Ποιήματα (better version)

Φίλος

Είναι αυτός που έχεις
είναι αυτός που βρίσκεται εκεί τις δύσκολες στιγμές
είναι αυτός που δεν έχεις
είναι αυτός που αγάπησες πολύ

ένας καλό φίλος είναι σπάνιος
να κερδίσεις τη συμπάθεια είναι εύκολο
δύσκολο όμως να βρεις πραγματικό φίλο
δυσκολότερο να βρεις γυναίκα να σε θέλει αληθινά

Φίλος δεν είναι μόνο ο σκύλος
φίλος είναι αυτός που υποστηρίζει
χωρίς να ξέρει τι σημαίνει φίλος
φίλος είσαι εσύ και ότι αγάπησες πολύ

Φίλος είναι και ο γνωστός για λίγο
όχι φίλος όσο ο φίλος
φίλος είσαι εσύ
και ότι αγάπησες πολύ

Όποιος δεν έχει ανάγκη από φίλους έχει ανάγκη από φίλους και
όποιος δεν έχει φίλους έχει.
Όποιος έχει φίλους θα συνεχίζει να έχει και
όποιος δεν μπορεί να έχει φίλους έχει βρει το νόημα της ζωής.
Όποιος έχει φίλους έχει μάθει να έχει φίλους και
όποιος δεν μπορεί να έχει είναι επειδή δεν μπορεί.
Όποιος μπορεί είναι αυτός που ξέρει και
όποιος δεν ξέρει είναι επειδή δεν έχει φίλους.

Γνωστοί

Είναι πολλοί αλλά όχι φίλοι
φίλοι είναι λίγοι αλλά όχι για πολύ
τις δύσκολες στιγμές βλέπεις τι σημαίνει φίλος
τις στιγμές που δεν μπορείς θα δεις ότι μπορείς
να έχει και συ για λίγο αυτό που έχουν όλοι
φίλος δεν είναι μόνο αυτός που σε αγαπάει
φίλος είναι ότι μπορεί να σε κάνει
να ξεχάσεις για λίγο
τις σκοτούρες και τις κακίες
το πόλεμο και το κέρδος
φίλος είναι ότι για λίγο
σου δείχνει αυτό που δεν θέλεις να δεις

Φίλος

είναι μια γιορτή
εκεί που είναι όλα γραμμένα
σε κυκλώμνατα και τοίχους βαμένα

φίλος είναι μια αμαρτία
την ώρα που εσύ δεν θα το δεις
να σου δείξει τι σημαίνει φίλος

φίλος είσαι εσύ
και ότι μπορεί
για λίγο να σου δείξει
αυτό που δεν θες να δεις

είναι ότι είναι γραμμένο
σε κυκλωματα και τοίχους βαμμένο
φίλος είσαι εσύ
και ότι θα θελες να δεις
αλλά δεν θέλεις
γιατί σαν φίλος δεν έχεις
αυτό που έχουν όλοι
είναι η ζωή
που δεν διαρκεί κάθε μέρα για πολύ
κράτα λοιπόν αυτό το λίγο
και κάθε φορά που θα κρατάει
άκου για λίγο φίλος
είσαι εσύ
και δεν θα είναι πάντα έτσι

Άν δεν έχεις φίλους είσαι άτυχος
γιατί φίλους έχουν όλοι
κι αν δεν θέλεις να το δεις
δεν ζεις στον άρη

κι άν φίλοι σου βγάλανε το μάτι
μην σκας
αν πιστεύεις σοτν φίλο
ο φιλος θια έρθει να σε βρεί

κι αν δεν έρθει είναι επειδή δεν θες εσύ

κι αν δεν μπορείς επειδή δεν μπορείς να δεις

προσευχήσου

γιατί για κανέναν δεν θα είναι πάντα έτσι

για λίγο ζούμε

ακόμα κι αν η ζωή κρατάει παντοτινά

για λίγο ζούμε

γράψε στοίχους και εσύ

γιατί δικαίωμα έχουν όλοι

σε φίλους

Γράψε και εσύ
για ότι δεν θέλεις να το πεις
πως έχουν έρθει κι άλλοι στην δική σου θέση
και μην ξεχνάς λοιπόν
αν παρατηρήσεις
θα δεις πως οι ηλικιωμένοι
δεν έχουν φίλους
μάθε λοιπόν και εσύ
πως φίλους δεν έχεις για πολύ

