self injurious skin picking
Καλησπερα
Χωρις να εχω εξαρτηση απο ουσιες, ειμαι δεσμια της συνηθειας να αυτοτραυματιζομαι.
Δεν εχω μιλησει ποτε σε κανεναν για το προβλημα μου αυτο.
Το κρυβω ακομη και απο την οικογενεια μου.
Τελευταια ομως το προβλημα εχει σοβαρεψει τοσο, που το αποτελεσμα ειναι οι πληγες να με εμποδιζουν ακομη και να περπατω ομαλα.
Λυνω τα θεματα μου ετσι : γεμιζω το ποδι μου πληγες που ματωνουν. Κι οσο ματωνουν, τοσο ποναω, Κι οσο ποναω τοσο πιο βαθια πηγαίνω.
Φοβαμαι μηπως μου συμβει ατυχημα άσχετο, και χρειαστει να δει γιατρος το ποδι μου.
Ειναι κιμας στην κυριολεξια.
Οσες φορες κι αν παρω αποφαση να σταματησω, δεν θα την σεβαστω παρα ενα δυο μερες.
Δεν μιλαω ποτε και δεν ξερω αν υπαρχει αλλος ανθρωπος στον οποιο να συμβαινει το ιδιο.
Σε αναζητησεις στο διαδικτυο, οι αναφορες μιλουν κυριως γαι περιπτωσεις εφηβων η νεων ανθρωπων.
Εγω εχω ξεπερασει απο καιρο τα σαραντα, και το προβλημα μου δεν μπορω να το αντιμετωπισω.
Κραταει χρονια τωρα.
Το θαβω μεσα μου και κατω απο τα ρουχα.
Δεν βρισκω την δυναμη να το ξεπερασω.
Ευχαριστω εκ των προτερων για οποιαδηποτε αποψη.
