ΠΕΘΕΡΟΠΛΗΚΤΗ!!!

θα ήθελα τη γνώμη σας για το πως μπορώ να χειριστώ ένα θέμα που με απασχολεί σχετικά με τη μητέρα και την αδερφή του μέλλοντα συζήγού μου.
Η μητέρα του αγαπημένου μου είναι ένα άτομο αρκετά δεσποτικό, δε δέχεται άποψη αντίθετη από τη δική της και είναι πάρα μα πάρα πολύ κτητική με τα παιδιά της. Η σχέση μου είναι 12ετής και σε όλα αυτά τα χρόνια έχω περάσει πολύ άσχημα εξαιτίας της γιατί δύσκολα υπήρχε χρόνος για μένα αφού ο φίλος μου πάντα έτρεχε να καλύπτει τις δικές της ανάγκες. Η γυναίκα αυτή θεωρεί ότι είναι το κέντρο του κόσμου και αν ποτέ ο φίλος μου αγανακτούσε και αντιδρουσε, γινόντουσαν ομηρικοί καβγάδες. Έχει φτάσει στο σημείο αρκετές φορές να τον διώξει από το σπίτι. Επίσης επικαλείται πάντα την κατάθλιψη που υποστηρίζει ότι έχει και αν την πιάσει κρίση όταν δε γίνεται το δικό της φτάνει σε ακραίες συμπεριφορές όπως να ουρλιάζει, να σπάει πράγματα, να τρέμει και μετά να πέφτει κλαίγοντας στο κρεβάτι για μέρες.Ο πατέρας του ο οποίος δεν αντέχει τις εντάσεις, προκειμένου να κλιμακωθεί η ένταση πάντα στρέφεται εναντίον του γιού του όπως και η αδερφή του η οποία έχει τρελή αδυναμία στη μητέρα της. Είναι τόσο παράδοξο αυτό που συμβαίνει γιατί ο φίλος μου είναι το πιο γλυκό, εργατικό και συμπονετικό πλάσμα του κόσμου.
Εγώ την έχω γνωρίσει από κοντά εδώ και δυο χρόνια χωρίς όμως ιδιαίτερες σχέσεις. Γενικά του λέει ότι νοιάζεται μόνο για μένα και ότι αδιαφορεί παντελώς για τη μητέρα του και την οικογένειά του.Το ίδιο και η αδερφή του παρόλο που εκείνη είναι φρεσκοπαντρεμένη και μόλις απέκτησε και το παιδάκι της. Υπάρχει μεγάλη ζήλεια για τη σχέση μας χωρίς αυτό να έχει να κάνει με εμένα. Πιστεύω ότι όποια κοπέλα και να είχε το ίδιο θα γινόταν.
Αυτό που έχω καταλάβει είναι ότι για να είναι ευχαριστημένη θα πρέπει να την παίρνω καθημερινά τηλέφωνο και να πηγαίνω σχεδόν συνέχεια στο σπίτι της και να περνάμε όλη την ώρα μαζί της όπως κάνει και η κόρη της. Ξέρω πως αυτό θα κάλμαρε τα πράγματα και ο αγαπημένος μου θα ένιωθε ανακούφιση, όμως το θέμα είναι ότι δε τις μπορώ και τις δύο. (μητέρα και κόρη). Δε μπορώ να είμαι καθόλου ο εαυτός μου. Η μητέρα του λέει συνέχεια ασυναρτησίες και πράγματα που ακούω και φρίττω. Προσπαθώ συνέχεια να συμφωνώ μαζί της αλλά από μέσα μου φουντώνω πολύ. Η αδερφή του από την άλλη έχει πολύ αυστηρό ύφος και δε μιλάει πολύ. Γενικά έχουν απόψεις πολύ διαφορετικές από τις δικές μου και είναι πολύ συντηριτικές. Εντωμεταξύ περιμένουν από εμένα να είμαι ομιλητική, ευχάριστη κλπ. Όμως και πάλι κάτι θα βρουν να πουν. Ενώ είμαι μπροστά τις έχω πιάσει να μουρμουρίζουν και να με κουτσομπολεύουν.
Η τακτική που ακολουθούσα μέχρι τώρα ήταν να έχω πολύ λίγες επαφές και να παίρνω σπάνια ένα τηλέφωνο. Όμως ο φίλος μου έχει ακούει τα μύρια όσα γι αυτό. Τώρα τα Χριστούγεννα άρχισα να πηγαίνω πιο συχνά αλλά υποφέρω. Δε τις μπορώ καθόλου.
Επειδή αγαπάω πολύ το φίλο μου δε θέλω να τον βάλω σε διαδικασία να απομακρυνθεί από τους δικούς του γιατί και τους υπεραγαπά αλλά και αν απομακρυνθώ μόνο εγώ πάλι του κάνουν τη ζωή κόλαση.
Επίσης να σημείωσω ότι λόγω της κατάστασης δε τους έχω γνωρίσει στους δικούς μου και περιμένω να το κάνω λίγες μέρες πριν το γάμο. Είναι άτομα εκ διαμέτρου αντιθετα από τους δικούς μου και αγχώνομαι ακόμα και γι αυτή τη συνάντηση.
Το μόνο θετικό ειναι ότι όταν παντρευτούμε θα μετακομίσουμε λόγω εργασίας σε άλλη πόλη αλλά αυτό αργεί κάποιους μήνες .
Μήπως έχει κάποιος καμμιά γνώμη για το πως μπορώ να κάνω παρέα μαζί τους αλλά ταυτόχρονα και να μην υποφέρω;Περνάω τόσο χάλια όταν είμαι μαζί τους που φαίνεται ακόμα και στην έκφρασή μου. Νιώθω πολύ θυμό μέσα μου απέναντι τους.

