Πως μπορώ να ξέρω...

Καλημέρα
Είναι αλήθεια ότι, στη ζωή μου,μέχρι τώρα(35), στάθηκα τυχερός. Έζησα με γυναίκες, που με αγάπησαν. Τις ερωτεύτηκα, ένιωσα αυτόν τον ενθουσιασμό, που σε απογειώνει. Πήρα πολλά. Έμαθα, χάρηκα, ζήλεψα, πόνεσα και κυρίως αγάπησα. Το σημαντκότερο όμως είναι, ότι στάθηκα "λιγότερος" των περιστάσεων. Όλες οι γυναικες που γνώρισα, ήταν πολύ καλύτερες από εμένα, σε όλους τους τομείς. Δυστυχώς, επειδή ήμουν, είμαι και δε ξέρω για πόσο ακόμα θα είμαι ανώριμος, τους προξένησα πόνο και τώρα νιώθω τύψεις. Όταν ερχόταν η ώρα των αποφάσεων, γιατί μετά από μία ηλικία υπάρχουν και αυτές, εγώ έκανα πίσω. Τους δημιουργούσα φρούδες ελπίδες και στο τέλος το'βαζα στα πόδια. Ο φόβος, ο πανικός σε όλο του το μεγαλείο. Ίσως και να χρησιμοποιούσα αυτόν τον πανικό, την απροσδιόριστη ανησυχία, για να τις προκαλέσω, να βάλουν αυτές ένα τέλος, Η μέγιστη δειλία! Για το μόνο πράγμα, που χαίρομαι, είναι ότι, δεν πηγα ποτέ με γυναίκα, για την οποία δεν ένιωθα κάτι. Αν θέλετε να με βοηθήσετε, πείτε μου, πως μπορώ να ξέρω, πως θα πάψω να νιώθω πανικό, μπρος στη ... μεγάλη απόφαση.

Με αγάπη,
Ίκαρος.

ΙΚΑΡΕ,

ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ! ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΑΝ ΚΑΙ ΘΕΛΩ ΝΑ ΣΕ ΒΟΗΘΗΣΩ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΩ ΤΙ ΕΙΔΟΥΣ ΠΑΝΙΚΟΣ ΣΕ ΚΑΤΑΒΑΛΕΙ. ΤΙ ΠΙΟ ΩΡΑΙΟ ΑΦΟΥ ΕΧΕΙΣ ΚΑΝΕΙ ΤΗ ΖΩΗ ΣΟΥ, ΕΧΕΙΣ ΤΙΣ ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ ΣΟΥ, ΑΠΟ ΤΟ ΝΑ ΠΕΡΑΣΕΙΣ ΤΟ ΥΠΟΛΟΙΠΟ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΣΟΥ ΜΕ ΕΝΑΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΠΟΥ ΑΓΑΠΑΣ ΚΑΙ ΕΚΤΙΜΑΣ? ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΣΕ ΦΟΒΙΖΕΙ? Η ΔΕΣΜΕΥΣΗ? ΤΗΝ ΙΔΕΑ ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΕΙΣ? ΑΝ ΜΠΟΡΟΥΣΕΣ ΜΕΣΑ ΣΤΙΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΝΑ ΜΕΝΕΙΣ ΑΦΟΣΙΩΜΕΝΟΣ ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΠΙΣΤΕΥΕΙΣ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟ ΣΕ ΕΝΑ ΓΑΜΟ? ΑΝ ΘΕΛΕΙΣ ΑΝΕΛΥΣΕ ΛΙΓΟ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΤΙΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΣΟΥ ΚΑΙ ΤΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΣΟΥ ΚΑΙ ΞΑΝΑΜΙΛΑΜΕ.

Να παντρευτεις ενοεις;

...τους εχεις μιλισει γι αυτο?..υπαρχει καμια γυναικα με την οποια ησουν..που να της εχεις πει για αυτουσ τους φοβουσ?..πως αντεδρασε?

