Διάγνωση νηπίου..;

Καλησπέρα!Χρειάζομαι βοήθεια σε ένα πρόβλημα που αντιμετωπίζω καθημερινώς..
Είμαι νηπιαγωγός σε ένα ορεινό και σχετικά απομονωμένο χωριό..Στην τάξη μου έχω ένα κοριτσάκι το οποίο εμφανίζει τα εξής συμπτώματα:είναι επιθετικό με τα άλλα παιδιά,έχει πολύ φτωχό λεξιλόγιο,δεν έχει φιλικές σχέσεις,δεν συμμετέχει στις δραστηριότητες,δεν ακολουθεί οδηγίες,δεν συμμορφώνεται με τους κανόνες της τάξης..
Μιλάει σπάνια και μονολεκτικά,αδιαφορεί για τις υποδείξεις μου,δεν παίζει,ζωγραφίζει σπάνια και γενικά δεν ασχολείται με τίποτα..Το μόνο που κάνει είναι να είναι συνεχώς απο πίσω μου και να με ακολουθεί,καθώς και να κυλιέται στο πάτωμα..
Την έχει δει η σχολική σύμβουλος,έχουν ενημερωθεί οι γονείς της απο πέρισυ και δεν την έχουν πάει σε κάποιο κέντρο ψυχικής υγείας(όσο κι αν έχω προσπαθήσει να τους εξηγήσω)..
Δεν ξέρω τι να κάνω πλέον..ο,τι κι αν κάνω δεν φαίνεται να την βοηθάει..και το χειρότερο ειναι οτι έχω κι άλλα 24 παιδιά και δεν έχω χρόνο να ασχοληθώ μαζί της όσο πρέπει..
Να σημειώσω οτι προέρχεται απο χαμηλό κοινωνικό επίπεδο και γενικά η συμπεριφορά της έχει και σημάδια διάσπασης προσοχής..
Δεν ξέρω πως να τη βοηθήσω (κι αυτήν αλλά και εμένα)εφόσον δεν γνωρίζω τι έχει και ποιά διδακκτική παρέμβαση να ακολουθήσω..
Το μόνο που βλέπω είναι οτι όσο περνάει ο καιρός,τόσο χειροτερεύει η κατάσταση..
ευχαριστώ..

Stefie, αντιλαμβάνεσαι πως είναι αδύνατο αλλά και παρακινδυνευμένο να σου απαντήσει δίκη τηλεδιάγνωσης κάποιος από τους ειδικούς που παρακολουθούν / συμμετέχουν στο φόρουμ.

Είναι πασιφανές πως το παιδάκι έχει κάποια προβλήματα επικοινωνίας, συναναστροφής , συμπεριφοράς και πολύ πιθανόν αργότερα και μαθησιακές δυσκολίες. Σου γράφω όχι σαν ειδικός, αλλά σαν γονιός που γνώρισε μέσα από τα σχολειά των παιδιών μου , άλλα παιδάκια με ανάλογες συμπεριφορές. Ο μοναδικός τρόπος για να βελτιώσει το παιδάκι την συμπεριφορά του και να μπορέσει να συμμετέχει ενεργά στις δραστηριότητες του σχολείου και να αποκτήσει έτσι τις βάσεις για να έχει μια φυσιολογική ανάπτυξη,είναι να πάει σε παιδοψυχολόγο οπωσδήποτε , και σ\' αυτή την κατεύθυνση η συναίνεση των γονέων του είναι απαραίτητη. Μπορεί οι γονείς του να είναι αδιάφοροι ή να μην έχουν την οικονομική άνεση για τις συνεδρίες που πιθανόν να απαιτηθούν και σ\'αυτή τη περίπτωση θα σε συμβούλευα να απευθυνθείς στην περιφερειακή διεύθυνση που ανήκει το σχολείο σου και να τους ενημερώσεις σχετικά με το πρόβλημα που αντιμετωπίζεις όχι μόνο με το παιδί αυτό καθ\' εαυτό αλλά και σε σχέση με τα υπόλοιπα παιδιά, το λειτούργημα σου γίνεται προβληματικό, αλλά....Δυστυχώς παρότι οι περιφερειακές διευθύνσεις των σχολείων είναι αρμόδιες να παράσχουν ψυχολογική υποστήριξη με ειδικούς εκπαιδευτικούς σε τέτοιου είδους καταστάσεις, θα σε απογοητεύσω γιατί σε μια παρόμοια περίπτωση , οι γονείς ενός συμμαθητή του γιου μου εισέπραξαν την πλήρη αδιαφορία με το αιτιολογικό πως οι ειδικοί αυτοί παιδαγωγοί, λογαριάζονται περίπου σε καμια 40αριά σ\' όλη την επικράτεια και είναι περίπου αδύνατον να εξυπηρετήσουν όλους τους ενδιαφερόμενους. Και φαντάσου πως όλα αυτά , σε μια πόλη σαν την Θεσσαλονίκη, πόσο μάλλον σ\' ένα ορεινό χωριό όπως μας το περιγράφεις....

