απιστια-ανοχη-εξαρτηση..

Γεια σε ολους.Σκεφτηκα οτι γραφοντας εδω θα ηταν διπλα καλο.Ισως ακουσω κατι που δεν εχω σκεφτει μεχρι τωρα,ισως και γραφοντας μονο ξεκαθαρισω λιγο τις μπερδεμενες σκεψεις μου.Ειμαι σε μια σχεση με καποιον σχεδον εναμιση χρονο και κινουμαστε σε πολυ ακραια επιπεδα.Το τελευταιο τριμηνο ο ανθρωπος αυτος μενει στο εξωτερικο και δεν γνωριζει ποτε θα επιστρεψει.Η αποσταση σε συνδυασμο με τον κτητικο του χαρακτηρα τον εχουν κανει απιστευτα παρανοικο και ζηλιαρη στα παντα.Εχει φτασει στο σημειο να παιρνει τηλεφωνο στις 3 κ 4 το πρωι για να δει αν ειμαι σπιτι κ μονη μου.Τα σαββατοκυριακα που συνηθως βγαινουμε εξω εχουν γινει εφιαλτης απο τις επαναλαμβανομενες σκηνες ζηλοτυπιας (εκ τηλεφωνου).Προσπαθησα να τον καθησυχασω με διαφορους τροπους.Ο ιδιος ισχυριζεται οτι ουδεποτε εχει συμβει να γνωρισει καποια οντας εξω.πριν απο μερικες μερες με πολυ μεγαλο κοστος για μενα πηγα για 2η φορα να τον δω.και εκει ανακαλυψα εντελως τυχαια οτι σχετιζεται με καποια ντοπια κοπελα.Δεν θα ειμαι υπερβολικη αν σας πω οτι εχασα τη γη απο τα ποδια μου.Εφριξα απο την υποκρισια,απο το θρασσος του και απο το ποσο πολυ με υποβιβαζε τοσο καιρο.
Με παρακαλεσε,εκλαψε,ζητησε συγγνωμη,αλλα ειμαι τοσο σοκαρισμενη που δεν ξερω τι να κανω.Νιωθω εξαρτημενη απο αυτον.Νιωθω κενη αν περασει μια μερα χωρις να μιλησουμε,ακομα κι αν ειναι για να τσακωθουμε.Απο την αλλη δεν θα μπορω ποτε πια να τον εμπιστευτω.Ειπε πολλα ψεμματα και χωρις να υπαρχει λογος.Προβαλλε ολες τις ενοχες του πανω μου,οτι εγω τον απατω,εγω ψαχνομαι,εγω φταιω.Θα μου πειτε καλα εισαι ηλιθια?λειπει κατι μηνες θα λειψει για αγνωστο χρονικο διαστημα και πραγματικα πιστευες οτι δεν θα συνεβαινε κατι αργα η γρηγορα?προφανως ειμαι.το πιστευα.πιστευα οτι οταν υπαρχει τοσο πολυ αγαπη,οσο λεει πως νιωθει,αν μη τι αλλο θα ηταν ειλικρινης και θα μου το ελεγε.Δεν ξερω πως να το ξεπερασω.Πρωτη φορα στη ζωη μου νωθω τοσο πληγωμενη.
Νιωθω ετσι οχι τοσο γιατι με απατησε,οσο για το ποσα πολλα εχω ανεχτει απο αυτον.Σκηνες εξευτελισμου,προσβολες,παρ ανοια,στο ονομα καποιας αγαπης,και μετα μια ωραια μερα ολα αυτα εγιναν ενας μαζεμενος εφιαλτης.Αυτο το ταξιδι θα το πληρωνω κανενα χρονο τουλαχιστον,τοσο οικονομικα οσο και ψυχικα..
Πως να τον βγαλω απο την καθημερινοτητα μου?Πως θα καταφερω να μην επικοινωνω αλλο μαζι του?Μου φαινεται βουνο ειλικρινα..Εχω ελαχιστους φιλους και μηδεν ενδιαφεροντα.Δεν ξερω απο που να ξεκινησω την διαδικασια απεξαρτησης απο αυτη την σχεση.
Σας ευχαριστω που με ακουσατε.

