ΜΟΥ ΖΗΤΗΣΕ ΝΑ ΑΡΡΑΒΩΝΙΑΣΤΟΥΜΕ!

Ο πρωην μου τον οποιο χωρισα πριν μερικους μηνες, κ ο οποιος οτι κ αν εχω κανει 2 χρονια τωρα ειναι διπλα μ, ακομα κ τωρα που χωρισαμε, μ ειπε χτες οτι αποφασισε πως ειμαι η γυναικα της ζωης του και πως θελει να αρραβωνιαστουμε. θελει λεει να γινω εγω η μητερα των παιδιων του

λεει οτι απο τοτε που εφυγα απο κεινον δν μπορει να διαβασει, να φαει , να κοιμηθει, να συνεχισει την ζωη του χωρις εμενα,

δεν εκανα κατι για να το θελει τοσο. ημουνα κακια μαζι του κ δυστροπη. δεν ξερω τι του λειπει απο ολα αυτα

θελει να αρραβωνιαστουμε, και μαλιστα το θελει συντομα. δεν ξερω τι να απαντησω

Από τα μηνύματα σου που διαβάζω τον τελευταίο καιρό εδώ κατάλαβα πως ο πρώην σου είναι ο άνθρωπος που συνέχεια ήταν δίπλα σου στα όσα δύσκολα πέρασες και στις δυσκολίες που ακολούθησαν μετά στη ζωή σου και εντούτοις πάντα νοιαζόταν για σένα. Είναι αυτός που όταν ήταν στην Αγγλία για σπουδες (το θυμάμε από άλλο θέμα σου) σε έπαιρνε τηλέφωνο και νοιαζόταν για σενα. Άυτά που γράφω είναι σωστά;
Μέσα σου τι νοιώθεις; τι υπάρχει στο βάθος της σκέψης σου γι αυτόν; τι θα νοιωθες αν του έλεγες όχι; νοιώθεις να ναι ο άνθρωπος που θα σε κανε να ηρεμήσεις και να νοιώσεις ευτυχησμένη; όλα αυτά δες τα.
Μήπως είναι η ιδέα του αρραβώνα που σε αγχώνει; δηλαδή δε νοιώθεις τώρα έτοιμη για αρραβώνα και αυτό επισκιάζει το αίσθημα και τη σύνδεση σου μαζί του;
όλα αυτά νομίζω πρέπει να τα σκεφτεις...

Το θέμα είναι me , εσύ τι θέλεις...Την απάντηση που ψάχνεις δεν μπορεί να στην δώσει κανείς άλλος παρά εσύ η ίδια. Το να θέλει κάτι ο άνθρωπος αυτός από σένα, αφορά το δικό του κομμάτι και σε μια συμβίωση απαιτούνται δύο.
Αν σου πει κάποιος δηλαδή, "άντε βρε me , μια ψυχή που είναι να βγει, κι εγώ στο γάμο σου θα χορέψω και καρσιλαμά .." εσύ από αύριο 8α ψάχνεις για νυφικό ?
Δες μέσα σου, ποια είναι τα αισθήματα σου. Λες πως του φέρθηκες κακότροπα, ψάξε για ποιο λόγο το έκανες αυτό και ζύγισε τις πιθανότητες η συμπεριφορά σου να βελτιωθεί ή να χειροτερέψει απέναντι του.
Αλλά πάνω απ' όλα άκου τι σου λέει η καρδιά σου καλή μου, ότι κι αν πούνε όλοι οι άλλοι , δεν θα έχει καμιά απολύτως αξία...

ναι ειμαι σιγουρη πως δεν θα βρω αλλον σαν κ κεινον, αλλα με φοβιζει ολο αυτο ναι. νιωθω μικρη ακομα δεν ξερω!!!!νιωθω πως ειμαι επιρρεπης στα τσιλιμπουρδισματα, αλλα απ την αλλη σκεφτομαι κ το γεγονος, αμα γινει κατι τετοιο κ το δω σοβατα αμα αλλαξει η ζωη μου, ισως τα αφησω αυτα πισω και πανε ολα μονα τους.

εχετε σκεφτει ποτε πχ., πως ειστε ενας χαρακτηρας καθολου ετοιμος για δεσμευσεις, να σας αρεσει να πετατε σαν πουλακι απο καναρα σε καναρα, αλλα απ την αλλη αμα σας γινει μια σοβαρη προταση να σκεφτειται ως εξης: ''και αμα γινει κ τελικα μαρεσει, η αμα γινει κ στρωσω???''

