Quote:
Originally posted by el.gre
Γνωμη μου να μην πας σε ψυχολογο γιατι δεν ειναι γιατρος καλυτερα ενας ψυχιατρος ωστε να σου γραψει και καποιο αντικαταθληπτικο κι εγω παιρνω.Τωρα πια τα παιρνω μονη μου δεν παω να με δει εκτος κι αν παρουσιαστει και καποια καινουρια φοβια βεβαια καλο ειναι αν μπορεις να συνδυασεις ψυχοθεραπεια και φαρμακα για καλυτερο αποτελεσμα.Εμενα τα φαρμακα με βοηθανε πολυ με την εννοια οτι με κρατανε σε καλη ψυχολογια κι ετσι εχω δυναμεις να παλεψω με τις φοβιες μου αλλα πρεπει να παλεψεις ν αντισταθεις.Ενα βημα καθε φορα η και μισο βημα καθε φορα δεν εχει σημασια.Κανενας ψυχιατρος δε θα σε κοροιδεψει θα πρεπει να ναι καποιος πολυ απαιδευτος ανωριμος αμορφωτος για να κοροιδεψει οποιοε ειναι επαγγελματιας και ευσυνειδητος δε γινεται να κοροιδεψει.Αν εχει φαει τοσα χρονια στα θρανια στα βιβλια και στα νοσοκωμεια και κοροιδευει τοτε ειναι ο ιδιος για κλαματα.Κι αν δεις οτι δε σου κανει πας σε αλλον.Εσυ πληρωνεις εσυ επιλεγεις εσυ αποφασιζεις.Αυτο με την λυσσα και με τον τετανο το ειχα κι εγω και καθε φορα που μ επιανε περιμενα μες τη θλιψη τη στιγμη που θα πεθανω μερα με τη μερα ημουν σε αναμονη του θανατου μου το φανταζομουν κιολας σκεφτομουν πιο πολυ τη μανα μου οτι θα στεναχωρηθει..πραγματικα το πιστευα οτι θα πεθαινα και δεν μπορουσα να απολαυσω τιποτα μεχρι που απεκτησα μια εμμονη και φοβια με την προσωπικη υγιεινη και καθαριοτητα και πλενομουν ολη μερα σχεδον ,εβγαινα απο το μπανιο και αμεσως μολις εβγαινα νομιζα οτι καπου λερωθηκα και ξαναεμπαινα να ξαναπληθω.5-6 φορες την ημερα εκανα μπανιο,μπανιο ψυχαναγκαστικο πλενομουν με συγκεκριμενο τροπο.Ειχα κουραστει παρα πολυ το δερμα μου εσπαγε απο το πολυ πλυσιμο το δερμα στα χερια μου ειχε ανοιξει σε διαφορα σημεια κι εβγαζε αιμα η οικογενεια μου ειχε απηυδησει ασε που δεν προλαβαινανε να πανε στο μπανιο γιατι ειχα κανει καταληψη εγω,ολο εκει ημουν.Με τετοια εμμονη που ειχα με την καθαριοτητα ξεχασα και την λυσα και τον τετανο ισα ισα μερικες φορες παρακαλουσα να πεθανω γιατι δεν αντεχα αλλο να πλενομαι.Οι φοβιες και οι ψυχαναγκασμοι που εχουμε οσο τους δινουμε σημασια μεγαλουν παιρνουν δυναμη απο την προσοχη μας οσο αδιαφορεις τοσο σιγα σιγα μειωνονται ωσπου εξαφανιζονται.Εγω ειμαι σε καλη φαση τωρα καποτε δεν μπορουσα να βγω απο το σπιτι δεν μπορουσα να λειτουργησω τωρα βγαινω και στη δουλεια τα καταφερνω και για καφε καταφερνω να παω βεβαια δεν ειναι ευκολο αλλα το παλευω ειμαι σε καλο δρομο.Ποτε δε θα φυγουν εντελως παντα θα τρωμε κατι κολληματα αλλα τουλαχιστον να μπορουμε να λειτουργησουμε και να απολαμβανουμε τη ζωη.
Εντάξει απλά μου φαίνεται απίστευτο που βρήκα κάποιον που είχε φοβία με αυτές τις 2 ασθένειες. Τώρα ποια με τον τέτανο το έχω ξεπεράσει και έχει μείνει μόνο η λύσσα. Αλλά αυτές τις σκέψεις που λες, τις κάνω και εγώ. Αδελφή ψύχη :). Έχεις απόλυτο δίκιο για τον τρόπο αντιμετώπισης. Βήμα βήμα κάθε φορά. Σε ευχαριστώ για την απαντησή σου. Όσο για τον ψυχίατρο που λες, θα ήθελα να ρωτήσω, αν ξεκινήσω να πηγαινώ σε ψυχίατρο δημόσιου νοσοκομείου επειδή λεφτά για ιδιώτη δεν υπάρχουν, θα ήταν καλή ιδέα;