μαγικη συνταγη δεν υπαρχει.
υπαρχουν δυο θεματα κατα την γνωμη μου.
η απιστια και η παρανοια.
την απιστια ισως καποια μερα την συγχωρεσεις αλλα με την παρανοια τι γινεται...?
μπορεις να ζησεις με αυτην?
μαλλον οχι και αυτο ειναι που σε τσακιζει πιστευω.
δεν ειναι ευκολο αλλα προσπαθησε να γυρισεις απλα σελιδα.
αφησε τον χρονο να κυλησει γιατι μονο ο χρονος φερνει την γιατρεια...κατα την γνωμη μου παντα. να ξερεις υστερα απο ενα μηνα ισως και λιγοτερο ισως και περισσοτερο σιγουρα θα νιωθεις καλυτερα.
χαρισε στον εαυτο σου ενα ταξιδι. αλλαξε καποιες συνηθειες. αναζητησε φιλους που ενδεχομενα ειχες παραμερισει εξαιτιας της σχεσης αυτης. κανε φιλο την μοναξια σου.μεινε μονη σου και κλαψε. κηδεψε με αξιοπρεπεια την σχεση αυτη. μην την αφηνεις να σε στοιχειωνει. Σιγουρα δεν αξιζει εφοσον σε \"χαλαει\" σου μηδενιζει την προσωπικοτητα και την αξιοπρεπεια.
να εισαι ειλικρινεις με τον εαυτο σου. δες τι θελεις αυτην την στιγμη. ισως να μην βρεις τιποτα που να σε γεμιζει. δες το ξανα την επομενη μερα. καποια στιγμη θα βρεις κατι. στο τελος θα βγεις πιο δυνατη απο αυτη την εμπειρια.

οτι αλλο θελησεις να πεις θα σε ακουσω.
δεν νομιζω να σε βοηθησα αλλα ξερω πως ειναι να βρισκεσαι σε τετοια κατασταση. εχω περασει κατι παρομοιο. μετα ομως απο καιρο γυριζω πισω σε εκεινη την κατασταση και λεω στον εαυτο μου \"εγω ημου τοτε ετσι\"? Να ξερεις πως υπαρχουν ανθρωποι γυρω σου που μπορουν να σε βοηθησουν. Ισως βοηθησει να παρεις μερος σε μια ψυχοθεραπευτικη ομαδα και να μοιραστεις το προβλημα σου με αλλους με αισθημα ασφαλειας που σου προσφερει παντα μια τετοια ομαδα.
σε χαιρετω.
μαργαριτα

Για το οικονομικο εσυ κλαις ένα ταξιδι. Εγω που της αγορασα ένα σπιτι που εμενα δε μου αρεσε και τοσο και ένα αυτοκινητο που μου αρεσε μεν αλλα ηταν πανακριβο. Τα εχω στο ονομα μου ομος και δε μπορει να τα παρει. Αλλα με ρωτας πως μου ερχετε να τα βλεπω και να λεω μεσα μου ότι τα πηρα για αυτην περισσοτερο παρα για εμενα. Στο συναισθηματικο από την άλλη περιπου στα ιδια ειμαστε. Εγω εκοψα μαχαιρι με την λεγαμενη. Όταν λεω μαχαιρι όμως μιλαω για καμια επικοινονια ουτε τηλεφωνικη ουτε από κοντα. Δε μπορουσα να αντεξω να τη βλεπω και να σκεφτομαι τα οσα μου εκανε. Στην αρχη ζοριστικα πηγα και σε ψυχιατρο. Συνηθεια είναι τελικα. Οπος συνηθισα ολη μερα να ειμαι με αυτην και να τη σκεφτομαι τορα σκεφτομαι εμενα. Και με αρεσει που δεν αναλονομαι για μια άλλη που δεν μου αξιζει. Οι παρεες ενταξει ερχονται από τη δουλεια από εδώ από εκει κατι κανεις. Ο εαυτος σου είναι που μετραει να μη χασεις. Αν τον χασεις μετα αρχιζουν τα εσωτερικα ταρακουνηματα και εκει είναι τα δυσκολα. Επεσε και εκλαιγε στα ποδια σου και ενταξει δωστου ένα 10αρακι για την ηθοποια. Σε αυτό μονο είναι καλος. Στα αλλα κουλουρακι και πολύ του είναι για να μην τον βαθμολογησω με πολικους βαθμους -5 , -6 και πιο κατο ακομα. Δεν σηκονεις τηλεφωνα, δεν παιρνεις τηλεφονο τον γραφεις και από εδώ περασαν και αλλοι. Η αρχη είναι δυσκολη αν μαζι του θα εισαι χειροτερα. Οποτε κοιτας εσενα και τον δινεις φυλο πορειας για το αγνωστο με βαρκα την ελπιδα.