δεν ξερω τι να σκεφτω ειμαι σε απογνωση. η μανα μ λεει πως απ την μια δεν ειμαι καλα να προσωρησω σε κατι τετοιο, απ την αλλη μ λεει οτι ενας αραβωνας ειναι δεν ειναι γαμος με την μια!

ο αραβωνας ειναι παντα σοβαρος?

Το ότι δεν είσαι σε σχέση με αυτό το άτομο δε σου λέει κάτι?
Το ότι ασχολείσαι με το τι σου δίνει και όχι εξίσου με το τι του δίνεις, δε σου λέει κάτι?
Τον γουστάρεις, σε καβλώνει, τον θες, τον επιθυμείς, σε φτιάχνει το μυαλό του, ο τρόπος που κάνει έρωτα, που συζητά,η χροιά της φωνής του σε ανάβει, τον θαυμάζεις, έχετε κοινούς τόπους, γούστα, κοσμοθεωρίες, ή σκέφτεσαι να ξεπουληθείς από ανασφάλεια μήπως δε βρεις άλλον να σε αγαπήσει τόσο που να σε ανέχεται??? φόβοι από τα λογύδρια της μαμάς?, η ηχώ των εσωτερικών σου αυτομειώσεων? σκέφτεσαι τα γηρατειά σου? νιώθεις πως περνάν τα χρόνια? ένα σωρό ήχοι, μπλα μπλα κοινωνίας και οικογένειας και δικοί σου δε σε αφήνουν να ακούσεις καθαρά, άμα δεν σιωπάσεις τις φωνές εκείνες, δε θα ακούσεις τη δική σου εσωτερική φωνή, μακριά από παράσιτα ηχητικά.

Εξέτασέ τα όλα και ακόμη περισσότερα. Κι επειδή κάποιος σε έχει ανάγκη, αυτό πάλι τι να λέει? Εσύ τον έχεις και αν ναι, πώς ακριβώς? Ως εραστή ή ως φίλο δοτικό και πάντα έτοιμο να σε στηρίξει, ή και τα δύο? Παίζει η ανάγκη του για σένα να σε ανεβάζει ως me_, όμως να υπολείπεται, να είναι κατώτερη από τη δική σου ανάγκη γι αυτόν?

ρειν εχεις πολυ δικιο σε οσα λες. περισσοτερο με φοβιζει μην στο μελλον μεινω μονη μ. δεν με νοιαζει αν θα μεινω τωρα μονη μ! επισης ξερεις τι αλλο με τρομαζει πολυ? το γεγονος οτι ΔΕΝ νιωθω με τα φαρμακα,κ δν ειμαι σιγουρη αν τον αφησω κ μετα γινω καλα και το μετανιωσω!!! γιατι αν ειναι ετσι και δεν νιωθω μια ζωη, δεν θα θελω κανεναν! δεν ξερω αν ειναι περιοδικη η φαση η οχι! ειμαι τοσο μα τοσο αναισθητη στα παντα! στα παντα!!!!!!!

ολους αυτους τους μηνες εχω κανει τα παντα! νεες γνωριμιες, νεες σεξουαλικες καταστασεις, τα παντα!!!!! αλλα τπτ δν με εκανε να νιωσω!
ειμαι τοσο μπερδεμενη για το αν φταινε τα φαρμακα, για το αν τελικα ειναι απλα θεμα του χαρακτηρα μου η για το αν τελικα δεν νιωθω απλα πλεον κατι με αυτον!

Ναι μι, το κατάλαβα ότι έρχεται από τέτοιες ανασφάλειες. Είναι φυσικό με όσα βιώνεις να αισθάνεσαι μπερδεμένη και να θέλεις το χρόνο σου να κάτσεις να σκεφτείς και να εξετάσεις καθετί ξεχωριστά. Έχεις ανοιχτά αρκετά θέματα, μη σε τιμωρείς που ίσως κάπου να σε κουράζει όλ' αυτό και θέλεις έναν συμπαραστάτη, κάπου να κρατηθείς. Αλλά ξέρεις, όταν εσύ θες να κρατηθείς απλά και ο άλλος δεν μπορεί να φάει και να κοιμηθεί δίχως εσένα, όσο και να το κάνεις υπάρχει μία διαφορά, πού ίσως -δίχως να θέλω να γίνω κασσάνδρα- θα βγει στο μέλλον αν τυχόν σπεύσεις σώνει και καλά να "απαντήσεις" και να ανταποκριθείς στη δική του, μεγάλη και έντονη- επιθυμία. Λένε πως το θέμα δεν είναι ένα ζευγάρι να κοιτιέται στα μάτια, αλλά να κοιτάνε κι οι δύο στην ίδια κατεύθυνση. Εγώ λέω πως δεν πειράζει και να κοιτιούνται και στα μάτια και στην ίδια κατεύθυνση, βοηθάει. Αλλά αλλοιθωρίζεις βέβαια, χαχαα, σου κάνω και λίγο χιούμορ να μην τα βλέπεις όλα τραγικά, γιατί δεν είναι.

