Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τη διαχείριση κατόπιν συννενόησης με τη θεματοθέτρια.
Printable View
Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τη διαχείριση κατόπιν συννενόησης με τη θεματοθέτρια.
Πως εισαι τοσο βεβαιη οτι ενας ανθρωπος δε θα εκανε αυτες τις σκεψεις?
Είχα γράψει ένα μήνυμα με διαφορετικό περιεχόμενο,αλλά το έσβησα,καθώς ξαναδιαβάζοντας όσα έγραψες κάτι μου διαφεύγει.Είναι ένα σενάριο που πλάθεις με τη φαντασία σου αυτό,είναι μία πραγματικότητα,είναι απλά σκέψεις,είναι μία \"δοκιμασία\"ένα τεστ εξομοίωσης ώστε να δεις πως θα φερόσουν σε ανάλογη κατάσταση;Aν θες εξηγείς.Εκτός αν δε θες να το συζητήσεις,απλά ήθελες να δεις όσα σκεφτόσουν γραμμένα κάπου.
Σοφτ....η ζωή είναι έτσι. Ότι δίνουμε παίρνουμε, ότι πήρες έδωσες.
Καμία ενοχή.
Αγαπη μου γλυκεια...
εσυ δεν εισαι ενας \"κακος\" ανθρωπος..εσυ εχεις μνημες που πονανε και σου θυμιζουν οτι πρεπει να προστατευσεις τον εαυτο σου..
και καλα κανουν και υπαρχουν αυτες οι μνημες!μη νιωθεις ενοχες που ξερεις τι σου εχει συμβει..αλλα ουτε και γιατι εισαι ακομα ανθρωπος που ποναει για τους αλλους..
Σε φιλω και περιμενω νεα σου..
Πολλές φορές σκέφτομαι τί θα κάνω εάν στο μέλλον ο πατέρας μου αρρωστήσει ή πάθει κάτι σοβαρό.. Πως θα αντιδράσω μετά από όλη αυτήν την αντιμετώπιση.. Το μυαλό λέει \"απομακρύνσου! φύγε μακριά!\" Η καρδιά όμως? Και αυτή η άτιμη και μάταιη ελπίδα ότι αν του σταθώ θα αλλάξει στάση.. Ναι, λες και άλλαξε στα τόσα χρόνια που του στέκομαι.. soft, δεν είσαι απάνθρωπη, είσαι ένας κανονικός άνθρωπος, πληγωμένος ο οποίος παλεύει να ορθοποδήσει και να απαλλαγεί από την κακοποίηση.. Με όσους έχω συζητήσει την ενδεχόμενη αντίδραση λένε ότι θα τρέξω, αυτή είμαι εγώ, αυτός είναι ο χαρακτήρας μου.. Πιστεύω ότι για τη μητέρα μου θα τρέξω.. Πλέον είμαι πεπεισμένη ότι δεν το κάνει επίτηδες, απλά δεν της \"κόβει\" μέχρι εκεί, δεν της \"κόβει\" να καταλάβει τί περνάω.. Για τον πατέρα μου όμως, πραγματικά δεν ξέρω.. Βλέπω το πόσο έχω παγώσει μέσα μου γι\' αυτόν τον άνθρωπο, έχω νεκρώσει.. Και σίγουρα δε μπορώ να τον συγχωρήσω.. δεν ξεχνάω.. δεν πρέπει να ξεχάσω.. Όπως στρώνει ο καθένας, κοιμάται.. Ίσως θα έπρεπε να αναλογίζονταν τη συμπεριφορά τους νωρίτερα, να μην μας κάνουν ξένους, πόσο μάλλον εχθρούς. Αυτό που έχει τώρα σημασία είναι η δική μου επιβίωση, ο εαυτός μου πάνω από όλα.. Εγωιστικό? Μπορεί. Αλλά απαραίτητο.
Αλλοι σιγουρα μπορει να τις κανουν ,αλλα δεν εκφραζουν εμενα αυτες οι σκεψεις :)Quote:
Originally posted by Boltseed
Πως εισαι τοσο βεβαιη οτι ενας ανθρωπος δε θα εκανε αυτες τις σκεψεις?
