διαχυτη διατροφικη διαταραχη και νυχτοφαγια

Καλησπέρα,

Πρώτη φορά γράφω σε αυτην την κατηγορία αλλα δυστυχως εχω και απο αυτο το πρόβλημα..
ειμαι 22 και ζυγιζω 43 κιλα στην δικη μου ζυγαριά και στης μαμας μου το ιδιο, 45 στο φαρμακειο, 47 στον κτηνιατρο με ρουχα , ειμαι 1,60 cm και εχω πρόβλημα με το βάρος μου δεν ειμαι πολυ αδυνατη απλα αδυνατη θα ελεγα και ουτε πιστευα οτι εχω κάποια διατροφική διαταραχη αλλα ο ψυχιατρος μου λεει οτι εχω. Τελος πάντων διατηρω πολυ δυσκολα το βαρος μου γιαυτο και τρωω μονο λαχανικα στα γευματα οπως νεροβραστα φασολακια, αρακα, μπροκολο τετοια.
Οταν ημουν 14 χρονων εκανα μια διαιτα για πολυ καιρο χρονια ισως και ετρωγα κανονικα μεχρι το μεσημερι και μετα τιποτα και δεν πειναγα, ομως αρχισαν οι αυπνιες και δεν η3ερα γιατι..μετα από μηνες που υπεφερα δλδ κοιμομουν ξυπναγα τη νυχτα κ δεν μπορουσα να ξανακοιμηθω ολη νυχτα την εβγαζα με 2-3 ωρες υπνο δεν ηξερα τι εχω και ομως παιδια ηταν απο την πεινα ακομη κ αν δεν την αισθανόμουν, γιατι ετρωγα κατι κ κοιμομουν μετα. Απο τοτε εδω και 8 χρονια ξυπναω τη νυχτα
και σαν υπνοτισμενη παω και τρωω τα τελευταια βραδυα ξυπναω και 2 φορες και τρωω. Ευτυχως δεν τρωω πολύ αλλα αμα εχω καμια λιχουδια παει, χτες ας πουμε εφαγα γιαουρτι με κορν φλεικσ κ ενα κρουασαν μεγαλο με σοκολατα, προχτες ξυπνησα 2 φορες κ εφαγα 2 φορες γιαουρτι με κορνφλεικς, εχει τυχει να μαγειρεψω μες τη νυχτα σπανια βεβαια και να αφησω και το ματι ανοιχτο και να παω για υπνο αφου ειμαι υπνωσμενη σχεδον. Καταστραφηκα δλδ. Δεν ξερω πως θα το ξεπερασω μου φαιε\νεται αδύνατον γιατι αν ξυπνησω και δεν φαω δεν μπορω να κοιμηθω. Υπολογιζω μες τη νυχτα να βαζω 300-500 θερμίδες. Επίσης αν ξέρω πως υπαρχει καποια λιχουδια στο σπιτι θα ξυπνησω σιγουρα, χτες κοιμηθηκα 11 και 12.30 ξυπνησα να φαω αν ειναι δυνατον. Ενας παραγοντας που ισως επηρεάζει ειναι οτι κοιμαμαι νωρις αρα εχω περισσοτερες πιθανότητες να ξυπνησω αλλα νυσταζω τι να κάνω ξυπναω και 7.30 το πρωι για δουλεια. Επισης πριν κοιμηθω το βραδυ πρεπει να μην νιωθω πεινα γτ δεν θα με παρει ο υπνος αρα πεφτω φαγωμενη.
Περαν αυτων αν κ τα κιλα ειναι λιγα νομίζω οτι δεν φαινομαι οτι ειμαι τοσα κ πρπει να τρωω ελαχιστα για να διατηρηθω, εμετους κανω που και που αλλα δεν τρωω και πολύ οποτε δεν θα βγαλω και τιποτα η κανω οταν με ποναει το στομαχι μου γτ με πιανει συνεχεια για να ανακουφιστώ, τωρα εχω παρει ενα κιλο και νιωθω ασχημη με πρησμενα μαγουλα και μπουτια..
Απο μικρη ομως θυμαμαι τη μαμα μου να κανει διαιτα και να λεει πως παχυνε κ δεν την βλεπω να τρωει κ πολυ αλλα λυπαμαι που το λεω ειναι χοντρη κ αποστρέφομαι το γεγονος να γινω ετσι

Τι δεν μπορείς να ελέγξεις στη ζωή σου? Τη μαμά την αποστρέφεσαι για το βάρος της μόνο ή δε θέλεις να γίνεις σαν αυτή και σε άλλα πράγματα?

