Printable View
Θα ήθελα να ρωτήσω σχετικά με την εξέταση του οικογενειακού ιστορικού και του γενετικού υλικού ενός ατόμου που στο οικογενειακό του περιβάλλον υπάρχει άτομο/α με σχιζοφρένεια.
Σε τι ειδικό μπορεί να απευθυνθεί ώστε να κάνει τις απαραίτητες εξετάσεις και να προσδιοριστεί ο κίνδυνος να προσβληθεί το ίδιο ή τα παιδιά που θα κάνει στο μέλλον, προκειμένου αν ο κίνδυνος αυτός είναι αρκετά σοβαρός να αποφασίσει ακόμα και τη μη απόκτηση απογόνων; Οι εξετάσεις αυτές είναι δαπανηρές;
http://img114.imageshack.us/img114/632/schiz8my.gif
Εχω βρει αυτο αλλα καλυτερα να απαντησει καποιος ειδικος γιατι υπαρχουν πολλες αποψεις πανω στο θεμα.
Η ιστοσελιδα που αντλησα τις πληροφοριες ειναι :
http://www.schizophrenia.com/szfacts.htm
Σ\'ευχαριστώ keep_walking για τις πληροφορίες σου. Η αλήθεια είναι ότι το ίδιο site που μου προτείνεις επισκέφθηκα πριν ξεκινήσω το θέμα αυτό στο forum.
Τον πίνακα αυτό τον είχα δει. Η απορία μου που μου δημιουργήθηκε είναι αν δηλ. κάποιος έχει κάποιους συγγενείς π.χ. 2 με την πάθηση αυτή το ποσοστό κινδύνου πάει αθροιστικά; (π.χ. η μητέρα της μητέρας και ο πατέρας κάποιου ανθρώπου να πάσχουν)
Και επίσης θα ήθελα να μάθω αν υπάρχει η δυνατότητα στην Ελλάδα για μια πιο εξειδικευμένη εξέτση του γενετικού υλικού ώστε να ξέρει κάποιος ποια γονίδια έχει κληρονομήσει τα οποία ευθύνονται σε μεγάλο βαθμό για την ανάπτυξη της ασθένειας.
Θα ήθελα επίσης να παρακαλέσω αν ο διαχειριστής dodoni ή οποιοσδήποτε άλλος ξέρει κάτι επί του θέματος να με πληροφορήσει.
Σας ευχαριστώ.
Μιας και δεν απανταει κανεις να παραθεσω αλλη μια ιστοσελιδα που ισως να μην εχεις δει.
http://www.schizophrenia.com/szgencounsel.htm
Ακολουθει ενα μικρο κομματι της ιστοσελιδας...
Calculating the recurrence risks (or the risk that schizohprenia will re-occur in a family - either in future children a couple may have, or in other existing family members) is complex. It is not yet possible to test whether an individual has specific genes (though this is changing quickly), which would increase their chances of developing schizophrenia. Therefore genetic counselors must use empiric data (figures obtained by counting how many people with schizophrenia also have specific relatives with schizophrenia), coupled with their knowledge of the client\'s family history. Specifically a genetic counselor may calculate risks of developing schizophrenia by using a Bayesian calculation (a type of statistical estimate) on the basis of empiric data and the client\'s family mental health history, alternatively it may be possible for a genetic counselor to see a clear inheritance pattern from the family history. Generally, the family history review will try to look back for three or four generations
Αποψη μου οτι για ενα τοσο σοβαρο θεμα πηγαινε σε καποιον ειδικο δεν ξερω μαλλον ψυχιατρο και εκεινος θα σε παραπεμψει σε καποιον γενετικο συμβουλο ή δεν ξερω πως λεγεται στα ελληνικα αυτη η ειδικοτητα.
Anwnimi, τα αίτια της σχιζοφρένειας δυστυχώς δεν είναι -ακόμη- γνωστά. Υποθέσεις υπάρχουν πολλές, όμως τίποτα ξεκάθαρο ακόμη. Η έρευνα πάνω στο θέμα αυτό, συναντά πολλές δυσκολίες.
