ΣΥΜΒΙΒΑΣΜΟΙ - ΥΠΟΧΩΡΙΣΕΙΣ

Γειά σας !!!

Οι συμβιβασμοί και οι υποχωρίσεις νομίζω ότι είναι το κλειδί για να διατηρηθεί μια σχέση. Θα ηθελα λοιπόν να συζητήσουμε το θέμα. Εγώ προσωπικά είδα πολλά πράγματα στη δική μου σχέση να αλλάζουν , θα έλεγα προς το καλύτερο ακριβώς γιατί εκανά αρκετούς συμβιβασμούς.
Πιστεύω ότι ο εγωισμός των περισσοτέρων αντρών και γυναικών, είναι που καταστρέφει τις σχέσεις. ΟΙ περισσότεροι, για να μη βγάλω τον εαυτό μου απέξω, κοιτάμε μόνο των εαυτό μας χωρίς να λογαριάζουμε τις ανάγκες των συντρόφων μας. Με αποτέλεσμα να διαταράσσεται η ισσοροπία, να ψυχραίνονται οι σχέσεις, αν απομακρυνόμαστε......
Όμως, μπέρδεμα ............. ποσους συμβιβασμούς και υποχωρίσεις να κάνεις και για πόσο καιρό μέχρι να φτιάξουν τα πράγματα.......??????????

Συμφωνώ και επαυξάνω για τον εγωισμό που αναφέρεις αλλά ο καθένας θα πρέπει εξ αρχής να ορίσει μέχρι πιο σημείο είναι διατεθημένος να συμβιβαστεί και να αντέξει και μέχρι πιο σημείο η σχέση είναι σχέση και από που και πέρα παύει να είναι σχέση.
Το ερώτημα είναι όταν ο άλλος κάνει κάτι χοντρό και εσύ συμβιβάζεσαι περιμένοντας ότι θα φτιάξουν τα πράγματα,τελικά θα φτιάξουν ποτέ ? τι είναι αυτό που θα τα κάνει να φτιάξουν ? τι είναι αυτό που θα τον εμποδίσει να το ξανακάνει αν δεν οριοθετηθείς ή αν δε διεκδικείς πράγματα από τη σχέση σου...?
Για να διατηρηθεί μια σχέση πρέπει να γίνονται σωστές επιλογές συντρόφων σύμφωνα με αυτά που χρειαζόμαστε πραγματικά,αν το γνωρίζουμε (κάτι που δε συμβαίνει στις περισσότερες των περιπτω΄σεων) και να προσπαθούν και οι δύο για τη σχέση αυτή κάνοντας στον άλλο αυτό που θέλουμε να μας κάνει ....
Οι σχέσεις των γονιών μας και των παπούδων μας κράταγαν στο χρόνο όμως το ερώτημα είναι ήταν καλές αυτές οι σχέσεις ? έδιναν τροφή,χαρά και ενέργεια στο ζευγάρι ή ζούσαν μέσα στο ψέμα και μας έμαθαν κι εμάς να ανακυκλώνουμε τα ίδια μοντέλα αλλά με διαφορετικό πιο σύγχρονο τρόπο ?

Συμβιβασμός ως ενα σημιο γιατι αλλιος δωσε θαροσ στο χωριατη να σου κατσει στο κρεβατι στο κομοδινο στο σαλονι στη βεραντα οπου βρει.

Καλημέρα
Δώσε μου, σε παρακαλώ, ένα παράδειγμα. Ειλικρινά, θα με βοηθήσει!