Quote:
Originally posted by RainAndWind
Είχα γράψει ένα μήνυμα με διαφορετικό περιεχόμενο,αλλά το έσβησα,καθώς ξαναδιαβάζοντας όσα έγραψες κάτι μου διαφεύγει.Είναι ένα σενάριο που πλάθεις με τη φαντασία σου αυτό,είναι μία πραγματικότητα,είναι απλά σκέψεις,είναι μία \"δοκιμασία\"ένα τεστ εξομοίωσης ώστε να δεις πως θα φερόσουν σε ανάλογη κατάσταση;Aν θες εξηγείς.Εκτός αν δε θες να το συζητήσεις,απλά ήθελες να δεις όσα σκεφτόσουν γραμμένα κάπου.
Θα ηθελα να διαβασω το πρωτο μηνυμα ,αλλα ημουν νοσοκομειο και δεν ειχα τετοια δυνατοτητα απο κει μεσα
Αλλα γιατι το εσβησες??
Oτι μας βγαινει πρωτο ειναι και το αληθινο πιστευω εγω.
Οι δευτερες σκεψεις καμια φορα μας μπλοκαρουν γιατι δεν ακολουθουμε την καρδια μας ,και την διαισθηση μας για μια ποιο ελευθερη εκφραση συναισθηματων
Αν το εχεις ακομα ,και δεν το εχεις διαγραψει στειλτω
\"Είναι απλά σκέψεις,είναι μία \"δοκιμασία\"ένα τεστ εξομοίωσης ώστε να δεις πως θα φερόσουν σε ανάλογη κατάσταση;\"
Μακαρι να υπηρχε κατι τετοιο {matrix μου θυμησε} :P
Αλλα εξομιωτης συναισθηματων δεν εχει εφευρεθει ακομα,
αλλα θα ηταν πολυ ωραιο αν υπηρχε.
Αλλα το μυαλο μου καποιες φορες, ανακαστηκε να γινει,σε ενα τετοιο επερχομενο σεναριο,γενικα για ν αντεξει την στιγμη
Ηξερα οτι θα ηταν δυνατα,και με συναισθηματα αντιφαντικακα μεσα μου,αλλα δεν περιμενα αυτη τη μαχη μεσα μου {η αναφορα μου γ αυτα στο ποστ μου}Νομιζα οτι τα ειχα δουλεψει τοσο καλα, ολα αυτα τα χρονια
Ναι εχεις δικιο Θεοφανια οπως το θετεις ,αλλα δεν δουλευει ετσι με μενα,μακαρι να ηταν τοσο απλοQuote:
Originally posted by Θεοφανία
Σοφτ....η ζωή είναι έτσι. Ότι δίνουμε παίρνουμε, ότι πήρες έδωσες.
Καμία ενοχή.
chr 1986Quote:
Originally posted by 1986
Πολλές φορές σκέφτομαι τί θα κάνω εάν στο μέλλον ο πατέρας μου αρρωστήσει ή πάθει κάτι σοβαρό.. Πως θα αντιδράσω μετά από όλη αυτήν την αντιμετώπιση.. Το μυαλό λέει \"απομακρύνσου! φύγε μακριά!\" Η καρδιά όμως? Και αυτή η άτιμη και μάταιη ελπίδα ότι αν του σταθώ θα αλλάξει στάση.. Ναι, λες και άλλαξε στα τόσα χρόνια που του στέκομαι.. soft, δεν είσαι απάνθρωπη, είσαι ένας κανονικός άνθρωπος, πληγωμένος ο οποίος παλεύει να ορθοποδήσει και να απαλλαγεί από την κακοποίηση.. Με όσους έχω συζητήσει την ενδεχόμενη αντίδραση λένε ότι θα τρέξω, αυτή είμαι εγώ, αυτός είναι ο χαρακτήρας μου.. Πιστεύω ότι για τη μητέρα μου θα τρέξω.. Πλέον είμαι πεπεισμένη ότι δεν το κάνει επίτηδες, απλά δεν της \"κόβει\" μέχρι εκεί, δεν της \"κόβει\" να καταλάβει τί περνάω.. Για τον πατέρα μου όμως, πραγματικά δεν ξέρω.. Βλέπω το πόσο έχω παγώσει μέσα μου γι\' αυτόν τον άνθρωπο, έχω νεκρώσει.. Και σίγουρα δε μπορώ να τον συγχωρήσω.. δεν ξεχνάω.. δεν πρέπει να ξεχάσω.. Όπως στρώνει ο καθένας, κοιμάται.. Ίσως θα έπρεπε να αναλογίζονταν τη συμπεριφορά τους νωρίτερα, να μην μας κάνουν ξένους, πόσο μάλλον εχθρούς. Αυτό που έχει τώρα σημασία είναι η δική μου επιβίωση, ο εαυτός μου πάνω από όλα.. Εγωιστικό? Μπορεί. Αλλά απαραίτητο.
