νομιζω πως ειμαι λεσβια

Eνω αποδεχομαι την ομοφυλοφιλια,οταν εχει να κανει με τις δικες μου επιθυμιες το θεωρω κατι αρρωστο.διαβασα σε μια ερευνα οτι 1 στους 10 ανθρωπους γεννιεται gay.παρηγορω τον εαυτο μου λεγοντας οτι ειναι κατι που δεν μπορεις να καθορισεις η να του αντισταθεις.η ελξη ειναι ενστικτωδης.εχω αγορι και καθε φορα που κανουμε ερωτα φαντασιωνομαι γυναικες.τωρα τελευταια μια συγκεκριμενη,η οποια με φλερταρει.ειλικρινα,το θεωρω αρρωστο αυτο που μου συμβαινει,εμενα προσωπικα,ενω δεν εχω κανενα \'\'θεμα\'\' απολυτως με τις/τους ομοφυλοφιλες/ομοφυλοφιλους.ποιο ειναι το προβλημα μου?

Καλημέρα.Μπορείς να εντοπίσεις πότε ξεκίνησε χρονικά η διαδικασία των φαντασιώσεων των επαφών με γυναίκα;Υπάρχουν περιπτώσεις που ένα άτομο γνωρίζει(έχει μία \"ενστικτώδη\"συναίσθηση του σεξουαλικού του προσανατολισμού)από μικρή ηλικία-κάποια σύμφωνα με μαρτυρίες το συνειδητοποίησαν στα χρόνια του δημοτικού πχ-,το μεγαλύτερο ποσοστό το αντιλαμβάνεται στην εφηβεία,ενώ σε άλλες περιπτώσεις η συνειδητοποίηση αυτή αργεί να έρθει.

Συνήθως οι περιπτώσεις που-ας το πούμε έτσι-η συνειδητοποίηση αργεί να γίνει,συμβαίνει να πέφτουν μέσα στο ηλικιακό φάσμα των 20-25,τα λεγόμενα mid twenties.H αργοπορία αυτή μπορεί να έχει να κάνει με την ετεροσεξιστική νοοτροπία της κοινωνίας στην οποία το άτομο ανήκει,με τις ξεχωριστές οικογενειακές συνισταμένες,με παράγοντες τόσο ατομικούς(αυτογνωσιακό επίπεδο,εμπειρία ή έλλειψή της,μορφωτικό επίπεδο)όσο και κοινωνικούς,συγκυρίες κλπ.

Η αποδοχή μίας ταυτότητας που είναι κοινωνικά καταδικαστέα-λιγότερο ή περισσότερο-δεν είναι ένα εύκολο πράγμα.Πολλές φορές μάλιστα αποτελεί μία μακρόχρονη,επώδυνη ψυχικά διαδικασία ωρίμανσης,αλλαγών και εξέλιξης.Ένα επίπεδο ανεξαρτησίας από το οικογενειακό περιβάλλον συνήθως οδηγεί σε μεγαλύτερες πιθανότητες για συνειδητοποίηση,συνοδευόμ� �νο ή όχι με outing.Ωστόσο οι παράγοντες είναι πολλοί και εξατομικευμένοι.

Το ετεροφυλοφιλικό σεξ που περιέγραψες,σου δίνει ικανοποίηση;Απέναντι στο αρσενικό φύλο ποια είναι τα σεξουαλικά σου ένστικτα,ορέγεσαι το ανδρικό κορμί,σε εξιτάρει,σε ανάβει,ή απλά κάνεις σεξ,υπάρχεις εκεί,δίχως ωστόσο να σε περιέχει ψυχικά η στιγμή;

Kαλημερα.Ειμαι 20 χρονων και απο τα 16 που ειμαι \'\'σεξουαλικα ενεργη\'\' μπορεις να πεις οτι ξεκινησε η διαδικασια φαντασιωσεων.Απο πολυ μικρη ειχα συναισθηση του τι συμβαινει αλλα το καταπιεζα.Και διογκωθηκε.Εχω αρκετους gay/bi φιλους και ειμαι απολυτα απενοχοποιημενη οσον αφορα αυτους.Δηλαδη την ομοφυλοφυλια την θεωρω επιτρεπτη για ολους τους αλλους,αλλα οχι για μενα.Οι γονεις μου ειναι εντελως ανετοι με το θεμα,οποτε ειναι ανεφικτο να τους \'\'κατηγορησω\'\' για αυτο που αισθανομαι.Ειμαι σε σχεση εδω και ενα χρονο και ο συντροφος μου με ικανοποιουσε μεχρι ενα σημειο.Πλεον οχι.Η αληθεια ειναι πως αναζητω κατι αλλο,δεν μπορω να το ελεγξω,ακομα και στο δρομο κοιταζω γυναικες.Ειμαι μπερδεμενη και ανικανη να προσδιορισω τι γινεται μεσα μου

Με συγχωρείς που απαντάω με καθυστέρηση,αλλά μπαινοβγαίνω.Κοίτα,η σεξουαλικότητα ενός ανθρώπου δεν είναι πάντα μία\"fixed\",σταθερή και πάγια κατάσταση με ίδια κι απαράλλαχτα χαρακτηριστικά μέσα στο χρόνο.Κάλλιστα μπορεί να έχει μία ρευστότητα και τα δικά της ξέχωρα χαρακτηριστικά και ποιότητες.Είναι διαδικασία εξελικτική σε κάποιους ανθρώπους,με ποιότητες και αποχρώσεις διαφορετικές.Αυτό που έλεγα και πριν,ένα εξατομικευμένο μοντέλο,καθώς κάθε ανθρώπινο πλάσμα είναι μοναδικό.

