Ο πραγματικός κόσμος, ο κόσμος των ονείρων και τα όνειρα
Λένε πως η ψύχωση είναι ένα όνειρο και το όνειρο μια ψύχωση (ο Φρόυντ το είπε πρώτος) καθώς και ότι υπάρχουν ασυνείδητα (άγνοια για αυτόν που ονειρεύεται) όνειρα και συνειδητά (όταν αυτός που ονειρεύεται γνωρίζει πως ονειρεύεται και μπορεί να συμμετέχει στην εξέλιξη του ονείρου).
Μερικές φορές το δικό μου όνειρο πάει τόσο μακρυά ώστε σκέφτομαι μην τυχόν και όταν ξυπνήσω (εντελώς) μια μέρα βρεθώ σε ένα θάλαμο με άλλους ανθρώπους που ονειρεύονται και όσοι ξυπνάνε απο αυτούς βρίσκονται μεταξύ τους σε μια σπηλιά και δεν μπορούν να μιλήσουν μεταξύ τους. λολ, πολύ φαντασία το ξέρω. Σαν να φαντάζομαι πως υπάρχουν εναλλακτικές πραγματικότητες.
Το ξέρω πως η πολύ σκέψη δεν κάνει καλό. Ίσως το παραπάνω να είναι ένα υπέροχο σενάριο τανίας επιστημονικής φαντασίας , η ίσως να έχει συμβολική σημασία.
Το έχει πει ο ποιητής άλλωστε πιο παλιά... χαθήκαμε μια μέρα στου πελάγου τις σπηλιές... έως ότου να μας ξυπνήσουν ανθρώπινες φωνές και να πνιγούμε. Ελύτης νομίζω.