πίστη στο Θεό/προσευχή /διαίσθηση
Ανοίγω ένα νέο θέμα που δεν ταιριάζει κάπου αλλού.
Τα δυο πρώτα συνδέονται, ίσως και το τρίτο.
Από διάφορες απόψεις που έχω ακούσει ή διαβάσει λένε ότι η πιστη στο Θεό, η ελπίδα στο Θεό και η προσευχή βοηθούν στην επίλυση ψυχολογικών καταστάσεων ή ενδυναμώνουν σ΄ αυτή την πορεία. Βοηθούν στο να ξεπεραστούν προβλήματα ή στο να επιτύχουμε στόχους, σαν μικρά θαύματα. Η πίστη η ενδιάθετη, η καρδιακή.
Πιστεύω, η διαίσθηση είναι κάτι άλλο, είναι κάτι εσωτερικό, σαν κραυγή ανεξήγητο, που προβλέπει ή αποτρέπει για κάτι, που δημιουργεί αισθήματα χαράς ή αμφιβολίας ή φόβου και λύπης για κάτι που μπορεί να συμβεί.
Δεν ξέρω από δικές σας εμπειρίες ή απόψεις κάτι παραπάνω ή κάτι διαφορετικό...