Απλα δεν θα κανεις παρεα μαζι τους.... τοσο απλο....οτιδηποτε αλλο νομιζω θα σου φερει περισσοτερα προβληματα
Ας δουμε τι θα πουν και οι αλλοι ομως

ελπιζω την πεθερα σου να μην την λενε ελπιδα..γιατι η ελπιδα πεθαινει παντα τελευταια!

Quote:

---

Originally Posted by dora-agxos

ελπιζω την πεθερα σου να μην την λενε ελπιδα..γιατι η ελπιδα πεθαινει παντα τελευταια!

---

χαχαχα!ευτυχώς δε την λένε έτσι!

καλησπέρα τιτα
αν και εγω έχω μια καλη πεθερά αν και χωρισμένη ,
θα σου πω ότι το θέμα σου το οποιο δεν είναι δικό σου αλλα του συντρόφου σου,
αν δεν το αντιμετωπίσει ο ίδιος ,
δεν θα έχεις και πολλες ελπίδες να αλλάξουν τα πράγματα.
σορρυ για την μελλοντολογία,
εσύ γιατι έχεις πεισθεί ότι απο καλοσύνη ο φίλος σου ανέχεται αυτά που μοιράζεσαι?
θα σου λεγα να επανεξετάσεις τους λόγους για τους οποιους βρίσκεσαι με αυτον τον άνθρωπο και να αφήσεις τις δικαιολογίες στην άκρη,
εκτός κι αν μπορείς να δεσμευτείς ότι θα είσαι υπομονετική και θα περιοριστείς στα περισεύματα της αγάπης που θα σου δίνονται και στο μέλλον ,καθώς μου φαίνεται οτι στους δύο τρίτος δε χωρά.
12 χρόνια που είστε μαζί δεν έχει γίνει κάποια αλλαγη ,τι περιμένεις να αλλάξει όταν παντρευτείται?
να σεβαστεί η μάνα του τον γάμο σας? ή να εγκαταλείψει ο καλός σου τη μάνα του?
θέλει πολύ αντοχή η κατάσταση και σε βάθος χρόνου ,αν νομίζεις ότι θα αντέξεις ,κάντο ,αλλα πήγαινε και σε κανένα ειδικο τώρα που αρχίζεις να πνίγεσαι μην περιμένεις να βγεις λυπόθυμη στη στεριά για να ζητήσεις βοήθεια
καλο δρόμο σου ευχομαι!

