Φοβάμαι.

Καλησπέρα, είναι η πρώτη φορά που γράφω σε ένα forum για αυτό το θέμα που θα σας πω παρακάτω.. Θα ήθελα να καταλάβετε τι εννοώ και να με βοηθήσετε.. Έχω πάρει βοήθεια και κουράγιο από κάποιους ανθρώπους που πιστεύω ότι με σκεφτονται κ νοιάζονται, αλλά όταν μένω μονη μου, όλες οι ενθαρυνσεις βουλιαζουν. Δεν θα πω την ηλικία μου, αλλά είμαι κάτω των 30 ετών. Έχω, μάλλον είχα μια ουσιώδης σχέση, πολύ ζωντανή και χαρούμενη. Χωρίς τσακωμους, ζηλιες και τέτοιου είδους ανούσια θέματα. Λέω είχα, γιατί αυτή την στιγμή ενώ είμαι ακόμη σε αυτή την σχέση, δεν νιώθω όπως ένιωθα.
Κάποια στιγμή, μετά από αρκετά μεγάλο διάστημα, από εκεί που κανένας δεν είχε κανένα «παράπονο» από αυτή τη σχέση, ξαφνικά δεν την εγκρίνει η οικογένεια μου. και αυτή την στιγμή βρίσκομαι σε ένα πόλεμο. Δεν μου φέρονται όπως παλιά, ώρες ώρες δεν θέλουν να με βλέπουν στα ματιά τους.. Το βλέπω, το νιώθω.. Βασικά είναι απογοητευμένοι από την επιλογή του συντρόφου μου. Πιστεύουν ότι δεν μου αξίζει. Υπάρχει κάποιο δίκαιο από την πλευρά τους, αλλά αυτό δεν μπορεί να μου καθορίζει την ζωή μου. Στο θέμα που έχουν δίκιο, οκ το βλέπω, το ποσοστό που δεν διορθώνεται το αποδέχομαι, αλλά υπάρχει κ ένα ποσοστό του προβλήματος ( αν θέλετε να το πω έτσι)που μπορεί να συζητηθεί με την σχέση μου κ να διορθωθεί. Αυτό που θέλω νά πω, ότι αυτή την στιγμή αγαπώ αυτόν τον άνθρωπο και δεν θέλω να χωρισω επειδή τώρα τους ήρθε να επέμβουν κατα κάποιο τροπο. Έτσι λοιπόν επειδή ΦΟΒΑΜΑΙ να ζήσω ξανά τον έρωτα που ζούσα δεν ξέρω τι να κάνω.. νιώθω μέσα μου πως ο έρωτας αυτός αρχίζει κ σβήνει κ δεν γυρνάει. Αρχίζω να μην νιώθω τίποτα... ούτε θυμό, ούτε αγανάκτηση ούτε τίποτα.. Φοβάμαι.

ειτε προκειται να σβησει ο ερωτας, ειτε προκειται να καταληξει σε σταθερη αγαπη και να συνεχισετε μαζι, οι γονεις σου και γενικα τριτοι, δεν ειναι δυνατον να σε επηρεαζουν! οταν μπλεκουν αλλοι ανθρωποι μεσα στα προσωπικα του καθενος μας, ειναι λογικο οτι θα μας επηρεασουν με τον λαθος τροπο, αφου αυτοι δε μπορουν να νιωσουν οπως εμεις. οσο κι αν οι συμβουλες τους ειναι για το συμφερον και το καλο μας, υπαρχει κατι που ονομαζεται καρδια κι αυτη πρεπει να ακολουθουμε παντα! την εχω πατησει κι εγω παντως απο κουτσουμπολες και δηθεν φιλους, τουλαχιστον σε δυο μου σχεσεις...

Κάτι τέτοιο γίνεται κ στη περίπτωση μου, λίγο ο καλός ο κόσμος, λίγο οι φίλοι( που δεν θέλω να το πιστεύω ότι έχουν εμπλακεί) λίγο εγώ που είχα πέσει με τα μούτρα κ δεν καταλάβαινα τπτ ( ότι οι γύρω μου αρχίζουν κ δυσανασχετουν) φτάσαμε εδώ που φτάσαμε. Πως κατέληξαν αυτές οι σχέσεις σου αφού είχαν μπερδευτεί όλοι αυτοί; Πώς την πατησες δηλαδή;