Παρθενος, 26 χρονος με προβλημα σεξουαλικης ταυτοτητας σε απογνωση
Καλησπεριζω για πρωτη φορα το αγαπητο φορουμ...
Πιο κατω αναλυω πανω κατω την ζωη μου και πως ηρθα στην κατασταση που ειμαι σημερα. Παρακαλω οποιος μπει στον κοπο να απαντησει να το κανει με τον καταλληλο σεβασμο απεναντι σε εναν ανθρωπο που ποναει... Ευχαριστω πολυ εκ των προτερων
Χαιρετω το φορουμ και οπως ειπα και στο χαιρετιστηριο ποστ μου, ειμαι εδω για να μπορεσω να παρω καποιες συμβουλες για το προβλημα που αντιμετωπιζω ολη μου τη ζωη. Θα κανω ενα μικρο προλογο που θα διαφωτισει πολλες πτυχες του προβληματος.
Σαν παιδι ημουν παχουλος και πολυ δεμενος με την οικογενεια μου. Ειμαι μοναχοπαιδι. Ειχα καποιες παρεες αλλα παντα ζηλευα τα αδυνατα παιδια που ηταν πιο ενεργητικα και δραστηρια απο μενα στα σπορ... Ενω εγω γενικα ημουν παντα δραστηριος στα μαθηματα και ημουν πολυ εξυπνο παιδι. Ας πουμε ομως οτι για την καθαρα παιδικη ηλικια δεν ειχα καποιο ιδιαιτερο προβλημα ψυχολογικο - αντιθετα ημουν απ τους πρωτους που προσπαθησαν να τα φτιαξουν με κοπελες στο σχολειο μου, αλλα ολα αυτα πρωτου μολυνθει η ψυχη μου με κομπλεξ και ψυχολογικα προβληματα.
Πηγαινοντας ομως στο γυμνασιο και μπαινοντας στην εφηβεια, τα πραγματα αλλαξαν. Γιατι οταν εισαι στην ηλικια που ξυπνας σεξουαλικα, θελεις η εμφανιση σου να ειναι προσεγμενη και να αρεσεις στις κοπελες τις ηλικιας σου. Ομως εγω παρεμεινα υπερβαρος και αυτο ειχε τρομερο αντικτυπο ψυχολογικο σε μενα. Απο τοτε ανεπτυξα την ζηλια, την κακια και γενικα δεν ημουν και ο πιο θετικος ανθρωπος στον κοσμο....ειχα θεματα..πολλα θεματα... Ο χρονος περασε και στην τριτη γυμνασιου ενα κοριτσι με πλησιασε για να "τα φτιαξουμε". Οταν ομως με πλησιασε, εγω φοβηθηκα πολυ και την απεφυγα...δεν ενιωσα τπτ το ερωτικο...απλα ενιωσα δυσφορια και το μυαλο μου πηγε στο κακο και οτι παραμελω τα μαθηματα μου και σκεφτηκα την οικογενεια μου και αποτραβηχτηκα. Ημουν και ειμαι απιστευα ντροπαλος και εχω θεμα με τις προσωπικες επαφες.
Στη συνεχεια, πηρα κι αλλα κιλα, στην δευτερα λυκειου εγινε χειροτερο το πραγμα...κατα τα αλλα ημουν τυπικος εφηβος...ροκας...με παρομοια παρεα απο παρομοια ατομα με μενα και γενικα ποτε δεν ειχαμε κοπελες ή κοπελες στην παρεα σαν φιλες...και γενικα ημασταν μια κομπλεξικη παρεα...που παντα ειχε ως αποθημενο την ελλειψη του αντιθετου φυλου...