Δεν αποστρεφομαι την μαμα μου, αποστρεφομαι το γεγονος να γινω χοντρη κ εγω ενω κανω σε ολη μου τη ζωη διαιτα οπως εκεινη, αυτο που δεν μπορω να ελεγξω ειναι την ταση μου να τρωω τη νυχτα και να διατηρω το βαρος μου γενικότερα. Πιστευω πως ειτε τρωω τη νυχτα επειδη ειμαι σαν υπνοτισμενη οποτε εχω λιγοτερες ενοχες οτι θα παχυνω η εχει γινει τοσο συνηθεια πια που ο ιδιος μου ο οργανισμος εχει μπει στη διαδικασία να με ξυπναει κ αυτοματα εγω να τρωω για να ξανακοιμηθω..

Καλησπέρα Elirene!
Νομίζω ότι ο οργανισμός σου το έχει ανάγκη αυτό το φαγητό (οργανικά), γι'αυτό το λόγο το διεκδικεί με κάθε τρόπο. (Αντικειμενικά, δε θα ήσουν χοντρή, ακόμα και 20 κιλά περισσότερα να ήσουν, Με βάση το ύψος σου)
Εσύ τι πιστεύεις γι'αυτό που είπε ο ψυχίατρός σου ότι έχεις διατροφική διαταραχή;

Ο οργανισμός μας, το σώμα μας, ξέρει πως χρειαζόμαστε κάποια πράγματα για να επιβιώσει και φροντίζει αν εμείς του τα στερούμε με διαταγές και ΜΗ!, να μας δείχνει την αντίθεσή του και να μας παρακινεί μέσω της πείνας να τα λάβουμε. Η ανάγκη μας για έλεγχο δεν είναι η προτεραιότητά του, η προτεραιότητά του είναι η επιβίωσή μας. Δεν τον απασχολεί παρά να μας δείχνει με τα μηνύματά του πώς να μας φροντίζουμε, άλλο που εμείς κωφεύουμε ή προσπαθούμε να καλύψουμε την ανάγκη του δίνοντάς του υποκατάστατα. Αγνοεί τα ψέματα, πεινάει. Πεινάω είναι αυτό που λέει το στομάχι μας όταν πονά, διψάω το στόμα μας όταν κολλάει, δε λέει φοβάμαι μήπως παχύνω.
Καταλαβαίνεις πως προσπαθεί να διατηρηθεί στη ζωή άρα να διατηρήσει εσένα ώστε να μπορείς να έχεις ό,τι σου είναι απαραίτητο για να λειτουργείς?

Το ότι η μητέρα σου έκανε μία ζωή δίαιτα μπορεί να σου έδωσε το μήνυμα πως ο έλεγχος του βάρους είναι πολύ πολύ σημαντικός για εκείνην, κι εσύ έχοντάς την ως πρότυπο την εποχή που η μητέρα λειτουργεί για την κόρη ως ένα πρόσωπο που της διδάσκει τις βασικές αρχές για τη θηλυκότητα, να έχεις δεχτεί μέσα σου αυτή την ανάγκη για έλεγχο του βάρους, με κάθε θυσία, ως απαράβατη αρχή και να φοβάσαι κάθε φορά που "παρεκκλίνεις" απ' αυτόν.

'Εχεις παρατηρήσει πως όταν πεινάμε πολύ κινούμαστε ασυναίσθητα στην επιλογή φαγητών που έχουν πολλές θερμίδες? Γλυκά πχ? Γιατί λες να συμβαίνει αυτό? Εγώ νομίζω πως το σώμα μας είναι πολύ σοφό...

#χεχε, στρείδι, τώρα διάβασα ό,τι έγραψες, μάλλον μία από τα ίδια λέμε. Συμφωνώ απόλυτα.