πρεπει να φυγω , θα σου απαντησω οταν μπορεσω :)
καλημερα
:)Quote:
Originally posted by Αφωτεινή
Αγαπη μου γλυκεια...
εσυ δεν εισαι ενας \"κακος\" ανθρωπος..εσυ εχεις μνημες που πονανε και σου θυμιζουν οτι πρεπει να προστατευσεις τον εαυτο σου..
και καλα κανουν και υπαρχουν αυτες οι μνημες!μη νιωθεις ενοχες που ξερεις τι σου εχει συμβει..αλλα ουτε και γιατι εισαι ακομα ανθρωπος που ποναει για τους αλλους..
Σε φιλω και περιμενω νεα σου..
Ξεφευγεις αραγε?
Αναρωτιεμαι μεσα μου πραγματικα αν εφυγα.Αναρωτιεμαι αν υπηρξα ποτε ελευθερη?Αναρωτιεμαι αν οι στιγμες ελευθεριας που αισθανομουν ηταν απλος για να νομιζω οτι ισως εκανα κατι καιγω σημαντικο στη ζωη μου?Εκλεισα μια πορτα πισω μου για 15 χρονια ,αλλα μαλλον την κουβαλουσα μαζι μου.
Πηρα ενα μπραβο για τα κοτσια μου
Για να εχεις κοτσια ,πρεπει να περπατας ορθιος.
Εγω δεν περπαταω σερνομαι τωρα,η θα την κλεισω οριστικα,η θα τη κουβαλαω για παντα.
http://www.youtube.com/watch?v=lRcQZ2tnWeg
Δεν ξέρω αν όντως ξεφεύγεις.. Μπορεί και όχι.. Όμως σίγουρα ζεις καλύτερα, πιο ήσυχα.. Μπορεί να κουβαλάς αυτήν την πόρτα όπως λες αλλά αν την έχεις κλειστή, αποφεύγεις πολλά, πιστεύω ότι και αυτό είναι σημαντικό. Όχι το ιδανικό, αλλά αρκετά σημαντικό. Σημασία έχει να κλείσει η πόρτα μέσα μας, πράγμα πολύ δύσκολο για μένα προς το παρόν... Θέλει πολύ μεγάλη δύναμη να κλείσεις αυτήν την πόρτα, πόσο μάλλον να την...διπλοκλειδώσεις. Εύχομαι όμως να γίνει κάποια στιγμή, για το καλό μας..
Aν δεν αναρωτιοσουν \"κοντα που???\", αν δεν ειχες μνημες, αν το κορμι σου κ η ψυχη σου δεν αναρωτιοταν που πας κ τι να κανεις, μαλλον τοτε θα σουν κατι σαν ...ρομποτ.
Ολα τα κρατηματα, οι αναστολες, οι αμφιβολιες ερχονται απο ενα σωμα κ μια ψυχη που εχουν επαφη με αυτο που εζησαν καποτε. Κι αν εισαι και σκληρη (μα οχι μονο) κακο δεν ειναι. Εισαι και ετσι. Αν κ σκληρη με τον εαυτο σου γινεσαι πρωτα πρωτα. Απαγορευεται να αισθανεσαι τον πονο,οταν στον προκαλουν αλλοι αραγε....Ή απαγορευεται να τον εκφραζεις..?Απο που ερχονται αυτες οι απαγορευσεις κ πώς επιβάλλονται?
Ισως καπου εκει να κρυβεται κ το ενα βημα παρακατω ή ενα κομματι ελευθεριας που αναζηταμε ολοι λιγο πολυ:)
Κ κάτι ακομα: η υπογραφη σου ειναι πολυ ομορφη. η ορατη κ η αορατη πλευρα του εαυτου μας, θελει κ πολυ θαρρος κ δυναμη για να την ανακαλυψουμε πρωτα πρωτα οι ιδιοι.κ δεν εχει βεβαια μονο μαλακά κομματια:)
Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τη διαχείριση.