Printable View
Η ζηλια ειναι παθος ειναι υπερδιεγερη και τη ζω με ολες μου τις αισθησεις...ασθενει η καρδια μου και σπαραζει το μεσα μου για εσενα....η ανασφαλεια μου <<φωναζει>> δυνατα αλλα εγω δεν την ακουω, πως γινεται να μην νιωθει οτι ενιωθε για εμενα???η πληγη του εγωισμου ποναει τοσο πολυ τελικα??παρηγοριεμαι ομως γιατι η ζηλια μου δεν ειναι νευρωτικη δεν ειναι παθολογικη ειναι τοσο απαραιτητη οσο η αγαπη κ το σεξ..αυτο τουλαχιστο υποστηριζουν οι ειδικοι!!!
δεν καταλαβα ακριβως τι υποστηριζεις...Quote:
Originally posted by roula35
Η ζηλια ειναι παθος ειναι υπερδιεγερη και τη ζω με ολες μου τις αισθησεις...ασθενει η καρδια μου και σπαραζει το μεσα μου για εσενα....η ανασφαλεια μου <<φωναζει>> δυνατα αλλα εγω δεν την ακουω, πως γινεται να μην νιωθει οτι ενιωθε για εμενα???η πληγη του εγωισμου ποναει τοσο πολυ τελικα??παρηγοριεμαι ομως γιατι η ζηλια μου δεν ειναι νευρωτικη δεν ειναι παθολογικη ειναι τοσο απαραιτητη οσο η αγαπη κ το σεξ..αυτο τουλαχιστο υποστηριζουν οι ειδικοι!!!
νομιζεις οτι η ζηλεια σου προσφερει κατι πολυ σημαντικοτερο απο την ηρεμια που σου παιρνει, την αναταραχη, την δυσαρεσκεια, την αισθηση ανασφαλειας, την αισθηση οτι εξαρτασαι απολυτα?
και τι ειναι αυτο?
Η ζήλια είναι απαραίτητη μέχρι ενα σημείο. Απο το σημείο που παύει να είναι απλά εκδήλωση συναισθημάτων και φτάνει στο σημείο να γίνετε καταπίεση είτε για το άτομο που την εκδηλώνει είτε για το άτομο της αντίθετης πλευρας τότε ονομάζεται παθολογική.
Εντονη ζήλια φανερώνει μεγάλη ανασφάλεια, Η ανασφάλεια αυτη πηγάζει απο τον εαυτό σου και είναι κάτι που πρέπει να αντιμετωπίσεις, κάτι που πρέπει εσύ να λύσεις, να έρθεις σε μια ισσοροπία. Δεν έχει να κάνει με την άλλη πλευρά και δεν είναι σωστό την ανασφάλεια μας να την βγάζουμε σε άλλους. Η γραμμή μεταξύ παθολογικής ζήλιας και απλης ζήλιας ειναι πολυ λεπτή. Πολλες φορές η ζήλια μας γίνετε νευρωτική χωρίς να το συνειδητοποιήσουμε . .. Θέλει πολυ προσοχή γιατί μπορει να εχει τα αντίθετα αποτελέσματα απο αυτα που θέλουμε και αντις να δωσουμε στον άλλον να καταλάβει τι νιώθουμε να τον απομακρύνουμε απο κοντά μας. Πάνω απο όλα μετράει η κατανόηση, η στήριξη (ακομα και αν δεν κατανοούμε 100% μια κατασταση) και η υπομονή.