ΒΑΡΕΘΗΚΑ ΚΟΥΡΑΣΤΙΚΑ ΔΕ ΜΠΟΡΩ ΑΛΛΟ

ΒΑΡΕΘΗΚΑ, ΚΟΥΡΑΣΤΗΚΑ ΝΑ ΖΩ ΜΕ ΤΙΣ ΑΡΡΩΣΤΟΦΟΒΙΕΣ ΜΟΥ. ΤΩΡΑ ΔΕΝ ΕΧΩ ΣΥΜΠΤΩΜΑ, ΕΧΩ ΕΥΡΗΜΑ. ΕΧΩ ΠΕΤΑΞΕΙ ΕΝΑ ΣΑΝ ΜΠΑΛΑΚΙ ΣΤΟΝ ΑΥΧΕΝΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΕΝΩ ΗΤΑΝ ΕΝΑ ΕΜΦΑΝΙΣΤΗΚΕ ΚΑΙ ΑΛΛΟ.ΠΗΓΑ ΣΤΟ ΓΙΑΤΡΟ ΑΛΛΑ ΜΟΥ ΛΕΕΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΙΠΟΤΑ.ΣΕ ΠΑΘΟΛΟΓΟ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ. ΔΕ ΞΕΡΩ, ΝΟΜΙΖΩ ΓΙΑ ΤΟ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ.....
ΣΑΣ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΠΑΙΔΙΑ ΕΙΧΕ ΠΟΤΕ ΚΑΝΕΝΑΣ ΚΑΤΙ ΤΕΤΟΙΟ?ΘΑ ΜΟΥ ΠΕΙΤΕ Ο ΠΑΘΟΛΟΓΟΣ ΛΕΕΙ ΑΣΤΟ ΚΑΙ ΘΑ ΤΟ ΔΟΥΜΕ ΣΕ ΕΝΑΝ ΜΗΝΑ...ΑΛΛΑ ΤΟ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΚΑΙ ΠΕΡΝΑΩ ΜΑΥΡΑ.ΤΟΣΟ ΜΑΥΡΑ ΕΧΩ ΝΑ ΠΕΡΑΣΩ ΜΗΝΕΣ.ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΜΑΥΡΑ ΟΜΩΣ. ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΓΙ ΑΥΤΟ, ΑΛΛΑ ΓΙΑΤΙ ΚΟΥΡΑΣΤΗΚΑ, ΒΑΡΕΘΗΚΑ, ΝΑ ΧΑΝΩ ΜΕΡΕΣ ΚΑΙ ΩΡΕΣ, ΣΤΙΓΜΕΣ ΑΠΟ ΤΗ ΖΩΗ ΜΟΥ.ΕΧΩ ΠΟΛΥ ΠΟΛΥ ΚΑΙΡΟ ΝΑ ΓΕΛΑΣΩ ΜΕ ΤΗ ΨΥΧΗ ΜΟΥ.ΕΙΜΑΙ ΠΟΛΥ ΧΑΛΙΑ ΒΡΕ ΠΑΙΔΙΑ

Quote:

