Επιτέλους

Έπειτα από πολλά χρόνια, ουσιαστικά γιατί ήθελα να βοηθήσω τους... ζώντες, πήγα στο νεκροταφείο και είδα ένα πολύ αγαπημένο μου συγγενικό πρόσωπο, ακρογωνιαίο λίθο στη ζωή μου.
Νοιώθω όμορφα, τον άφησα λέγοντας του "τα λέμε μετά". Δεν ήξερα τι ακριβώς να κάνω αλλά με τις οδηγίες άλλου ζώντως αγαπημένου μου προσώπου τα κατάφερα. Δεν θέλει και πολύ.
Απλώς σκέφτομαι τις τελευταίες του λέξεις όταν έφευγε, το όνειρο που είδα την ίδια νύχτα και χαίρομαι, γιατί είναι καλά.
Του στέλνω ένα γειά χαρά γιατί ξέρω ότι με κοιτάει από 'κει πάνω και δεν τον έχω απογοητεύσει.

Από τα πιο γλυκά και αισιόδοξα posts! Είμαι σίγουρη ότι σε κοιτάει και είναι γεμάτο περηφάνια για σένα!