ΚΡΙΣΕΙΣ ΠΑΝΙΚΟΥ..ΓΙΑΤΙ ΣΕ ΜΕΝΑ?

καλησπέρα..με λενε ελενη και ειμαι 27 χρονων..είμαι καίνουργια στο site και θα ήθελα να μειραστώ την εμπειρία μου..όλα ξεκίνησαν πριν 2 μήνες..που με έπιασε ενας εντονος πόνος πίσω στο κεφάλι...πήγα σε ενα ορθοπεδικο ο οποιος μου είπε οτι εχω αλατα πισω στον αυχενα και μου συνεστησε κατι αντιφλεγμονοδη..τα περνω το βραδυ και εκει που ημουν μες την τρελη χαρα με επιασε μια δισφορια και κρυος ιδρωτας και δεν μπορουσα να ηρεμισω..φοβηθηκα οτι μου εκανα παρενεργειεσ τα χαπια και πηγα στο metropolitan και εκανα ολες τις εξετασεις..ακτινογραφια θωρακος,εξετασεις αιματος,ακτινογραφια αυχενα..το μονο προβλημα που μου βρηκαν ηταν οτι ειχα λορδωση στον αυχενα και ο γιατρος ειπε οτι απο αυτο οφειλετε ο πονος πισω...απο τοτε μου εχει κατσει εμμονη ιδεα οτι εχω καρκινο στο κεφαλι..εχω παει σε 6 γιατρους και ολοι μου λενε ουτε μια στο εκατομμυριο...το θεμα ειναι οτι εδω και 2 μηνες με εχουν πιασει ολα τα ψυχοσωματικα...μια να με ποναει ο λαιμος μου και να λεω οτι εχω καρκινο στο λαιμο..το κεφαλι μου καθε μερα ειναι βαρυ απο τις σκεψεις..δεν μππορω να συγκεντωθω στο τι μου λενε οι αλλοι..εχω χασει την ορεξη μου και σπανια ευχαριστιεμαι τις στιγμες...εχω τρομοκρατηθει...πηγα σε εναν ψυχιατρο και μου ειπε οτι εχω διαταραχη πανικου και μου συνεστησε ladose kai xanax...εγω ομως δεν τα πηρα γιατι δεν θελω στα 27 μου να παρω τετοια πραγματα...πηγα και σε μια ψυχολογο αλλα δεν με βοηθησε...οτι μου λενε ολοι μου λεει και η ψυχολογος...προσπαθω καθε μερα να το ξεπερασω μονη μου...μια ειμαι καλα μια ειμαι στο κακο μου το χαλι....προσπαθω να βρω ανθρωπους οι οποιοι εχουν τα ιδια συμπτωματα με εμενα..ωρες ωρες πιστευω οτι θα τρελαθω..κανω ανθιποβολες στον εαυτο μου που μια πιανουν μια οχι...ξερω οτι ολα ειναι μεσα στο μυαλο μου αλλα προσπαθω να βρω την δυναμη να το ξεπερασω..και να περασουν τα χρονια και να λεω ΤΙ ΧΑΖΗ ΠΟΥ ΗΜΟΥΝ ΚΑΙ ΕΧΑΣΑ ΤΣΑΜΠΑ ΧΡΟΝΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΖΩΗ ΜΟΥ ΜΕ ΧΑΖΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ

αχ ποσο με εκφραζει ολο το κειμενο σου!χαιρομαι που εισαι συνειδητοποιημενη,που καταλαβαινεις οτι ολα αυτα ειναι στο μυαλο μας!κ εγω ειμαι κατα των φαρμακων,δεν τα θελω καθολου!
ομως ελενη θεωρω οτι οι κρισεις πανικου ειναι μια κατασταση αρκετα δυσκολη για να την ξεπερασεις μονη σου..
εμενα προσωπικα με βοηθαει πολυ η ψυχολογος μου!ποσες φορες την επισκεφτηκες?ξερεις με μια φορα η δυο δεν γινεται δουλεια,θελει προγραμμα.

3 φορες πηγα στην ψυχολογο..αλλα σε οτι της ελεγα μου ελεγε οτι μου λεει η μανα μου..ας πουμε..οταν το σκεφτομαι να σκεφτομαι κατι αλλο για να ξεχνιεμαι..να βρω δουλεια για να ξεφυγω απο την καθημερινη ρουτινα..εγω ομως εχω ενα αλλο φοβο..μην και παω στην δουλεια και δεν μπορω να συγκεντρωθω ή με πιασει καμια κριση πανικου παλι και δεν μπορω να φυγω..συνεχεια θελω να ειμαι με κοσμο για να μιλαω και να ξεχνιεμαι..αλλα τον δικο μου κοσμο..οχι με καινουργιους ανθρωπους..εσυ τι ακριβως συμπτωματα εχεις?