---

Originally Posted by lilium

ΒΑΡΕΘΗΚΑ, ΚΟΥΡΑΣΤΗΚΑ ΝΑ ΖΩ ΜΕ ΤΙΣ ΑΡΡΩΣΤΟΦΟΒΙΕΣ ΜΟΥ. ΤΩΡΑ ΔΕΝ ΕΧΩ ΣΥΜΠΤΩΜΑ, ΕΧΩ ΕΥΡΗΜΑ. ΕΧΩ ΠΕΤΑΞΕΙ ΕΝΑ ΣΑΝ ΜΠΑΛΑΚΙ ΣΤΟΝ ΑΥΧΕΝΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΕΝΩ ΗΤΑΝ ΕΝΑ ΕΜΦΑΝΙΣΤΗΚΕ ΚΑΙ ΑΛΛΟ.ΠΗΓΑ ΣΤΟ ΓΙΑΤΡΟ ΑΛΛΑ ΜΟΥ ΛΕΕΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΙΠΟΤΑ.ΣΕ ΠΑΘΟΛΟΓΟ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ. ΔΕ ΞΕΡΩ, ΝΟΜΙΖΩ ΓΙΑ ΤΟ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ.....
ΣΑΣ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΠΑΙΔΙΑ ΕΙΧΕ ΠΟΤΕ ΚΑΝΕΝΑΣ ΚΑΤΙ ΤΕΤΟΙΟ?ΘΑ ΜΟΥ ΠΕΙΤΕ Ο ΠΑΘΟΛΟΓΟΣ ΛΕΕΙ ΑΣΤΟ ΚΑΙ ΘΑ ΤΟ ΔΟΥΜΕ ΣΕ ΕΝΑΝ ΜΗΝΑ...ΑΛΛΑ ΤΟ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΚΑΙ ΠΕΡΝΑΩ ΜΑΥΡΑ.ΤΟΣΟ ΜΑΥΡΑ ΕΧΩ ΝΑ ΠΕΡΑΣΩ ΜΗΝΕΣ.ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΜΑΥΡΑ ΟΜΩΣ. ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΓΙ ΑΥΤΟ, ΑΛΛΑ ΓΙΑΤΙ ΚΟΥΡΑΣΤΗΚΑ, ΒΑΡΕΘΗΚΑ, ΝΑ ΧΑΝΩ ΜΕΡΕΣ ΚΑΙ ΩΡΕΣ, ΣΤΙΓΜΕΣ ΑΠΟ ΤΗ ΖΩΗ ΜΟΥ.ΕΧΩ ΠΟΛΥ ΠΟΛΥ ΚΑΙΡΟ ΝΑ ΓΕΛΑΣΩ ΜΕ ΤΗ ΨΥΧΗ ΜΟΥ.ΕΙΜΑΙ ΠΟΛΥ ΧΑΛΙΑ ΒΡΕ ΠΑΙΔΙΑ

---

υπάρχει περίπτωση να θέλεις ένα απλό μασάζ.
για να ησυχάσεις γιατί δεν επισκέπτεσαι ένα δεύτερο γιατρό όμως?

Οι γιατροί από την ψηλάφιση της υφής ενός ογκιδίου καταλαβαίνουν αν είναι κάτι ανησυχητικό ή όχι. Αν είχε έστω μια μικρή αμφιβολία δε θα σε άφηνε έτσι χωρίς περαιτέρω εξετάσεις. Συμφωνώ με τον arktos για μια δεύτερη γνώμη απλά και μόνο για να μη χάνεις τον καιρό σου ανησυχώντας.

λιλιουμ προσπάθησε να το βγάλεις απο το μυαλό σου όσο δύσκολο και αν σου φάινεται..εγώ άβγαλα κάτι στο στήθος έτρεχα τρελάθηκα μετά έβγαλά κατι σαν μπαλάκι όπως λές πάνω στους λεμφαδένες στο λαίμο δηλάδη ξανα έτρεχα...τελικά δεν ήταν τίποτα αδενώματα στην αρχή δεν πίστευα τον γιατρό και ψαχνόμουν αλλά στο τέλος πίστηκα πήγαινε και σε κάποιον άλλο κάποιον που πραγματικά εμπιστευεσαι ασ είναι και άλλης ειδικότητας..φτάνει να τον εμπιστέυεσαι και αν δεν μπορει να σου παντησει 100% για το τί είανι το γρομπαλάκι εκέινος θα σε στείλει σα κάποιον ειδικό που εμπιστεύεται αυτος..οπώτε και εσύ...εστι θα ησυχάσεις....φιλάκια

αγαπητη/ε athens σε ευχαριστω παρα πολυ για την απαντηση σου.Σε τι ειδικοτητεσ πηγεσ?Εγω σε παθολογο που ειναι κορυφη στη πόλη μου. Τι σημαινει αδενωματα?εμενα μου επιπε ειναι η απο τη βαφη η ξυθικα και μολυνθηκε η απο μυικο. τι να σου πω ειναι και 3 παναθεμα τα.Δε σου κρυβω οτι πεταγομαι στον υπνο μου, μεχρι να μου φυγουν θα μου βγει η ψυχη. Ειμαι υποχονδρια και δυστυχως αν δε φυγει δε θα παψω να το σκεφτομαι.Βαλε τον εαυτο σου στη θεση μου, εσυ δε θα το σκεφτοσουν?

και εσενα τιτα σε ευχαριστω, αλλα ο γιατρος ειναι κορυφη, απλαξερεισ μου ειπε ελα να σε ξαναδω σε εναν μηνα.εκει ειναι ποθυ τρελαθηκα.

γιατι να μοθυ πει να παω σε εναν μηνα να με ξαναδει?το ελεγε βεβαια χαμογελώντας...αυτο με κανει να ανησυχω...τι λετε?

