Δεν ξέρω τι να κάνω.............

Ο σύζυγος μου έχει κατάθλιψη και είναι πιο έντονη εδώ και τρία χρόνια. Κάνει ομαδική θεραπεία εδώ και έναν χρόνο αλλά δυστυχώς τόσο καιρό έκρυβε τα προβλήματα του και από τον γιατρό και από την ομάδα. Παράλληλα εγώ τελευταία έχω αρρυθμίες άγχος δύσπνοια,πονοκεφάλους και εκνευρισμό καθώς και οι μεταξύ μας σχέση δεν είναι και ότι καλύτερο.
Εκείνος θέλει να είμαι υπομονετική και να του δείχνω συμπαράσταση αλλά νοιώθω πως έχει εξαντληθεί η υπομονή μου καθώς αντιμετωπίζω και τα δικά μου θέματα.
Σε μια συζήτηση μεταξύ μας του έθεσα τον ενδεχόμενο να πάω και εγώ σε έναν ειδικό αλλά μου είπε χαρακτηριστικά πως τότε θα είναι σαν να έχουμε αποτύχει και ότι σε μια σχέση κάποιος πρέπει να είναι καλά για να στηρίζει τον άλλον.
Με πείραξε αυτό γιατί ήταν σαν να κοιτάζει μόνο την πάρτη του και σαν να με θέλει μόνο ως δεκανίκι.
Δεν ξέρω τι να κάνω :(

Για να τον στηριξεις , δεν πρεπει πρωτ απ ολα να εισαι εσυ καλα? Του το εξηγησες αυτο? Τι σημαινει εχουμε αποτυχει στη σχεση? Η ζωη ειναι γεματη σκαμπανεβασματα.... Σημερα ειμαστε καλα, αυριο περναμε μια δοκιμασια, την ξεπερναμε κ παμε παραπερα....

Σε ευχαριστώ για την απάντηση σου.
Ναι του το έχω πει, κάναμε και μια συνάντηση με τον θεραπευτή του και εκείνος είπε πως αν πάω, θα πάρω από την θεραπεία πράγματα που εκείνος δεν μπορεί να μου δώσει τώρα λόγο της κατάστασής του. Μετά όμως στο σπίτι μου μιλούσε για ιδρυματοποίηση και τον δύο μας και άλλα τέτοια που με έβαλαν σε σκέψης. Τελευταία του είπα πως από το να χωρίσουμε καλύτερα να προσπαθήσουμε και έτσι.

Ιδρυματοποιηση κ των δυο σας? Τι σημαινει αυτο? Οτι εχετε κ οι 2 την αναγκη απο καποια εξωτερικη βοηθεια?

Ναι το ότι και οι δύο στραφήκαμε σε θεραπευτή και με έκανε να νιώθω και εγώ πως να το πω σαν κατάντια. Μπέρδεμα και με επηρεάζει η γνώμη του και τα λόγια του και όλα γίνονται ένα μπερδεμένο κουβάρι στο μυαλό και στην ζωή μου.

Δεν πρεπει να αισθανεσαι ετσι ουτε εσυ αλλα ουτε κ ο φιλος σου. Κανεις οτι μπορεις κ οτι χρειαζεται για να σωσεις τη σχεση σας... Τον εχεις βαλει στη θεση σου? Μπορει να το κανει? Αυτος τι σου εχει προτεινει? Δεν βλεπει οτι εχεις προβληματα κ εσυ ή θεωρει οτι εσυ εισαι μια χαρα?

Θεωρεί ότι είμαι υπερβολική. Παράλληλα με αυτά τα μεταξύ μας, προέκυψε ξανά ένα πρόβλημα υγείας σε πολύ στενό οικογενειακό μου πρόσωπο που με έχει επηρεάσει πάρα πολύ (φοβίες). Η απάντησή του λοιπόν ήταν πως εκείνος δεν γνωρίζει κάποιον που πάει σε θεραπευτή επειδή ο συγγενής του έχει θέμα υγείας........... Γενικά στην σχέση μας αλλά και στην ζωή μας πάντα εγώ πρέπει να προτείνω εκείνος σαν χαρακτήρας είναι του περίμενε.................................. .................................................. ......................