χαχ! οποτε τι λες οτι πρεπει να αφησω κ λιγο τα δικα μου κ να του δωσω αυτο που θελει, δλδ να ακουει ΜΟΝΟ εμενα να κανει Ο,ΤΙ θελω εγω να ανεχεται ΟΛΑ οσα κανω γιατι αυτο τον κανει ευτυχισμενο κ βολευει κ μενα? γιατι αυτο σαν να μ δειχνει!!!!καλο εαυτο του χω δειξει λιγες φορες, απλα οταν το δειχνω εχει μεγαλη πειθω κ ειμαι καταφερτζου. δεν ξερω γιατι επιμενει τοσο, κ ο αλλος πρωην μ που ειχα 3 χρονια σχεδον το ιδιο ητανε. του κανα την ζωη μαρτυριο κ ειχε κολισει σαν βδελλα μετα! αν ημουν αντρας δεν θα μπορουσα να ζησω μαζι μου παντως δεν αντεχομαι ειληκρινα!!!!! η ιδια μ η οικογενεια κουραζεται μαζι μου!!!!

μπορω να φανταστω μια ζωη στην οποια με αυτον τον ανθρωπο θα χω συμπαρασταση κ κατανοητικοτητα, και μπορω να φανταστω και μια αλλη ζωη οπου θα μαι ελευθερη χωρις υποχρεωσεις κ τα τιαυτα....

σιγουρα δεν κοιτιομαστε στα ματια, εγω τουλαχιστον δν εχω νιωσει να κοιταω στα ματια κανεναν. και σιγουρα δν ξερω αν κοιταμε στην ιδια κατευθυνση. πως μπορεις να εισαι σιγουρος ποτε?! δεν μπορεις γμτ με κανεναν!

η δικη του μεγαλη κ εντονη επιθυμια θαρρω πως ειναι οπως εχει δειξει, οτι θελει μονο εμενα διπλα του γιατι δν εχει νιωσει αλλη αγαπη τοσο μεγαλη με κοπελα και με θεωρει ξεχωριστη.
ναι ειμαι ξεχωριστη αλλα οχι με την καλη εννοια! οποτε τι μ βρησκει κ θελει και παιδια μαζι μου!! σημερα θα βγουμε κ φοβαμαι μην κανει την προταση κ επισημα.........

Όταν κάποιος είναι μαζόχας, το να του δίνεις αυτό που θέλει δεν είναι εκμετάλλευση αλλά μαγκιά. Όταν αγαπάς κάποιον πραγματικά τον δέχεσαι όπως είναι. Η τσιλιμπουρδοτσαχπινίααή σου αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της γοητείας σου. Η μουροχαβλίααη αναπόσπαστο κομμάτι της δικής του. Σε καμία περίπτωση δεν οφείλεις να την περιορίσεις για καμία ηθική λαλακεία κανενός. Οι σαπουνόπερες και οι ρομαντικές κομεντί είναι για την μικρή και τη μεγάλη οθόνη. Την επόμενη λοιπόν φορά που θα βρεθείτε, κράτησε του το χέρι, κοίταξε τον βαθιά στα μάτια και με περισσή διάθεση για χαβαλέ πες του: "ναι μωρό μου!!! Θα γίνω η αφέντρα σου!! Θα σου μαυρίζω το ψυχολογικό σου κωλαράκι κάθε φορά που έχεις την ανάγκη μου!! Μάκια!!!"

Καλή χρονιά παρεπιπτόντως..

ατσα!!!!!ωραιος..........