Χαμογελούσε γιατί κατάλαβε την ανησυχία σου! Και σου είπε να ξαναπάς για να μη νομίζεις ότι σε αφήνει αβοήθητη και απλά σε ξεπετάει. Αυτό και μόνο είναι καθησυχαστικό! Μην ανησυχείς καθόλου. Μπορεί να είναι από κουνούπι , άγχος, τρίχα που μπήκε στο δέρμα, αλλεργία, από τη βαφή ή το ξύσιμο που σου είπε ο γιατρός. Πάντως δεν είναι καρκίνος γιατί είμαι σίγουρη ότι αυτό φοβάσαι! Και όχι γιατί το λέω εγώ αλλά γιατί στο είπε ο γιατρός! Εμένα πάντως οι αρρωστοφοβίες μου με πιάνουν όταν δεν είμαι καλά ψυχολογικά για άλλους λόγους και μεταφέρω το φόβο μου στην υγεία μου. Προφανώς για να μη σκέφτομαι αυτό που πραγματικά φοβάμαι. Μήπως ισχύει και σε σενα κάτι τέτοιο;

Ακουγεσαι πολυ πιο ωριμη απο μενα.λογικα θα με περνασ 5 χρονια.Ξερεισ η ηλικια εχει να κανει με το ποσο ωριμα αντιμετωπιζεις τα πραγματα.Ναι το καρκινο φοβηθηκα,εννοειται.Λογικα αυτο συμβαινει σε μενα επειδη γενικα ρουτινιαζω.Σαν ανθρωπος ειμαι αρνητικός, υποχονδριος και ανικανοποιητος.Απλα κουραστηκα,παρα πολυ και αυτο ειναι το κερασακι.Δε μπορω να ζω αλο ετισ.Σημερα εκλαιγα πολυ όπως και χθες και τις προηγ. μερες.Κουραστηκα.5 χρονια ειναι αρκετα.Ε στο τελος θα τον παθω τον καρκινο με ολες τις εξετασεις...μαγνητικεσ και αξονικες και ολα τα αλλα...δε συζηταω ποσα λεφτα θα ειχα στην ακρη...Η ψυχικη μου υγεια, όμως...Οταν με πιανουν κατι τετοια, δε με πειραζει αν θα περασς στο δρομο και με πατησω αυτοκινητο....Το ευχομαι κιολας.Ειμαι πολυ ασχημα...οχι μονο για αυτο,αλλα γιατι δε μπορς να χαρω πια τη ζωη.Τι ψυχολογους, τι χαπια αλλα τιποτα.Δε ξερω καν αν κανει καλο αυτο που καθομαι και μιλαω εδω αλλα με ανακουφιζει.
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΟΣΟΥΣ ΜΕ ΑΚΟΥΝΕ.ΕΛΠΙΖΩ ΕΙΛΙΚΡΙΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΜΑΣ ΝΑ ΜΗ ΧΑΣΕΙ ΚΑΑΘΟΛΟΥ ΑΛΛΟ ΧΡΟΝΟ ΣΚΕΠΤΟΜΕΝΟ ΕΤΣΙ.Αλλα δυστυχως ο φοβος ειναι υπερ της λογικης.Ασ μη πανε μακρια, να σκεφτουμαι ενα ατομο που ειναι ανορεξικο, σκελετομενο και νομιζει οτι ειναι χοντρο.Θελω να πω κανεις δε βλεπει με τα ματια του αλλου το προβλημα του.Εγω για παραδειγμα οσες φορες διαβαζω στο φορουμ για φοβιεσ με καρδια, μου φενεται παρατραβηγμενο γιατι όλοι οταν αγχωθουμε χτυπαει η καρδια μας σαν τρελη.Φανταζομαι οτι καποιοι που διαβαζουν οτι ασχολουμαι με τα γρομπαλακια μου θα με θεωρουν πολυ χαζη.Μπορει ναι να μαι,ειμαι φοβικη τι να κανουμε?
Κλεινοντας περιμενα και αλλοι να εχουν παθει κατι σχετικο αλλα τιποτα.....μπας και ανακουφιστω..............αλλα τιποτα..................καλα λεω θα ειναι αυτο που φοβαμαι.

