Ζητώντας επειγοντως μια συμβουλη...
Καλησπέρα σας,
Είμαι νέα σ'αυτο το Forum το οποίο κ βρήκα εξαιρετικά ενδιαφέρον. Έχω λοιπόν να καταθέσω κι εγώ το δικό μου "πρόβλημα".
Καταρχάς να δηλώσω ότι είμαι το μοναχοπαίδι μιασ οικογένειας που δυσκολευτηκε πολύ να κάνει παιδί, όπως καταλαβαινετε η προσοχή κ η υπερπροστατευτικότητα ήταν σε υπερβολικο βαθμό. Ποτέ δεν το θεώρησα κακο ώσπου άρχισε να με πνίγει... Είμαι 25 χρονών κ δεν έχω ζήσει ούτε μια βδομάδα μόνη μου, δεν έχω ιδέα τι παει να πει οικιακή οικονομία κ όχι γιατί δεν ηθελα να μάθω αλλα γιατι τα είχα ολα ετοιμα πριν τα ζητησω. Όσες φορές προσπάθησα να κάνω ένα δικο μου ξεκινημα αφου ειχα δικο μου εισοδημα κ μπορούσα να ζήσω μονη πάντα εβρισκα τοίχο δηλαδη μουτρα, καβγάδες μέχρι ακόμα κ καποια φορά μου είπαν οτι δεν τουσ θέλω κ δεν τους αγαπάω γι'αυτο θέλω να φύγω... Πραγμα που μου δημιουργησε απιστευτεσ τυψεις...
Τωρα έχω μια σχέση αρκετο καιρο αποφασίσαμε να ζησουμε μαζι να δοκιμαστουμε κ σ'αυτο ( να πω οτι οι γονείς μου δεν τον εκτιμουν ιδιαιτερα πραγμα που με κανει να νιωθω πολυ ασχημα ). Εχω μηνες ολοκληρους που προσπαθω να βρω ενα τροπο κ να το ανακοινωσω χωρις να εχουμε παλι ολα αυτα... Ακομα κ το γεγονος οτι ειμαι με αυτο το παιδι τουσ φερνει δυσφορια πως να πω οτι σκεφτομαι να ζησω κ μαζι του???
Ο δε πατερας μου ειναι παθολογικα κολλημενος πανω μου... Δε μπορεί να ζησει λεπτο μακρυα μου ή μαμα μου τα ιδια αλλα δε το δειχνει τοσο ειναι πιο κλειστη... Μπορει καποιος να με βοηθησει ??? ειναι κι αλλα πολλα που εχω να πω αλλα αυτη ειναι μια αρχη... Οποιος εχει καποια συμβουλη παρακαλω ας μου απαντησει...
