Μπορεί κάποιος να αντιμετωπίσει την ΙΔΨ μόνος του?υπάρχει κανένα καλό βιβλίο περι αυτού του θέματος?
Printable View
Μπορεί κάποιος να αντιμετωπίσει την ΙΔΨ μόνος του?υπάρχει κανένα καλό βιβλίο περι αυτού του θέματος?
βρήκα αυτό τι λέτε το έχετε ξαναδεί?
http://www.ebooks.gr/book/115876
εγω νομιζω οτι αυτα τα βιβλια δεν βοηθουν πολυ...αν δεν μιλησεις με καποιον(οικογενεια η γιατρο) δεν λυνεται...εγω,οσες φορες προσπαθησα μονος μου στην πορεια τα παρατησα
Φίλε,
Σου γράφω μια μέθοδο που δοκίμασα για αντιμετώπιση της ΙΔΨ, την έστειλα και σ΄ αλλους εδώ και πιστεύω ότι δουλεύει, από τη γνωστικοσυμπεριφορική μεθοδο,
Αντιμετωπιση διαστρεβλωμένων σκεψεων (παράλογες σκέψεις κλπ):
Α) Αναγνώριση της διαστρεβλωμένης σκέψης, σα να σαι παρατηρητής της σκέψης σου, του εαυτού σου (να βλέπεις τη σκέψη που έρχεται όπως κάποιο τρίτο που πλησιαζει και τον αναγνωρίζεις ως τέτοιο). Μάθε δηλαδή πρώτα να αναγνωρίζεις ότι αυτο που ρχεται στο κεφαλι σου ή η κατασταση σκεψης στην οποια βρισκεσαι είναι διαστρεβλωμενη σκεψη, όπως βλεπεις καποιον τριτο στο δρομο να σε πλησιαζει. Δλδ σαν εσωτερική παρατήρηση.
Β) Κατανόηση ότι η σκέψη που έρχεται ή βρίσκεται σε εξέλιξη δεν έχει καμιά σχέση με την πραγματικότητα, είναι φανταστική, είναι κάτι το παράλογο, κάτι που υπάρχει μόνο μέσα στο κεφάλι, σαν ένα άλλο μέρος του νου σου να κάνει αυτήν τη διαπίστωση. Δλδ, Αναγνώριση και κατανόηση της σκέψης ως ψυχαναγκασμού.
Γ) Απόκρουση αφού έκανες το Α και Β. Σα να της λες σταμάτα, φύγε. Σα να αποκρούεις και διώχνεις τον τρίτο.
Δ) Μετά να βάλεις στη θέση της κάποια άλλη σκέψη ευχάριστη, ένα ευχάριστο γεγονός, ένα στόχο κλπ, να φύγεις απ εκεί που βρίσκεσαι ή να κάνεις κάτι άλλο ή να ασχοληθείς με κατι που θα σε απομακρυνει από αυτη τηνν κατασταση σκεψης.
Κάπως έτσι.....,
Το παν είναι να κατανοήσεις ότι αυτά τα διαστρεβλωμένα δεν έχουν καμιά σχέση με την πραγματικότητα.
Από την άλλη μην ανέχεσαι συμπεριφορές που ξέρεις ότι σου δημιουργούν μετά απωθημένα, διότι πιστεύω πως η ΙΨΔ έχει αρκετές ρίζες σ΄αυτά τα απωθημένα. Άμα διεκδικάς απο τη μια αυτά που δικαιούσαι στη ζωή και από την άλλη κάνεις πράγματα ή μιλάς με ανθρώπους που σου δημιουργούν χαρά, βάζεις στον νου θετική ενέργεια και ευχάριστες αναμνήσεις που με την πάροδο του χρόνου μειώνουν την ένταση και σταδιακά εξαφανίζουν τις διαστρεβλωμένες σκέψεις.
Άμα θες βρες ένα ψυχολόγο της γνωστικής συμπεριφορικής μεθόδου, σ αυτή τη μέθοδο μαθαίνεις τον τρόπο αυτό.
Ελπίζω να βοήθησα και να ανταποκρίνομαι σ αυτό που ψάχνεις.
Γιαννη πολυ χρησιμη αυτη η μεθοδος, αν κ δυσκολη στην εφαρμογη στην αρχη, εντουτοις με την συνεχη επαναληψη, εξασκηση κ εμπεδωση βοηθαει σημαντικα στην αντιμετωπιση των ψυχαναγκαστικων ιδεων κ σκεψεων..
Ομως εχω μια μικρη ενσταση στο εξης :
Τα Α, Β και Γ ειναι πραγματι πολυ σωστα βηματα για την αντιμετωπιση της παραλογης κ διαστρεβλωμενης ιδεας... αναγνωριση της σκεψης, κατανοηση κ αποδοχη της ως διαστρεβλωμενη κ εξοντωση της.. (termination !!)