Quote:

---

Originally Posted by 3wtiko

καλησπέρα τιτα
αν και εγω έχω μια καλη πεθερά αν και χωρισμένη ,
θα σου πω ότι το θέμα σου το οποιο δεν είναι δικό σου αλλα του συντρόφου σου,
αν δεν το αντιμετωπίσει ο ίδιος ,
δεν θα έχεις και πολλες ελπίδες να αλλάξουν τα πράγματα.
σορρυ για την μελλοντολογία,
εσύ γιατι έχεις πεισθεί ότι απο καλοσύνη ο φίλος σου ανέχεται αυτά που μοιράζεσαι?
θα σου λεγα να επανεξετάσεις τους λόγους για τους οποιους βρίσκεσαι με αυτον τον άνθρωπο και να αφήσεις τις δικαιολογίες στην άκρη,
εκτός κι αν μπορείς να δεσμευτείς ότι θα είσαι υπομονετική και θα περιοριστείς στα περισεύματα της αγάπης που θα σου δίνονται και στο μέλλον ,καθώς μου φαίνεται οτι στους δύο τρίτος δε χωρά.
12 χρόνια που είστε μαζί δεν έχει γίνει κάποια αλλαγη ,τι περιμένεις να αλλάξει όταν παντρευτείται?
να σεβαστεί η μάνα του τον γάμο σας? ή να εγκαταλείψει ο καλός σου τη μάνα του?
θέλει πολύ αντοχή η κατάσταση και σε βάθος χρόνου ,αν νομίζεις ότι θα αντέξεις ,κάντο ,αλλα πήγαινε και σε κανένα ειδικο τώρα που αρχίζεις να πνίγεσαι μην περιμένεις να βγεις λυπόθυμη στη στεριά για να ζητήσεις βοήθεια
καλο δρόμο σου ευχομαι!

---

φακ...εισαι πολύ σκληρη αλλά απόλυτα αληθινη...

έτσι είναι τιτα...τι παει να πει καλο παιδί? καλο παιδί είναι αυτό που δεν επιτρέπει στο σόι του να φερεται έτσι στη γυναίκα του.
Γιατί με το συμπάθειο, 12 χρονια σχεσης, δεν ειναι αστειο, είναι σχεση ζωης.
Αλλα και μονο που δεν εχετε κανει ενα βημα τοσα χρόνια, θα επρεπε κατι να σου δείχνει...

Quote:

---

Originally Posted by dora-agxos

ελπιζω την πεθερα σου να μην την λενε ελπιδα..γιατι η ελπιδα πεθαινει παντα τελευταια!

---

από τα καλύτερα!!!

σαν πεθεροπληκτη και εγω θα σου πω οτι θα πηγαινεις οταν εσυ το θελεις και θα καθεσαι μεχρι εκει που αρχιζει η κατασταση να σε πιεζει.Και η δικη μου πεθερα ηταν μια δεσποτικη γυναικα και ειχε ενουχησει τον αντρα μου, γιατι η αιτια πολλων αν οχι των περισσοτερων προβληματων οσων αφορα τον γαμο μας, υπηρχε η μανα του με τις παραλογες απαιτησεις της και την κακη της την ψυχη.Το θεμα ειναι οτι ο συντροφος σου ειναι εκεινος που θα πρεπει να βαλει ορια.Ετσι εκανε και η πεθερα μου οταν δεν γινοταν καποιο χατηρι.Θυμαμαι να εχει φυγει απο το σπιτι στο χωριο και να την ψαχνουν.καποια φορα την βρηκαμε στο κοτετσι με τις κοτες.Αυτη καλα εκανε και πουλουσε τρελα.Ο γιος ομως για μενα φταιει που της εκανε ολα τα χατηρια και παμπολλες φορες υποτιμουσε την γυναικα του.Και εγω απο την μερια μου που δεν του ειπα να χαιρεσαι την μανα σου και να παρω το καπελακι μου,αλλα προσπαθουσα να του πω ποσο υποφερουμε με ολα αυτα.Μην νομιζεις οτι θα αλλαξει τακτικη οταν παντρευτειτε.Μακρια ειμαστε και εμεις αλλα αυτο δεν την εμποδιζε να μας κανει ανω κατω.
Πιασε τον μελλοντα συζυγο και μιληστε σοβαρα, να κανει κατι οσο ειναι νωρις ακομη.

