλαχιστον τη δουλεια σου,πραγμα σημαντικο σε περιοδο κρισης.

Ναι είναι λύση το να πας σε άλλη πόλη. Να το κάνεις. Εγώ δεν θα άλλαζα την πόλη μου με τίποτα, αλλά αν πιστεύεις ότι αυτά είναι τα σημαντικά προβλήματά σου, πρέπει να κάνεις κάτι.

Quote:

---

Originally posted by gonoli
γεια σου paolo,
μην απογοητευεσε.να θυμασαι παντα οτι υπαρχουν και χειροτερα.καταλαβαινω οτι μπορει να σε εχει παρει απο κατω αλλα με το να καθεσαι μεσα,να κλαις και να κανεις αρνητικες σκεψεις,δεν λυνεις το προβλημα.αυτο το καταλαβαινεις κι εσυ.προσπαθησε να δεις τα πραγματα πιο αισιοδοξα και κανε θετικες σκεψεις.αρχισε να βγαινεις,εστω με αυτους τους δυο γνωστους σου ετσι ωστε σιγα σιγα να γνωρισεις κι αλλο κοσμο.επισης μπορεις να γραφτεις σε καποια δραστηριοτητα που σου αρεσει.κατι τετοιο και θα σε ευχαριστησει αλλα και ολο και καποιους θα γνωρισεις.
οσο για την ιδεα να αλλαξεις πολη μου φαινεται δυσκολη.εκει που εισαι εχεις τουλαχιστον τη δουλεια σου,πραγμα σημαντικο σε περιοδο κρισης.

---

Εντάξει,δε λέω, έχω τη δουλειά αλλά η ζωή μου αυτή τη στιγμή είναι σπίτι-δουλειά-ύπνος.Δηλαδή ζωή ενός ανθρώπου 40-50 χρονών που έχει ζήσει τη ζωή του και δεν έχει πλέον απαιτήσεις.Για μένα όμως που ακόμα θεωρούμαι νέος και θέλω να ζήσω πράγματα,δεν είναι ζωή αυτή.Επειδή δεν έχω ζήσει και όλα όσα θα ήθελα,δε θέλω να με πάρουν τα χρόνια και να μου έχουν μείνει απωθημένα για πράγματα που θα έπρεπε να ζήσω μικρότερος.Και επειδή οι μεγαλύτεροι μου,μού λένε συνεχώς πως ότι είναι να κάνεις το κάνεις στα νιάτα σου,τόσο είναι που απελπίζομαι γιατί στην ουσία αυτή τη στιγμή δεν ζω τίποτα.Και φοβάμαι πως αν με πάρουν τα χρόνια η κατάστασή μου θα γίνει χειρότερη.Γι\'αυτό και είμαι σε αδιέξοδο.

Paolo_1 , σύμφωνα με αυτά που λες, είναι καλύτερα να αρχίσεις να κάνεις οικονομία.
να φύγεις από εκεί που μένεις και να ζήσεις αλλού.
βέβαια , να ξέρεις πως δεν θα βρεις εύκολα δουλειά.
δλδ θα βρεις δουλειές ό,τι να΄ναι.
τώρα εργάζεσαι κάπου που αξίζει ?
μόνος σου μένεις?
γιατί πρέπει να σκεφτείς κι άλλα πράγματα.
τα ξαναλέμε.

επισης καλο θα ηταν να κατσεις να σκεφτεις ποιο κομματι του προβληματος σου σχετιζεται με το μερος κ ποιο ειναι ανεξαρτητο του μερους. για να δεις ποσο μπορεις να προσδοκας οτι θα λυσεις το προβλημα σου με μια μετακομιση. αν το προβλημα σου σχετιζεται με το μερος, τοτε αν πας σε ενα αλλο μερος με διαφορετικα χαρακτηριστικα, μπορει να σε βοηθησει. αν ομως δεν σχετιζεται με το μερος, τοτε οπου κ να πας, θα το κουβαλας μαζι σου.

να δωσω ενα παραδειγμα για να γινω πιο κατανοητη.