Ικαρε καλησπέρα κι από μένα

Η δική σου περίσταση νομίζω αντιπροσωπεύει μια μεγάλη μερίδα των αντρών και το πράγμα όσο απλό κι αν φαίνεται δεν είναι τόσο απλό και θέλει ψάξιμο...γιατί βαθύτερα υπάρχουν κάποια πράγματα που πρέπει να τα δεις , να δεις γιατί συμβαίνουν και να τα δουλέψεις ώστε να μην επαναλαμβάνεις την ίδια ιστορία ...η οποία δεν οδηγεί πουθενά...

Ψάξτο λίγο με κάποιον ειδικό για να μη κάνουμε κι εμείς τους ειδικούς και θα δεις ότι αξίζει το κόπο...θα σε ωφελήσει σε πολλά επίπεδα γιατί σίγουρα δεν επειρε\'αζει μόνο τον τομέα των σχέσεων αυτό αλλά και άλλα πολλά πράγματα στη ζωή σου

Φιλικότατα

Γιάννης

Καλημέρα
Mariza, θα μας πάρει μήνες, να σου αναλύσω, τα συναισθήματα μου. Η αλήθεια είναι ότι δε μπορώ να το κάνω. Σ\'ευχαριστώ πάντως.
Berg, αυτό είναι, οπότε...καταλαβαίνεις.
Adzik, το έχω κάνει. Έφυγαν τρέχοντας.
Γιάννη, έχεις δίκιο. Πρέπει να το ψάξω το θέμα με κάποιο ειδικό.

Kalispera Ikare. Den nomizo oti eheis anagki apo idiko an einai dinaton. Poly apla kata tin apopsi mou den eheis vrei akoma ti ginaika pou tha se kanei na noioseis oti einai THE ONE. Pistepse me otan tha to noiotheis tote tha xereis alla ekei pou prepei na doseis simasia einai sto exeis: PREPEI NA SIMVIVAZOMASTE GIATI DEN YPARHOUN PRIGKIPISES KAI PRIGKIPOPOULA......... !!! My opinion kai mono.
Efhomai ta kalytera.

Laura

Σέβομαι την άποψή σου αλλά θέλω να καταθέσω μια άποψη χωρίς φυσικά να αναφέρομαι στον Ικαρο που μπορεί να μην είναι έτσι.

Όταν κάνουμε σχέσεις ΄χωρίς να γνωρίζουμε καλά τον εαυτό μας και τι χρειάζεται για να παίρνει χαρά,χωρίς να τον ακούμε και να μιλάμε μαζί του σε όλα τα επίπεδα,απλά κάνουμε κάτι που στη πορεία διαπιστώνουμε ότι εν τέλει δε μας καλύπτει συνολικά. Όπως έχω ξαναγράψει είναι σαν να πίνεις ενώ διψάς αναψυκτικό....στην ουσία δε καλύπτεις αυτό που ζητάει το σώμα σου οπότε...αν ξαναπιείς πάλι αναψυκτικό και μετά αλκοόλ κτλ κτλ καταλαβαίνεις τι γίνεται...και ανακαλύπτεις κάποια στιγμή ότι έχεις κάνει κακό στον εαυτό σου..
Όταν μπαίνουμε σε μια σχέση στην αρχή συνήθως συμβιβαζόμαστε και εξιδανικεύουμεσε τον άλλον αλλά μετά από λίγο σχεδόν πάντα βλέπουμε πιο καθαρά γιατί οι ανάγκες μας είναι ανάγκες και φωνάζουν...όπως το διψασμένο σώμα...
Όταν παίζει και το συναίσθημα που συνήθως παίζει λέμε δε βαριέσαι ,συμβιβαζόμαστε και βολευόμαστε μέσα στο ψέμα της σχέσης μας...
Κάποια στιγμή όμως δεν ανεχόμαστε άλλο το ψέμα μας και γυρνάμε σελίδα....αν αυτό δε μας μαθαίνει κάτι και το ξανακάνουμε και ξανά και ξανά σημαίνει πολλά πράγματα τα οποία δε λέγονται με μια κουβέντα...
Δε μπορείς να φανταστείς πόσο πολύτιμο χρόνο και ενέργεια και ψυχοφθορά αναλώνουμε σε πράγματα που δε χρειαζόμαστε και που μας στερούν τη δυνατότητα να ασχοληθούμε με κάτι άλλο καλύτερο γιατί απλά είμαστε εγκλωβισμένοι μέσα στο ψέμα μας...
Πρώτα πρέπει να πατάμε γερά στα πόδια μας και να τα έχουμε βρει με τον εαυτό μας για να μπορέσουμε να εντάξουμε στη ζωή μας και ένα ακόμα άτομο που θα βαδίζει παράλληλα μ εμάς...
Μπορεί να φταίνε πολλά και σίγουρα στον καθένα μας κάτι άλλο...όμως ας μην υποτιμήσουμε την επαναληψιμότητα καταστάσεων γιατί σίγουρα κρύβουν πολλά πράγματα...
Δε θέλω να κάνω άλλες ερμηνίες γιατί ο καθένας είναι εντελώς διαφορετική περίπτωση και για μένα δεν είναι η εύκολη λύση να λέω συχνά πυκνά σε πολλά μέλη που συζητάμε \"ψάξετο\" δεν είναι αποφυγή θέσης αλλά ότι πιο υπεύθυνο νομίζω όταν μιλάμε για κάτι τόσο προσωπικό και σημαντικό. Νομίζω ότι θα συμφωνήσουν και οι επαγγελματίες εδώ μέσα ....