Γεια σου Rain! :-)
(Τα μεγάλα πνεύματα... :-ΡΡΡ)

Tα λες πολυ ωραια ρεινι, πιστευω πως ηταν ετσι οταν δεν ετρωγα μετα το μεσημερι στην εφηβεια οπως ανεφερα αλλα τωρα τρωω τη νυχτα και παλι ξυπναω.. ακομα κ αν εχω φαει πολυ λογω γιορτων η καποιου γευματος εξω παλι ξυπναω να φαω γιαυτο πιστευω πως ναι μεν ισχυει αυτο που λες αλλα απο την αλλη εχει γινει και σαν συνηθεια πλεον γιαυτο δεν κοβεται.
Επισης θα ηθελα να πω πως απο ψυχολογικα αιτια ανεπτυξα και γαστροοισοφαγικη παλινδρομηση δλδ γυρναγαν τα φαγητα πισω στο λαιμο ευτυχως μου περασε με αντικαταθληπτικα αλλα το στομαχι μου δεν αντεχει την τροφη καθε μερα με πιανει τωρα εφαγα το μπισκοτο απο ενα ταρτακι την σοκολατα την πεταξα για να μην με πειραξει και να γλιτσω καμια θερμιδα και το στομαχι μου μεχει πιασει νιωθω πως θα το βγαλω απτη μυτη μ χει σπασει τα νευρα, επισης με πολυ μικρα γευματα ας που ενα τοστ ειναι μεγαλη ποσοτητα για μενα και μετα υποφερω η σκαω..υπαρχει πιθανοτητα να ναι ασυνειδητη αποστροφη της τροφης λογω της εμμονης με το βαρος?παρολαυτα ακομα και λιγο που τρωω δεν αδυνατιζω οποτε υποθετο πως ειναι κανονικες οι ποσοτητες που τρωω για τα κυβικα μου η το μεταβολισμο μου.

ρε συ με προβληματισε κατι που ειπες......................παντα περηφανευομουν οτι δεν εχω αισθημα πεινας κ αμα γινει πολεμος θα ειμαι απ τους τυχερους που θα αντεξω. ομως εχω κ γω αυπνιες! ειναι κ απο αυτο λες δλδ? υπαρχει περιπτωση να πεινας κ να μην αναγνωριζεις το αισθημα της πεινας? εγω δεν πιστευω οτι πειναω ποτε! κ καθολου να μην φαω 2 μερες! εχω απλα βουλιμιες απο ληγουρια αλλα οχι απο πεινα! ας πουμε εχω τωρα να φαω απο χτες το βραδυ κ δν νιωθω κατι

επισης να σ πω δεν χανεις αλλο βαρος επειδη κολισε ο μεταβολισμος παλι. κ κει εχω απορια γτ υποτιθεται πρεπει να μενεις ησυχος αμα τρως τις προκαθορισμενες θερμιδες π πρεπει καθε μερα, αλλα τι γινεται αμα τις φας βραδυ. πχ αν πρεπει να τρως 1500 την μερα σαν συνολο κ τις φας βραδυ τι γινεται,. ειναι το ιδιο? το χω ξαναρωτησει αλλα ξεκαθαρη απαντηση δν εχω παρει κ δν εχω ηρεμισει.

me εγω παντως δεν πειναγα συνειδητα αλλα ο οργανισμος μου με ξυπναγε το βραδυ απο την πεινα και δεν μπορουσα να ξανακοιμηθω πηραν πολλοι μηνες ισως χρονια να ανακαλυψω οτι εφταιγε αυτο..τωρα εχω παει στο αλλο ακρο ομως ξυπναω και χωρις να πειναω και τρωω, χτες εφαγα ενα πιτσακι ενα τυροπιτακι και μισο κομματι κεικ και ξυπνησα και 2 φορες ενω ολο τον καιρο ξυπναγα 1 φορα τι θα κανω τωρα πρεπει να μην σηκςνομαι οταν ξυπναω αλλα δεν καταλαβαινω ειμαι σαν ζομπι εκεινη την ωρα ευτυχως που ο φιλος μου κοιμαται σαν βοδι και δεν καταλαβαινει θα χα γινει ρεζιλι..
γενικα λενε πως το βραδυ δεν πρεπει να τρωμε γτ κοιμομαστε και δεν καιμε θερμιδες αλλα εγω πιστευω πως ειναι το ιδιο αρκει να παιρνεις 1500 οποιαδηποτε ωρα της μερας

Me_vs_myself, δε θα είσαι από αυτούς που θα αντέξουν, θα είσαι από αυτούς που θα ψοφήσουν πρώτοι. Δυστυχώς, δεν είναι πλεονέκτημα η έλλειψη λιποαποθηκών, είναι η αποθήκευση ενέργειας για περίπτωση ανάγκης, μην το παρουσιάζεις στον εαυτό σου ως τέτοιο, νομίζω πως δικαιολογείς την καταστολή φυσιολογικών ενστίκτων, όπως το αίσθημα της πείνας, κι έτσι δίνεις μηνύματα σε σένα την ίδια που σου είναι πατήματα για την ανορεξία και τα βουλιμικά επεισόδια. Μην απομακρύνεσαι από την αλήθεια κάνοντάς την να υποτάσσεται στις άμυνές σου. Φιλικά.