Δυστυχως οταν καποιος εχει καταθλιψη δεν εχει τη δυναμη να αισθανθει το προβλημα του αλλου. Θεωρει οτι το δικο του ειναι το πιο σοβαρο ολων κ ανακυκλωνεται γυρω απο αυτο. Δειχνει σαν να αδιαφορει για τους υπολοιπους, καμμια φορα σε σημειο εκνευριστικο. (Συγνωμη, δεν θελω να θιξω κανεναν αλλα αυτη ειναι η προσωπικη μου εμπειρια - η μητερα μου εχει καταθλιψη). Παρ ολαυτα εγω επιμενω πως δεν πρεπει να αφησεις το προβλημα σου να διογκωνεται. Πρεπει να φροντισεις τον εαυτο σου. Γιατι δεν κανονιζεις μια συναντηση με εναν συμβουλο- θεραπευτη, χωρις να του πεις. (μιλαω μονο για το πρωτο ραντεβου). Ο συμβουλος σιγουρα θα ορισει καλλιτερα το προβλημα σου, θα σου πει τι θεραπεια χρειαζεται να ακολουθησεις κ με ποιο τροπο πρεπει να το παρουσιασεις στο συζηγο σου για να μην πληγωθει.

Γράφω ξανά εδώ με τα ίδια συναισθήματα απόγνωσης. Οι κρίσεις πανικού και οι αρρωστοφοβίες του άνδρα μου έχουν διαλύσει τον γάμο μας. Πάνε τέσσερα χρόνια τώρα. Έχει γίνει σαν ογδόντα χρονών δεν βγαίνει έχει εγκαταλείψει τον εαυτό του, έχει χάσει πολλά κιλά, η μόνη του ασχολία είναι η τηλεόραση το κινητό και το ιντερνετ. Σεξουαλική ζωή δεν έχουμε εδώ και χρόνια και πρόσφατα όταν τον ρώτησα τον λόγο μετά από πίεση μου απάντησε πως φοβάται για την καρδιά του την ώρα της σεξουαλικής πράξης.
Η μόνη μας επικοινωνία έχει να κάνει με τα παιδιά και ότι τα αφορά, τότε γελάμε τότε μιλάμε, τις ώρες που αυτά κοιμούνται επικρατεί σιωπή και ο καθένας κάνει τα δικά του. Ακόμα και στο κρεβάτι μας κοιμάται με ακουστικά στα αυτιά και ακούει διάφορα για να μην σκέφτεται άρα ουσιαστικά και εκεί είμαι μόνη μου.
Υπάρχουν φορές που τον μισώ γιατί καταδυναστεύει με τα προβλήματα και τον εγωισμό του και την δική μου ζωή δεν με αφήνει να χαρώ να ζήσω. Όλο μούτρα, άγχος φόβοι, μέχρι πότε θα σκέφτεται μόνο εκείνον ;Πότε θα σκεφτεί και εμάς; Νιώθω σαν να μου κλέβει την ζωή μου σαν να με πνίγει. Μερικές φορές βιώνω την σχέση μου μαζί του σαν να είναι μια πέτρα και να μην με αφήνει να κάνω αυτά που θέλω.
Η ζωή μας κινείτε γύρω στα δεν μπορώ του, εγώ τα κάνω όλα φορτώνω το αμάξι όταν πάμε κάπου πλένω το αυτοκίνητο, εγώ ασχολούμαι με τα παιδιά, σπάνια να τα κάνει ένα μπάνιο εγώ παίζω μαζί τους πιο έντονα, κάνω τα πάντα για να μην νιώσει τους παλμούς τις καρδιάς του πιο έντονους και μετά πάθει κρίση πανικού.
Η θεραπεία που κάνει εδώ και δύο χρόνια δεν έχει αποτέλεσμα γιατί δεν μιλάει στον γιατρό. Η φαρμακευτική αγωγή δεν ξέρω αν τον βοηθάει. Κουράστηκα έχω θυμώσει και σκέφτομαι πολύ έντονα το διαζύγιο είμαι χάλια δεν ξέρω τι να κάνω ακόμα και στις διακοπές ήθελε να είναι κλεισμένος μέσα στο σπίτι πάνω σε έναν καναπέ δεν είναι ζωή αυτή δεν είναι..................