Στο Δ ομως εχω μια μικρη επιφυλαξη... Διαφαινεται εντονη η αναγκη να διαχειριστεις την παραλογη ιδεα, αλλα βαζοντας αφου εχεις "αδειασει" στην θεση της μια αλλη θετικη κ ευχαριστη σκεψη, στην ουσια δεν επαναλαμβανεται στο μυαλο το ψυχαναγκαστικο μοτιβο?? Μπορει ναι μεν η σκεψη να ειναι θετικη κ αισιοδοξη, αλλα στην ουσια στο ιδιο τρυπακι μπαινεις, απλα με πιο ανωδυνο τροπο...
Ειναι απαραιτητο σωνει κ καλα να κανεις το βημα Δ?? Δεν θα ταν ισως καλυτερα αφου εχεις ακολουθησει αποτελεσματικα τα αλλα κ εχεις "εξολοθρευσει" την αρνητικη σκεψη να αφησεις το μυαλο χαλαρο κ ελευθερο να σκεφτει οτιδηποτε, παρα να αντικαταστησεις με μια αλλη (θετικη βεβαια) σκεψη??
Αποψη μου ειναι αυτη, μπορει να κανω κ λαθος.. Φιλικα, ετσι ?? :)
Ίσως θα ταν καλύτερη η διατύπωση αν το έθετα το βήμα Δ όπως το θετεις εσυ, δλδ, να αφεθεί το μυαλό χαλαρό και ελεύθερο να σκεφτεί οτιδήποτε, βάζοντας όμως ως προσανατολισμό θετικές σκέψεις, γιατί άμα έρχονται αρνητικές θα ναι σα να πεταγόμαστε από τη μια διαστρέβλωση στην άλλη, όχι επιβολή θετικής σκέψης, αλλά εκπαιδεύοντας το μυαλό να ανακαλεί αβίαστα, χαλαρά και ελεύθερα σκέψεις με θετικό νόημα ή εκπαιδεύοντας το απλά να αφήνετε να χαλαρώσει, να πέσει η ένταση με την οποία γενικά σκέφτεται και να τρέξει ήρεμο κι ανέμελο. Το σκεπτικό πίσω από το Δ είναι ότι είναι μυαλό! συνέχεια θέλει να ασχολείται με κάτι, δύσκολο να μένει στο κενό. Τώρα είναι κάπως καλύτερο?Quote:
Originally Posted by Lacrymosa
Γενικά είναι πολύ καλή μέθοδος, άμα με θέληση την εφαρμόσει κανείς βλέπει σημαντική βελτίωση, όσο δύσκολη κι αν φαντάζει η εφαρμογή της.
Κατά την άποψη μου το ψυχαναγκαστικό μοτίβο επαναλαμβάνεται όταν το άτομο δεν κάνει τιποτα στην καθημερινή του ζωή για να αποφύγει τις πηγές που του προκαλούν διαστρεβλωμένες σκέψεις. Πχ ανέχεται να τον αδικούν, δεν διεκδικα στη ζωή, επαναλαμβάνει άσχημες συνήθειες, ταλαιπωρείται χωρίς λόγο και πολλά άλλα τα οποία ο καθένας θα μπορούσε να σκεφτεί. Όλα αυτά δημιουργούν αρνητισμό στη σκέψη,απωθημένα, η άναμόχλευση και εξέταση των οποίων στη συνέχεια από το νου δημιουργεί ή ενδυναμώνει τις διαστρεβλωμένες σκέψεις. Διαφορετική στάση όμως στη ζωή, όπως διεκδίκηση, υπερβάσεις φοβιών κλπ εκεί που το άτομο έχει στο χαρακτήρα τάση προς το αντίθετο, πιστεύω ότι αποτελούν τρόπο μείωσης τους. Αυτό σε συνδυασμό με τη μέθοδο διαχείρισης της σκέψης.
Δεν ξέρω αν έχεις ασχοληθεί με το θέμα ή θα θελες να συμπληρώσεις.
Εχω ασχοληθει με το θεμα, κ εχω εφαρμοσει τη μεθοδο αυτη κ ειναι πολυ αποτελεσματικη, αλλα ειναι δυσκολο παντα να πιασει, γιατι εξαρταται κ απο τους εκλυτικους παραγοντες τη δεδομενη στιγμη που κατακλυζεσαι απο διαστρεβλωμενες σκεψεις.... παλιοτερα στο σχολειο ειχα ψυχαγκαστικες ιδεες κ συμπεριφορες, τις οποιες αντιμετωπισα μονη μου αρχικα κ σε συνεργασια με ψυχολογο επειτα κ πλεον εκτοτε δεν εχω θεματα με ιδψ (εχω αλλα θεματα βεβαια τωρα !!)
