Πονάκια παντου.

Τον τελευταιο καιρο οταν με κυριευει το αγχος αρχιζουν διαφορα ενοχλητικα πονακια σε σημεια στο πλαι στο στηθος ,στερνο ,πλευρα και ενα αισθημα σε ώμους και πλατη σαν να εχω κανει γυμναστικη ..

Συγκεκριμενα αισθανομαι μια ενοχληση και οταν πιεζω σε εκεινο το σημειο ποναω , μετα απο λιγη ωρα μπορει να μου περασει και να ποναω σε αλλο σημειο-α και γενικα ολη αυτη η κατασταση δεν ειναι η καλυτερη , ειδικα οταν συνδιαλεγεσαι με κοσμο λογω της δουλειας ..



Ενω εχω περιορισει πολυ τις εντονες αγχωδεις διαταραχες - πανικους ζαλαδες κ.λ.π, αλλα αυτα τα ατιμα δεν μπορω να τα καταπολεμησω και δεν θελω να παιρνω xanax μονο για αυτα και την αδυναμια-ζαλαδα που νοιωθω αρκετες φορες μολις φαω κ γεμισει το στομαχι μου ..


Πειτε καμια ιδεα που μπορει να βοηθησει..:(

Εγώ θα σου πω τη δικιά μου εμπειρία για να συγκρίνεις. Πονάκια έχω κι εγώ σχεδόν κάθε μέρα σε άσχετες ώρες όμως αμελητέα. Για μια ολόκληρη μέρα ήμουν μέσα στην ένταση και το άγχος για διάφορους λόγους. Ίσως με έπιασε και κάποια κρίση, δεν θυμάμαι. Το αποτέλεσμα ήταν την επόμενη μέρα το πρωί δεν μπορούσα να ισιώσω το κορμί μου. Πονούσε όλη μου η πλάτη σαν να είχα σηκώσει κι εγώ δεν ξέρω πόσα βάρη. Εκείνη τη μέρα ήμουν όμως αρκετά ήρεμη. Τη μεθεπόμενη είχαν εξαφανιστεί ως δια μαγείας. Νομίζω λοιπόν πως για να φύγουν αυτά τα πονάκια πρέπει πρώτα να φύγει το άγχος.

Τωρα π.χ ολη η πλατη μου ειναι σαν να εχω παθει ελαφρα ψυξη :)

Επισης πειράζω με το χερι μου \"συνεχεια\" το κοκκαλο ψηλα στο στερνο γιατι με ψιλοενοχλει.
Ενω στην ουσια δεν εχω καθολου αγχος , ουτε με εχει \"κυριευσει\" καμια ιδιαιτερη σκεψη ..


Ειναι ενα πραγμα που συμβαινει τις περισσοτερες φορες χωρις εμφανες ερεθισμα και οταν υπαρξει αυτο το ερεθισμα , επιδεινωνεται . :(

Αυτο συμβαινει και σε περιπτωση αγχους , αλλα μερικες φορες και σε περιπτωση χαρας ..οπως προχθες μετα απο μια επαγγελματικη επιτυχια ..

Την πρώτη φορά που με έπιασε πανικός ήμουν κι εγώ εντελώς ήρεμη και δε σκεφτόμουν τίποτα κακό. Απλά ήρθε λόγω ίσως συσσωρευμένων συναισθημάτων. Ίσως κάτι σε απασχολεί υποσυνείδητα. Αλλά ακόμα και που ασχολείσαι με τα πονάκια αυτά είναι κάτι έτσι δεν είναι; Αφού σκεφτόμαστε κάτι άρα μας απασχολεί. Πάντως αυτόν τον πόνο στα κόκαλα του στέρνου τον έχω κι εγώ αρκετές φορές και περισσότερο όταν τεντώνομαι.