Τι άλλο πρέπει να γίνει για να καταλάβει ότι πρέπει να ζήσει και να χαρεί την οικογένεια μας; Είναι μεγάλη κατάρα να έχεις όλες τις προϋποθέσεις να είσαι χαρούμενος και εσύ να μην μπορείς να χαρείς με τίποτα.
Πόσο ακόμα θα αντέχω να ζω μέσα στην θλίψη και στον φόβο; Τα χρόνια περνάνε και η ζωή του καθενός είναι μια, για πόσο ακόμα θα ξεχνάω εμένα και θα πρέπει να ζω για εκείνον;

existence νιωθεις κουρασμενη και δυσαρεστημενη απο ολο αυτο αλλα ο συντροφος σου αντιδρα ετσι οχι επειδη ειναι πολυ εγωιστης και δεν τον ενδιαφερεις αλλα επειδη δε μπορει να κανει αλλιως. Οι προσπαθειες που ισως κανει ο ιδιος του ολο αυτο το διαστημα για να ξεπερασει το προβλημα του ειναι πολυ πιθανο να περνανε απαρατηρητες απο τη μερια σου , γιατι εσυ σκεφτεσαι με τη λογικη ατομου που δεν αντιμετωπιζει τετοιου ειδους προβλημα.

Οι κρισεις πανικου και οι φοβιες ειναι καταστασεις που σε κανουν να χανεις τον αυθορμητισμο σου. Ή αλλιως, ενω στεκεσαι στα ποδια σου υγιης, δε μπορεις να ''τρεξεις''.

Απο τη στιγμη που η θεραπεια του δεν εχει αποτελεσμα καλο ειναι να ψαξετε και για αλλο θεραπευτη. Τι φαρμακευτικη αγωγη ακολουθει? Τι ειδους θεραπεια κανει αυτα τα δυο χρονια? Και περα απ'αυτο, ποιο ειναι ολοκληρωμενα το προβλημα, γιατι στο πρωτο ποστ γραφεις για καταθλιψη και στα αλλα για κρισεις πανικου και φοβιες. Επισης, δουλευει κανονικα?

Αν νιωθεις τοσο εξαντλημενη απο την κατασταση ωστε να σκεφτεσαι τον χωρισμο οπως ειπες, δες πρωτα αν εχεις καποιες διεξοδους ωστε να σωθει η σχεση αυτη. Πραγματα που να σε κανουν να χαλαρωνεις απο οτι σε κουραζει, ειτε αυτο ειναι το να μιλησεις σε καποιον ειδικο ειτε το να ασχοληθεις με κατι αλλο. Σου ξαναλεω, ο αντρας σου αντιδρα ετσι επειδη δε μπορει να κανει αλλιως. Αυτο που αποτελει για σενα αυτοματη καθημερινη πραξη, γι'αυτον πιθανοτατα θελει μεγαλη προσπαθεια.

Θελεις να κοιταξεις και τον εαυτο σου αφου λες οτι πιεζεσαι και νιωθεις τοσο ασχημα, απλα μη βασισεις τις διαφορες επιλογες σου σε λαθος οπτικη των πραγματων. Ελπιζω ολα να πανε καλα

.............................

ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΣΑΣ, ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΩ ΕΝΑ ΓΙΑ ΕΜΕΝΑ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΠΟΛΥ ΠΕΡΙΕΡΓΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΚΑΙ ΑΦΟΡΑ ΚΑΤΑ ΚΥΡΙΟ ΛΟΓΩ ΤΗΝ ΣΧΕΣΗ ΜΟΥ ΚΑΙ ΠΩΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΩ ΚΑΠΟΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ....ΑΣ ΤΑ ΠΑΡΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ....ΕΓΩ ΣΠΟΥΔΑΖΑ ΣΕ ΕΠΑΡΧΕΙΑ ΚΑΙ ΜΕΝΩ ΑΘΗΝΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΜΟΥ....ΣΤΗΝ ΕΠΑΡΧΕΙΑ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΣΠΟΥΔΑΖΑ ΓΝΩΡΙΣΑ ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ ΚΑΙ ΞΕΚΙΝΗΣΑΜΕ ΜΙΑ ΠΟΛΥ ΟΜΟΡΦΗ ΣΧΕΣΗ...ΟΛΟ ΑΥΤΟ ΠΡΙΝ 4 ΧΡΟΝΙΑ....ΟΠΟΥ ΤΑ ΕΧΩ ΑΚΟΜΑ ΜΑΖΙ ΤΟΥ.....ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΣΠΑΔΑΖΑΜΕ ΜΕΝΑΜΕ ΜΑΖΙ ΚΑΙ ΠΕΡΝΑΓΑΜΕ ΠΟΛΥ ΟΜΟΡΦΑ...ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΤΟΝ ΑΓΑΠΟΥΣΑ ΟΛΟ ΚΑΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ....ΕΦΤΑΣΕ ΟΜΩΣ Η ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΞΕΝΗΚΙΑΣΟΥΜΕ ΚΑΙ ΕΚΕΙ ΞΕΚΙΝΗΣΑΝ ΟΛΑ....ΤΗΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΒΔΟΜΑΔΑ ΜΕ ΕΠΙΑΣΕ ΕΚΛΑΙΓΑ ΑΣΤΑΜΑΤΗΤΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΑ ΝΑ ΤΡΩΩ...ΚΑΙ ΝΑ ΚΟΙΜΑΜΕ....ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΑ ΧΩΡΙΣ ΛΟΓΩ...ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΕΚΑΝΑ ΑΥΤΟ...ΜΕ ΕΠΙΑΣΑ ΑΝΕΞΗΓΗΤΑ ΜΙΑ ΨΥΧΡΟΤΗΤΑ...ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΤΟΝ ΙΟΥΝΙΟ...ΣΕΠΤΕΒΡΗ ΤΩΡΑ ΕΧΩ ΗΡΕΜΗΣΕΙ ΑΡΚΕΤΑ ΑΛΛΑ ΑΥΤΗ Η ΠΑΓΩΜΑΡΑ....ΤΑ ΑΝΕΞΗΓΗΤΑ ΚΛΑΜΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΟ ΠΟΥΘΕΝΑ ΚΑΙ ΟΙ ΣΚΕΨΕΙΣ ΠΟΥ ΕΧΩ ΣΥΝΝΕΧΕΙΑ ΜΗΠΩΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΧΩΡΗΣΩ....ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΧΩΡΙΣ ΛΟΓΩ ΤΟ ΤΟΝΙΖΩ...