Η ψυχολογος που πηγαινα μου ειχε πει για τη μεθοδο της "αντιστροφης" κ της "εκθεσης" στον παραλογο φοβο... να σου δωσω παραδειγματα για το ενα κ για το αλλο... πχ πολλες φορες ειχα την εντυπωση οτι πχ μιλουσαν για μενα κ γελουσαν για μενα τα παιδια στο απεναντι παγκακι κ πηγαινα εκει κ γινοταν κωλος.. με αποτελεσμα να εχω συνεχως αυτο το φοβο στο μυαλο οτι θα με σχολιασουνε κ να αποφευγω να περναω διπλα απο στανταρ ατομα γιατι νομιζα οτι εχουν αρνητικη ενεργεια κ θα μου παει στραβα ολη η μερα.... τους ελεγα "αρνητικουρες" λολ !! ε λοιπον επρεπε να "αντιστρεψω" τις πεποιθησεις μου αυτες κ να πω οτι φυσικα κ δεν λενε για μενα κ ειναι τα πιο γαματα παιδια κτλ κτλ.. πραγμα δυσκολο στην αρχη γιατι η επαναλαμβανομενη διαστρεβλωμενη σκεψη με εκανα να μην μπορω να το εφαρμοσω... αλλο παραδειγμα, ειχα εμμονη με την ταξη κ οτι επρεπε να ταχτοποιω τα ραφια με συγκεκριμενο τροπο, η να γραφω με τον συγκεριμενο στυλο, κτλ κτλ... επρεπε ως αντιμετωπιση επομενως να αφηνω ασυμαζευτα τα ραφια, να πεταξω τον στυλο αυτο κτλ....
εννοω all in all οτι θελει στην ιδψ ισχυρο reaction, κ οχι να αφηνεσαι να σε κατατρωνε οι σκεψεις...
οσο για τα αλλα, ναι το ιδανικοτερο ειναι να μην κανεις το βημα Δ με τροπο επιτηδευμενο, δλδ με το ζορι να πας να βγαλεις τη θετικη σκεψη, αλλα εχοντας απαλλαξει το μυαλο σου απο τα αποτελεσματα των διαστρεβλωσεων να το αφησεις ελευθερο να κινηθει προς την θετικη κ αισιοδοξη πλευρα !!! :)
Λάκρι, όντως η αυτοδιάψευση των παράλογων φόβων με την έκθεση σ αυτούς είναι πολύ αποτελεσματικός τρόπος, δλδ όταν βασανίζεις τον εαυτό σου με παράλογες και καταστροφικές σκέψεις για κάτι πχ κοινωνική φοβία, και με το που πας μετά και εκθέτεις τον εαυτό σου στο φόβο αυτό βλέπεις, όλες οι σκέψεις που έκανες πριν, οι οποίες σε απέτρεπαν από το να εκτεθείς ή σου έβαζαν χιλιαδυο καταστροφικά σενάρια για να μην το κάνεις, να καταρρέουν σαν χάρτινος πύργος. Ανακαλύπτεις τότε ότι δεν είχαν καμιά σχέση μετην πραγματικότητα και ότι τα πράγματα ήταν πολύ πιο εύκολα απ ότι τα φανταζόσουν ή διαφορετικά απ΄ότι νόμιζες. Ομως πριν εκτεθείς πρέπει να κάνεις ένα πολύ σημαντικό βήμα, την υπέρβαση. Δηλαδή εκεί που οι σκέψεις σου λένε όχι μην πας, μην το κάνεις κλπ ή σου βρίσκουν δικαιολογίες για να μην πας ή που τρέμεις με τη σκέψη να πας, να βρεις εκεί τη ψυχική δύναμη, το κουράγιο να τους πας αντίθετα και να πας να εκτεθείς. Δλδ υπέρβαση πρώτα και έκθεση μετά. Και στο τέλος αφού εκτεθείς και διαπιστώσεις το λάθος σου μένει μια χαρά, ότι έκανες ένα βήμα μέσα στον κυκεώνα, ότι πέτυχες κάτι, κι απ αυτό, εκτος του ότι αλλάζει η διάθεση σου, παίρνεις δυνάμεις, η διάψευση ενδυναμώνει τη θετική σκέψη και μειώνει τις δικαιολογίες και κάθε επόμενη φορά το βήμα γίνεται όλο και πιο εύκολα. Το ισχυρο reaction που λες κάπως έτσι το βλέπω. Μαζί με τη διεκδίκηση σε κάθε βήμα που κάνεις.
Αυτή η έκθεση στον παράλογο φόβο μαζί με τα όσα είπαμε πιο πάνω για τα Α - Δ πιστεύω ότι συνθέτουν τη μέθοδο κατανίκησης της ΙΨΔ. Η έκθεση στον παράλογο φόβο και η ως αποτελεσμα της διάψευση τους ενδυναμώνει κατά τη γνώμη μου τη μέθοδο με τα σημεία Α-Δ, αφού διευκολύνει την κατανόηση του παράλογου και περιορίζει την παράλογη σκέψη, με τις αποδείξεις που δίνει γι αυτό.