Συναντηση με το "τερας του Λοχ-νες" και ευλογα ερωτηματα που προκυπτουν...
Το τερας υπαρχει. Το εχω γνωρισει απο κοντα παλαιοτερα αλλα πλεον εχω πολυ καιρο να το δω. Χρονια μετραω... Το λεω αυτο για οσους/ες αμφισβητουν την υπαρξη του. Οχι δεν ζει πλεον στη λιμνη της Σκωτιας αλλα καπου στα Βορεια της πολης των Αθηνων. Συναντηθηκε πολυ προσφατα στενος συγγενης μου μαζι του και ανταλλαξαν νεα για λιγο. Εργαζεται πυρετωδως, εχει 2 (νομιζω) μεταπτυχιακα, εχει κανει σχεσεις, εχει παρεες, ζει ωραια την ζωη του κτλ κτλ...
Αυτο το "πραγμα" που ξεχαστηκε καπου στην ληθη της εξελιξης... Που ειναι καπου 1,50, με σοβαρα σκελετοδομικα προβληματα και σε κανει μολις το βλεπεις να αποστρεφεις το βλεμα σου αλλου με αηδια... Που σε αλλες εποχες θα ειχε πεταχτει στον Καιαδα εν τη γεννεση του... Κιομως δεν (φαινεται) να εχει προβληματα τουλαχιστον εμφανως. Ζει τη ζωη του στο μαξιμουν. Αλλοι στη θεση του ισως να ειχαν αυτοκτονησει μην αντεχωντας αλλο την καταρα της μοιρας...
Πως γινεται τετοια ατομα να πιστευουν στον εαυτο τους και να προχωρουν? Να μην τους επηρεαζει η ασχημια της εμφανισης τους? Να ζουν σα να μην συμβαινει τιποτα? Να μην αυτοκτονουν? Να δημιουργουν? Να σπουδαζουν? να, να, να? Πως βρισκουν τα "ψυχικα αποθεματα"? Δεν ειναι ευλογο το ερωτημα μου?