ναι ρε συ αλλα υποτιθεται αμα δεσμευτω τοσο σοβαρα κ τσιλιμπουρδιζω δεν θα ναι σωστο!!!δεν μπορουμε να τα χουμε ολα τοτε θα πρεπει να αφησω αυτα κατα μερος!!! αυτο ειναι το τιμημα!!!! αμα σημερα μου παρει κανα δαχτυλιδι κ τα παιξω κ δν θα ξερω τι να πω......θα μπω με την μια νετα να σας το γραψω γμτ την τρελλα μ με εχει φαει το αγχος δν θελω να γινει σκατα μετα απο αρνητικη μ απαντηση η κατι αλλο! θελω να τ το φερω ωραια!!!!

βρε μι, με μπερδεψες.
ειναι ενας ανθρωπος που αν θυμαμαι καλα, απομακρυνθηκε ο ιδιος, γιατι δεν αντεξε ειτε την συμπεριφορα σου ειτε την πορεια της σχεσης, ειτε τον εαυτο του σε αυτη την σχεση.
μετα απο τετοιο κοινο παρελθον (εντασης και χωρισμων) αν ο ανθρωπος αυτος ηταν αξιοπιστος και αλλαζε γνωμη για την απομακρυνση του, θα δοκιμαζε μια επαναπροσσεγγιση. θα σε πλησιαζε για να δειτε αν μπορειτε τελικα να ειστε μαζι και απο βιασυνη χωρισατε.
ΑΑΑΑΑΑΑΝ πηγαινε καλα η νεα προσπαθεια, απο κει και περα μπορει να αποφασιζατε οτι θεσμο σας καλυπτει (δεν ηξερα οτι αρρραβωνιαζονται ακομα οι νεοι, ειχα να το ακουσω πολλα χρονια), να παντρευτειτε, να κανετε παιδια η οτι αλλο θελετε.
το να προτεινει απευθειας αρραβωνα , ενω εισαστε χωρισμενοι κι ενω τοσες απογοητευσεις σας χωριζουν, μου δειχνει εκ μερους του μια διαθεση να το "κουκουλωσετε" στα γρηγορα το θεμα πριν προλαβει να εκδηλωθει.....να ξορκισει το κακο...πες το οπως θες..
εμενα μου φαινεται μια κινηση απελπισιας κι οχι μια ευοιωνη αποφαση.
κατα τη γνωμη μου αν μετανοιωσατ εκαι οι δυο για τον χωρισμο σας, καλα θα κανετε να ξαναπροσπαθησετε μια καλη σχεση και παλι, αλλα τον λογο να εκβιασετε εναν γαμο-αρρεβωνα-γουατεβερ ειλικρινα δεν μπορω να τον καταλαβω, μου φαινεται υστερικη σαν κινηση.....

Το σίγουρο είναι πάντως για μένα πως ο πρώην σου δεν σου ταιριάζει όσον αφορά την εξέλιξή σου σαν χαρακτήρα στο μέλλον. Αυτή είναι προσωπική μου εκτίμηση, αν θες την κρατάς, αν θες την αφήνεις... Αν επιθυμείς να μεγαλώσεις συναισθηματικά μέσα από τη σχέση σου, δεν πας σε άτομα που ανέχονται συμπεριφορές σου γιατί είναι εξαρτημένα, καθώς κατ' αυτόν τον τρόπο κι εσύ βολεύεσαι με την αποδοχή κάθε σου δυστροπίας και ξεσπάσματος, τερτιπιών και ετσιθελισμού. Όταν δεν έχεις συνέπειες γι αυτές σου τις συμπεριφορές, όπως θα ήταν το επόμενο, αντίθετα, σου επιβραβεύονται, η τάση αυτή για δικαιολόγηση σου τις ενισχύει αντί να σου τις μειώνει με την έφεσή του να τις δέχεται αδιαμαρτύρητα ως άλλος οσιομάρτυρ στο βωμό της αυτοθυσίας. Μυρίζει συνεξάρτηση η υπόθεση. Η εξιδανίκευση που σου κάνει και η υποταγή του σε δικές σου κακοποιητικές συμπεριφορές σε βρίσκει σύμφωνη γιατί πατάει πάνω σε δικές σου ανάγκες κάλυψης ανασφαλειών, ωστόσο το γεγονός είναι πως όταν φερόμαστε σαν κακομαθημένα παιδιά κι οι άλλοι δε μας γυρνάνε πίσω την αλήθεια με τη συνειδητοποίηση των συνεπειών των πράξεών μας, δε διδασκόμαστε και να αποζητάμε την ειλικρίνεια. Μένουμε στα παραμύθια που πλάθουν οι εξαρτήσεις μας και τα κυνήγια μας, καταλαγιάζουμε τους φόβους μεν, αλλά δεν ωριμάζουμε.