Δεν βλέπω επομένως άλλο δρόμο από το να πεισθούν παντί τρόπω οι γονείς να επισκεφθούν παιδοψυχολόγο μαζί με το παιδί τους, γιατί σε αντίθετη περίπτωση είναι κρίμα πραγματικά ...

ΥΓ Είναι παρήγορο, πως υπάρχουν εκπαιδευτικοί σαν και σένα stefie, που νοιάζονται τόσο για τα παιδιά που οι γονείς τους εμπιστεύονται. Τα θερμά μου συγχαρητήρια για τις ανησυχίες σου, αν και φυσικά το φόρουμ δεν είναι πανάκεια. Μόνο γνώμες σαν την δική μου μπορείς να έχεις, αλλά εδώ που τα λέμε στη χώρα του ωχαδερφισμού , της φαυλότητας, και της μηδενικής πρόνοιας , κι αυτό που εισπράτεις εκθέτοντας τον προβληματισμό σου δημόσια, δεν είναι κάτι αλλά δεν είναι και τίποτε...

Καλή συνέχεια και κουράγιο σου εύχομαι...

Stefie θα σου προτεινα να βαλεισ το μηνυμα σου στο αλλο φορουμ με τουσ ψυχολογουσ..θα εχουν σιγουρα να σου πουν κατι!!!!!!!!!

sabb..ευχαριστώ για την απάντησή σου καταρχήν..
Εχουν γίνει αυτά που λες.Τμήμα ένταξης είναι κάτι δύσκολο έως αδύνατον να έχω..κυρίως για ένα παιδί που δεν έχει διαγνωστεί καν..
Στα κέντρα ψυχικής υγείας μπορούν να απευθύνονται μόνο οι γονείς και με δική τους πρωτοβουλία να ζητούν αξιολόγηση του παιδιού τους...Οι γονείς που έχουν επίγνωση βέβαια του προβλήματος..
Ο άλλος δρόμος είναι η πρόνοια-η οποία και έχει να κάνει με συνθήκες διαβίωσης πιο πολύ και όχι με ψυχ.διαταραχές-και τέλος η καταγγελία..!Οπως καταλαβαίνεις πρόκειται για ακραίες κινήσεις..και η θέση μου είναι λεπτή..:(
Το μόνο που ξέρω είναι οτι και σήμερα πάλι γυρίζω απογοητευμένη απο τη δουλειά μου και απο τον εαυτό μου κυρίως..
adzik..ok(ποιό είναι το άλλο forum??)

Quote:

---

Originally posted by stefie
sabb..ευχαριστώ για την απάντησή σου καταρχήν..
Εχουν γίνει αυτά που λες.Τμήμα ένταξης είναι κάτι δύσκολο έως αδύνατον να έχω..κυρίως για ένα παιδί που δεν έχει διαγνωστεί καν..
Στα κέντρα ψυχικής υγείας μπορούν να απευθύνονται μόνο οι γονείς και με δική τους πρωτοβουλία να ζητούν αξιολόγηση του παιδιού τους...Οι γονείς που έχουν επίγνωση βέβαια του προβλήματος..
Ο άλλος δρόμος είναι η πρόνοια-η οποία και έχει να κάνει με συνθήκες διαβίωσης πιο πολύ και όχι με ψυχ.διαταραχές-και τέλος η καταγγελία..!Οπως καταλαβαίνεις πρόκειται για ακραίες κινήσεις..και η θέση μου είναι λεπτή..:(
Το μόνο που ξέρω είναι οτι και σήμερα πάλι γυρίζω απογοητευμένη απο τη δουλειά μου και απο τον εαυτό μου κυρίως..
adzik..ok(ποιό είναι το άλλο forum??)

---

Συγχαρητήρια και από μένα για την πρωτοβουλία σου. Πήγαινε σην αρχική σελίδα του πσι, το έχει στη μπάρα που βρήκες και το φόρουμ...:)

Θεοφανία...δν μπορώ να το βρω..!Μπορείς να μoυ κάνεις ένα link?

http://www.e-psychology.gr/

δεξια πανω γραφει φορουμ για ψυχολογους¨)¨)¨)

Γεια σου Stefie, ελπίζω να έχεις βρει μια άκρη με την συμπεριφορά της κοπελίτσας. Θα θελα και γω να σου πω την άποψή μου για το τι να κάνεις εσύ από την μεριά σου μέσα στο νηπιαγωγείο, στο δύσκολο μα πολύ σημαντικό έργο που επιτελείς. Όπως αναφέρεις, η μικρή σε παίρνει συνεχώς από πίσω. Θα το έχει σίγουρα πολύ ανάγκη γι αυτό δέξου την κοντά σου, δώστης όσο περισσότερο αγάπη μπορείς και μέσα από αυτή την σχέση ίσως σου αποκαλύψει, με τον δικό της τρόπο, το τι την στεναχωρεί. Μάλλον θα θέλει έναν άνθρωπο να την νιώσει και τον έχει βρει στο δικό σου πρόσωπο. Όταν ένα παιδί είναι επιθετικό και κλειστό, το πρώτο πράγμα που θέλει είναι κάποιον άνθρωπο δίπλα του να το κατανοήσει. Τα παιχνίδια και τις δραστηριότητες τα βάζει σε δεύτερη μοίρα.