χτες ολη μερα ημουν με γιαουρτι πονουσε η κοιλια μ. το βραδυ εφαγα στις 11 μετα απο πολυ κοπο ενα κρουασανακι. απο κεινη τη στιγμη με επιασε πεινα κ εφαγα μιση πιτσα και πατατακια. προχτες ειχα φαει ποπ κορν γαβαθα και τσουρεκι με ρυζι. τιποτα απ ολα αυτα δεν ξερασα αυτες τις 2 μερες. δευτερα τεταρτη ειχα πολυ λιγη τροφη. μ επιασε λοιπον με το που ξυπνισα σημερα καταθλιψη. νιωθω παχος. νιωθω αμα φαω 3 φορες την βδομ ετσι, οπως κανω τελευταια, με παχαινει. κ καταπια 7 μεσουλιτ μαλλον για να πεθανω το πρωι. δεν νιωθω ΚΑΝ ΜΑΣΤΟΥΡΑ ΟΥΤΕ ΚΑΝ ΣΕ ΚΟΜΑ ΔΕΝ ΠΕΦΤΩ! δεν με πιανει πια τιποτα τιποτα γαμωτοκερατο μου μεσα

me,

ειναι λόγος το οτι νιωθεις παχος να πιεις 7 μεσουλιντ για να πεθανεις?παρε τηλ ενα γιατρο να ρωτησεις τι να κανεις μην σ πειραξουν τα νεφρα σου η αν εισαι αθηνα στειλε μου το τηλ σου πριβε αν θελεις,
θες να σου πω εγω τι εχω και το παλευω καθε μερα με πονανε τα στομαχια μου καθε μερα, απο ενα ατυχημα στα 14 παω στην τουαλετα με καθετηρα, εχω προβλημα στο εντερο κ εχω κανει χειρουργειο και παρολαυτα δεν ειναι τελειο και δεν παω κανονικα στην τουαλετα κ ειμαι μολις 22, ναι ειμαι 43 κιλα και θα θελα να μαι 40 αλλα μου φαινεται αδυνατον. Σιχαινομαι τη δουλεια, τη ρουτινα, ωρες ωρες θελω να σπασω το κεφαλι του φιλου μου του πατερα μου δεν ξερω τι θελω γενικως και νιωθω να υποφερω αλλα συνεχιζω με ελπιδα οτι θα βρεθει κατι να μου αρεσει κατι να με ικανοποιει και αν δεν γινει τιποτα εδω ηρθαμε για να μαθουμε απο τις αρνητικες εμπειριες αυτος ειναι ο σκοπος μας να βρουμε το νοημα και να μαθουμε απο τα δυσκολα

me_vs_myself, θα πρότεινα εκτός από παρατηρητής των συμπτωμάτων, να αρχίσεις και μια προσπάθεια να αναζητάς τις αιτίες σκεπτόμενη περισσότερο 'ψυχαναλυτικά'.

Όταν ένας τρόπος δεν δίνει λύση, τότε πάμε σε άλλον. Θα έλεγα να κάνεις μια προσπάθεια - τίποτα δεν ειναι απόλυτο , αλλά γιατί όχι;

Κάθε άνθρωπος αξίζει την ευτυχία και όταν δεν την πετυχαίνει, σημαίνει απλά ότι οι προσπάθειες που καταβάλλει χρειάζεται να γίνουν πιο οργανωμένες και εντατικές.

οι ψυχαναλητες παιρνουν τα @@ μου. καλητερα με ψυχαναλυω εγω

eilin θες να μιλησουμε?

Εγώ πιστεύω ότι θα σε βοηθούσε μια τέτοια προσέγγιση. Από την άλλη αν είχες αρνητικές εμπειρίες απο ψυχαναλυτές ως τώρα, αυτό δε σημαίνει ότι θα έχεις και μελλοντικά.
Αν μόνη σου μπορείς να βρεις λύση τότε φυσικά δεν υπάρχει λόγος να την αναζητήσεις αλλού.