Στη θέση σου θα πήγαινα σε κάποιον που θα με δίδασκε να γίνω καλύτερη, άρα ένα άτομο -τουλάχιστον- με λιγότερα κυνήγια από τα δικά μου. Στις υγιείς σχέσεις λαμβάνουμε και δίνουμε γνήσιο feedback για ό,τι προσφέρουμε/μας προσφέρεται κι έτσι έχουν την ιδιότητα να μας πάνε σε δρόμους πλατέματος, όχι στενέματος των συναισθηματικών μας οριζόντων. Αν ο αυτοέλεγχός σου πάσχει, δε χρειάζεσαι κάποιον που δεν ξέρει να σου διδάξει όρια γιατί δεν ξέρει τα δικά του, αλλά έναν με στέρεη δομή εαυτού και ικανότητα προστασίας των ορίων του, ώστε να πάτε από κοινού μπροστά.

Συμφωνώ με τη remedy, που κολάει ο αρραβώνας χωρίς να προηγείται καν σχέση? Με μια κακή προιστορία μάλιστα?

Αν σας ελκύει εξίσου η ιδέα επανασύνδεσης ok το δοκιμάζετε ξανά αλλά αρραβώνας????

Αν νομιζεις οτι μπορει να σε κανει ευτυχισμενη εγω θα ελεγα να δοκιμασεις, και βλεπεις. Δεν ειναι αναγκη να αρραβωνιαστειτε επισημα, μπορειτε να κανετε απλως σοβαρη σχεση "προς γαμο", να δειτε και οι δυο πως θα αισθανεστε, εσυ κυριως πως θα αισθανεσαι μεσα σε μια τετοια σχεση. Αν δεις οτι δεν τραβαει, χωριζετε... Δεν εχεις να χασεις κατι, κατα την γνωμη μου... Αρκει να μην μπεις μετα στο λουκι οτι "του χρωστας" και δεν τον χωριζεις "απο υποχρεωση" ή τετοιες χαζομαρες σε περιπτωση που καταληξεις οτι δεν θες να ειστε μαζι ... :)

Quote:

---

Originally Posted by RainAndWind

Το ότι δεν είσαι σε σχέση με αυτό το άτομο δε σου λέει κάτι?
Το ότι ασχολείσαι με το τι σου δίνει και όχι εξίσου με το τι του δίνεις, δε σου λέει κάτι?
Τον γουστάρεις, σε καβλώνει, τον θες, τον επιθυμείς, σε φτιάχνει το μυαλό του, ο τρόπος που κάνει έρωτα, που συζητά,η χροιά της φωνής του σε ανάβει, τον θαυμάζεις, έχετε κοινούς τόπους, γούστα, κοσμοθεωρίες, ή σκέφτεσαι να ξεπουληθείς από ανασφάλεια μήπως δε βρεις άλλον να σε αγαπήσει τόσο που να σε ανέχεται??? φόβοι από τα λογύδρια της μαμάς?, η ηχώ των εσωτερικών σου αυτομειώσεων? σκέφτεσαι τα γηρατειά σου? νιώθεις πως περνάν τα χρόνια? ένα σωρό ήχοι, μπλα μπλα κοινωνίας και οικογένειας και δικοί σου δε σε αφήνουν να ακούσεις καθαρά, άμα δεν σιωπάσεις τις φωνές εκείνες, δε θα ακούσεις τη δική σου εσωτερική φωνή, μακριά από παράσιτα ηχητικά.

Εξέτασέ τα όλα και ακόμη περισσότερα. Κι επειδή κάποιος σε έχει ανάγκη, αυτό πάλι τι να λέει? Εσύ τον έχεις και αν ναι, πώς ακριβώς? Ως εραστή ή ως φίλο δοτικό και πάντα έτοιμο να σε στηρίξει, ή και τα δύο? Παίζει η ανάγκη του για σένα να σε ανεβάζει ως me_, όμως να υπολείπεται, να είναι κατώτερη από τη δική σου ανάγκη γι αυτόν?

---

πού ήσουνα πριν παντρευτώ?