Να κάνεις παρέα μαζί τους και να μην υποφέρεις? Δύσκολο. Η παρέα με τέτοια άτομα έχει κάποιες συνέπειες. Θα πρέπει - έτσι το σκέφτηκα προσωπικά- να πληρώσεις κάποιο κόστος αφού ζυγίσεις το συναισθηματικό σου βάρος.
Εγώ έχω επιλέξει το εξής (αφού το δικό μου βάρος το μέτρησα και ήταν αρκετό και για μεγάλο διάστημα). Όσο το δυνατόν λιγότερες επαφές και συναισθηματική κωφότητα στο παιχνίδι των ψεύτικων ενοχών που προσπαθεί να εμφυτεύσει ο κάθε καμένος για να εξυπηρετήσει σκοπούς του και να διατηρήσει τα φαντασιακά του στην πλάτη μου.

Θα σε πούνε αντικοινωνική, ίσως ψηλομύτα, ίσως αδιάφορη, ίσως αχάριστη, πάντως το τι θα σε λες εσύ θ' αλλάξει, κι αυτό μετράει κατά τη γνώμη μου. Τι να το κάνω να είμαι καλή από υποχρέωση και "πρέπει", σε άτομα που με κακοποιούν όταν ο εαυτός μου θα με τιμωρεί λέγοντάς με μαλάκα? Καλύτερα να με λένε οι άλλοι όπως θέλουν και επιθυμούν και γω να ξέρω πως μαλάκας δεν είμαι.:P

Αγαπητή Τίτα, πιστεύω όπως και όλοι έχεις μεγαλώσει με την αρχή να κάνω ευτυχισμένο τον άντρα μου και όχι τον εαυτό μου, γιατί είναι ανώτερος. Κοίταξε να δεις, αν δεν το καταλάβεις αυτό το λάθος σου, δεν θα πας μπροστά, θα υποφέρεις μια ζωή. Και επιπλέον δεν σου αξίζει. Θέλεις να είσαι μια ζωή έτσι ή θέλεις να αλλάξεις; Μου φάνηκε πολύ λάθος αυτό που είπες ότι δεν θέλεις να τον απομακρύνεις από τους δικούς του γιατί τους υπεραγαπάει. Μα εσένα θα παντρευτεί, όχι αυτούς! Και όσο αυτοί μπαίνουν εμπόδιο στη ζωή του, δεν του κάνεις καλό! Άσε σε σένα τι κάνεις! Πρέπει να πάρεις δραστικά μέτρα και να τον απομακρύνεις, είναι η μόνη λύση, δεν είναι μπέμπης πια! Μα δεν τα μπορώ τα παράλογα με τίποτα!!!!!!!

Quote:

---

Originally Posted by RainAndWind

Να κάνεις παρέα μαζί τους και να μην υποφέρεις? Δύσκολο. Η παρέα με τέτοια άτομα έχει κάποιες συνέπειες. Θα πρέπει - έτσι το σκέφτηκα προσωπικά- να πληρώσεις κάποιο κόστος αφού ζυγίσεις το συναισθηματικό σου βάρος.
Εγώ έχω επιλέξει το εξής (αφού το δικό μου βάρος το μέτρησα και ήταν αρκετό και για μεγάλο διάστημα). Όσο το δυνατόν λιγότερες επαφές και συναισθηματική κωφότητα στο παιχνίδι των ψεύτικων ενοχών που προσπαθεί να εμφυτεύσει ο κάθε καμένος για να εξυπηρετήσει σκοπούς του και να διατηρήσει τα φαντασιακά του στην πλάτη μου.

Θα σε πούνε αντικοινωνική, ίσως ψηλομύτα, ίσως αδιάφορη, ίσως αχάριστη, πάντως το τι θα σε λες εσύ θ' αλλάξει, κι αυτό μετράει κατά τη γνώμη μου. Τι να το κάνω να είμαι καλή από υποχρέωση και "πρέπει", σε άτομα που με κακοποιούν όταν ο εαυτός μου θα με τιμωρεί λέγοντάς με μαλάκα? Καλύτερα να με λένε οι άλλοι όπως θέλουν και επιθυμούν και γω να ξέρω πως μαλάκας δεν είμαι.:P