Πρώτα από όλα σίγουρα όχι ένας αλλά χιλιάδες άτομα στον κόσμο έχουν πάθει κάτι σχετικό αλλά δυστυχώς δεν είναι στο forum αυτή τη στιγμή για να το δηλώσουν. Χρησιμοποίησε λίγο περισσότερο τη λογική σου και θα δεις ότι τα χρόνια που έχει ξοδέψει ο γιατρός για να γίνει κορυφή όπως εσύ είπες είναι πολλά περισσότερα από τα λίγα λεπτά που σου έφτασαν για να τον ακυρώσεις και να πιστέψεις ότι η διάγνωση του ήταν λάθος. Αφού έχεις τις γνώσεις και έκανες μόνη σου τη διάγνωση και πιστεύεις ότι είσαι βαριά άρρωστη τότε θα ξέρεις προφανώς και τη θεραπεία έτσι δεν είναι; Πιστεύω να καταλαβαίνεις τι θέλω να πω. Αυτό που έχεις είναι φόβος και μόνο φόβος όχι καρκίνος. "Κερασάκι" δεν είναι να σου λέει ο γιατρός δεν έχεις τίποτα. Αυτό είναι ευκαιρία για πάρτυ! Εξάλλου αφού ανησυχείς τόσο για την υγεία σου φαντάζομαι ότι αγαπάς πολύ τη ζωή σου και άρα δε θέλεις να σε πατήσει αυτοκίνητο. Δηλαδή τι έχεις και προτιμήσεις; Καρκίνος μην είναι αλλά για ένα αυτοκινητικό δυστύχημα δε θα έλεγες όχι ε; Δες το λίγο από την αστεία του πλευρά και θα νιώσεις καλύτερα. (Α! και για την απορία σου σχετικά με την ηληκία μου :είμαι 33 ζωή να χω) λολ

{Πρώτα από όλα σίγουρα όχι ένας αλλά χιλιάδες άτομα στον κόσμο έχουν πάθει κάτι σχετικό αλλά δυστυχώς δεν είναι στο forum αυτή τη στιγμή για να το δηλώσουν.}} <<<<<_____________________________________________ __________________<<<<ολως τυχαιως εγω ειμαι στο φορουμ , και ολως τυχαιως ειχα στην εφηβεια μου αυτα τα γρομπαλακια (περισσοτερα απο ενα σε μεγεθος φουντουκιου περιπου) στην περιοχη του αυχενα,,, αντιμετωπησα και εγω (και η οικογενεια μου) τους ιδιους φοβους και ανησυχιες , και την ιδια αντιμετωπιση απ τους γιατρους ,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,τελικα υστερα απο εξετασεις και ψαξιμο δεν βρεθηκε τιποτα ανυσηχιτικο ,,,,ηταν απλα αντιδραση των αδενων στην περιοχη του σβερκου, μου δωσαν μια αλοιφουλα μονο και μονο για να κανω με αυτην μασαζ πανω σ αυτα το γρομπαλακια που υστερα απο μερικους μηνες εξαφανιστηκαν και στο εξαμηνο τα ξεχασα τελειως ,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,βεβαια προσεχα πλεον ιδιαιτερα την διατροφη μου, και τον τροπο ζωης μου , απ το περιβαλον δεν με αγχωναν και δεν με πιεζαν οσο πριν, επαιζα περισσοτερο και διαβαζα λιγοτερο, και ημασταν ολοι ευτυχισμενοι !!!!!!!!!!!

Αγαπητό λίλιουμ τα γρομπαλάκια είναι από το άγχος!!!!!!!! Πριν μου συμβεί όλο αυτό είχα πετάξει ένα στον λαιμό. Σήμερα έχω ένα στο μπούτι μου το είδα καθώς έκανα μπάνιο. Είναι που θα επικεντρώσεις το ενδιαφέρον σου, ποια είναι η μεγαλύτερη σου φοβία. Σε άλλη περίπτωση θα με είχε τρομάξε άλλα όμως πράγματα έχω στο μυαλό μου αυτήν την περίοδο κι έτσι δεν το συγκράτησα. :P

Καταρχην σας ευχαριστω όλους για το χρονο σας...
path να σε ρωτησω κατι?σε τι γιατρους πηγες τοτε και τι εξετασεις εκανες?>αν δε σε κουραζω απαντησε μου.
Ο φοβοες ειναι φοβος και δεν εχει λογικη δυστυχως. Δεν εχω κμια μα καμια ορεξη για τιποτα και θα γινω καλα οταν θα φυγουν αυτα τα διαολακια που εβγαλα.Τοτε θα ησυχασω πραγματικα...Δεν ειναι συμπτωμα, ειναι ευρημα.Το πιάνεις...Γι ατθτο και εχω τρομαξει τοσο πολύ...........Δεν ειμαι καλα θα με πιασει παλι και θα κλαιω..............Ας περασει Θεούλη μου, αυτο παρακαλάω και θα αναθεωρησω.Ειναι η μοναδικη φοραπου φοβαμαι τοσο πολυ και στεναχωριεμαι αφανταστα...........................