και πως φίλοι είναι όσοι για λίγο
σε κάνουν να ξεχνάς
αυτά που μισείς και αυτά που αγαπάς
και αν δεν μπορείς να δεις αυτό που δεν μπορείς
μάθε να λες αυτό που θα θελες να πεις

φίλοι είναι όσοι για λίγο
οσυ κρατάνε συντροφιά
και σου θυμίζουν πως δεν είναι πάντα έτσι
για οποιον πάτησε στη
Γη

και όσοι θέλουν να γλιτώσουν
θα είναι εκεί
και όσοι θέλουν να χαρούν
θα είναι εκεί

αφού η ζωή διαρκεί για λίγο
κι ας διαρκεί παντοτινά

φίλος είσαι εσύ και ότι αγαπησες πολύ

*αφιερωμένο στη φίλη μου

Θά ῾θελᾳ νὰ φωνάξω τ᾿ ὄνομά σου, ἀγάπη, μ᾿ ὅλη μου τὴν δύναμη.
Νὰ τ᾿ ἀκούσουν οἱ χτίστες ἀπ᾿ τὶς σκαλωσιὲς καὶ νὰ φιλιοῦνται μὲ τὸν ἥλιο
νὰ τὸ μάθουν στὰ καράβια οἱ θερμαστὲς καὶ ν᾿ ἀνασάνουν ὅλα τὰ τριαντάφυλλα
νὰ τ᾿ ἀκούσει ἡ ἄνοιξη καὶ νά ῾ρχεται πιὸ γρήγορα
νὰ τὸ μάθουν τὰ παιδιὰ γιὰ νὰ μὴν φοβοῦνται τὸ σκοτάδι,
νὰ τὸ λένε τὰ καλάμια στὶς ἀκροποταμιές, τὰ τρυγόνια πάνω στοὺς φράχτες
νὰ τ᾿ ἀκούσουν οἱ πρωτεύουσες τοῦ κόσμου καὶ νὰ τὸ ξαναποῦνε μ ὅλες τὶς καμπάνες τους
νὰ τὸ κουβεντιάζουνε τὰ βράδια οἱ πλύστρες χαϊδεύοντας τὰ πρησμένα χέρια τους.

Νὰ τὸ φωνάξω τόσο δυνατὰ
ποὺ νὰ μὴν ξανακοιμηθεῖ κανένα ὄνειρο στὸν κόσμο
καμιὰ ἐλπίδα πιὰ νὰ μὴν πεθάνει.

Νὰ τ᾿ ἀκούσει ὁ χρόνος καὶ νὰ μὴν σ᾿ ἀγγίξει, ἀγάπη μου, ποτέ.

Κι ἂν ἔρθει κάποτε ἡ στιγμὴ νὰ χωριστοῦμε, ἀγάπη μου,
μὴ χάσεις τὸ θάρρος σου.
Ἡ πιὸ μεγάλη ἀρετὴ τοῦ ἀνθρώπου, εἶναι νὰ ᾿χει καρδιά.
Μὰ ἡ πιὸ μεγάλη ἀκόμα, εἶναι ὅταν χρειάζεται
νὰ παραμερίσει τὴν καρδιά του.

Τὴν ἀγάπη μας αὔριο, θὰ τὴ διαβάζουν τὰ παιδιὰ στὰ σχολικὰ βιβλία, πλάι στὰ ὀνόματα τῶν ἄστρων καὶ τὰ καθήκοντα τῶν συντρόφων.
Ἂν μοῦ χάριζαν ὅλη τὴν αἰωνιότητα χωρὶς ἐσένα,
θὰ προτιμοῦσα μιὰ μικρὴ στιγμὴ πλάι σου.

Θὰ θυμᾶμαι πάντα τα μάτια σου, φλογερὰ καὶ μεγάλα,
σὰ δύο νύχτες ἔρωτα, μὲς στὸν ἐμφύλιο πόλεμο.

Ἄ! ναί, ξέχασα νὰ σοῦ πῶ, πὼς τὰ στάχυα εἶναι χρυσὰ κι ἀπέραντα, γιατὶ σ᾿ ἀγαπῶ.

Κλεῖσε τὸ σπίτι. Δῶσε σὲ μιὰ γειτόνισσα τὸ κλειδὶ καὶ προχώρα. ἐκεῖ θὰ σὲ περιμένω, ἀγάπη μου!