αν πχ θελεις να γνωρισεις κοσμο, αλλα μενεις σε ενα πραγματικα απομονωμενο μερος που δεν υπαρχει ψυχη, πχ σε καποια οαση της ερημου σαχαρας, η σε καποιο ερημο κ απομονωμενο χωριο, τοτε το να μετακομισεις σε μια πολη με μεγαλη κινητικοτητα κοσμου πιθανοτατα θα σε βοηθησει στο στοχο σου.

αν πχ δεν αντεχεις με τπτ το κουτσομπολιο, τοτε το να μετακομισεις απο επαρχια αθηνα, μπορει να σε βοηθουσε.

πχ: μια τυπισσα που ζουσε στο ροτσεστερ των ΗΠΑ (μερος που κανει ψοφοκρυο) κ η οποια λατρευε τη ζεστη, χαρηκε παρα πολυ οταν μετακομισε στο λας βεγκας (που 7 μηνες το χρονο εχει 40C).

τετοιες αλλαγες ειναι ευστοχες κ εχουν νοημα.

υπαρχουν φορες ομως που εχουμε ενα προβλημα κ νομιζουμε οτι αν μετακομισουμε θα το λυσουμε κ αυτο δε λυνεται!

εγω πχ ειχα περασει μια φαση που πιστευα οτι οι αλλοι δε με θελουν. ε, οπου κ να πηγαινα, αυτο θα με ακολουθουσε!

η ντρεπομουνα να ρωταω αγνωστους κ ημι(α)γνωστους πληροφοριες για να κανω πραγματα. κ αμερικη που πηγα, η ντροπη με ακολουθησε!

οποτε:

αν θελεις να μετακομισεις σε μεγαλη πολη για την ποικιλια πραγματων που μπορεις να κανεις, εχει καλως.

για λιγοτερο κουτσομπολιο, εχει καλως.

ομως:

αν πιστευεις οτι πρεπει να εχεις ηδη κοινωνικο κυκλο για να βρεις σχεση, για να σου δωσουν σημασια, ειναι πιθανον αυτο τον προβληματικο τροπο σκεψης να τον παρεις μαζι σου!

ισα ισα η αθηνα θεωρειται πιο ψυχρη απο την επαρχια (οτι οι ανθρωποι μιλανε πιο δυσκολα)

αν εσυ εισαι ντροπαλος κ περιμενεις παντα τους αλλους να παρουν πρωτοβουλια να σου μιλησουν, μη νομιζεις οτι στην αθηνα θα τα βρεις ευκολα!

ομως αν εισαι ηδη κοινωνικος κ απλα θελεις να γνωρισεις πιο πολυ κοσμο, τοτε η αθηνα μπορει να ειναι καλη λυση, γιατι απλα εχει απειρα (πρακτικα) ατομα!

εσυ τι πιστευεις οτι φταιει κ δεν μπορεις να κανεις σχεση κ καποιους φιλους/παρεες?

Νομιζω πως συμφωνω με την Lou, τα ανελυσε πολυ καλα...αλλα να συμπληρωσω οτι, οτι και να γινει στην αρχη η ψυχολογια σου θα ειναι πιο καλη γιατι θα υπαρχει αυτη η αλλαγη, το καινουριο...!!! Εγω αγαπω προσωπικα πολυ τις αλλαγες και τα ταξιδια...και θα σου πω πηγαινε...αλλα μονος σου πρεπει να το ζυγισεις αν στην τελικη θα ειναι ωφελιμο για σενα...:)

Συμφωνώ με την ανάλυση της Lou.Ενδέχεται να μην είναι χωροταξικό το θέμα για να δεις τις αλλαγές που χρειάζεσαι και προσδοκάς.Τον εαυτό μας τον κουβαλάμε παντού με τα κουσούρια και τα κολλήματά του(και με τα θετικά του φυσικά).Μου μοιάζει λίγο ψάξιμο\"μαγικής λύσης\"το αλλάζω τόπο,αλλάζω κι εγώ.

