καμιά φορά όπως απόψε ...αισθάνομαι κουρασμένη,

κάπως σα να μη θέλω να αγαπώ τους ανθρώπους ,

αυτά τα δίποδα που περπατουν στα δύο ποδια , που μιμούνται κινήσεις απο το ανώτερο είδος των ανθρώπων,αυτούς που προσποιούνται ότι είναι κατ εικόνα και καθ ομοίωση του θεού

που μηρικάζουν το χαμόγελο, που τρώνε σάρκες, που ξέρουν πιά να ξεγελούν και τον έμπορο της βενετιάς,

κουράστηκα λέω , μμμ... και πάλι αυριο μπροστά τους θα υψωθώ , ίχνος να μη φανεί ότι πληγώθηκα ,

καμιά δικαίωση να μην πάρουν ότι με βρήκαν τρωτή ,

μα νιώθω τόσο κουραστικο συνέχεια να παλεύω,

και να ταν μόνο τα οικιακά <τέρατα> , όχι , υπάρχουν παντού, στις δουλιές μας , στις καθημερινές συναλλαγες ,
στα φανάρια το πρωί , σα λερναία ύδρα , ξεπηδούν απο παντού,

οι στιγμές των ηρώων τέλειωσαν, δεν υπάρχει κανένας Ηρακλής να μας σώσει,

και ίσως , ναι ακόμα λογοτεχνικά μαρέσει να αυταπατώμαι , ίσως λοιπόν δεν μπορεί κανείς μας να ναι ήρωας


αναρωτιέμαι θα μαι για πάντα ουτοπική ή θα μπορέσω τελικά να αφομοιώσω τα παράγωγα της εποχής μου ,

και να ζήσω και γω στην κοσμάρα μου, (συγχωρέστε με ακόμα δεν την έχω βρει),

υπάρχει ελπίδα να είμαστε πραγματικά ΆΝΘΡΩΠΟΙ????

ΥΠΆΡΧΕΙ?
Ή για όσο υπάρχει η βαρύτητα θα στεκώμαστε σαν ανδρείκελα σαυτή την πληγωμένη γη και θα την

αναγκάζουμε να μας κουβαλά?

καμιά φορά , που και που, όταν συναναστρέφομαι μεγάλο πλήθος ανθρώπων , όταν δεν έχω εφόδιο τις μικρές προκαταλήψεις μου

στο τσεπάκι να τους δικαιολογώ, καμιά φορά ,λέω , αγαναχτώ, φρικάρω κοινώς, αν μέσα μου έχω τον θεό γιατι δεν τον βλέπω΄?
αν μέσα τους έχουν οι άλλοι τον θεό , γιατί δεν εκδηλώνεται΄?

έλεος πιά , μέσα στη σήψη , μέσα σε τόσο ψέμα πως αντέχουμε και ζούμε?

πως μπορούμε και ντύνουμε με τόση επιμέλεια κάθε μας στιγμή με τόσο ψέμα?

γιατί δεν μπορούμε να ζήσουμε αληθινά?

γιατι όλα πρέπει ναναι ένα παιχνίδι ,παιχνίδι που οι κανόνες απλά έιναι το κοινό μας μυστικο?


τι είναι αυτό το τόσο καταστρεπτικό της Αλήθειας?


τι μας χαλάει σαυτην και τόσο απομακρυνόμαστε΄?

τι είναι αυτό που έχει πιά καταλύσει τα δαιμόνια μέσα μας?

μπορεί να φανω παράλογη και σε παραλήρημα ,

καθόλου πια δε με νοιάζει......μήπως σιγά σιγα βρήσκω την κοσμάρα μου?


φιλιά πολλά ......
απο μια νύχτα που παρατηρητης των ζωων των άλλων,

γέμισαν με ψέματα τα μάτια μου, τα αυτιά μου
ας μη μακρυγορώ οι αισθήσεις μου!


καλή σας ώρα ,οπου κι αν σας βρήσκω!!!