Περνωντας στο πανεπιστημιο (αθηνα) οι υπολοιποι απ την παρεα, ενω κουβαλουσαν καποια κομπλεξ ακομα, σουλουπωθηκαν σχετικα και κατι εκαναν...εγω παρεμεινα παχουλος και γενικα ημουν σε πολυ ασχημη ψυχολογικη κατασταση και λογω ασχημης εικονας για τον εαυτο μου δεν ενιωθα ελξη προς μια κοπελα που εβλεπα...δεν αφηνα τον εαυτο μου ελευθερο και ακομα με τους δικους μου ανθρωπους, δεν καταφερα ποτε να ανοιχτω και να ειμαι 100% ο εαυτος μου...ως αποτελεσμα, ποτε μου μεχρι σημερα δεν ερωτευτηκα ενα ατομο (θηλυκο ή αρσενικο)...επρεπε πρωτα να αρεσω σε μενα για να μου αρεσει καποιος αλλος.
Κοντα στο τελος των σπουδων μου, εκανα μια μεγαλη διαιτα και εχασα πολλα κιλα...εκανα και πρακτικη και ανοιχτηκα καπως στον κοσμο...παρ ολα αυτα κατι ελειπε και παλι... δεν ενιωθα καλα...νομιζα οτι επιτελους θα βρω κοπελα...αλλα και παλι δεν βρηκα το θαρρος να πλησιασω καμια για 2 λογους: 1. φοβομουνα και φοβαμαι να μην αποκαλυφθει η απειρια μου και 2. λογω των συνεχομενων ψυχολογικων (κοινωνικη φοβια, καταθλιψη και μιζερια) που ειχα δεν αφησα τον εαυτο μου ελευθερο ωστε να νιωσω ερωτικα προς καποια κοπελα....βεβαια κοινωνικα μπορω να ελισσομαι και να περναω για νορμαλ...αλλα αυτο πλεον μου ειναι αδιαφορο...
Στην συνεχεια στα 22-23 ενω χρωστουσα ακομα λιγα μαθηματα, μετακομισα πισω ωστε να απαλυνω την οικογενεια απο τα οικονομικα βαρη των σπουδων μου.. Διαβαζα και κατεβαινα να δινω μαθηματα... Παρ ολα αυτα αφησα πισω ενα μεγαλο βαρος...το βαρος οτι σε ολοκληρη τη φοιτητικη μου ζωη δεν καταφερα να εχω ουτε μια ερωτικη σχεση...ουτε ενα φιλι...παντα τις ορμες μου τις ξεσπουσα με αυνανισμο ο οποιος στην συνεχεια οδηγουσε σε ακομα χειροτερη καταθλιψη και κλεισιμο στον εαυτο μου...Ημουν παντα ο καλουλης φιλος που ποτε ομως δεν πηγαινε την κατασταση ενα βημα πιο περα... (αργοτερα ακουσα πως στους χοντρους η τεστοστερονη ειναι μειωμενη)...ταυτοχρονα ειχα πολυ αγχος, πολυ καπνισμα και οπως τα βλεπω τωρα χοντρα ψυχολογικα θεματα...τα οποια σε μια παρεα με πιο φυσιολογικα ατομα οδηγουσαν πολλες φορες στον χλευασμο μου γιατι προφανως η εικονα που εβγαζα ηταν του φυσιολογικου που ομως αντιδρουσε σε πολλες καταστασεις περιεργα αλλα ποτε κανεις δεν εμαθε ποσο πονο εκρυβαν οι πραξεις μου και ποσο αγχος και θυμο...γιατι οι καταπιεσμενες μου ορμες κοντεψαν και κοντευουν να με τρελανουν και να με γεμισουν τρομο και καταθλιψη...καθε δευτερολεπτο τρελαινομουνα περισσοτερο... Ετσι λοιπον σε ενα απο τα ταξιδια μου για να δωσω μαθημα, αποφασισα να επισκεφτω οικο ανοχης... Οχι ομως απο σεξουαλικη ορεξη, αλλα απο απωθημενο...απλα για να κανω σεξ....γιατι ημουν τοσο ντροπαλος μικροτερος, που ακομα και την πληρωμενη επαγγελματια ντρεπομουνα... Για να καταπολεμησω το αγχος μου, πηρα δυο ηρεμιστικα χαπια πρωτου παω..τα χαπια αυτα δεν τα επαιρνα ποτε συστηματικα...ηταν ομως του πατερα μου που πασχει απο χρονιο αγχος και ειναι συστηματικος χρηστης βιοδιαζεπινων για χρονια, δυστυχως...βεβαια δεν εχει καποιο προβλημα ως πατερας ή ανθρωπος...