αρρωστοφοβια..

παλευω με τη διαταραχη πανικου 3 χρονια τωρα(κατα καιρους γραφω κ εδω γιατι με βοηθαει να νιωθω οτι υπαρχουν ανθρωποι που με καταλαβαινουν),αφου εκανα θεραπεια με σεροξατ για ενα χρονο ημουν καλυτερα,αλλα τον τελευταιο μηνα αρχισε το μυαλο μυο περιεργα παιχνιδια!μου εχει καρφωθει οτι εχω κατι σωματικο,βεβαια ολα ξεκινησαν μετα απο καποιους πονους κ μετα απο σειρα εξετασεων βρηκα μια φλεγμονη και πηρα αντιβιωση αλλα μετα με πηρε η κατω βολτα!την τελευταια βδομαδα με ποναει τρομερα η πλατη κ καθε πονος πυροδοτει μια σειρα σκεψεων απο καρκινο των οστων μεχρι καρδια!ξεκινησα φυσικοθεραπειες κ ολα δειχνουν οτι φταιει ο τροπος που καθομαι κ υποτιθεται οτι θα επρεπε να ηρεμησω αλλα τα βραδια μου εχουν γινει μαρτυρικα!οσο ειμαι στη δουλεια η γενικα σε δραστηριοτητα δεν ανησυχω αλλαμ ολις παω σπιτι το βραδυ κ ειναι να ηρεμησω ολα ξυπνουν κ με βασανιζουν!πεφτω στο κρεβατι κ αρχιζουν οι ταχυκαρδιες κ η ζαλαδα,οταν μενω μονη σπιτι φοβαμαι μεχρι κ για μπανιο να μπω γιατι ζαλιζομαι καιφοβαμαι μην παθω κατι ενω δεν εχω βοηθεια!εχω μια μονιμη ταραχη κ ζαλαδα συν τον πονο στην πλατη που επιβαρυνεται γιατι ειμαι ολη την ωρα σφιγμενη!καταληγω να κοιμαμαι για 4 ωρες κ ξυπναω παλι με τον ιδιο πανικο!προσπαθω να κανω θετικες σκεψεις γιατι στην πραγματρικοτητα ολα μου πανε καλα,εχω μια καλη δσουλεια,ενα καλο φιλο,κ δεν εχω περασει καποιο τραυματικο γεγονος!μερικες φορες σκεφτομαι οτι ισως νιωθω ενοχη κ δεν αντεχω να ειμαι ευτυχισμενη!σαν να πειραζει να πω οτι ειμαι καλα!σαν να πρεπει να συμβαινει κατι τραγικο στη ζωη μου που να με οριζει!δεν θελω να ξαναπαρω χαπια,θελω αυτη τη φορα να νικησω τον ιδιο μυο τον εαυτο!αλλα με παιρνει τοσο απο κατω αυτα τα αυπνα βραδια που πεφτει κ η αυτοπεποιθηση μου!κ το πιοπ τραγικο ειναι οτι εχω σπουδασει κ ψυχολογια οποτε θα επρεπε λογικα να μπορω να το χιεριστω!αλλα οσο κ αν βρισκω τις αιτιες κολλαω στη λυση!γινομαι αδυναμη,μικρη,ασημαντη!κ νιωθω αβοηθητη...