Καλημέρα! Εύστοχες οι παρατηρήσεις σου. Γι'αυτό άλλωστε ο άνθρωπος ωδεύει προς αφανισμό. Επειδή έχει το θράσσος να απαιτεί τα τους ξεγελάει όλους ακόμα κι αν χώνει την μύητη του σε ξένα χωράφια.

Κάποτε είμασταν πιο αγαπημένοι, λένε μερικοί και το πιστεύω.

Η καλύτερη συμβουλή που έχω να δώσω. Ξέχνα για λίγο τον άνθρωπο και κοίτα να βοηθήσεις κάνα ζωάκι, να ταίσεις τα πουλάκια, να ποτισεις κάνα δεντράκι να κάνεις μια αληθινά καλή πράξη. Πιστεύω πως ο πλανήτης κινείται προς μέλλον χωρίς νοημοσύνη. Αυτά έχω να πω προς το παρόν.

καλημέρα ινσεκτ,
να ξεχάσω τον άνθρωπο?
το ότι όλο και πιο λίγο εκδηλώνουμε την Ανθρώπινη φύση , για μένα σημαίνει ότι ξεχνάμαι να είμαστε άνθρωποι και κατεπέκταση
να είναι σε λήθη ο άνθρωπος για τον άνθρωπο?
ευτυχώς που υπάρχουν κάποιοι, λιγοι αλλά υπάρχουν ,που ακόμα είναι Ανθρωποι και δυναμώνει το σθένος μου ωστε να συνεχίζω το ταξιδι αυτο υπηρετώντας όσο καλυτερα μπορώ την ανθρώπινη μορφη που μου δώθηκε,
.....καμια φορα σκέφτομαι δυνατά όταν με κουράζει η λήθη.
με τα άλλα πλάσματα της φύσης ,δεν΄κάνω τέτοιες σκέψεις, ίσως γιατι αυτά υπηρετούν την μορφη που τους δώθηκε και δεν το παίζουν τίποτα άλλο παρά αυτό που είναι, έτσι και εγώ ποτίζω τα λουλουδια , ταίζω τα ψαράκια ,τα σκυλάκια κ.λ.π ,κλπ
ευτυχώς που το πλάσματα αυτά δεν γνωρίζουν να λένε ψέματα.....και άλλα τέτοια που μόνο ο άνθρώπινος νους επιννοεί.

Quote:

---

Originally Posted by 3wtiko

υπάρχει ελπίδα να είμαστε πραγματικά ΆΝΘΡΩΠΟΙ????

---

Κάποια στιγμή είχα ακούσει, ή μπορεί να το είχα πει κι εγώ, κάτι που ακούγονταν κάπως έτσι: "Σ' ευχαριστώ που με άφησες να είμαι καλός μαζί σου".

Οι πραγματικά ανθρώπινες σχέσεις είναι σπάνιες, γι' αυτό και οφείλουμε να τις προσέχουμε ως κόρην οφθαλμού.
Έχω υποψίες ως προς το πως και γιατί είναι οι συγκεκριμένες σχέσεις με συγκεκριμένους ανθρώπους ανθρώπινες, αλλά είναι μόνο υποψίες.
Το βλέπω και λίγο σαν ιεροσυλία να προσπαθήσεις να αναλύσεις το πως και το γιατί, μου ακούγεται σαν νεκροτομή.
Αλλά σιγουρα υπάρχουν.
Για την πληθώρα των άλλων, δεν είναι κακό το παιχνίδι, αρκεί να μην γίνεται κακόβουλα ή αν γίνεται να απαντάται με κατάλληλο τρόπο.
Το να τα καταλαβαίνεις όλα δεν είναι να τα συγχωρείς όλα, όπως λένε και οι Γάλλοι, αλλά να μην... συγχύζεσε!

Ξωτικό σε καταλαβαίνω απόλυτα. :( Δεν πειράζει ρε το άλλο πρόσωπο χάνει που δεν σε γνώρισε!!!!