Quote:

---

Originally posted by Paolo_1
Όπως έχω γράψει και σε παλιότερα θέματα,εδώ και αρκετό καιρό αντιμετωπίζω μεγάλο πρόβλημα μοναξιάς.Αυτοί που είναι καιρό forumίστες γνωρίζουν πάνω κάτω την περίπτωσή μου.Είμαι 26 στα 27,μένω στην επαρχία και όλοι καταλαβαίνουν τί σημαίνει αυτό(επιλογές μηδέν σε όλους τους τομείς).Ο κοινωνικός μου κύκλος είναι όλοι κι όλοι δύο γνωστοί,μιας και μικρός δεν ήμουν ιδιαίτερα κοινωνικός κι έκανα παρέα μόνο με 3-4 συγκεκριμένα άτομα και κανέναν άλλο.Δεν έχω κοπέλα και δεν μπορώ να βρω διότι καμία δεν σου δίνει σημασία αν δεν έχεις κοινωνικό κύκλο.Έχω βέβαια μια δουλειά,αλλά κι εκεί δεν μπορώ να κάνω παρέες διότι όλοι είναι 40+,παντρεμένοι κλπ.Για να πω την αλήθεια,είμαι τόσο απογοητευμένος που πλέον δεν έχω διάθεση να βγω έξω.Κάθομαι μέσα,κλαίω,το\'χω ρίξει στο ποτό και κάνω σκέψεις αυτοκτονίας.

Αυτό που θέλω να ρωτήσω είναι το εξής:επειδή νιώθω ότι όσο μένω εδώ στην πόλη μου δεν πρόκειται ν\'αλλάξει τίποτα και τα χρόνια θα περνάνε τζάμπα,το ν\'αλλάξω τόπο διαμονής και να πάω να ζήσω σε κάποια μεγάλη πόλη(πχ Θεσσαλονίκη,Αθήνα),ξεκινών� �ας ουσιαστικά τη ζωή μου από το μηδέν,μπορεί να αποτελέσει μια λύση;Πραγματικά,δεν μπορώ να σκεφτώ τίποτ\'άλλο αυτή τη στιγμή.Εσείς θα το κάνατε αν ήσασταν στη θέση μου;

---

Την ζωή σου μπορείς να την ξεκινήσεις από την αρχή ακόμη και μια ημέρα πριν πεθάνεις.
είναι συμαντικό να το θυμάσαι αυτό.

Quote:

---

Originally posted by Paolo_1

Quote:

---

Originally posted by gonoli
γεια σου paolo,
μην απογοητευεσε.να θυμασαι παντα οτι υπαρχουν και χειροτερα.καταλαβαινω οτι μπορει να σε εχει παρει απο κατω αλλα με το να καθεσαι μεσα,να κλαις και να κανεις αρνητικες σκεψεις,δεν λυνεις το προβλημα.αυτο το καταλαβαινεις κι εσυ.προσπαθησε να δεις τα πραγματα πιο αισιοδοξα και κανε θετικες σκεψεις.αρχισε να βγαινεις,εστω με αυτους τους δυο γνωστους σου ετσι ωστε σιγα σιγα να γνωρισεις κι αλλο κοσμο.επισης μπορεις να γραφτεις σε καποια δραστηριοτητα που σου αρεσει.κατι τετοιο και θα σε ευχαριστησει αλλα και ολο και καποιους θα γνωρισεις.
οσο για την ιδεα να αλλαξεις πολη μου φαινεται δυσκολη.εκει που εισαι εχεις τουλαχιστον τη δουλεια σου,πραγμα σημαντικο σε περιοδο κρισης.

---

Εντάξει,δε λέω, έχω τη δουλειά αλλά η ζωή μου αυτή τη στιγμή είναι σπίτι-δουλειά-ύπνος.Δηλαδή ζωή ενός ανθρώπου 40-50 χρονών που έχει ζήσει τη ζωή του και δεν έχει πλέον απαιτήσεις.Για μένα όμως που ακόμα θεωρούμαι νέος και θέλω να ζήσω πράγματα,δεν είναι ζωή αυτή.Επειδή δεν έχω ζήσει και όλα όσα θα ήθελα,δε θέλω να με πάρουν τα χρόνια και να μου έχουν μείνει απωθημένα για πράγματα που θα έπρεπε να ζήσω μικρότερος.Και επειδή οι μεγαλύτεροι μου,μού λένε συνεχώς πως ότι είναι να κάνεις το κάνεις στα νιάτα σου,τόσο είναι που απελπίζομαι γιατί στην ουσία αυτή τη στιγμή δεν ζω τίποτα.Και φοβάμαι πως αν με πάρουν τα χρόνια η κατάστασή μου θα γίνει χειρότερη.Γι\'αυτό και είμαι σε αδιέξοδο.