παντα ηταν σωστος και υποστηριζε την οικογενεια - ευτυχως εχω πολυ καλους γονεις...απλα ο πατερας ηταν παντα πολυ αγχωτικος...αλλα αλλο θεμα αυτο...- και εκλεψα μια καρτελα χαπακια για να τα εχω μαζι αφου ημουν υπερβολικα καταβεβλημενος απο αγχος οταν εδινα τα μαθηματα σε συνδυασμο με τα προσωπικα μου και ξεσπουσα στο να παιρνω που και που ηρεμηστικα με αλκοολ και να καπνιζω...Οπως ειναι αναμενομενο, μεσα στην παρανοια μου, δεν ειχα στυση με την ***** με αποτελεσμα να εχω ενα πολυ ντροπιαστικο επεισοδιο μεσα στον οικο και να φυγω με δακρυα στα ματια...οι επομενοι μερικοι μηνες ηταν μια κολαση...βλεπετε μου καρφωθηκε η ιδεα οτι ειμαι ομοφυλοφιλος...και το να συνειδητοποιησεις κατι τετοιο ή να νομιζεις οτι το συνειδητοποιησες ειναι συγκλονιστικο...σου κοβονται τα ποδια.
η συνεχεια στο επομενο ποστ
η συνεχεια του αρχικου ποστ
Εκανα ψυχοθεραπεια....αλλα το θεμα της ομοφυλοφιλιας δεν το ανεφερα ουτε καν στην ψυχολογο..ετσι οι θεραπειες πηγανε λιγο χαμενες...βεβαια σε αλλα θεματα ειχα προοδο και για λιγο αισθανομουν καλυτερα. Εκοψα το καπνισμα εχασα παλι τα περιττα κιλα και συνηλθα αλλα το θεμα το ερωτικο απλα το εβγαλα για λιγο απ τον νου σκεπτομενος οτι αν βαλω λιγο ταξη στην ζωη μου, θα μπει και μια ταξη σε αυτο...στα 24 πηγα φανταρος και στην αρχη ημουν σχετικα οκ...καινουριο περιβαλλον, καινουρια προσωπα και η σκεψη οτι κανω κατι...οτι μια υποχρεωση εκπληρωνεται...αλλα συντομα μεσα στην θητεια μου αντιληφθηκα οτι ειχα ενα τεραστιο κενο μεσα μου σε σχεση με τους υπολοιπους φανταρους...ακομα και με τους μικροτερους, απειχα παρα σαγκας οτι αφορα το ερωτικο...ολοι πηγαιναν σε οικους ανοχης, επαιρναν τηλεφωνο τις κοπελες τους ή εκαναν καμακι...εγω απο μεσα μου ντρεπομουνα...εκλαιγα..χτυπ� �ομουνα...
Απολυομενος, στα 25 επεσα παλι σε καταθλιψη και αγχωδη διαταραχη αφου πλεον ειχα και το θεμα της κρισης ηλικιας και της ανεργιας να προστεθει σε ολα τα αλλα...λογω οικονομικων προβληματων πηγα σε κεντρο ψυχικης υγειας που ειναι δωρεαν και με ανελαβαν 2 πολυ καλοι ανθρωποι και επαγγελματιες που μου ελυσαν πολλα θεματα αλλα και παλι σε αυτους δεν ειπα ποτε την αμφιβολια για την σεξουαλικοτητα μου με αποτελεσμα να μην λυθει το θεμα το ερωτικο για μια ακομα φορα...πηγαινα σε συνεντευξεις για δουλεια αλλα μεσα μου δεν ηθελα να αναλαβω ευθυνες...δεν μπορουσα...ειχα και εχω μια αλλη εκκρεμοτητα να τακτοποιησω πρωτα και γιαυτο η ανεργια νομιζω ετυχε σε περιοδο για μενα που ετσι κι αλλιως δεν ημουν σε θεση να αντιμετωπισω μια δουλεια και να αφησω πισω τα προσωπικα μου για μια ακομα φορα...στη διαρκεια του καλοκαιριου που μας περασε, εγκατελειψα την ιδεα της δουλειας για τον σεπτεμβρη...και ολο το καλοκαιρι εκανα γυμναστικη και διασκεδαζα με φιλους...εκοψα το καπνισμα (που το ξανααρχισα στον στρατο) και πηγαινα σε μπαρ με σκοπο να γνωρισω κοπελες...και το εκανα...αλλα δεν ειχα το θαρρος να την πεσω σε καμια...οχι τοσο γιατι δεν ενιωθα ελξη, αλλα γιατι δεν θελω να αποκαλυφθει η απειρια μου...