ΕΧΩ ΜΙΑ ΠΟΛΥ ΟΜΟΡΦΗ ΣΧΕΣΗ ΟΠΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΑΕΙ ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΓΑΠΑΩ...ΜΕ ΣΕΒΕΤΑΙ ΚΑΙ ΤΟΝ ΣΕΒΟΜΑΙ..ΚΑΙ ΕΧΕΙ Η ΣΧΕΣΗ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΗΘΕΛΑ ΚΑΙ ΘΕΛΩ....ΑΛΛΑ ΞΑΦΝΙΚΑ ΝΟΙΩΘΩ ΑΠΟ ΤΟ ΠΟΥΘΕΝΑ ΜΙΑ ΠΑΓΩΜΕΡΑ ΑΠΟ ΤΟΤΕ ΠΟΥ ΕΠΙΣΤΡΕΨΑΜΕ ΑΘΗΝΑ...ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΩ...ΔΕΝ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ ΠΟΥ ΕΙΜΑΙ ΕΤΣΙ...ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΕΤΣΙ.....ΘΕΛΩ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΑΛΑ ΜΕ ΤΗΝ ΣΧΕΣΗ ΜΟΥ ΑΛΛΑ ΕΙΝΑΙ ΟΛΑ ΣΤΟΝ ΜΥΑΛΟ ΜΟΥ..ΟΠΩΣ Η ΣΧΟΛΗ...ΤΙ ΘΑ ΚΑΝΩ ΑΠΟ ΕΔΩ ΚΑΙ ΠΕΡΑ...ΔΟΥΛΕΙΑ??? ΚΑΙ ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ ΟΛΗ ΑΥΤΗ Η ΠΑΓΩΜΑΡΑ ΜΕ ΤΗΝ ΣΧΕΣΗ ΜΟΥ ΜΕ ΕΧΕΙ ΤΡΕΛΑΝΕΙ...ΕΓΩ ΤΡΕΛΕΝΟΜΟΥΝΑ ΓΙΑ ΑΥΤΟΝ..ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΛΕΩ ΤΡΕΛΕΝΟΜΟΥΝΑ ΤΟ ΕΝΝΟΩ...ΤΗΛΕΦΩΝΑ...ΚΑΙ ΞΑΝΑ ΤΗΛΕΦΩΝΑ...ΣΥΝΑΤΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΠΑΕΙ ΛΕΓΟΝΤΑΣ...ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΑΥΤΑ ΑΛΛΑ ΔΟΥΛΕΥΕΙ ΚΙΟΛΑΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΙΔΙΟ ΟΠΩΣ ΕΙΜΑΣΤΑΝ....ΤΟ ΣΥΖΗΤΗΣΑ ΜΑΖΙ ΤΟΥ....ΑΛΛΑ ΤΟΥ ΕΞΗΓΗΣΑ ΟΤΙ ΕΙΜΑΙ ΣΕ ΛΙΓΟ ΠΕΡΙΕΡΓΗ ΦΑΣΗ ΓΙΑΤΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΤΙ ΑΛΛΟ ΝΑ ΤΟΥ ΠΩ.....ΤΟΝ ΑΓΑΠΑΩ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΑΛΛΑ ΕΙΜΑΙ ΚΑΠΩΣ ΠΑΓΩΜΕΝΗ ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΧΩΡΗΣΩ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΝΟΙΩΘΩ ΕΤΣΙ ΓΙΑ ΑΥΤΟΝ....ΕΝ ΤΟ ΜΕΤΑΞΥ ΑΠΟ ΤΟΤΕ ΠΟΥ ΕΧΟΥΜΕ ΕΡΘΕΙ ΑΘΗΝΑ ΕΧΕΙ ΠΙΑΣΕΙ ΜΙΑ ΔΟΥΛΕΙΑ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΜΟΝΙΜΩΣ ΚΟΥΡΑΣΜΕΝΟΣ...ΤΕΛΩΣΠΑΝΤΟΝ... ΘΕΛΩ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΜΙΑ ΣΥΜΒΟΥΛΗ ΓΙΑ ΤΟ ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΩ......ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΩ....!!!!!!!!!!!!