---

paolo λες οτι η ζωη σου ειναι σπιτι-δουλεια-υπνος.γιατι ομως ειναι ετσι?δεν μπορεις να βγεις να πας καπου?δηλαδη αν ησουν αθηνα,τι θα αλλαζε?πως το φανταζεσαι?σε απονονωμενο χωριο ζεις?γιατι ανεφερες επαρχιακη πολη.αλλα και σε χωριο να εισαι,δεν μπορεις να κινηθεις και εκτος χωριου, τριγυρω?μηπως το προβλημα τελικα δεν ειναι το μερος που μενεις αλλα καποιο αλλο?

φιλε συμφωνω με τα παιδια που σου ειπανε να μετρησεισ πρωτα τον εαυτο σου και μετα να κανεισ το οτιδηποτε αλλα εγω θα σου ελεγα μια που θεσ να φυγεισ απο την πολη σου και θα ξεκινησεισ απο το μηδεν αν μιλασ αγγλικα φυγε εξωτερικο οι ανθρωποι ειναι πιο ανοιχτοι και ευγενικοι και το σεξ πιο ευκολο για να κανεισ σεξ χρειαζεται μια μετρια προσ καλη εμφανιση και μια στοιχειωδη συζητηση στα αγγλικα οπου η αλλη μπορει να σου δινει πρασινο φωσ να προχωρησεισ και να μην το καταλαβαινεισ αλλα στο τελοσ γινεται το κονε γιατι δεν εχει κομπλεξ να καρφωθει η να σε πιασει αυτη απο τα μαλλια τοσο ευκολο ειναι πιστεψε με και επισησ θα εχεισ και λεφτα κι οταν ερχεσαι το καλοκαιρι θα το παιζεισ λεφτασ οποτε μπορει να πιασεισ κι ελληνιδα γκομενα για μενα παντωσ καλυτερα ξενη αλλα αυτο ειναι αλλη ιστορια

Quote:

---

Originally posted by gonoli

paolo λες οτι η ζωη σου ειναι σπιτι-δουλεια-υπνος.γιατι ομως ειναι ετσι?δεν μπορεις να βγεις να πας καπου?δηλαδη αν ησουν αθηνα,τι θα αλλαζε?πως το φανταζεσαι?σε απονονωμενο χωριο ζεις?γιατι ανεφερες επαρχιακη πολη.αλλα και σε χωριο να εισαι,δεν μπορεις να κινηθεις και εκτος χωριου, τριγυρω?μηπως το προβλημα τελικα δεν ειναι το μερος που μενεις αλλα καποιο αλλο?

---

Δεν είμαι σε απομονωμένο χωριό αλλά όπως και να το κάνουμε κι εδώ δεν έχω ευκαιρίες για τίποτε.Ούτε νέο κόσμο μπορώ να γνωρίσω,ούτε να φλερτάρω με άγνωστες κοπέλες μιας και όλοι ξέρουν ο ένας τον άλλον εδώ,ούτε να παω ένα θεάτρο,ένα σινεμά κλπ.Κάθε μέρα βλέπω τα ίδια και τα ίδια άτομα,στα ίδια και τα ίδια μέρη.Θέλω να χάνομαι μέσα στο πλήθος,θέλω να βγαίνω σε διαφορετικά μέρη κάθε μέρα,σαν νέος άνθρωπος θέλω να είμαι σε μέρος με πολύ κόσμο.Οι μεγάλες πόλεις μπορεί να έχουν κάποια αρνητικά,αλλά έχουν και άλλα πολλά θετικά.Στην επαρχία,αν είσαι άνδρας και δεν έχεις μεγάλο κοινωνικό κύκλο από μικρός σε θεωρούν περίεργο και μπορεί να μείνεις για πάντα μόνος.Έχει εδώ ένα σωρό μπακούρια και φοβάμαι μην καταντήσω κι εγώ έτσι.Γι\'αυτό τρελαίνομαι και θέλω να φύγω.