Quote:

---

Originally Posted by Γάτος

Ξωτικό σε καταλαβαίνω απόλυτα. :( Δεν πειράζει ρε το άλλο πρόσωπο χάνει που δεν σε γνώρισε!!!!

---

σευχαριστώ για την κατανόηση!

ποιό είναι το αλλο πρόσωπο που χάνει που δε με γνώρισε?
μάλλον διαβάζεις και τα άγραφα!
εξ ού και το γάτος!

λιγο χιούμορ κάνω,
οι παραπάνω σκέψεις που εκφράζω αφορούν όλα τα πρόσωπα που τυχαίνει να πέσουν στην αντιληψή μου
χωρίς απαραίτητα να έχουν κάποιο ρόλο στην προσωπική μου ζωή.

αν η κοινωνία μας ήταν σύνολο Άνθρώπων με αρετές αυτό θα είχε ανάλογο αντίκρυσμα και σε όλων των ειδών των σχέσεων.
π.χ αν κάποιος είναι έντιμος σαν άτομο ,αυτός δεν θα ναι έντιμος και ως γονιός ,ως σύντροφος,ως φίλος,
ως υπάλληλος ή αφεντικο?

Hello και πάλι ξωτικό!
Ναι, γιατί να μην ξεχάσουμε τον άνθρωπο (όλοι μαζί, σαν κοινωνία) για λίγο; γιατί να μην ψηφίσουμε ένα (πραγματικό) γορίλλα για δήμαρχο; ή έναν σκύλο για χορευτη της χρονιάς; ή ένα καναρίνι για τραγουδιστή της χρονιάς;

Ο άνθρωπος έχει μιμηθεί την φύση και έφτασε εδώ που έφτασε. Ανθρώπινη φύση δεν έχει καμία σχέση με την φύση. Όπως το αντιλαμβάνομαι είναι. Φύση=Ήλιος, αέρας, νερό, φυτά, έδαφος, χαλκός, σίδηρος κτλ. Ζώα= πιο κοντά στη φύση. Άνθρωπος = παραφύση.

Ζούμε σε εποχή ανθρωπολατρείας. Ο άνθρωπος πάνω απολα. Όχι σαν σύνολο όμως αλλά σαν άτομο. Προτιμάνε οι περισσότεροι να έχουμε έναν διαρκή πόλεμο για να μην χάσουν την περιουσία τους.

Θέλει όμως πολλά @@ για κάποιον που έχει (έστω και ελάχιστη, ή έστω την ελευθερία του μοναχά) περιουσία να ψηφίσει ειρήνη σε τούτο τον πλανήτη.

Εν τέλη, θέλουμε να είναι όλα τόσο ωραία, ασφάλεια για τα παιδιά, κοντεύουμε να φτάσουμε σε έναν (ουτοπικό) παράδεισο (για τα παιδιά πάντα) και να χαθούν όσοι θεωρούνται ήδη χαμένοι (η γυναίκα επιλέγει τον άντρα με βάση την γονιμότητα του όπως και ο κάθε άντρας διαλέγει να δώσει το σπέρμα του σε υγιές μήτρα). Δηλαδή πολλοί μένουν στην απέξω σε αυτή την ιστορία και βέβαια όλα για τον άνθρωπο που αισθάνεται ήδη Θεός στο σύμπαν. Ντροπή και μη χειρότερα.

Η κάθε μονάδα είναι περιτή. Όποιος θαρρεί πως έχει εξουσία λογοκρίνει.

Αυτό γίνεται..

