Η ΜΕΘΟΔΟΣ ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ ΤΟΥ ΓΙΑΤΡΟΥ ΜΟΥ

Λοιπον, τη Δευτερα πηγα στον ψυχοτετοιο.
Του ειπα λοιπον ποσο χαλια περασα το καλοκαιρι, οτι επιδεινωθηκε η κατασταση, οτι απεκτησα και αλλο ψυχαναγκασμο.
Μετα την επομενη Δευτερα, δηλαδη προχθες, πηγα ξανα.
Αυτη τη φορα, με εβγαλε εξω.
Ειχαμε ξαναβγει εξω, αλλα μεχρι το επομενο τετραγωνο.
Αυτη τη φορα περπατησαμε για πολυ ωρα σε ολοκληρη τη γυρω περιοχη.
Με απετρεπε να μαζευω ο,τιδηποτε.
Ειδα πολλα σκουπιδακια και μερικα δεν προλαβα καν να δω τι ειναι.Δε με αφηνε ουτε να τα ελεγχω.
Το πειραμα ηταν να δουμε αν μπορω να αντισταθω.
Η μεθοδος του γιατρου ειναι αυτη.Μου λεει οτι πρεπει να αντιστεκομαι συνεχεια.Να μην ελεγχω.Να μη μαζευω.Και να μην αποφευγω κλεινοντας τα ματια ή κοιτωντας αλλου.
Δηλαδη λεει οτι πρεπει να υποφερω μεχρι που θα το ξεπερασω.
Αλλα γιατι; Γιατι; Το φοβαμαι αυτο.Αν αυτη η εκθεση και αυτη η αντισταση μου προκαλεσει πανικο; Αν με τρελανει ο πονοκεφαλος; Αν με πιασει καταθλιψη;
Γιατι να πρεπει να κανω το αυτονοητο;
Δεν υπαρχει αλλος τροπος;
Μηπως πρεπει να αλλαξω εγω μερικα πραγματα στη ζωη μου, στον τροπο σκεψης μου, να βρω νεα χομπι, να γνωρισω νεα ατομα, να κανω αλλα πραγματα, ωστε ετσι να μπορεσω να σταματησω αυτο το πραγμα.
Γιατι θα πρεπει να περασω το σταδιο της επιπονης εκθεσης και επιτηδευμενης αντιστασης στους ψυχαναγκασμους που ξερω οτι θα με κανει πολυ χαλια ψυχολογικα;
There must be another way cause I believe in takin chances...

η εμπειρια σου τι σου λεει? τοσο καιρο που τα μαζευες ειδες να λυθηκε το προβλημα σου?

λοιπον? κ τελικα τι εγινε? τοσο χαλια αισθανθηκες μετα αυτη τη βολτα, που δεν ελεγξες (σκουπιδακια)?

απ οσα μας εχεις διηγηθει απο την εμπειρια σου με τους ψυχαναγκασμους και το πως αυτοι καταδυναστευουν την ζωη σου, εγω εχω δει να ζεις σε απιστευτο, συνεχη και βασανιστικο πονο...υπαρχει και περισσοτερος δηλαδη?
οι ασκησεις αυτες του γιατρου σου, ειναι δυνατον να σου δινουν ακομα περισσοτερο πονο απο αυτον που ζεις?
εισαι βεβαιος γι αυτο η κατα βαθος φοβασαι μηπως και απαλλαγεις?
και τοτε τι θα απογινεις χωρις τους ψυχαναγκασμους σου?

Στέφανε, αν σου απαντήσουμε για ΑΛΛΗ μια φορά, υπάρχει περίπτωση να μπεις σε συζήτηση μαζί μας?
Γιατί τόσα χρόνια εδώ μέσα, δεν σε είδα να ανοίγεις κουβέντα με κάποιον.
Γράφεις κάτι και εξαφανίζεσαι μέχρι το επόμενο θέμα σου.

υγ. Παρόλα αυτά βρίσκω πολύ έξυπνη την αντιμετώπιση του γιατρού σου. Πρότεινε την και στους γονεις σου.

Το να βγει έξω μαζί σου πάει να πει πως ενδιαφέρεται.
Αν ήταν άλλος θα έδινε συμβουλές από το γραφείο.