Quote:

---

Originally posted by pad
φιλε συμφωνω με τα παιδια που σου ειπανε να μετρησεισ πρωτα τον εαυτο σου και μετα να κανεισ το οτιδηποτε αλλα εγω θα σου ελεγα μια που θεσ να φυγεισ απο την πολη σου και θα ξεκινησεισ απο το μηδεν αν μιλασ αγγλικα φυγε εξωτερικο οι ανθρωποι ειναι πιο ανοιχτοι και ευγενικοι και το σεξ πιο ευκολο για να κανεισ σεξ χρειαζεται μια μετρια προσ καλη εμφανιση και μια στοιχειωδη συζητηση στα αγγλικα οπου η αλλη μπορει να σου δινει πρασινο φωσ να προχωρησεισ και να μην το καταλαβαινεισ αλλα στο τελοσ γινεται το κονε γιατι δεν εχει κομπλεξ να καρφωθει η να σε πιασει αυτη απο τα μαλλια τοσο ευκολο ειναι πιστεψε με και επισησ θα εχεισ και λεφτα κι οταν ερχεσαι το καλοκαιρι θα το παιζεισ λεφτασ οποτε μπορει να πιασεισ κι ελληνιδα γκομενα για μενα παντωσ καλυτερα ξενη αλλα αυτο ειναι αλλη ιστορια

---

Pad,το εξωτερικό είναι ένας από τους μεγάλους μου στόχους.Δεν ξέρω πως θα γίνει,αλλά θέλω σίγουρα να δοκιμάσω και τον τρόπο ζωής σε κάποια άλλη χώρα της Ευρώπης.Ίσως να παω για ένα διάστημα δοκιμαστικά,να βρω μια ψευτοδουλειά και να δω πως θα πάει.Έχω ακούσει ότι γενικά σε πολλές χώρες τα ήθη είναι πολύ πιο απελευθερωμένα σε σχέση με εδώ και γενικά γνωρίζεις κόσμο πιο εύκολα.Γαμώτο,αν είχα συγγενείς σε κάποια άλλη χώρα θα είχα φύγει εδώ και χρόνια.

η ζωη ειναι ενα ρισκο, αν δεν τολμησεις να φυγεις, να κανεις κατι διαφορετικο στη ζωη σου, ποτε δεν θα μαθεις αν αξιζε τον κοπο. κ γω, αν κ κοντα στην αθηνα, μενω σε μερος που θεωρειται χωριο ακομα. αυτο που λες, τα ιδια προσωπα, η ρουτινα (σπιτι-δουλεια-φαγητο-υπνος), η καθημερινοτητα κ μια μεγαλη απογοητευση στο ιδιο κ στο ιδιο, στο γνωστο πλεον, σου αφαιρει χρονια απ τη ζωη σου. ετσι το βλεπω κ γω.. καθομαι κ τα βαζω κατω να υπολογισω τις απωλειες στο βημα προς την απελευθερωση κ δισταζω, ξοδευω τη ζωη μου σε ανουσια πλεον πραγματα για μενα. ξερω πως ειναι οι συνθηκες τις ζωης μου τωρα κ δεν ειμαι ευχαριστημενη, δεν ξερω αν ενα βημα με βγαλει καπου κ που θα με παει..

Paolo_1, έπεσες διάνα με το θέμα, αυτό συζητούσα σήμερα με το γιατρό μου. Θέλω πολύ να φύγω από εδώ (και εγώ!!) & πιστεύω πως έτσι θα λυθεί μεγάλο μέρος των προβλημάτων μου. Μου έλεγε όμως ο γιατρός ότι όπου και να πάω, αν δεν έχω λύσει τα θέματά μου, το περισσότερο που θα καταφέρω είναι να διαχειριστώ λίγο τη θλίψη μου, τίποτα παραπάνω. Και πως παντού θα συναντάω συμπεριφορές και άτομα που θα με φέρνουν ξανά αντιμέτωπη με τα θέματά μου. Τί να πω...δεν ξέρω. Κάποια θέματα δε λύνονται, αυτό βλέπω εγώ. Και η φυγή για μένα είναι λύση, πάντοτε ήταν και πάντοτε θα είναι. Ελπίζω μόνο να καταφέρω να φύγω με το σωστό τρόπο και όχι βιαστικά και μέσα στην απελπισία (αν με πιάνετε...)