& Όλα γίνονται τόσο εύκολα! Οι περισσότεροι έχουν κοινωνικότητα και @@νε αβέρτα, για την πλάκα τους. Πλέον όλοι περνάνε καλά και όλοι οι υπόλοιποι κλαίνε την μοπίρα τους (ανά διαστήματα η συνεχόμενα). tm

Βέβαια, για του λόγου το αληθές, κανένας δεν γεννιέται ελατωματικός κατ'επιλογή. Εσένα αν σε ρωτούσαν πως θα ήθελες να έχεις εξελιχθεί τι θα απαντούσες;

α να γενιόιμουν στην Αμερική το 60; οκ δεν ακούεγεται άσχημο
να γεννιόμουν στην Αφρική οποιαδήποτε στιγμή; όχι
να γεννιόμουν στην Κίνα μετά από 40 χρόνια; ΝΑΙΙΙΙΙΙΙΙ

Η φωνή , που είναι η φωνή η αληθινή (δηλαδή αυτός ο ήχος που βγαίνει από το στόμα) είναι κάτι σαν backup. Προσοχή όποιος δίνει τις εντολές δεν φανερώνει την φάτσα του πουθενά.

Ελπίζω να εμπλούτισα το θέμα που ανάρτησες ξωτικό. Μου άρεσαν τα ερωτήματα που έθεσες. Με έβαλαν σε σκέψεις. Πολλές φορές σκέπτομαι πόσο απέχει η πραγματικότητα από το ιντερνετ & την τηλεόραση; άλλες φορές απλά παίρνω δυο ανάσες και κάθομαι να ακούσω ράδιο ή κασέτες που έχω μαζέψει από ανεξάρτητα (μια φορά & ένα καιρό) μουσικά σχήματα.

alexandros3 ευχαριστώ για την απάντηση ,
αν και μπήκα και σαλλες σκέψεις,

θα θελα αν μπορέσεις να διαβάσω το συλλογισμό σου αυτο σχετικά με το παιχνίδι και πως απανταμε με κατάληλο τρόπο ,όταν γίνεται κακόβουλα?
και υπάρχει ενδεχόμενο να μην υπάρχει κακόβουλη πρόθεση ,αλλα στο αποτέλεσμα να υπάρχει δυσαρέσκεια?

ειθε να μην κλονίζεται η πίστη μου στον Ανθρωπο!

Quote:

---

Originally Posted by insect

Ελπίζω να εμπλούτισα το θέμα που ανάρτησες ξωτικό. Μου άρεσαν τα ερωτήματα που έθεσες. Με έβαλαν σε σκέψεις. Πολλές φορές σκέπτομαι πόσο απέχει η πραγματικότητα από το ιντερνετ & την τηλεόραση; άλλες φορές απλά παίρνω δυο ανάσες και κάθομαι να ακούσω ράδιο ή κασέτες που έχω μαζέψει από ανεξάρτητα (μια φορά & ένα καιρό) μουσικά σχήματα.

---

καταιγιστικός!!!

δεν μπορώ να απαντήσω σόλα, έχουν όλα όμως κάτι να μου πούν,

όσο για το πόσο απέχει το ίντερνετ και η τηλεόραση απο την πραγματικότητα νομίζω ότι και αυτά μες την πραγματικότητα είναι ,
δεν είμαι εγω πραγματική τωρα που σου γράφω?
δικά μας έργα είναι όλα αυτά δεν είναι απέξω να καθορίσουμε την απόσταση, είναι πραγματικότητα .

Quote:

---

Originally Posted by insect

Βέβαια, για του λόγου το αληθές, κανένας δεν γεννιέται ελατωματικός κατ'επιλογή. Εσένα αν σε ρωτούσαν πως θα ήθελες να έχεις εξελιχθεί τι θα απαντούσες;

α να γενιόιμουν στην Αμερική το 60; οκ δεν ακούεγεται άσχημο
να γεννιόμουν στην Αφρική οποιαδήποτε στιγμή; όχι
να γεννιόμουν στην Κίνα μετά από 40 χρόνια; ΝΑΙΙΙΙΙΙΙΙ

---

συμφωνω ότι δεν έχουμε την επιλογη πως, που,πότε θα γεννηθούμε,
έχουμε κάποιες επιλογές όμως ,
΄΄εχουμε επιλογη πως θα υπηρετήσουμε την ανθρώπινη μορφη που μας δώθηκε , να ζήσουμε δηλαδή ως Ανθρωποι ή

να ζήσουμε μιμούμενοι άλλες ζωές πλασμάτων ?