πρωτον θα βρεις μια ψυχολογο που να σου ταιριαζει!αν θες βεβαια!αμα πεσεις σε καλα χερια θα δεις διαφορα!τα συμπτωματα μου ε?καταρχην λιγο πριν την εναρξη της κρισης νιωθω μια ανησυχια,αμεσως μετα νιωθω να καιγομαι,σαν να ανεβαζω θερμοκρασια,η καρδια μου παιζει σκληρο ροκ και κοβεται η αναπνοη μου..!εκεινη την στιγμη θελω να ουρλιαξω!
ο φοβος της επερχομενης κρισης,φερνει τελικα την κριση!

εμενα πλεον οι ταχυκαρδιες εφυγαν γιατι πηγα σε καρδιολογο και μου ειπε οτι ολα ειναι μια χαρα...το μονο που μου εχει μεινει ειναι το κεφαλι μου..αλλα ολοι μου αποκλειουν το ενδεχομενο της μαγνητικης..τσαμπα ραδιενεργεια θα παρω λενε...ουυυφφφ δεν μπορω αλλο..ειλικρινα..πολυ σκεψη πολυ ανχος...

Τα φάρμακα είναι ο μόνος δρόμος για να δείς μια σχετική βελτίωση τις επόμενες 15 μέρες.Ουτε εγώ ουτε και κανείς άλλος δέν τα θέλει.Αλλα στην φάση που είσαι κάτσε πίσω και απλά ζήτα βοήθεια.

Σε καταλαβαίνω οτι φοβάσαι,μην γίνεις zombie ή μη σε κάνουν να σκέφτεσαι αλλίως.Δέν υπάρχει τέτοια περίπτωση όμως.Δέν μπορείς να φανταστείς πόσος κόσμος παίρνει αντικαταθλιπτικά! Κανείς δεν έπαθε τίποτα απολύτως.

Παροτρύνετε την κοπελα να πάρει κατευθείαν χαπακια για να βρει γιατρειά?
Δεν καταλαβαίνω ειλικρινά.
Μήπως να της πείτε και πια φαρμακα ακριβως πρέπει να παρει?
Αυτό που εγώ κατάλαβα είναι ότι η ψυχολόγος που πάει η Ελένη απλά η δεν έχει πάρει την περίπτωση στα σοβαρά η λειτουργεί σαν φασών και φυσικά για να της βγάλεις λέξει πρεπει να τα «χώσεις»
Από τα συμπτώματα φαινεται ότι περναει κάποια αγχώδη διαταραχή η οποία σίγουρα θέλει προσοχή για να μην εξελιχθεί σε δυσμενέστερες καταστάσεις.
Αυτό που θα πρότεινα εγώ είναι αυτο που είπε και η Δωρα να ψάξει να βρει οπωσδήποτε ένα ψυχολόγο που θα ασχοληθεί με το πρόβλημα της να ασχοληθεί λίγο με την διατροφή της. Να βαλει στη δίαιτα της τροφές που βοηθάνε στην ευεξία(Ωμέγα 3 λιπαρά οξέα) και να ασχοληθεί με την ασκηση…

Εντάξει δεν της είπα να πάρει και ηρωίνη.Δέν καταλαβαίνω γιατί τόσος φόβος για τα φάρμακα.Αλλά τέσπα ας διαλέξει το δρόμο που θέλει.

εγώ δεν καταλαβαίνω γιατί πρέπει τα φάρμακα να τα βλέπουμε σαν μπαμπούλα. boomboumg μπορείς να σκέφτεσαι ότι \"ακόμα κι αν όλα πάνε εντελώς στραβά, ε, τουλάχιστον υπάρχουν και κάποια φάρμακα που ίσως με βοηθήσουν\". σαν ασφαλιστική δικλείδα.

μπορείς να τα πάρεις, αν νιώθεις ότι δεν την παλεύεις άλλο. το λαντόζ δεν ζαβλακώνει, ίσα ίσα στην αρχή θα νιώθεις ίσως και λίγη υπερένταση. παράλληλα να κάνεις και ψυχοθεραπεία, να ψάξεις να βρεις τι υπάρχει στη ζωή σου που σε αγχώνει (πολλές φορές δεν είναι κάτι ολοφάνερο). και σιγά σιγά να αρχίσεις και γυμναστική, που βοηθάει πολύ.

Θεωρώ τα φάρμακα την έσχατη λύση. Ας προσπαθήσει πρώτα με μια σωστή ψυχοθεραπεία και αν δεν τα καταφέρει, τότε ας τα δοκιμάσει με τη βοήθεια ενός γιατρού πάντα.
Όμως ας μην ξεχνάμε, ότι τα φάρμακα καταπολεμούν το σύμπτωμα και όχι την αιτία!!!
Μπορεί πράγματι να έχουν πιο άμεσα και ορατά αποτελέσματα, αλλά οι πανικοί παραμονεύουν...
Με μια σωστή γνωσιακή - συμπεριφορική θεραπεία, υπάρχει η δυνατότητα να τους αποχαιρετήσεις για πάντα!!!
(όμως θέλει πολλή δύναμη γιατί απαιτεί χρόνο και ριζικές αλλαγές στον τρόπο με τον οποίο αντιλαμβάνεσαι τα πράγματα).
Ανεξάρτητα από τον τρόπο, που θα επιλέξεις για να λύσεις το πρόβλημά σου, σου εύχομαι με όλη μου την καρδιά ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ!!!