ΔΙΛΛΗΜΑΤΑ

Δεν αντέχω άλλο τα διλλήματα, όποιος είναι ψυχαναγκαστικός ξέρει πολυ καλά τι θέλω να πω, όλη μου τη ζωή έχω διλλήματα, κάπου διάβασα ότι η ιψδ λέγεται και νόσος της αμφιβολίας...
Πληγώνω ανθρώπους έτσι και πληγώνομαι πιο πολύ εγώ αλλά ειλικρινά δε φταίω, τη μια αισθάνομαι έτσι και την άλλη αλλιώς.
Η ψυχολόγος μου λέει να βάζω τελεία όταν παίρνω μια απόφαση αλλά εγώ δεν ξέρω αν είναι η σωστή και μετά από λίγο αλλάζω γνώμη...στη δουλειά, στις σχέσεις, σε όλα, ούτε τι φαγητό θέλω να φάω δε μπορώ να αποφασίσω
Τη μέθοδο της λογικής δε θέλω να την εφαρμόσω γιατί έτσι έκανα μια ζωή και τελικά πήρα λάθος δρόμο σε σχέση με τις επιθυμίες μου και τώρα το χω μετανιώσει
Αλλά ούτε και το συναίσθημά μου μπορώ ν ακολουθήσω γιατί δεν ξέρω τι θέλω νομίζω...
Ουφ...
Και οκ, αν έτσι είχα μόνο εγώ πρόβλημα, δε θα ήταν τόσο τραγικό, αλλά εν προκειμένω επηρρεάζει και τους άλλους γύρω μου και τους πληγώνω που είμαι αναποφάσιστη και πάω όπου φυσάει ο άνεμος...
Ουφ...
Αυτά...
Όποια βοήθεια ευπρόσδεκτη!

Α ρε συ Έφη,έτσι νιώθω και εγώ.Είναι κρίμα να δυσκολεύουμε τους γύρω μας ανθρώπους.Αυτοί που δεν ξέρουν το πρόβλημά μου με λένε "μυστήριο", αλλά εν τέλη αυτή είναι η γοητεία μας ;-) . Να υποστηρίζεις τις αποφάσεις σου, όποιες και αν είναι αυτές, εξάλλου ούτε οι άλλοι σε ρωτάνε για το τι αποφασίζουν αυτοί...

efi26,, μπορω να σου προτεινω ενα κολπο που ισως πιασει,,,__________ στον ψυχαναγκασμο δεν σου ''επιτρεπει'' (ο ψυχαναγκαστικος παραγοντας ) να παρεις Εσυ τις αποφασεις. Ουτε αριστερα ουτε δεξια ,ουτε πανω ουτε κατω, ουτε ετσι ουτε αλλιως , ουτε λεωφορειο ουτε ταξι,, και αντε τωρα να περιμενεις στην εθνικη οδο , να κανει και κρυο ,και να περνανε και λεωφορεια και ταξι συνεχεια,, και συ να περιμενεις την 'επιφητιση του αγιου πνευματος ' ποιο θα παρεις τελικα !; δεν εχεις κι ολη τη μερα ,,,,,,,,,,Δεν υπαρχει λογικη σ ολο αυτο κ δεν μπορεις να το λυσεις με τη λογικη,,βεβαια μπορεις να κινησεις με τα ποδια εν το μεταξυ , μεχρι την επομενη σταση , ισως και ξελαμπικαρεις και λιγο , το περπατημα παντα βοηθαει , ειναι πασπαρτου ας πουμε σε ολα ..... ______________ Ισως ομως, ( γιατι ισως δεν δουλευει σε ολους ) μπορεις να ΜΗΝ παρεις Εσυ τις αποφασεις ,να αποδεχθεις τον ψυχαναγκασμο , να δεχθεις την ητα, οτι οντως εσυ(δηθεν) δεν μπορεις να αποφασισεις,και να αφησεις την επιλογη σε εναν τριτο παραγοντα ΟΥΔΕΤΕΡΟ ας πουμε : την ΤΥΧΗ . (γιατι στην τελικη εχεις απιβδησει,και δεν εχει και τοσο σημασια τι θα φας αλλα να φας ,,δεν εχει σημασια τι μεσο θα παρεις αλλα να μετακινηθεις ) Να προσπαθησεις να ξεγελασεις δηλαδη την αντιδραση , με ενα ...ΚΕΡΜΑ, (που θα εχεις παντα στην τσεπη σου,μην τολμησεις να βγεις απ το σπιτι χωρις κερμα :) ) κι οταν θα ξεπροβαλει το διλιματακι ,εσυ τσουπ θα ξετρυπωνεις το κερμα. Κορωνα η γραμματα , το ενα η το αλλο , το δεξια η το αριστερα , φασολαδα η ομελετα κοκ ............______________________________________ ____________ καλη επιτυχια !

Quote:

---

Originally Posted by efi26

Η ψυχολόγος μου λέει να βάζω τελεία όταν παίρνω μια απόφαση αλλά εγώ δεν ξέρω αν είναι η σωστή και μετά από λίγο αλλάζω γνώμη...στη δουλειά, στις σχέσεις, σε όλα, ούτε τι φαγητό θέλω να φάω δε μπορώ να αποφασίσω

---

Φφφφ...διλήμματα...όντως επώδυνα εφόσον έχουν μέσα την ευθύνη για την πιο σωστή απάντηση...