---

+++++++++++

τιττα μου αν ο καλος σου δεν εχει κοψει ακομα το οιδιπόδειο σύμπλεγμα με την μανουλα του μην πιστευεις οτι αυτο θα το κανει μετα το γαμο...ισα ισα που μετα θα ειναι ακομα χειροτερα..δυστηχως οι πεθερουλες ξεχνανε οτι καποτε ηταν και αυτες νυφουλες..και αυτα που δεν ηθελαν να τουσ κανουν οι δικες τουσ πεθερες τα κανουν αυτεσ στισ νυφες τους..ξερεισ τι σημαινει για αυτην που θα φυγει το αγορακι της απο την αγγαλια της???Όσα χρονια κι αν περασουν η μαμα είναι μανα και θα τον βλεπει σαν το μικρο της αγορακι που την αγαπαει οσο τιποτε αλλο...ελα ομως που καποια στιγμη το αγορακι γινεται αντρας και μαλιστα ο αντρας καποιας αλλης γυναικας! Εκει ειναι που πολλες μανουλες χανονται και απο γλυκιες υπαρξεις γινονται θηρια ετοιμα να κατασπαραξουν καθε αντιπαλο!!!ολο το θεμα ειναι στο χερι του καλου σου...αν αυτος επιτρεπει να εμπλεκεται στην ζωη σας πιστεψεμε ααυτο δεν προκειτε να αλλαξει μετα το γαμο...το μονο καλο που βλεπω στην δικη σου περιπτωση ειναι οτι θα φυγεις μακρυα,σε καποια αλλη πολη οπως λες μετα το γαμο...αυτο ειναι ενα συν..αν αγαπας τον συντροφο σου τοτε κανε υπομονη,κοιτα να εχεις τυπικες επαφες μαζι της..και με την κουνιαδουλα σου :)..να θυμασε οτι τα ορια πρεπει να μπαινουν απο την αρχη και οι σχεσεις να ξεκαθαριζονται οσο πιο νωρις γινεται γιατι, αν υιοθετησεις μια παθητικη σταση, αργοτερα θα νιωσεις οτι καταπιεζεσε...

Είναι τόσο παράδοξο αυτό που συμβαίνει γιατί ο φίλος μου είναι το πιο γλυκό, εργατικό και συμπονετικό πλάσμα του κόσμου




να σου δειξω εγω κατι γλυκους, εργατικους, συμπονετικους και οτι κοσμιτικο ακομη θελεις, ποσο πικροι, απονοι και κακοποιητικοι εγιναν και ολα αυτα για να ικανοποιησουν την μαμα.
βαλε και ευνουχισμενους να συμπληρωθει το προφιλ.
Τιτα, εγω θα ελεγα να σκεφτεις τα επομενα χρονια και μην σταθεις μονο σε αυτα που εισαι μαζι του.

τιτα
θα μπορουσα να τα ειχα γραψει εγω ολα αυτα!!
Δεν σου κανει καλο να ανεχεσαι καταστασεις που σε πιεζουν!!
Σου το λεω γιατι τις ιδιες σκεψεις εκανα και εγω και τις ιδιες κινησεις!!!
Η λυση που εχεις βρει,αυτη της απομακρυνσης,ειναι σωστη..ομως πρεπει να συζητησεις με τον καλο σου και να του πεις ποσο ασχημα νιωθεις!!
Ο δικος μου αντρας δεν ειχε καταλαβει ποσο ψυχοφθορο ειναι αυτο το σκηνικο για μενα,ωσπου απομακρυνθηκα εντελως για να ηρεμησω!!
Απο εσενα εξαρταται,μην δεχεσαι την θεση που σε βαζουν αυτοι,κρατα την δικη σου..
Σε νιωθω ΑΠΟΛΥΤΑ!!

Ρε παιδιά οκ όλα αυτά, αλλά αν θέλει να ναι μαζί του, και κυρίως αφού δεν πρόκειται να βρει κανέναν καλύτερο, γιατί οι περισσότεροι έτσι είναι και οι άλλοι είναι πιασμένοι, τι κάνει τότε; Δεν πρέπει να μείνει μαζί του και να λύσει το πρόβλημα με το να τον αποκόψει από την οικογένειά του αφού μπορεί; Τη μάνα του θα παντρευτεί ή αυτόν; Όσο για τις πεθερούλες, επειδή ακριβώς έχουν περάσει τα ίδια και δεν χάρηκαν το γάμο τους πιστεύω στην αρχή, γι'αυτό θέλουν και οι άλλοι να περάσουν τα ίδια.... Λίγες είναι οι τυχερές νύφες. ΟΥΣΤ.