Μετα απο αυτον τον τεραστιο αλλα απαραιτητο προλογο, ερχομαστε στο παρον... Πλεον ειμαι πιο ψυχραιμος να αντιμετωπισω τα θεματα αυτα και ενας λογος ειναι οτι γυμναζομαι εντατικα, εχω γινει πιο δυνατος, το ορμονικο μου ειναι σε καλη κατασταση και απο υγεια σφυζω...οι στυσεις μου ειναι πολυ δυνατες και με σωστη διατροφη και υπνο ειμαι γεματος ενεργεια και δυναμη... Εχω αποδεχτει το γεγονος οτι ο χρονος δεν γυρναει κι οτι πρεπει να κοιταξω απο δω και περα τι θα κανω...γιατι το αιωνιο προβλημα μου ειναι οτι κολλαω στο παρελθον...και γενικα κολλαω...δεν αντιδραω γρηγορα...δεν εχω υπομονη και απ την βιασυνη μου να γινουν τα πραγματα, τελικα δεν κανω τπτ αφου μπλοκαρω πανευκολα...βεβαια αυτα λογω της βελτιωσης της εμφανισης μου και της γυμναστικης νιωθω πιο δυνατος να τα πολεμω... Η απουσια σεξ βεβαια στη ζωη μου συνεχιζει να με καταπιεζει απιστευτα...γιατι ειμαι υγιης αντρας οποτε λογικο ειναι να εχω πολλες ορμες..σε σημειο τρελας...
Το προβλημα ειναι οτι δεν ξερω πλεον προς τα που να τις εκφρασω...Εχω αποδεχτει οτι εχω ομοφυλοφιλικες τασεις αλλα και παλι δεν ειμαι σιγουρος...Εχω αυνανιστει πολλες φορες με gay Πορνο οπως και με str8... Επισης ανακαλυψα καποια site οπου συνδεεσαι με την webcam σου και μιλας με ενα τυχαιο ατομο απο οπουδηποτε στον κοσμο...σαυτο το site Πολυς κοσμος αυνανιζεται στην καμερα βλεποντας τον αλλο να κανει το ιδιο ή οτιδηποτε αλλο...το λεγομενο cybersex. Στο site αυτο λοιπον ειδα οτι ερεθιζομαι οταν αυνανιζομαι μαζι με αλλον αντρα (κυριως νεαρο και ευπαρουσιαστο) αλλα οχι νιωθοντας την ιδια ελξη που νιωθω οταν με ερεθιζει μια κοπελα...Θελω να πω πως με τα αρσενικα το βλεπω σαν σεξουαλικη διεγερση της στιγμης ενω με μια κοπελα το μυαλο μου παει κι αλλου...στην εγκυμοσυνη και τον γαμο και την ευτυχισμενη ζωη, παρα μια στιγμη ηδονης... Οταν λοιπον ερεθιζομαι με κοπελες, οταν δω αντρα γυμνο με πιανει αηδια...Οταν ομως με παιρνει απο κατω και θυμαμαι το περιστατικο με την *****, τοτε βλεπω homosexual πορνο και ερεθιζομαι.... Ολα αυτα βεβαιως στην σφαιρα της φαντασιας και του virtual reality αφου η μοναδικη μου εμπειρια ηταν τα λιγα αγχωμενα λεπτα του οικου ανοχης..Αρα λοιπον απο τα μεχρι τωρα στοιχεια, ειμαι αμφισεξουαλικος αλλα ενω εχω homo τασεις, νιωθω οτι αν βρω μια κοπελα που θα με κανει να νιωσω ανετα και ερωτευτουμε τοτε ειμαι σιγουρος πως το κομματι της ομοφυλοφιλιας θα το αφησω πισω ως πειραματιστικο σταδιο...