Την πιο σωστή για σένα, όχι την τέλεια! Γιατί απλά δεν υπάρχει. Πάντα θα υπάρχουν τα συν και τα πλην μιας απόφασης.

Καταρχήν πρέπει να δεχτείς πως δεν υπάρχει η τέλεια επιλογή.
Έτσι, μετά έχοντας έναν ιδεατό του τέλειου το 100% πχ, μπορείς να συγκρίνεις τις 2 επιλογές... Ποια περνάει το 50 ...Την παίρνεις και τέλος. Κάτι που κάνω εγώ...

Κι εγώ δυσκολεύομαι να πάρω αποφάσεις, efi. Και η ειρωνία είναι ότι στους γύρω μου δίνω την εντύπωση "βράχου αποφασιστικότητας" οπότε πολύ συχνά μού ζητούν να δώσω απάντηση και στα δικά τους διλήμματα! (κι ύστερα αναρωτιούνται γιατί στην ευχή εκνευρίζομαι...).
Όταν πρέπει να πάρω μια σημαντική απόφαση, ζητάω γνώμες από φίλους που εκτιμώ, μη πιεστικούς (σημαντικό αυτό!) Ύστερα αφήνω να περάσει ένα μικρό διάστημα, και η απάντηση ξεκαθαρίζει μέσα μου.
Για τα ασήμαντα διλήμματα (π.χ. ποιο δώρο να διαλέξω για το φίλο μου που γιορτάζει, να φορέσω αυτό ή το άλλο, να βγω ή κάτσω σπίτι να δω τηλεόραση), θυμάμαι αυτό που λέγαν οι παλιοί, ότι "το καλύτερο είναι ο εχθρός του καλού", δηλαδή ότι για κάτι καλό υπάρχει πάντα κάτι καλύτερο, και για το καλύτερο υπάρχει κάτι ακόμα καλύτερο - κι αυτή η ιστορία δεν έχει τέλος. Έτσι, για να μη βασανίζομαι φροντίζω να παίρνω την απόφαση γρήγορα. Άλλωστε, σκέφτομαι ότι αυτό που διαλέγω κάθε φορά σίγουρα είναι καλύτερο από κάτι άλλο... Κι αν εξακολουθήσω να δυσκολεύομαι, θυμάμαι αυτό που συνηθίζει να λέει ένας καλός μου φίλος: όλα αυτά, σε εκατό χρόνια δε θα 'χουν καμιά σημασία!!!!

Ευχαριστώ πολυ παιδιά για τις απαντήσεις σας, πιστεύω τελικά πως τισ λύσεις τις ξέρω εξ αρχής, αλλά φοβάμαι να τις υποστηρίξω με σθένος καθότι μια επιλογή ισοδυναμεί με μία άλλη απόρριψη, και εγώ, ως γνήσια ενοχική, φοβάμαι να πληρώσω το τίμημα του να πληγώσω τους άλλους που υποστήριζαν την άλλη άποψη...
Αλλά η ζωή είναι δική μου, στην τελική, και πρέπει να τη ζήσω όπως θέλω εγώ κι όχι οι επιταγές των άλλων...ή μήπως όχι?
Μήπως πληγώνοντας αυτού που αγαπάμε καταλήγουμε στο να πληγώνουμε τον εαυτό μας???
Με τον έναν ή τον άλλο τρόπο κάθε επιλογή είναι εξίσου επώδυνη, ειδικά όταν οι άλλοι, που απορρίπτονται κάνουν ψυχολογικούς εκβιασμούς του τύπου "δε μας αγαπάς", "θα μου το πληρώσεις-δε σου ξαναδίνω χρήματα", "θ' αυτοκτονήσω", "θα σε κλείσουμε σε ίδρυμα- δεν ξέρεις εσύ ν αποφασίζεις" και άλλα τέτοια χαριτωμένα...
Άντε να επιλέξεις μετά από τέτοια πίεση...

εφη, εγω θα ελεγα οτι μεσα σου υπαρχει και ο παραγοντας ενστικτο... μαθε να το ακους, πολλες φορες αποσκοπει στη διεκπεραιωση θεματων που σε απασχολουν, ειναι σαν μια επιπλεον αισθηση, μην υποκυπτεις σε καθε "εμποδιο" που συναντας, μαθε να αντιμετωπιζεις με σθεναροτητα τα προβληματα που προκυπτουν, οποια και αν ειναι αυτα.. υπαρχουν ανθρωποι που σε αγαπουν... ΑΛΗΘΙΝΑ.. και ειναι προθυμοι να κανουν τα ΠΑΝΤΑ για σενα. να εισαι σιγουρη γιαυτο. ( ελπιζω να καταλαβαινεις τι εννοω) :)

Συνηθως διλημματα εχουν ανθρωποι που δεν ακολουθουν τα συναισθηματα τους και δεν τα παραδεχονται.
Η λυση στα διλημματα ερχεται με την αντιληψη αυτης της καταστασης και κατ' επεκταση τη διορθωτικη κινηση: ακολουθουμε τα ονειρα μας.
Τοτε θα ικανοποιηθουν τα συναισθηματα αλλιως θα μεινουν απωθημενα προκαλωντας διλημματα και ασταθεια στην εσωτερικη κατασταση.