Σιγουρα τα πονακια αυτα , π.χ τωρα με ενοχλησε στα κοκκαλα της βασης του θωρακα δεξια κ αριστερα !!!! (εχω ξεφυγει τελειως :P:P) ειναι αντιδραση του οργανισμου σε κατι υποσυνειδητο ..

Πιστευω πως κατι πρεπει να αλλαξουμε στον ιδιο μας τον χαρακτηρα για να απεμπλακουμε απο αυτον τον φαυλο κυκλο και να αποκατασταθουν οι χημικες ισοροπιες στον εγκεφαλο μας.

Αυτό πιστεύω κι εγώ. Πρέπει να αλλάξουμε το χαρακτήρα μας και συγκεκριμένα να σταματήσουμε να αγχωνόμαστε με το παραμικρό. Αλλά δεν είναι τόσο απλό να το κάνουμε αυτό...

Και βεβαι δεν ειναι απλο , αλλα και το οτι προσπαθουμε να κατανοησουμε το προβλημα ειναι ενα μεγαλο βημα .


Επισης να πω οτι στην πορεια μου τα τελευταια 4,5 χρονια στην ερημο αυτης της αγχωδους διαταραχης - κρισεις πανικου ,εχω αισθανθει τα παντα απο ενοχλησεις και παντα διαρκουσαν για καποιο χρονικο διαστημα και μολις εφευγε η μια ενοχληση π.χ στομαχι , ερχοταν καποια αλλη π.χ κεφαλι και ξανα απο την αρχη ..

Μονο με την αυτογνωσια και με το να λεω στον εαυτο μου οτι δεν ειναι τιποτα το εχεις ξαναπερασει και δεν επαθες τιποτα , εχω καταφερει να περιορισω τα συμπτωματα ..

Προχθες συγκεκριμενα ημουν εξω με δυο φιλους και κατα τις 9 το βραδυ που συναντηθηκαμε κοντευα να πεσω κατω , ζαλιζομουν αρκετα και ειχα ταση φυγης ..Ειπα στον εαυτο μου οτι δεν θα φυγω και τελικα επεστρεψα σπιτι μου στο 02:00 σωος και αβλαβης.. ;)

Εγω πονακια ακομη δεν εχω και ελπιζω να μην αποκτισω...βεβαια ειχα αφοριτους πονους στο στομαχι που με εκαναν να χασω 13 κιλα περιπου σε 4 μηνες. Εχω ομως ζαλαδες απιστευτες. Συγκεκριμενα αισθανομαι οτι φευγει το σπιτι κατω απο τα ποδια μου...παντος για το ανεξιγητο ανχος μια καλη ιδεα που μου ειπε η ψυχολογος και με εχει βοηθησει ειναι το γραψιμο.Καθομαι και γραφω ωρες,οτι μου ερχεται στο μυαλο, στην αρχη γραφω χαζα, ανουσια πραγματα, μετα ομως ισχορω περισσοτερο μεσα μου και κατανοω τι με ανχωσε...ποτε πιανει το κολπακι ποτε οχι! καλη προσπαθεια :)

Για διάστημα περίπου ένος χρόνου είχα έντονους πονοκεφάλους στο πίσω μέρος του κεφαλιού, με είχαν ανησυχήσει ιδιαίτερα και έκανα εξετάσεις, ο γιατρός είπε πως ήταν από το άγχος. Ήταν η πρώτη χρονιά που έδινα εξετάσεις στο γυμνάσιο.
Αρκετά χρόνια αργότερα ένιωθα τσιμπήματα στο στήθος, πανικοβλημένη πήγα πάλι στο γιατρό και έκανα καρδιογράφημα, το οποίο έδειξε τελικά πως δεν έχω τίποτα. Και εκείνος ο γιατρός πάλι έδωσε την διάγνωση πως οφείλεται στο άγχος.
Τελικά παίζει ύπουλα παιχνίδια αυτό το άγχος.
Οι πόνοι πέρασαν, το άγχος όμως κρατά γερά :P