Essence μου όλοι μας έχουμε πέσει σε ερωτικές παγίδες που φτάνουν αργά ή γρήγορα σε αδιέξοδο! Ο τύπος είναι μεγάλος καραγκιόζης από ότι φαίνεται και εκτός των άλλων μάλλον χρειάζεται ψυχολόγο για τα συμπτώματα έντονης και καταπιεστικής ζήλιας που αναφέρεις ότι έχει. Λυπάμαι που στο λέω έτσι ωμά αλλά εγώ μετά και από τη σκηνή που υπήρξε με την άλλη δεν θα υπήρχε περίπτωση να μείνω με αυτόν τον άνθρωπο! Αν εσύ του έλεγες ότι επειδή αυτός είναι μακριά είχες μια αρπαχτή γιατί ένιωσες κάπως , πως πιστεύεις ότι θα αντιδρούσε?
Τώρα σχετικά με την αποτοξίνωση που αναφέρεις, ειλικρινά δεν το κατάλαβα...είναι ο μόνος άντρας σε αυτή τη γη?? Δυσκολία ναι μεν υπάρχει αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν θα βρεις κάποιον άνθρωπο με τον οποίο θα ενωθείς ψυχικά και αληθινά! Τώρα το πόσο χρόνο θα χρειαστείς παίζεται...αλλά το να μείνεις κολλημένη σε μια ανούσια σχέση είναι ότι χειρότερο για τον οποιονδήποτε!

Σας ευχαριστω για τις απαντησεις.Ναι οντος ο τυπος ειναι μεγαλος καραγκιοζης.Νιωθω ενα διαβολακι μεσα μου να ξυπναει και να ζηταει εκδικηση.Αλλα ετσι θα συνεχισω να παιζω το παιχνιδακι του.Οσο για το αν χρειαζεται ψυχολογο,αυτο ειναι βεβαιο και του το εχω πει απειρες φορες.Αλλα κατα τη γνωμη του,η συμπεριφορα του στο θεμα της παρανοικης και χωρις καμια βαση ζηλειας του,ειναι απολυτως φυσιολογικη.Το σλογκαν οποιος αγαπαει ζηλευει ειναι το μοτο του.Αισθανομαι σαν να περασε απο πανω μου οδοστρωτηρας το λιγοτερο..Πολυ πολυ δυσκολο..
Ευχαριστω ξανα ολους.

ΕΙΠΕΣ ΚΑΤΙ ΒΑΣΙΚΟ ΟΤΙ ΕΧΕΙΣ ΕΛΑΧΙΣΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ!ΚΑΝΤΟΥΣ ΠΙΟ ΠΟΛΛΟΥΣ ΚΑΙ ΓΛΕΝΤΑ ΤΗΝ ΖΩΗ ΣΟΥ!ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΤΙ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΜΑΣ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ ΝΑ ΠΕΡΑΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΖΩΗ ΜΑΣ ΜΑΖΙ ΤΟΥ!ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΘΑ ΑΞΙΖΕΙ ΣΙΓΟΥΡΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΥΡΙΟ ΠΟΥ ΗΣΟΥΝ ΠΡΙΝ,ΑΛΛΑ ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΣ ΟΤΙ ΕΧΕΙΣ ΚΑΝΕΙ ΚΑΙ ΕΣΥ ΛΑΘΗ ΣΕ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΜΑΚΡΙΝΗ ΣΧΕΣΗ!Η ΖΩΗ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ.....

Καλησπέρα κι από μένα

Αγαπητή φίλη

Η απόσταση δοκιμάζει και ζυμώνει τις σχέσεις και αυτές που έχουν γερές βάσεις και αντέχουν γίνονται δυνατότερες,αυτές που δεν είναι δυνατές και ούτως ή άλλως έχουν ημερομηνία λήξης, καταρέουν μια ώρα αρχίτερα..