βεβαια μπορει να αποδειχθει και το αντιθετο...οτι δηλαδη ειμαι καθαρα ομοφυλοφιλος..σε αυτην την περιπτωση πραγματικα δεν εχω τη ψυχικη δυναμη τωρα να απεικονισω το ποσο θα μεταβληθει η ζωη μου...ιδιαιτερα στην μικρη κοινωνια της επαρχιας...Σκεφτομαι ακομα και να βαλω τελος στη ζωη μου ή να φυγω πολυ μακρια...Γιατι καταπιεσμενος αλλο αποκλειεται να ζησω και δεν μπορω να καταλαβω αλλοι πως το κανουν... Καλυτερα νεκρος παρα σε ψυχιατρικη κλινικη.
Ειμαι στα προθυρα της αυτοκτονιας ωρες ωρες αλλα αυτη τη φορα θελω να βρω μια ακρη ακομα κι αν ειναι το τελευταιο πραγμα που θα κανω....Τουλαχιστον αυτη τη φορα ειμαι εμφανισιμος και πολυ πιο αποφασιστικος... και ενω ειμαι 26 στα 27 (τον μαρτιο) ειναι η πρωτη φορα που αισθανομαι οτι δεν ειναι αργα...ακομα κι αν ειναι...μια φορα θα ζησω και θελω να νιωσω τον ερωτα ακομα και κατω απο αυτες τις συνθηκες...
ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ ΣΥΓΝΩΜΗ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΓΕΘΟΣ ΑΛΛΑ ΨΑΧΝΩ ΝΑ ΒΡΩ ΚΑΠΟΥ ΝΑ ΑΝΟΙΞΩ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΧΩ ΧΡΗΜΑΤΑ ΓΙΑ ΨΥΧΟΛΟΓΟ..
ΑΝ ΕΧΕΤΕ ΚΑΤΙ ΝΑ ΜΟΥ ΠΕΙΤΕ ΒΟΗΘΗΤΙΚΟ ΘΑ ΗΜΟΥΝ ΚΑΤΑΥΠΟΧΡΕΩΜΕΝΟΣ!!
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ
Μ. Απο θεσσαλια
η συνεχεια του αρχικου ποστ νο 2
Επειδη απ οτι βλεπω για καποιο λογο το φορουμ περιεκοψε το δευτερο μερος του ποστ το ξαναποσταρω
Εκανα ψυχοθεραπεια....αλλα το θεμα της ομοφυλοφιλιας δεν το ανεφερα ουτε καν στην ψυχολογο..ετσι οι θεραπειες πηγανε λιγο χαμενες...βεβαια σε αλλα θεματα ειχα προοδο και για λιγο αισθανομουν καλυτερα. Εκοψα το καπνισμα εχασα παλι τα περιττα κιλα και συνηλθα αλλα το θεμα το ερωτικο απλα το εβγαλα για λιγο απ τον νου σκεπτομενος οτι αν βαλω λιγο ταξη στην ζωη μου, θα μπει και μια ταξη σε αυτο...στα 24 πηγα φανταρος και στην αρχη ημουν σχετικα οκ...καινουριο περιβαλλον, καινουρια προσωπα και η σκεψη οτι κανω κατι...οτι μια υποχρεωση εκπληρωνεται...αλλα συντομα μεσα στην θητεια μου αντιληφθηκα οτι ειχα ενα τεραστιο κενο μεσα μου σε σχεση με τους υπολοιπους φανταρους...ακομα και με τους μικροτερους, απειχα παρα σαγκας οτι αφορα το ερωτικο...ολοι πηγαιναν σε οικους ανοχης, επαιρναν τηλεφωνο τις κοπελες τους ή εκαναν καμακι...εγω απο μεσα μου ντρεπομουνα...εκλαιγα..χτυπ� �ομουνα...