Έχεις δικαίωμα να εξερευνήσεις την έννοια της σεξουαλικότητάς σου,δίχως φόβο.Να αναζητήσεις το τι θες και τι σε κάνει χαρούμενη και ισορροπημένη,χωρίς να εντάσσεσαι σε κατηγορίες και ταμπέλες κοινωνικές.Γιατί ο σεξουαλικός προσανατολισμός δεν είναι μία έννοια και υπόσταση στενά ατομική,έστω κι αν έτσι πιστεύουν πολλοί.Πάει αγκαζέ με την κοινωνία στην οποία ζεις,με το περιβάλλον που σε επηρεάζει.

Στην περίπτωση τη δική σου,πιθανότατα βρίσκεσαι σε ένα από τα στάδια διαπραγμάτευσης που τελικό σκοπό έχουν την αποδοχή του σεξουαλικού προσανατολισμού.Αυτό που κάνεις,το να την έχεις δηλαδή αποδεχτεί για άλλους αλλά να στερείς το ίδιο δικαίωμα για σένα,είναι μία διαμερισματοποίηση,που είναι ένα σκαλοπάτι προς την αποδοχή.

Η αποξένωση από την πραγματικότητά μας, πονάει,οι εσωτερικές συγκρούσεις μας καταδεικνύουν ό,τι μπορεί να κρύβουμε τόσο καλά.
Ποια είναι η δική σου πραγματικότητα;Θα πρέπει να σε αφήσεις ελεύθερη να την ανιχνεύσεις,να την ψηλαφίσεις,να την αγγίξεις,να την οσμιστείς,να πειραματιστείς με ό,τι επιθυμείς,να βιώσεις τις εμπειρίες και να αποφασίσεις,να επέλθει τελικά η σύνθεση,η αποδοχή στην ολότητά της.
Να ανακαλύψεις την ουσία,που είναι να περνάς καλά και να είσαι υγιής και ισορροπημένη.

Συν τοις άλλοις έχεις ένα μεγάλο πλεονέκτημα,ανοιχτόμυαλου� � γονείς,οπότε και μία τεράστια ευκαιρία να μπορέσεις να περάσεις αυτό που θα βγει από τη διαδρομή αυτή σε μία πραγματικότητα που δε θα σε τραυματίσει αλλά θα σε προστατέψει,ώστε ασφαλής να σου δοθεί η δυνατότητα να αγκαλιάσεις την ύπαρξή σου ολάκερη.Όχι κατακερματισμένη.

Έχεις απευθυνθεί σε κάποιον ειδικό,έναν ψυχολόγο για να συζητήσεις ό,τι σε απασχολεί;Aπ\'ό,τι καταλαβαίνω,όχι.Όμως θα στο πρότεινα με θέρμη.Θα μάθεις να συζητάς με τον εαυτό σου,δίχως τις \"παρεμβολές\"των κοινωνικών στερεότυπων και θα γευτείς την ελευθερία να είσαι εσύ.Και μόνο εσύ.;)

λεσβια??


καλη φαση

Quote:

---

Originally posted by Renagia
Eνω αποδεχομαι την ομοφυλοφιλια,οταν εχει να κανει με τις δικες μου επιθυμιες το θεωρω κατι αρρωστο.διαβασα σε μια ερευνα οτι 1 στους 10 ανθρωπους γεννιεται gay.παρηγορω τον εαυτο μου λεγοντας οτι ειναι κατι που δεν μπορεις να καθορισεις η να του αντισταθεις.η ελξη ειναι ενστικτωδης.εχω αγορι και καθε φορα που κανουμε ερωτα φαντασιωνομαι γυναικες.τωρα τελευταια μια συγκεκριμενη,η οποια με φλερταρει.ειλικρινα,το θεωρω αρρωστο αυτο που μου συμβαινει,εμενα προσωπικα,ενω δεν εχω κανενα \'\'θεμα\'\' απολυτως με τις/τους ομοφυλοφιλες/ομοφυλοφιλους.ποιο ειναι το προβλημα μου?

---

δεν ειναι αρρωστο να εισαι ο εαυτος σου. ολοι θα επρεπε να αποδεχονται την ομοφυλλοφιλια. και δεν ειναι αρρωστια. ζησε την ζωη σου οπως την επιτρεπει η ΦΥΣΗ ΣΟΥ. δεν υπαρχει καλυτερο πραγμα απο το να ειναι καποιος ο αληθινος του εαυτος.. φιλια πολλα ! !

Ο δρόμος της αυτοαποδοχής δυστυχώς δεν είναι στρωμένος με ροδοπέταλα, δεν υπάρχει ποιο δύσκολο πράγμα να αποδεχθεί το τι είσαι, για τους άλλους είναι εύκολο, δεν χτυπάει την δική μας πόρτα, αλλά του άλλου, του ξένου, του γείτονα. Κατά τα αλλά η RainAndWind τα είπε όλα :)

μια δοκιμη θα σε πεισει ....

η θα σε αποθησει...

εκτιμω πολυ τις απαντησεις σας,σας ευχαριστω!ειδικοτερα εσενα rainandwind που μου \'\'ανοιξες τα ματια\'\'.βεβαια και ολους τους υπολοιπους,εισασταν αρκετα βοηθητικοι.path ακριβως!αυτο σκοπευω να κανω.