Όταν η κοπέλα των ονείρων σου, χωρίζει απο 7 χρόνια σχέση...
Όταν η κοπέλα των ονείρων μου, χωρίζει απο 7 χρόνια σχέση... και εμένα με βλέπει ήδη σαν φίλο της... Το έχασα το παιχνίδι ?
Η ιστορία ξεκίνησε τυχαία μία μέρα που πήγα, χωρίς πολύ διάθεση, σε μία συγκέντρωση εθελοντών, γιατί με κάλεσαν και δεν είχα τίποτα καλύτερο να κάνω. Εκεί, από την πρώτη στιγμή γνώρισα μία κοπέλα της ηλικίας μου, όμορφη, δυναμική, μεγάλο χαμόγελο! Δύο λεπτά μετά γνώρισα το παλικάρι της.... Όχι τίποτε ιδιαίτερο, αλλά είχαν 6 χρόνια σχέση ή οποία όπως με διαβεβαίωσαν πήγαινε υπέροχα.... Αυτή κι αν ήταν τάπα..Η μπάλα καλά καλά δεν έφυγε από τα χέρια μου.
Να μην τα πολυλογώ, δεν μπορούσα να το καταπιώ έτσι αυτό, αλλά δεν είχα κι επιλογές. Η κοπέλα φαινόταν να περνά υπέροχα και όσο κι αν με πονούσε ήθελα να την βλέπω...έστω και σαν φίλος. Δεν ήθελα να χάσω την επαφή και ήθελα να την γνωρίσω καλύτερα, διατηρώντας ελπίδες για το μέλλον. Αλλά δεν ήθελα να με περάσει για φίλο. Απέφευγα να μιλάω για σχέσεις, την έβρισκα στην παρέα της πάντα μόνος ή με φίλους μου και μου βγήκε τις πρώτες μέρες, πάνω στην κουβέντα, πως όταν την είχα δει μου άρεσε, αλλά μας διέκοψαν μετά.
Έτσι περνούσε ο καιρός. Άρχισα να καταλαβαίνω πως με το αμόρε δεν ήταν όλα ρόδινα καθώς ήταν σχέση από το λύκειο (είμαστε 25 χρονών τώρα). Αλλά αυτή έμενε μαζί του, έβγαιναν, φιλιόντουσαν και είχε και το in a relationship status στο Facebook! Λέω καβγαδάκι ήταν. Έπειτα πήγε στρατό το παλικάρι. Και καταλάβαινα πάλι ότι ψιλοχωρίσανε λόγω της απόστασης. Ένας φίλος μου, γυναικάς, μου είπε να της την πέσω. Μπορεί να είχε και δίκιο, αλλά δεν ένιωθα καλά, μιας και έκανα τον κατάσκοπο στην σχέση της και έπειτα ήταν σοβαρή σχέση για αυτήν και την σεβόμουνα.
Έτσι με το ένα και με το άλλο, πέρασε ένας χρόνος και κλείσανε 7 χρόνια σχέση. Ναι, περάσανε επιτυχώς και τα 7 χρόνια φαγούρας. Όμως εγώ είχα απελπιστεί. Όλα κι όλα. Ωραία η κοπέλα, αλλά δεν μπορούσα να περιμένω... να παντρευτεί για να ξεκολλήσω. Είχα δύο (επιφανειακές) σχέσεις, όμως την τελευταία μου, έτυχε και την γνώρισε και ήταν πρόσφατα (πριν κάνα μήνα).
Και έπειτα σκάει η βόμβα. Μιλάμε για μεγατόνους, όχι αστεία: χωρίζει με τον δικό της! Και για βλακεία λόγο! Από τότε βγήκαμε μία φορά χτες όπου την βοήθησα με κάτι εθελοντικά και της έκανα παρέα σαν καλός μαλάκας φίλος της....και δεν ήξερα τι να της πω...Της είπα πώς ξέρει τι κάνει και πως έχω εμπιστοσύνη στις επιλογές της.. Δεν κλαιγόταν για το παρελθόν. Περνούσε πολύ καλά μαζί μου. Όπως θα καταλάβατε, την γουστάρω ακόμη και πολύ μάλιστα. Μου δίνει θετικά σημεία και πράσινα φώτα, αλλά τώρα πιστεύω χρειάζεται ένα φίλο στήριγμα και όχι έναν που 'έπαιζε τον φίλο της για να της την πέσει' ..... Ήμουν πολύ εντάξει απέναντί της, αλλά τον τελευταίο καιρό το παίζω πιο φίλος της και μάλλον για αυτό με συμπαθεί..
Κουρτίνα Νο 1: Να περιμένω μερικές μέρες (όσες ξεκαθαρίζει τα πράγματα με το παλικάρι της + μερικές μέρες για να ηρεμήσει) και να την πέσω. Γρήγορα και δυνατά. Έχω ελπίδες, γιατί με συμπαθεί. Αλλά ντρέπομαι να της λέω: 'εγώ εσένα γουστάρω και την άλλη την χώρισα' -> θα με περάσει για πέφτουλα.Όσο για το τι πραγματικά πέρασα, δεν θα με πιστέψει (ούτε και την νοιάζει - too much information).
Κουρτίνα Νο 2: να φύγω τρέχοντας και να μην την ξαναδώ... Με βλέπει σαν πολύ καλό φίλο της και, έλεος, πριν από ένα μήνα γνώρισε την κοπέλα μου (που την χώρισα φυσικά αμέσως).
Θα την φάω την χυλόπιτα και δεν θα το αντέξω. Και δεν μπορώ να την αντικρίζω ξέροντας ότι τα σκάτωσα τόσο άσχημα....
Δεν πίστευα ότι θα το πω αυτό, αλλά: βοήθεια παιδιά!