Απολυομενος, στα 25 επεσα παλι σε καταθλιψη και αγχωδη διαταραχη αφου πλεον ειχα και το θεμα της κρισης ηλικιας και της ανεργιας να προστεθει σε ολα τα αλλα...λογω οικονομικων προβληματων πηγα σε κεντρο ψυχικης υγειας που ειναι δωρεαν και με ανελαβαν 2 πολυ καλοι ανθρωποι και επαγγελματιες που μου ελυσαν πολλα θεματα αλλα και παλι σε αυτους δεν ειπα ποτε την αμφιβολια για την σεξουαλικοτητα μου με αποτελεσμα να μην λυθει το θεμα το ερωτικο για μια ακομα φορα...πηγαινα σε συνεντευξεις για δουλεια αλλα μεσα μου δεν ηθελα να αναλαβω ευθυνες...δεν μπορουσα...ειχα και εχω μια αλλη εκκρεμοτητα να τακτοποιησω πρωτα και γιαυτο η ανεργια νομιζω ετυχε σε περιοδο για μενα που ετσι κι αλλιως δεν ημουν σε θεση να αντιμετωπισω μια δουλεια και να αφησω πισω τα προσωπικα μου για μια ακομα φορα...στη διαρκεια του καλοκαιριου που μας περασε, εγκατελειψα την ιδεα της δουλειας για τον σεπτεμβρη...και ολο το καλοκαιρι εκανα γυμναστικη και διασκεδαζα με φιλους...εκοψα το καπνισμα (που το ξανααρχισα στον στρατο) και πηγαινα σε μπαρ με σκοπο να γνωρισω κοπελες...και το εκανα...αλλα δεν ειχα το θαρρος να την πεσω σε καμια...οχι τοσο γιατι δεν ενιωθα ελξη, αλλα γιατι δεν θελω να αποκαλυφθει η απειρια μου...
Μετα απο αυτον τον τεραστιο αλλα απαραιτητο προλογο, ερχομαστε στο παρον... Πλεον ειμαι πιο ψυχραιμος να αντιμετωπισω τα θεματα αυτα και ενας λογος ειναι οτι γυμναζομαι εντατικα, εχω γινει πιο δυνατος, το ορμονικο μου ειναι σε καλη κατασταση και απο υγεια σφυζω...οι στυσεις μου ειναι πολυ δυνατες και με σωστη διατροφη και υπνο ειμαι γεματος ενεργεια και δυναμη... Εχω αποδεχτει το γεγονος οτι ο χρονος δεν γυρναει κι οτι πρεπει να κοιταξω απο δω και περα τι θα κανω...γιατι το αιωνιο προβλημα μου ειναι οτι κολλαω στο παρελθον...και γενικα κολλαω...δεν αντιδραω γρηγορα...δεν εχω υπομονη και απ την βιασυνη μου να γινουν τα πραγματα, τελικα δεν κανω τπτ αφου μπλοκαρω πανευκολα...βεβαια αυτα λογω της βελτιωσης της εμφανισης μου και της γυμναστικης νιωθω πιο δυνατος να τα πολεμω... Η απουσια σεξ βεβαια στη ζωη μου συνεχιζει να με καταπιεζει απιστευτα...γιατι ειμαι υγιης αντρας οποτε λογικο ειναι να εχω πολλες ορμες..σε σημειο τρελας...