Εάν εγώ κάνω ένα μικρό ψυχωσικό επεισόδιο στα 40 μου χρόνια ή μια σχιζοφρένεια, τότε ποιος μπορεί και με τι κριτήρια να με βεβαιώσει πως ευθύνεται ο κληρονομικός παράγοντας και όχι μια εμπειρία που έζησα λίγο καιρό πριν? (ή ένας συνδυασμός των δύο)
Σε γενικές γραμμές, με τις μέχρι τώρα έρευνες, η κληρονομικότητα φαίνεται να παίζει ένα κάποιο ρόλο. Συγκεκριμένα, όταν υπάρχει ιστορικό μιας ψυχικής πάθησης, τότε υπάρχει πιθανότητα οι απόγονοι να αναπτύξουν μια ψυχική διαταραχή, ΟΧΙ όμως απαραίτητα την ίδια.
anwnimi, καμιά εξέταση δε θα μπορέσει να σε βεβαιώσει ότι τα παιδιά σου θα βγουν ψυχικά υγιή. Οτιδήποτε κι αν υπάρχει σε γονιδιακό επίπεδο, ΜΠΟΡΕΙ να ανατραπεί από τον παράγοντα περιβάλλον.
Αν θέλεις τη γνώμη μου -και ενδεχομένως κάποιοι να διαφωνούν-,
άδικα θα μπεις σε μια διαδικασία εξετάσεων για κάτι που η επιστημονική κοινότητα, δεν μπορεί ακόμη να δώσει απαντήσεις. Η μία έρευνα, αναιρεί την άλλη.
Ας υποθέσουμε ότι μαθαίνεις τώρα πως το παιδί σου, έχει 10% πιθανότητες να αποκτήσει μια ψύχωση ή μια συναισθηματική διαταραχή ή μια αγχώδη διαταραχή.
Ξέρεις πόσα -άπειρα- ακόμη πράγματα έχει το παιδί σου 10% πιθανότητες να αποκτήσει, άλλα καλά, άλλα κακά, άλλα όμορφα, άλλα άσχημα?
Και μπορείς άραγε να ξέρεις ποιο αλληλεπιδρά με ποιο, ποιο μπορεί να εξουδετερώσει το άλλο και ποιο μπορεί να ενισχύσει κάτι άλλο?
Θα μπεις σε μια χαοτική κατάσταση, anwnimi όπου η μία έγνοια θα φέρνει την άλλη και στο τέλος θα χαθείς μέσα σε όλα αυτά τα σενάρια.
Εν μερει συμφωνω με τον dodoni και ακομα και σε περιπτωση που εισαι ατυχη γιατι μιλαμε με ποσοστα μεχρι να εκδηλωθει η ασθενεια η επιστημη πιστευω θα εχει εξελιχθει αρκετα και θα εχει βρει καινουργιες λυσεις.
Ακομα και σημερα η σχιζοφρενεια αντιμετωπιζεται αρκετα ικανοποιητικα.
Σας ευχαριστώ για τις απαντήσεις σας.
Dodoni, να πω την αλήθεια δεν ξέρω τελικά αν θα το τολμούσα να πάω σε ένα τέτοιο ειδικό να μου πει για πιθανότητες γιατί τα αποτελέσματα θα μου δημιουργούσαν άγχος και φοβίες οι οποίες τελικά κακό θα μου έκαναν.
Το θέμα που με απασχολεί είναι \"κι αν το μελλοντικό παιδί μου έχει 50% και παραπάνω πιθανότητες να περάσει ένα τέτοιο γολγοθά\"; Τι γίνεται; Γιατί να το κάνω δυστυχισμένο;
Μη με παρεξηγήσετε, δε θεωρώ τους ανθρώπους αυτούς τελειωμένους, απλά επειδή όλοι εδώ μέσα υποφέρουμε από κάποια ψυχική πάθηση α ή β, έχουμε νιώσει στο πετσί μας πόσο δύσκολο είναι να το αντιμετωπίζεις και πόση δυστυχία προκαλείς στον εαυτό σου και τους γύρω σου...
Αν οι πιθανότητες είναι τόσο υψηλές θα ήθελα να το γνωρίζω, χωρίς προς το παρόν να ξέρω σίγουρα τι θα έκανα σε μια τέτοια περίπτωση. Το μόνο που με παρηγορεί είναι αυτό που λες keep-walking, η ικανοποιητική αντιμετώπιση της ασθένειας.
μου έχουν πει ότι το περιβάλλον παίζει ιδιαίτερα σημαντικό ρόλο για την ανάπτυξη μιας ψυχικής ασθένειας, ακόμη κι αν υπάρχουν κληρονομικά δεδομένα.
αν το περιβάλλον είναι καλό, τα πράγματα διορθώνονται πιο εύκολα.