μπορω να σε ρωτησω κατι??? εχεις κανει προσπαθειες να ξεφυγετε απο τα συννηθισμενα??? ενα ταξιδι ας πουμε...???

Quote:

---

Originally Posted by dameva

ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΣΑΣ, ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΩ ΕΝΑ ΓΙΑ ΕΜΕΝΑ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΠΟΛΥ ΠΕΡΙΕΡΓΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΚΑΙ ΑΦΟΡΑ ΚΑΤΑ ΚΥΡΙΟ ΛΟΓΩ ΤΗΝ ΣΧΕΣΗ ΜΟΥ ΚΑΙ ΠΩΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΩ ΚΑΠΟΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ....ΑΣ ΤΑ ΠΑΡΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ....ΕΓΩ ΣΠΟΥΔΑΖΑ ΣΕ ΕΠΑΡΧΕΙΑ ΚΑΙ ΜΕΝΩ ΑΘΗΝΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΜΟΥ....ΣΤΗΝ ΕΠΑΡΧΕΙΑ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΣΠΟΥΔΑΖΑ ΓΝΩΡΙΣΑ ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ ΚΑΙ ΞΕΚΙΝΗΣΑΜΕ ΜΙΑ ΠΟΛΥ ΟΜΟΡΦΗ ΣΧΕΣΗ...ΟΛΟ ΑΥΤΟ ΠΡΙΝ 4 ΧΡΟΝΙΑ....ΟΠΟΥ ΤΑ ΕΧΩ ΑΚΟΜΑ ΜΑΖΙ ΤΟΥ.....ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΣΠΑΔΑΖΑΜΕ ΜΕΝΑΜΕ ΜΑΖΙ ΚΑΙ ΠΕΡΝΑΓΑΜΕ ΠΟΛΥ ΟΜΟΡΦΑ...ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΤΟΝ ΑΓΑΠΟΥΣΑ ΟΛΟ ΚΑΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ....ΕΦΤΑΣΕ ΟΜΩΣ Η ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΞΕΝΗΚΙΑΣΟΥΜΕ ΚΑΙ ΕΚΕΙ ΞΕΚΙΝΗΣΑΝ ΟΛΑ....ΤΗΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΒΔΟΜΑΔΑ ΜΕ ΕΠΙΑΣΕ ΕΚΛΑΙΓΑ ΑΣΤΑΜΑΤΗΤΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΑ ΝΑ ΤΡΩΩ...ΚΑΙ ΝΑ ΚΟΙΜΑΜΕ....ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΑ ΧΩΡΙΣ ΛΟΓΩ...ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΕΚΑΝΑ ΑΥΤΟ...ΜΕ ΕΠΙΑΣΑ ΑΝΕΞΗΓΗΤΑ ΜΙΑ ΨΥΧΡΟΤΗΤΑ...ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΤΟΝ ΙΟΥΝΙΟ...ΣΕΠΤΕΒΡΗ ΤΩΡΑ ΕΧΩ ΗΡΕΜΗΣΕΙ ΑΡΚΕΤΑ ΑΛΛΑ ΑΥΤΗ Η ΠΑΓΩΜΑΡΑ....ΤΑ ΑΝΕΞΗΓΗΤΑ ΚΛΑΜΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΟ ΠΟΥΘΕΝΑ ΚΑΙ ΟΙ ΣΚΕΨΕΙΣ ΠΟΥ ΕΧΩ ΣΥΝΝΕΧΕΙΑ ΜΗΠΩΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΧΩΡΗΣΩ....ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΧΩΡΙΣ ΛΟΓΩ ΤΟ ΤΟΝΙΖΩ...