Το προβλημα ειναι οτι δεν ξερω πλεον προς τα που να τις εκφρασω...Εχω αποδεχτει οτι εχω ομοφυλοφιλικες τασεις αλλα και παλι δεν ειμαι σιγουρος...Εχω αυνανιστει πολλες φορες με gay Πορνο οπως και με str8... Επισης ανακαλυψα καποια site οπου συνδεεσαι με την webcam σου και μιλας με ενα τυχαιο ατομο απο οπουδηποτε στον κοσμο...σαυτο το site Πολυς κοσμος αυνανιζεται στην καμερα βλεποντας τον αλλο να κανει το ιδιο ή οτιδηποτε αλλο...το λεγομενο cybersex. Στο site αυτο λοιπον ειδα οτι ερεθιζομαι οταν αυνανιζομαι μαζι με αλλον αντρα (κυριως νεαρο και ευπαρουσιαστο) αλλα οχι νιωθοντας την ιδια ελξη που νιωθω οταν με ερεθιζει μια κοπελα...Θελω να πω πως με τα αρσενικα το βλεπω σαν σεξουαλικη διεγερση της στιγμης ενω με μια κοπελα το μυαλο μου παει κι αλλου...στην εγκυμοσυνη και τον γαμο και την ευτυχισμενη ζωη, παρα μια στιγμη ηδονης... Οταν λοιπον ερεθιζομαι με κοπελες, οταν δω αντρα γυμνο με πιανει αηδια...Οταν ομως με παιρνει απο κατω και θυμαμαι το περιστατικο με την *****, τοτε βλεπω homosexual πορνο και ερεθιζομαι.... Ολα αυτα βεβαιως στην σφαιρα της φαντασιας και του virtual reality αφου η μοναδικη μου εμπειρια ηταν τα λιγα αγχωμενα λεπτα του οικου ανοχης..Αρα λοιπον απο τα μεχρι τωρα στοιχεια, ειμαι αμφισεξουαλικος αλλα ενω εχω homo τασεις, νιωθω οτι αν βρω μια κοπελα που θα με κανει να νιωσω ανετα και ερωτευτουμε τοτε ειμαι σιγουρος πως το κομματι της ομοφυλοφιλιας θα το αφησω πισω ως πειραματιστικο σταδιο...βεβαια μπορει να αποδειχθει και το αντιθετο...οτι δηλαδη ειμαι καθαρα ομοφυλοφιλος..σε αυτην την περιπτωση πραγματικα δεν εχω τη ψυχικη δυναμη τωρα να απεικονισω το ποσο θα μεταβληθει η ζωη μου...ιδιαιτερα στην μικρη κοινωνια της επαρχιας...Σκεφτομαι ακομα και να βαλω τελος στη ζωη μου ή να φυγω πολυ μακρια...Γιατι καταπιεσμενος αλλο αποκλειεται να ζησω και δεν μπορω να καταλαβω αλλοι πως το κανουν... Καλυτερα νεκρος παρα σε ψυχιατρικη κλινικη.
Ειμαι στα προθυρα της αυτοκτονιας ωρες ωρες αλλα αυτη τη φορα θελω να βρω μια ακρη ακομα κι αν ειναι το τελευταιο πραγμα που θα κανω....Τουλαχιστον αυτη τη φορα ειμαι εμφανισιμος και πολυ πιο αποφασιστικος... και ενω ειμαι 26 στα 27 (τον μαρτιο) ειναι η πρωτη φορα που αισθανομαι οτι δεν ειναι αργα...ακομα κι αν ειναι...μια φορα θα ζησω και θελω να νιωσω τον ερωτα ακομα και κατω απο αυτες τις συνθηκες...
ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ ΣΥΓΝΩΜΗ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΓΕΘΟΣ ΑΛΛΑ ΨΑΧΝΩ ΝΑ ΒΡΩ ΚΑΠΟΥ ΝΑ ΑΝΟΙΞΩ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΧΩ ΧΡΗΜΑΤΑ ΓΙΑ ΨΥΧΟΛΟΓΟ..
ΑΝ ΕΧΕΤΕ ΚΑΤΙ ΝΑ ΜΟΥ ΠΕΙΤΕ ΒΟΗΘΗΤΙΚΟ ΘΑ ΗΜΟΥΝ ΚΑΤΑΥΠΟΧΡΕΩΜΕΝΟΣ!!
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