Για να παντρευτεις πρεπει να εισαι ετοιμος, ωριμος και οικονομικα ανεξαρτητοσ. Να εχεις μια δουλια, να μπορεις να ζησησ και εσυ και τη γυναικα σου, να αγαπιεστε. Απλα ειναι τα πραγματα.

Ίκαρέ μου οι προβληματισμοί σου και η εκτίμηση των εμπειριών στις σχέσεις σου, κάθε άλλο παρά ανώριμο σε κάνουν να δείχνεις στους άλλους. Όσων αφορά το παραπάνω βήμα που περίμεναν οι γυναίκες στη ζωή σου (εννοώντας κάποιον αρραβώνα ή γάμο υποθέτω) ίσως τελικά δεν σε εκφράζει κατά βάθος γι\'αυτό το αποφεύγεις. Εγώ είμαι 33 και έχω καταλάβει ότι ο γάμος σαν μορφή δεύσμευσης παρόλο που είμαι πιστή, τρυφερή και υπομονετική δεν με εκφράζει καθόλου και εκτός των άλλων δεν πιστεύω ότι υπάρχει κανόνας να λέει ότι όλες οι σχέσεις πρέπει απόλυτα και απαραίτητα να παίρνουν τη συγκεκριμένη οδό. Εσύ ίσως ακόμα δεν βρήκες την οδό που σου αρμόζει...Τουλάχιστων είσαι ειλικρινής όταν το γνωστοποιείς στη σχέση σου εξ αρχής!

Καλημέρα.
Laura, σ\'ευχαριστώ για το μήνυμα σου. Έχουμε, περίπου, την ίδια γνώμη. Στο τέλος τα χαλάω.
Berg, τα απλά πράγματα είναι, τελικά, και τα πιο δύσκολα.
Olga_soul, τι να πω...Είσαι η αδερφή ψυχή! Δε ξέρω πως τα καταφέρνεις και πάντα με ανεβάζεις.

Καλημέρα, ξανά.
Γιάννη, έχεις δίκιο. Επαναλαμβανόμενη σύμπτωση, παύει να είναι ... σύμπτωση. Το\'χω το προβληματάκι μου! Το παλεύω όμως. Και με τη δική σας βοήθεια, που θα πάει, στο τέλος θα τα καταφέρω. Φτάνει να βρω τον εαυτό μου, όπως λες κι εσύ.

Ικαρε αυτο που σου συμβαινει ειναι ενα προβλημα που το εχουν πολλοι αντρες και λεγετε δεσμοφοβια.Για να διαπιστωσεις αν πραγαμτι ανοικεις σ\'αυτη την κατηγορια, σου προτινω το βιβλιο \"Αντρες που φοβουνται να αγαπησουν\" S.Carter,J.Socol Ισως σε βοηθησει να συνειδητοποιησεις καποια πραγματα στη συμπεριφορα σου.

Φιλικα
Ελενη