Είναι λογικότατο να νοιώθεις πληγωμένη αλλά κυρίως προδομένη και θυμωμένη αν είναι έτσι όπως τα λες γιατί αυτή είναι η μία πλευρά και να με συμπαθάς γι αυτό. Όμως \"ουδέν κακόν αμειγές καλού\". Όλες οι σχέσεις που κάνουμε γίνονται για κάποιο σκοπό και εξυπηρετούν κάτι που συνήθως δε το καταλαβαίνουμε από την αρχή...Επίσης όλα τα καλά που μας συμβαίνουν στη ζωή έχουν ένα κόστος...εσύ ίσως προεξόφλησες αυτά που θα έρθουν...οπότε δες το και έτσι γιατί έτσι ακριβώς είναι αρκεί να προετοιμάσεις τον εαυτό σου καλύτερα.
Εγώ δε θα βιαστώ να πω ότι φταίει μόνο αυτός αλλά και οι δυό σας και κυρίως εσύ που έδωσες τόσο χώρο άνευ όρων σε κάποιον που \"πιθανόν\" δεν άξιζε. Το άτομο εξ ιδίων έκρινε τα αλλότρια και απλά άργησες να το καταλάβεις όπως επίσης άργησες να καταλάβεις πόσο χειριστικό άτομο είναι, αφού κατάφερε να καλύψει τα \"άπλυτά του\" χρεώνοντάς σε κι από πάνω και κάνοντάς σε να νοιώθεις και ενοχές....
Είναι ξέρεις η καλύτερη μέθοδος των ιδιοτελών,δειλών,ανασφαλών ,άναντρων και ανεύθυνων ατόμων αυτή...
Ίσως δεν ήσουν ή και δε είσαι ακόμα έτοιμη για μια πιο έντιμη ώριμη και αληθινή σχέση και γι αυτό έμεινες σ αυτή τη σχέση τόσο καιρό χωρίς να πιάσεις τους κραδασμούς της...
Με συγχωρείς που σου μιλάω έτσι ελπίζω να μη παρεξηγηθώ αλλά εγώ δε θέλω να σου χαιδέψω τα αυτά αλλά να σε προβληματίσω ...
Σκέψου κάθετί για το οποίο δεν ένοιωθες καλά από την αρχή στη σχέση σας χωρίς να κάνεις κάτι και δες πως νοιώθεις και τι συναισθήματα σου βγαίνουν (θα δεις ότι μόνο αγάπη και έρωτας δεν είναι) , προσπάθησε να διώξεις το θυμό σου εκτονώνοντάς τον έτσι που να νοιώσεις ότι δικαιώνεσαι και άσε το χρόνο να δείξει τη συνέχεια χωρίς να τον πιέζεις ...
Δε θα σου σύστηνα να του πεις τα εξ αμάξης αλλά θα σου έκανε καλό όπως επίσης θα σου έκανε καλό να πας σε κάποιο γυμναστήριο και να αρχίσεις να βαράς με όλη σου τη δύναμη ένα σάκκο του μπόξ νομίζοντας ότι χτυπάς αυτόν και να του πεις ότι έχεις να του πεις φαντασιακά ενώ τον χτυπάς...μη γελάς ...θα νοιώσεις πάρα πολύ καλά κατ ευθείαν...Επίσης προσπάθησε να τον υποτιμήσεις σαν άντρα στο μυαλό σου κάνοντας διαλογισμό με τον εαυτό σου ανακαλώντας στη μνήμη σου ότι κακό θυμάσαι απ αυτόν ....
Να είσαι σίγουρη ότι θα βγείς κερδισμένη από αυτή τη σχέση αρκεί να χειριστείς καλά τα πράγματα και κυρίως τον εαυτό σου και μη βιαστείς να μπεις σε άλλη σχέση αναπληρώνοντας την άλλη γιατί θα πληγωθείς ακόμα περισσότερο και θα πληγώσεις και κάποιον άλλο που πιθανόν δε φταίει...
Κατά τα άλλα κάνε αυτό που σου βγαίνει (κλάψε , μίλα με άτομα που σε καταλαβαίνουν και όχι με άτομα που σε αποδοκιμάζουν κτλ κτλ) γνωρίζοντας ότι τελικά δεν έχασες και τίποτα σπουδαίο ...ίσα ίσα αγόρασες απλά την ευκαιρία να κάνεις κάτι καλύτερο και πιο ουσιαστικό στην ζωή σου που θα σε κάνει χαρούμενη και ευτυχισμένη...
Εγώ το εύχομαι αλλά για να πιάσουν οι ευχές πρέπει να κάνεις κάτι κι εσύ και κυρίως να γνωρίσεις καλύτερα τον εαυτό σου και τις ανάγκες του χωρίς να συμβιβάζεσαι σε πράγματα ζωτικής σημασίας χωρίς να τον υποτιμάς....

Φιλικότατα

Γιάννης