καταλαβαίνω πως νιώθεις το έχω περάσει κι εγώ και με πιο σοβαρή περίπτωση. Τότε αισθανόμουν ότι είμαι μέσα σε μια φούσκα και ήμουν αόρατη και όλος ο κόσμος κυκλοφορούσε γύρω μου χαρούμενος. Αισθανόμουν ότι μόνο εγώ υποφέρω και νόμιζα ότι είναι θέμα χρόνου να πεθάνω. Τελικά έκανα τη θεραπεία μου και όλα πήγαν μια χαρά. Το κακό είναι ότι έχασα πολύ χρόνο από τη ζωή μου με κατάθλιψη και μετά κρίσεις πανικού που με ταλαιπωρούν μέχρι σήμερα μετά από αρκετά χρόνια. Το μυστικό είναι να απασχολείς το μυαλό σου με άλλα πράγματα και να μην επικεντρώνεσαι στο συγκεκριμένο σημείο του σώματος σου. Εναλλακτικά μπορείς να του δώσεις ένα αστείο όνομα και να αρχίσεις να το κοροιδεύεις. Το καταλαβαίνω ότι φοβάσαι και ότι όταν σου λέμε μην ανησυχείς για σένα δε λέει τίποτα. Μπορείς επίσης να κάνεις και το εξής το οποίο ονομάζεται ενσυναίσθηση. Δηλαδή να προσπαθήσεις να σκεφτείς για το πρόβλημα σου όπως θα σκεφτόταν ένας άλλος. Τι θέλω να πω: Σου λέει το πιο αγαπητό σου πρόσωπο:Ξέρεις lilium έχω κάτι γρομπαλάκια στον αυχένα μου. Ο γιατρός μου στον οποίο έχω πολύ εμπιστοσύνη και είναι κορυφαίος στο είδος του με εξέτασε και είπε ότι δεν είναι τίποτα. Επίσης και κάποιοι φίλοι μου που συζήτησα μαζί τους είχαν ακριβώς το ίδιο και τελικά ήταν από το άγχος. Σίγουρα πράγματα δηλ. γιατί το είχαν πολύ καιρό πριν και τώρα είναι μια χαρά! Απλά χρειάζεται κάποιο χρόνο για α φύγουν από μόνα τους. Ανησυχώ όμως και φοβάμαι. Ξέρω ότι οι φόβοι μου είναι αδικαιολόγητοι όμως εγώ νιώθω ότι μέχρι να φύγουν τα γρομπαλάκια από τον αυχένα μου δε θα ησυχάσω.
Τι πραγματικά θα σκεφτόσουν για το πρόσωπο αυτό lilium; Θα ένιωθες την ίδια ανησυχία που νιώθεις τώρα; (προσπάθησε να το σκεφτείς για ένα άτομο που πραγματικά αγαπάς και νοιάζεσαι και όσο πιο ψύχραιμα μπορεις)

--τι ενοεις δεν ειναι συμπτωμα , ειναι ευρημα ; Ειναι αντιδραση των αδενων στην συγκεκριμενη περιοχη,,αυτα αμεσα δεν πονανε , ειναι αδρανη ,απλα τα βρισκεις με το χερι σου οταν τα ψαχνεις , αλλιως δεν τα νοιωθεις . _____________________________...Εχουν περασει πολλα χρονια και δεν θυμαμαι τι εξετασεις εκανα , αρχικα σε παθολογο-ους και μετα σε ογκολογο νομιζω απευθυνθηκαμε , και μαλλον τις κοινες βιοχημικες εξετασεις εκανα , .........λες οτι θα γινεις καλα οταν θα φυγουν αυτα τα διαολακια ,,,,αλλα επειδη μεγαλη σημασια εχει και η ψυχολογια σου ,,,(φροντισε να το κοιταξεις με εξετασεις κλπ καταρχην),,,και κοιτα να γινεις καλα ΓΙΑ να φυγουν αυτα τα διαολακια !