άρα, αν εσύ (το δεύτερο πρόσωπο δεν είναι εσύ συγκεκριμένα, αλλά ο τρόπος που μιλάμε) ξέρεις το πρόβλημά σου, αν έχεις αποφασίσει να το χειρίζεσαι με τον καλύτερο τρόπο, τότε μπορεί να υποφέρεις, όμως προσπαθείς ξέροντας ότι πρέπει να προσπαθήσεις και στις δύσκολες, τις πολύ δύσκολες στιγμές. έχω έναν τέτοιο φίλο που τον θαυμάζω. έχεικαι δύο πανέξυπνα αγγελούδια.
όμως, αν εσύ, τη στιγμή που όλα πάνε καλά, αφήνεσαι, και όταν έρθει το κύμα, τότε αφήνεσαι ακόμα πιο πολύ, και χαλάς το περιβάλλον σταδιακά, το αποδομείς σιγά-σιγά, χωρίς να το θέλεις; τότε τι;
(το γνωρίζω και αυτό, μάλλον εκ πείρας)
πάντως μου φαίνεται ότι αυτοί οι άνθρωποι, συνήθως, έχουν μεγάλες διανοητικές ικανότητες. πού έχουν φτάσει οι ίδιοι; πώς αντιδρά το δικό τους περιβάλλον; αν το περιβάλλον είναι έτοιμο να πει πολλά ψέμματα, τότε θέλει προσοχή...
συγγνώμη αν είμαι απαισιόδοξη.
η ίδια η ζωή μπορεί να είναι ένα θαύμα, και η αγάπη μπορεί να είναι το σταθερότερο θαύμα.
(πάλι βλακείες έγραψα, σόρρυ)
Το περιβαλλον παιζει πολυ μεγαλο ρολο οχι τοσο στο αν θα εκδηλωθει μια συγκεκριμενη διαταραχη αλλα κυριως στο
πως θα εξελιχθει. Αυτο βεβαια δεν σημαινει σε καμια περιπτωση πως σε ενα ασχημο περιβαλλον με εντασεις και ελλειψη ισορροπιας με συνεχεις συγκρουσεις οτι οι πιθανοτητες εμφανισης μιας διαταραχης ειναι μικρες. Κατα ενα μεγαλο ποσοστο βεβαια ευθυνεται και το ιδιο το ατομο. Η συμπεριφορα, οι ενεργειες και η προσωπικοτητα μπορει να ενεργοποιησουν την οποια ευαισθησια/ ευπαθεια / ταση που οφειλεται σε γενετικους παραγοντες οπως η χρηση ουσιων και τα συμπτωματα διαταραχης η καποια ειδικα χαρακτηριστικα
προσωπικοτητας. Η γενετικη επιβαρυνση ειναι σιγουρα ενας σημαντικος παραγοντας μιας και η κληρονομικοτητα στις ψυχωσεις και ιδιαιτερα στη σχιζοφρενεια ειναι το κεντρικο σημειο αλλα σε μια οικογενεια οπως δειχνει και το διαγραμμα δεν αρρωσταινουν ολοι ουτε ολοι εχουν τις ιδιες πιθανοτητες να αρρωστησουν. Οποτε δεν χρειαζεται ουτε πανικος αλλα ουτε και αδιαφορια.
Τα γονιδια ειναι μια περιπλοκη και συνθετη ιστορια. Καποτε υπηρχε το μοντελο της συνεχους ψυχωσης που καποιοι ακομα το υποστηριζουν οτι δηλαδη παιρναει καποιος απο σχιζοφρενεια σε διπολικη διαταραχη η αντιστροφα και οτι η συννοσηση ουσιαστικα δεν ειναι τιποτα παραπανω απο συνδυασμο των δυο διαταραχων. Δηλάδη δεν υπαρχουν πολλες διαταραχες αλλα μια. Ευτυχως αυτο το μοντελο εγκαταλειφθηκε κατα βαση αλλα παιρνοντας σ αυτο που ανεφερε ο Νικος οι απογονοι μπορει να αναπτυξουν καποια αλλη / ες η καμια διαταραχη και σ αυτο συμβαλλει και το περιβαλλον και η προδιαθεση.
Σας ευχαριστώ για τις πληροφορίες σας. Τι-ποτέ μου δεν έγραψες καθόλου βλακείες.
Αν αρρώσταινα κι εγώ κάποια στιγμή θα φοβόμουν πολύ να κάνω παιδιά. Για την ώρα, δόξα τω Θεώ, το αντιμετωπίζω μάλλον φιλοσοφικά το θέμα.
Φιλια και δύναμη σε όλους!