Α ρε κορίτσια....Απευθύνομαι κυρίως στις γυναίκες
Γιατί είμαστε τόσο χαζές(κάποιες,όχι όλες) και αφήνουμε στην άκρη τη ζωή μας εξαιτίας κάποιου;;;
Είμαστε έξυπνες,έχουμε δυνατότητες,μα μας λείπει ο δυναμισμός.Πόσο ζηλεύω(με την καλή έννοια)τους δυναμικούς ανθρώπους...Τις γυναίκες,που τα όνειρα τους τα βάζουν σε πρώτη μοίρα.Δεν αναφέρομαι σε παραδείγματα ατόμων εγωιστικών.Αλλά σε άτομα που αγαπούν τον εαυτό τους,πιστεύουν σε αυτόν και κανένας ηλίθιος που τυχόν προσπαθήσει να τα αποτρέψει ή να τα σαμποτάρει δε θα τα κλονίσει.
Όλοι κάνουμε λάθη...Μαθαίνουμε και προχωράμε.Αν κάποιος άλλος θελήσει να πατήσει σε αυτά και κάθε φορά που υψώνουμε ανάστημα τα υπενθυμίζει για να κλειστούμε πάλι στο καβούκι μας,πρέπει να τον αγνοήσουμε και να τον αφήσουμε να ασχοληθεί με τις δικές του ανασφάλειες και τα δικά του θέματα.
Πόσο μετάνιωσα που άφησα τη ζωή μου στην άκρη και που έσπρωξα τον εαυτό μου στη στασιμότητα,τη μεμψιμοιρία,την κακομοιριά και φυσικά στην υποτίμηση μου....
Ξέρω πως ίσως αυτά τα λόγια να είναι μια στιγμιαία έξαρση του μικρού κομματιού του εαυτού μου που θέλει να σκέφτεται με αυτοπεποίθηση...Ξέρω πως λόγω της χρόνιας ανύπαρκτης αυτοεκτίμησης ίσως αυτές οι σκέψεις τελικά να μη με οδηγήσουν πουθενά..Μα ένιωσα την ανάγκη να το γράψω
Καμιά σας και κανένας σας δε θα μειώνετε τον εαυτό σας και δε θα αφήσετε κανέναν που σας λέει πράγματα αρνητικά για σας(και όχι για να σας βελτιώσει) να σας κόβει την πορεία της ζωής σας,τις σπουδές σας,τη δουλειά σας,τα όνειρα σας...
Και προσοχή γιατί έξω υπάρχουν πολλοί τέτοιοι τοξικοί άνθρωποι,που τα δικά τους ελαττώματα τα προβάλουν σε άλλους,και βλέπουν τα πάντα με καχυποψία,φθόνο,κακία και με διάθεση πάντα για κριτική.Κακή κριτική...
Πρέπει να πιστέψουμε σε μας...Κι αν κάποιος σπαταλά χρόνο από τη ζωή του για να μας κακολογήσει..ο χρόνος είναι δικός του και μόνο χαμένος πάει.Δε θα πω το κοινότυπο,πως όλα γυρνάνε,γιατί ξέρω κάποια κοράκια που κράζουν επί χρόνια και δεν τους σταματάει κάτι.Μου αρκεί που δεν είμαι σαν και αυτούς...
