Joseph Merick - Ο ανθρωπος ελεφαντας

http://en.wikipedia.org/wiki/Joseph_Merrick

Με συγκινησε αυτο που εγραψε ο ανθρωπος ελεφαντας εκεινη την εποχη. ειναι κατι σπανιο. ετυχε να το δω στο βικιπεδια και το μοιραζομαι εδω.

'Tis true my form is something odd,
But blaming me is blaming God;
Could I create myself anew
I would not fail in pleasing you.

If I could reach from pole to pole
Or grasp the ocean with a span,
I would be measured by the soul;
The mind's the standard of the man.
—poem used by Joseph Merrick to end his letters, adapted from "False Greatness" by Isaac Watts[5]

θυμαμαι μικρος ειχα δει, ενα περιεργο παιδι, και αλλο ενα. το ενα ειχε ενα ματι μονο και το αλλο δεν ειχε κεφαλι κανενα. αν ποτε αισθανθειτε ατυχοι σκεφτειτε αυτα τα τερατα που ο ανθρωπος απερριψε, για να εχει την συνειδηση του ησυχη και να μην το μαθουν τα επομενα παιδια. μαθετε ομως πως κοιτοντας αυτα τα παιδια ενιωσα τον παραδεισο.

γιατι να κοιταμε αυτους και να νιωθουμε καλα με μας και λυπη, και να κοιταμε αλλους καλητερους κ να νιωθουμε ζηλεια?ειμαστε η δεν ειμαστε ανωμαλοι?????

ποιος σου ειπε καλη μου φιλη (για να μην παρεξηγηθω με το κοπελα) πως ενωσα λυπη γι'αυτον τον ανθρωπο. ζηλεψα επειδη εγραψε ενα τοσο ομορφο ποιημα.

Ο τίτλος άνθρωπος-ελέφαντας δεν τα λέει όλα;Και μόνο αυτό δε δείχνει πως ό,τι διαφέρει οι άνθρωποι εύκολα το τσιρκοποιούν,του βάζουν μία ταμπέλα τραβηχτική(πιασιάρικη)και απωθητική συνάμα,σοκαριστική και με ξεκάθαρη τάση αποανθρωποποίησης,δεν είναι τραγικό να υφίσταται κάτι τέτοιο ένα πλάσμα;Δεν είναι τραγικό ότι για να ζήσει έπρεπε να εμπορευματοποιηθεί η ιδιαιτερότητά του,να βγει στο παζάρι,άρτον και θεάματα-ειρωνεία?)ότι δεν του δόθηκε η ευκαιρία μιας ζωής δίχως τις ψυχρές εξεταστικές ματιές κάτω από τα φώτα,δίχως τα αγκομαχητά της έκπληξης και τους αναστεναγμούς των ανίδεων(ψυχικά)θεατών,μακρ� �ά από την περίεργη μύτη των αγνώστων και το άθλιό τους βλέμμα;Τόσο κρίμα.

Rain, για να μπορουσε να ζησει αυτη την φυσιολογικη ζωη που λες, χωρις να εκπληκτα βλεματα και τις προσφωνήσεις εκπληξης και κοροιδίας θα επρεπε να ειναι υγιής. Οση καλη διάθεση και να εχεις, ειναι αδυνατο να μην νιωσεις "καπως".
Παντα θα ειναι ο ανθρωπος-ελεφαντας που εγραψε ενα ωραιο ποιημα, και ποτε δεν θα γινει απλως ενας συμπαθητικος ποιητης.
Λιγο η προσωπικη λυπηση, λιγο η αναγκη μας να νιωσουμε φιλευσπλαχνοι, παντα θα βλεπουμε τετοια ατομα με αρρωστημενη τρυφερότητα.
Πρεπει να εχεις γινει υπερανθρωπος για να μπορεσεις να βλεπεις τον αλλον μονο σαν μια πνευματική και οχι υλική οντότητα.
Δυστυχως, η ζωή ειναι δύσκολη για όλους τους ανθρώπους με ιδιαιτερότητες και αυτο δεν θα αλλαξει ποτε..

Γεια σου Ghost.:)
Στο link που έβαλε ο Oneiroplasmenos με σόκαρε η μάσκα αυτή.Που για εκείνον κάποιες φορές φαντάζομαι πως θα ήταν τόσο σύνηθες να τη φορά για να μη "σοκάρει"τα-χμμμ,ευαίσθητα μάτια των συμπολιτών του.Ίσως και να την ένιωθε κάποιες φορές ως προστασία και άμυνα από εκείνα τα μάτια.Όπως ένας άνθρωπος με κλαμμένα μάτια φοράει τα μαύρα του γυαλιά όταν δε θέλει να φανεί ο πόνος...

το ποιημα θα χε τοση απηχηση αν δεν ηταν ο ανθρωπος ελεφαντας??????????τοσοι ποιητεε ειναι στην αφανεια που κανεις δν δινει σημασια επειδη ειναι φυσιολογικοι

Τυχαίο που μέχρι πριν δυο μερες δεν είχα ξανακούσει για τον άνθρωπο ελέφαντα, τώρα διαβάζω νομίζω Μαντά και περιγράφει Αγγλία του 1800+ και ψάχνω πληροφορίες υπήρξε ή όχι και πέφτω εδώ;
Συγκινητικό το ποίημα, περίεργη η σύμπτωση.

υπαρχει κ ταινια!

the elephant man, david lynch, 1980!

http://www.imdb.com/title/tt0080678/

OMG!!! Ουτε ψυλος στον κορφο του... :(