Με αγάπη,
Ίκαρος

Συμβιβασμός....\'Οταν αγαπάς πραγματικά αυτή τη λέξη την βγάζεις απο το λεξιλόγιο σου, ειναι αυτονόητο οτι και θα υπόχωρισεις και θα συμβιβαστείς, απο προσωπική μου εμπειρία σου λέω οτι είμαι ενα άτομο όπου οχι υποχωρήσεις δεν κάνω αλλα μόνο επιθέσεις. Ξερεις πότε καταλαβα οτι αγαπαω δυνατά και πραγματικά??? Όταν άρχισα να υποχώρω και να μην ειμαι ανταγωνιστική και εγωιστρια απεναντι στον συντροφο μου. π.χ. Όταν εκείνος ειναι κουρασμένος απο την δουλεία και δεν εχει ορεξή να βγουμε, ενώ σε αντιθεση εγω θέλω να βγω, ενω σε άλλη περιπτωση έβγαινά μόνη ή εφτανα σε τσακωμό , με τον συγκεκριμένο ανθρωπο συμβιβαζομαι και να κατσω απλα στην αγκαλια του ή να κάνουμε κατι ενδιαφερον μεσα στο σπιτι, εχει τύχει να εχει προβλημα με τα οικονομικα του και να μην μπορούμε να πάμε διακοπες το καλοκαιρι ενω τις περιμεναμε με ανυπομονισια ωστε να ξεκουραστουμε και να ανανεωθουμε απο την δουλεια όλο το χρόνο, κι όμως μεσα απο συζητηση συμβιβαστηκα να κατσω μαζι του στην Αθηνα ενω θα είχα την ευκαρια να πάω με τις φιλες μου ή ακομα και μόνη ωστε να ξεκουραστω. Σε προηγούμενες σχεσεις δεν υπήρχε περιπτωση να το κάνω αυτο, τώρα το κάνω ανετα και αυτο ειναι ενα πολυ μικρο παράδειγμα που αναφέρω για συμβιβασμο. Θέλω να πώ οτι στην πραγματική αγάπη δεν βαζεις όρους, βεβαια να κανει και ο συντροφο σου τους αναλογους συμβιβασμούς οχι μονόπλευρα, ετσι ωστε να υπαρχει και ισορροπία στην σχεση διαφορετικά φυσικα και δεν κανεις συμβιβασμους. Τώρα για το χρονικό διαστημα που κανεις υποχωρήσεις ειναι και πάλι καθαρά στο πόσο αγαπας και κατα΄πόσο πιστευεις οτι αξιζει ο συντροφος σου.

Εκείνη Ικαρε δε δουλευει και όταν γυρνας κουρασμενος θελει να βγητε. Εσυ δε μπορεις από την κουραση και σε κατηγορει ότι δε τη δινεις σημασια. Γυρνας από τη δουλια και σου λεει κανε κατι εσυ να φας γιατι εγο σημερα ημουν εξο για καφε και εμεινα παραπανο και δεν μου εμεινε χρονος για μαγειρεμα. Στον αδερφο μου να πηγαινουμε μια φορα το μηνα να τους δουμε με τη γυναικα του και τα παιδια του και στα δικα της αδερφια να πηγαινουμε πεντε εξη φορες το μηνα. Να αγοραζεις σπιτι εκει που αρεσει σε εκεινη και όχι καπου να αρεσι και τους δυο και να το πληρωνεις και από πανο. Και βγεναμε εξο πολι συχνα αλλα όταν ειχα δουλια πολύ δε μπουρουσα και εφταιγα και τα ακουγα όταν δε μπορουσα. Ειχε και τα καλα της αλλα σου εγραψα μερικα από τα κακα της