Πολλά ψυχολογικά προβλήματα πιστεύω λύνονται με την έκθεση και την αντίσταση σ΄αυτό που σε ψυχαναγκάζει μέχρι σταδιακά να το ξεπεράσεις. Είναι μια υπέρβαση.

Είναι και θέμα να μάθεις να επιβάλλεσαι στις σκέψεις που σε ψυχαναγκάζουν. Να τις αναγνωρίζεις όταν έρχονται ως τέτοιες και μετά να κάνεις αγώνα να τις διώξεις.

ισως αυτη η μεθοδο, τελικα να αποδειχθει σωτηρια για σενα, στεφανε. :)

Κάνε και το αυτονόητο και τα υπόλοιπα που ανέφερες.Φυσικά και είναι σημαντική κάθε σου πρωτοβουλία να ανοιχτείς στον κόσμο.Αλλά αυτό δε σημαίνει πως θα υποκαταστήσει τη δουλειά με τον ψυχολόγο.

(Γιατί τον λες ψυχοτέτοιο;Γιατί δεν αναφέρεις ολόκληρη τη λέξη σωστά;Πιστεύεις πως δουλεύοντας με ένα άτομο που δε σέβεσαι ούτε καν τόσο ώστε να αναφέρεις σωστά την επαγγελματική του ιδιότητα,μπορεί να σου δώσει τα ποθητά αποτελέσματα;)

Νομίζω πως το να εμπιστευόμαστε είναι το πρώτο και θεμελιώδες κομμάτι μίας σχέσης δυαδικής,δη \"θεραπευτικής\"-αν η εμπιστοσύνη λείπει,χέστο.Προσπάθησε να μη βγάζεις το θυμό σου σε στόχους άσχετους,δε φταίει αυτός που βασανίζεσαι εσύ.Ανθρώπινο είναι,το κατανοώ,όταν υποφέρεις να μην μπορείς να είσαι και Ο αντικειμενικός,αλλά είναι δική σου ευθύνη να το φτιάξεις,γιατί τη δική σου πορεία επηρεάζει.

Και καλημέρα Στέφανε.:)

Quote:

---

Originally posted by stephanos
Αλλα γιατι; Γιατι; Το φοβαμαι αυτο.Αν αυτη η εκθεση και αυτη η αντισταση μου προκαλεσει πανικο; Αν με τρελανει ο πονοκεφαλος; Αν με πιασει καταθλιψη;

---

Αυτές οι φράσεις μου θύμισαν σκέψεις ανθρώπων που υποφέρουν από πανικό ..κι αν πάθω αυτό,κι αν το άλλο,κι αν,..αλλά τελικά τίποτα δεν παθαίνουν απεναντίας η έκθεση είναι ο μόνος τρόπος να βγουν απ\'το πρόβλημα ακόμα κι αν υποφέρουν(γιατί γράφεις πιο κάτω γιατί να υποφέρω).
Στέφανε ίσως ήρθε η ώρα να δοκιμάσεις κάτι πιο δραστικό απ\'το απλά να σκέφτεσαι πως μπορεί να αλλάξει μέσω της σκέψης.
Συμφωνώ και μου άρεσε η κίνηση του γιατρού,όπως και κάτι άλλο που έγραψες τις προάλλες πως βρήκες έστω έναν τρόπο να ξεκολάς(με την tv).Οπότε ναι,εκθέσου και συγχρόνως βρες και τρόπους να ξεκολάει το μυαλό σου.

Καλή προσπάθεια...

Ευχαριστω για τις απαντησεις.

Quote:

---

Originally posted by Θεοφανία
Στέφανε, αν σου απαντήσουμε για ΑΛΛΗ μια φορά, υπάρχει περίπτωση να μπεις σε συζήτηση μαζί μας?
Γιατί τόσα χρόνια εδώ μέσα, δεν σε είδα να ανοίγεις κουβέντα με κάποιον.
Γράφεις κάτι και εξαφανίζεσαι μέχρι το επόμενο θέμα σου.

υγ. Παρόλα αυτά βρίσκω πολύ έξυπνη την αντιμετώπιση του γιατρού σου. Πρότεινε την και στους γονεις σου.

---

Πριν κρίνεις σκέψου ότι μπορεί να μην απαντάει λόγω επικείμενου ψυχαναγκασμού αν τύχει να μπει σε διάλογο.Είναι λεπτό το θέμα,μην τα βλέπετε επιφανειακά.