ΕΧΩ ΜΙΑ ΠΟΛΥ ΟΜΟΡΦΗ ΣΧΕΣΗ ΟΠΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΑΕΙ ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΓΑΠΑΩ...ΜΕ ΣΕΒΕΤΑΙ ΚΑΙ ΤΟΝ ΣΕΒΟΜΑΙ..ΚΑΙ ΕΧΕΙ Η ΣΧΕΣΗ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΗΘΕΛΑ ΚΑΙ ΘΕΛΩ....ΑΛΛΑ ΞΑΦΝΙΚΑ ΝΟΙΩΘΩ ΑΠΟ ΤΟ ΠΟΥΘΕΝΑ ΜΙΑ ΠΑΓΩΜΕΡΑ ΑΠΟ ΤΟΤΕ ΠΟΥ ΕΠΙΣΤΡΕΨΑΜΕ ΑΘΗΝΑ...ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΩ...ΔΕΝ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ ΠΟΥ ΕΙΜΑΙ ΕΤΣΙ...ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΕΤΣΙ.....ΘΕΛΩ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΑΛΑ ΜΕ ΤΗΝ ΣΧΕΣΗ ΜΟΥ ΑΛΛΑ ΕΙΝΑΙ ΟΛΑ ΣΤΟΝ ΜΥΑΛΟ ΜΟΥ..ΟΠΩΣ Η ΣΧΟΛΗ...ΤΙ ΘΑ ΚΑΝΩ ΑΠΟ ΕΔΩ ΚΑΙ ΠΕΡΑ...ΔΟΥΛΕΙΑ??? ΚΑΙ ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ ΟΛΗ ΑΥΤΗ Η ΠΑΓΩΜΑΡΑ ΜΕ ΤΗΝ ΣΧΕΣΗ ΜΟΥ ΜΕ ΕΧΕΙ ΤΡΕΛΑΝΕΙ...ΕΓΩ ΤΡΕΛΕΝΟΜΟΥΝΑ ΓΙΑ ΑΥΤΟΝ..ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΛΕΩ ΤΡΕΛΕΝΟΜΟΥΝΑ ΤΟ ΕΝΝΟΩ...ΤΗΛΕΦΩΝΑ...ΚΑΙ ΞΑΝΑ ΤΗΛΕΦΩΝΑ...ΣΥΝΑΤΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΠΑΕΙ ΛΕΓΟΝΤΑΣ...ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΑΥΤΑ ΑΛΛΑ ΔΟΥΛΕΥΕΙ ΚΙΟΛΑΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΙΔΙΟ ΟΠΩΣ ΕΙΜΑΣΤΑΝ....ΤΟ ΣΥΖΗΤΗΣΑ ΜΑΖΙ ΤΟΥ....ΑΛΛΑ ΤΟΥ ΕΞΗΓΗΣΑ ΟΤΙ ΕΙΜΑΙ ΣΕ ΛΙΓΟ ΠΕΡΙΕΡΓΗ ΦΑΣΗ ΓΙΑΤΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΤΙ ΑΛΛΟ ΝΑ ΤΟΥ ΠΩ.....ΤΟΝ ΑΓΑΠΑΩ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΑΛΛΑ ΕΙΜΑΙ ΚΑΠΩΣ ΠΑΓΩΜΕΝΗ ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΧΩΡΗΣΩ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΝΟΙΩΘΩ ΕΤΣΙ ΓΙΑ ΑΥΤΟΝ....ΕΝ ΤΟ ΜΕΤΑΞΥ ΑΠΟ ΤΟΤΕ ΠΟΥ ΕΧΟΥΜΕ ΕΡΘΕΙ ΑΘΗΝΑ ΕΧΕΙ ΠΙΑΣΕΙ ΜΙΑ ΔΟΥΛΕΙΑ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΜΟΝΙΜΩΣ ΚΟΥΡΑΣΜΕΝΟΣ...ΤΕΛΩΣΠΑΝΤΟΝ... ΘΕΛΩ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΜΙΑ ΣΥΜΒΟΥΛΗ ΓΙΑ ΤΟ ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΩ......ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΩ....!!!!!!!!!!!!

---

ανοιξε νεο θεμα καπου αλλου..... εδω δν ξερω αν σου απαντησει κανεις!!! αυτο ειναι αναρτημενο το 2011...