Βασικά ένας απο τους λόγους που με ώθησαν στο να ανοίξω αυτό το θέμα είναι η διαχωριστική γραμμή μεταξύ του κάνω υποχωρησεις γιατί αξίζει τον κόπο και δεν με νοιάζει αν ρίχνω τον εγωισμό μου αλλά από την άλλη, φοβάμαι μήπως τελικά χάνω το χρόνο μου και με θεωρήσουν και Χ......ΖΗ κι απο πάνω. Γιατί το λεω αυτό. Με τόν άνθρωπο που είμαι ( ειχα γράψει έκθεση στο παρελθόν για το χωρισμό μου , για το πώς έγινε κλπ, κλπ) μετά απο πολύ κλάμα , τεράστια υπομονή και επειδή είμαι άνθρωπος που δεν τα παρατάω εύκολα, κατάφερα να τα ξαναβρώ με τον. the ONE και μάλιστα να επιστρέψει εκείνος σεμένα. Όμως φοβάμαι ότι προκειμένου να μη τον ξαναχάσω, καταπιέζω τις δικές μου ανάγκες , οι οποιές είναι να μην είμαι μόνη μου....... γιατι δυστηχως εκείνος εξακολουθεί να έχει ώς πρωτεραιότητα την οικογένεια του, τις δουλειές του και κατόπιν έρχομαι εγώ. Απο τη μια μερία κατανοώ ότι ο καθένας μας έχει τη προσωπική του ζωή και δεν θέλει να πιέζεται ή να εγκλοβίζεται. Ετσι δεν γκρινιάζω πία παρότι προσπαθώ με διακριτικό τρόπο να δείξω ότι θα ήθελα να είναι διαφορετικά τα πράγματα( να τον βλέπω περισσότερο) χωρίς όμως να πιέζω. Ομως είμαι 28 χρονών και φοβάμαι μήπως εκεινος μένει μαζί μου γιατι πολύ απλά δεν θα βρεί άλλη γυναίκα να ανέχεται τη κατάσταση. Καμία κοπέλα , φίλη ή γνωστή που εχω συζητήσει και ξέρει τη κατάσταση δεν υπηρχε περίπτωση να ανεχτεί να βλέπει τον ανθρωπό της μόνο 1 φορά την εβδομάδα και άν. Όσο για τα τηλέφωνα και αυτά είναι αραιά ............ Σε συζήτηση που είχα μαζί του μου είπε ότι νοιάζεται για μένα και οτι αυτή η κατάσταση θα αλλάξει. Το μόνο που μένει είναι να κάνω υπομονή και ναι αξίζει αυτός ο άνθρωπος γιατι απλά τον αγαπάω αλλά ο φοβος μου είναι μήπως τελικα τα αισθήματα δεν είναι αμοιβαία και απλώς είμαι η κοπελίτσα πού έχει δεδομένη...
Δεν θέλω να το πιστέψω αλλά αυτη η σκέψη περνάει συνέχεια απο το μυαλό μου και ώς ΑΝΑΣΦΑΛΉΣ άτομο δεν μπορώ να ηρεμίσω. Επειδή στο παρελθόν είχα μια σχέση που διατηρούσα 10 χρονια άπο συνήθεια και δεν ξεκολλούσα μέχρι που το καταλαβα...... αλλά έχασα αυτά τα πολυτιμά χρόνια, φοβάμαι μήν επαναλάβω το λάθος όχι τοσό χρονικά αλλα ουσιαστικά .Αnyway, τα πάντα είναι ρίσκο...... και δεν περιμένω απαντήσεις. Απλά έμαθα απο αυτές τις 2 σχέσεις που έχω κάνει ότι κανένας δεν είναι τέλοιος ότι όλοι έχουν ελλατώμματα και απλά κρίνουμε αν μας καλύπτει ο άλλος. Στη δική μου περίπτωση στη πρώτη μου σχέση ήμουν με κάποιον που με έκανε να νοίωθω άσχημα για τη ΛΑΟΥΡΑ μέχρι που δεν άντεξα και χώρισα ένω σχεδόν θα παντρευόμουν . Ο πρώην ασχολιόταν συνεχώς μαζι μου, αλλά κυρίως με κατέκρινε για κάθε τι που έκανα ή που ΔΕΝ ΕΚΑΝΑ. Με έπαιρνε συνεχώς τηλέφωνο , ήθελε να είναι μαζί μου και το επιδίωκε έλα που όμως έγω παιρνουσα άσχημα και δεν ήθελα να τον βλέπω. Στη σχέση που είμαι τώρα, ο άνθρωπος είναι πανέξυπνος, με κάνει να γελάω , τον θαυμάζω για αυτό που είναι απλά δεν μου δείχνει το ενδιαφέρον που θα ήθελα.Οταν ήμαστε μαζί , παιρνάω υπέροχα αλλά δυστηχώς δεν μου αρκεί. Θέλω να τον βλέπω περισσότερο. Στη κρίση μου ο πρώτος νοιαζόταν να κάνει τη ΛΑΟΥΡΑ αυτό που ονειρευόταν εκείνος. Να με πλάσει όπως θα έπρεπε να ΕΙΜΑΙ για εκείνον. Ετσι χώρισα. αργησα αλλά το πήρα απόφαση. Στη δεύτερη περίπτωση, μπορώ να είμαι η ΛΑΟΥΡΑ χώρις να δίνω αναφορά γιατι είμαι όπως ειμαι είτε εξωτερικά είτε εσωτερικά. Εχω ελευθερία να χαιρομαι τον εαυτό μου και αυτό για μένα είναι πολύ σημαντικό. Όμως ............. πείτε ότι δεν έχω εμπείρίες, πείτε ότι δεν ξέρω να κρίνω τους ανθρώπους αλλά πάλι δεν είμαι ικανοποιημένη......... ΕΙΝΑΙ εγωισμός ????????? απλα δεν θέλω να θεωρηθώ εντελώς ηλίθια και sorry που εκφράζομαι έτσι αλλα στις μέρες μας δεν ξέρω κανέναν να σκέφτεται με τη δική μου λογική. Τέλος ευχαριστώ πολύ για όλα και εδώ θέλω να πώ στο berg να μας πεί να θέλει αν λάμβάνει κάτι απο αυτή τη κοπέλα και άν τα έχει ζυγίσει τα πράγματα.

Quote:

---

Originally posted by Laura
Τέλος ευχαριστώ πολύ για όλα και εδώ θέλω να πώ στο berg να μας πεί να θέλει αν λάμβάνει κάτι απο αυτή τη κοπέλα και άν τα έχει ζυγίσει τα πράγματα.

---

Να πω οτι καταλαβα γιατι δεν καταλαβα καλα τι ζητασ να πω Laura. Με την αραβονιαστικια μου οταν την ειδα με τον προιστομενο της στο ξενοδοχειο να βγαινουν απο το δοματιο που καβαλιοταν δεν σηκοσα ξανα το τηλεφονο ουτε το κινητο ουτε στο σταθερο και δεν ηθελα να την ακουσο. Ο αδερφος μου την πηγε σπιτι που μεναμε να μαζεψει τα πραγματα της και τα δωρα του αραβωνα φια να φυγει. Το σπιτι ηταν δικο μου που τα αγορασα που θα πανρευομασταν να μενουμε σε εκεινο μαζι. Τα δικα μου πραγματα πηρε τηλεφονο τον αδερφο μου και τα εδωσε σε εκεινον. Δεν ξερω τι κανει και ουτε και με νιαζει γιατι δεν αξιζει αυτη η γυναικα για εμενα. Ποτε δε μιλησαμε ξανα μετα απο οτι εγινε στο ξενοδοχειο και εχει περασει ενας χρονος και μισος. Εχω λιγο καιρο με μια αλλη κοπελα απο τη δουλια που βγαινο και μεχρι τωρα τα παμε καλα. Ενα χρονο που επαθα καταθλιψη και πηγα στον ψυχιατρο και η εικονα να βγαινι απο το δοματιο με τον αλλον ολο αυτο που με τσακισε αυτη δεν το περασε και δεν εφτεγα να το παθο. Δε θελο ουτε να τη βλεπω ουτε να ακουσω για αυτην και ο αδερφοσ μου ποτε δε μου ειπε ξανα αν τον πιασαν απο τη μερια της για να μου μιλησει. Αν τον πιανανε για να μου δικαιολογηθει ειπαμε να πει να πανε στο καλο και να μας παρατησουν με τον αδερφο μου υσιχους.

Ειλικρινά λυπάμαι αλλα το θέμα είναι ότι τελικά βγήκες κερδισμένος απο αυτή την ιστορία απο τη στιγμή που δεν σου άξιζε απο ότι φαίνεται αυτή η γυναίκα. Απλά πρέπει να λέμε τελικά μετα απο αυτά που συμβαίνουν στη ζωή μας ότι καλύτερα που εγιναν τα πράγματα έτσι παρα να το αντιλαμβανομασταν αργότερα όταν θα είχε προχωρήσει ενας γάμος λόγου χάρη ή ακόμα και κάποιο παιδί. Απλά στη δική μου περίπτωση θέλω να αποφύγω πάλι το λάθος - ........ Τεσπά θα σας ενημερώνω για τη κατάσταση. Αλλά περισσότερο θα ήθελα να μάθω πως η Λάουρα θα μπορέσει να κρίνει σωστά τους ανθρώπους. Ευχομαι τα καλύτερα πάντως .!!!

Όντως σήμερα οι περισσότεροι άνθρωποι δεν είναι διατεθειμμένοι για υποχωρήσεις Laura μου. Το βλέπω κάθε μέρα. Κάνουν πράγματα με μεγάλη ευκολία στις σχέσεις, ερωτικές ή φιλικές, που εγώ με δυσκολία θα έφτανα σε αυτό το σημείο. Και πολλοί σαν εμάς που κάνουμε πολλές υποχωρήσεις για διάφορους λόγους οι άλλοι να μας αντιμετωπίζουν σαν UFO στην καλύτερη περίπτωση!

Όταν περίμενα να δω το φίλο μου 3 φορές την εβδομάδα γιατί δεν μπορούσε να έρθει να με δει (μισή ώρα απόσταση) λόγω κακών οικονομικών του αναγκαζόμουν να λέω διάφορες δικαιολογίες στην παρέα μου όταν με ρωτούσαν. Δε με πείραζε όμως, γιατί τον αγαπούσα και εξακολουθώ να τον αγαπάω.

Το θέμα είναι όμως: μήπως μερικές φορές οι άλλοι βλέπουν κάτι που δεν το βλέπουμε εμείς είτε επειδή κάποιοι από μας είναι πολύ ερωτευμένοι, κάποιοι αγαπάμε βαθιά και δε θέλουμε να πληγώσουμε τον άλλο ή απλά είμαστε βουτηγμένοι στη συνήθεια και \"χρειαζόμαστε\" τον άνθρωπο αυτό και έτσι κάνουμε κάθε είδους υποχώρηση; Μήπως κάποιοι αγαπάνε, με την καλή έννοια, τον εαυτό τους και τον προστατεύουν καλύτερα από εμάς ώστε να μην τον κάνουν δυστυχισμένο;

Δεν ξέρω Laura, τα νήματα είναι πολύ εύθραστα... Κατά την ταπεινή μου γνώμη, η χρυσή τομή είναι αυτή που κατάφερε η myrsini... Αλλά όπως είπε οι υποχωρήσεις πρέπει να είναι αμοιβαίες...¨οταν βλέπεις ότι κάνεις μόνο εσύ εκεί υπάρχει problem...