Printable View
Καλησπερα.Αν μπορει καποιος να μου στειλει σε μηνυμα πληροφοριες για καποιον ψυχολογο ή ψυχιατρο στη Θεσσαλονικη για ψυχαλαλυτικου τυπου ψυχοθεραπεια.Θελω να αρχισω αλλα δεν ξερω σε ποιον και τι θα συναντησω.Αν καποιος συμβουλευεται καποιον ειδικο,και ειναι ικανοποιημενος,παρακληση να μου στειλει το όνομά του.
brivir 23 σου εστειλα προσωπικο μηνυμα :)Quote:
Originally Posted by brivir23
brivir23 γεια :)
έχεις και από εμένα προσωπικό μήνυμα. Εύχομαι να βρεις αυτό που ψάχνεις.
Μην είσαι κορόιδο. Οι "ειδικοί" είναι απατεώνες. Τράβα σε κανά κομμωτή ή σε κανά εξομολόγο. Κάνουν δουλειά επιπέδου όχι αστεία. Για τους ψυχο-μπουρδολόγους το μόνο πράγμα που έχει σημασία μέσα σου, είναι το πορτοφόλι. Αυτά από προσωπική πείρα! Καλή τύχη.
Αν κρίνω από σένα, πράγματι κάνουν δουλειά επιπέδου!Quote:
Originally Posted by LOOLOONEES
Σ ´ ευχαριστώ. Αν πάλι κρίνω από σένα θέλεις πολύ δουλειά ακόμα..
Eίναι αλήθεια. Οι περισσότεροι "ειδικοί", στην συντριπτική πλειοψηφία τους είναι μηδέν από μηδέν, μηδέν.
Για τους κομμωτές δεν ξέρω, αλλά υπάρχουν εξομολόγοι που δεν τους φτάνουν "ειδικοί" με δέκα διδακτορικά.
Γιατί πολύ απλά, αντιμετωπίζουν τον άνθρωπο ως οντότητα, ως πρόσωπο δηλαδή, και όχι ως άτομο.
Και μόνο αν ο άλλος σε προσεγγίσει ως άνθρωπο κατ΄εικόνα και καθ΄ομοίωση, μόνο τότε λύνεται ο γόρδιος δεσμός.
Τους περισσότερους από τους δήθεν "ειδικούς", δεν θα τους εμπιστευόμουν ούτε να μου καθαρίζουν φασολάκια.
Εάν κάποιος ειδικός δεν βοηθήσει πραγματικά, τότε προχωράμε να δούμε αν άλλος ειδικός μας κάνει. Αυτό ισχύει για τους γιατρούς, μηχανικούς κτλ.
Κατά τη γνώμη μου οι περισσότεροι που δεν είχαν καλά λόγια να πουν από τον πρώτο ειδικό, σταματήσανε εκεί. Συνεχίζουν να ασχολούνται με ψυχολογία (άρθρα, forum κτλ) αλλά η πρόοδός τους είναι αργή. Αρκετοί πήγαν και σε 'ειδικους' που παρέχουν δωρέαν τις υπηρεσίες τους σε δημόσιους οργανισμούς (άρα έχουν μικρό κίνητρο να βοηθήσουν).
Αντιθέτως, υπάρχουν άλλοι που επέμειναν, και βρήκαν έναν ειδικό που τους βοηθά να καταλάβουν. Διότι οι ειδικοί έχουν σπουδάσει, έχουν ασχοληθεί και γνωρίζουν τον τρόπο.
Σχετικά με τον 'πνευματικό', παρέχει περισσότερο κατανόηση και συμπόνοια. Όμως για την 'γιατρειά' από τα ψυχικά προβλήματα, δε χρειάζεται συμπόνοια - χρειάζεται ψυχρή και ίσως αυστηρή αντιμετώπιση των αιτιών ώστε το άτομο να αναλάβει ευθύνη, να δει τις συνέπειες των πράξεών του και να προχωρήσει.
Όμως αυτό ειναι πολύ επώδυνο πολλές φορές γιατί ανασύρει αρνητικά συναισθήματα (εφιάλτες, πτώση διάθεσης, απομόνωση, συχνό κλάμμα κτλ) και οι πιο πολλοί 'αντιστέκονται' και τελικά καταφεύγουν σε άλλες λιγότερο επώδυνες λύσεις (ενασχόληση με θρησκεία - φιλανθρωπεία, αλκοόλ - πολύ διασκέδαση , κτλ) ώστε περισσότερο να καλύψουν τα προβλήματά τους (όχι να τα λύσουν) με τα θετικά συναισθήματα που οι παραπάνω δραστηριότητες προσφέρουν.
O άνθρωπος δεν είναι άτομο, είναι πρόσωπο. Η πιο επώδυνη λύση είναι η αγάπη.
Πολλές φορές οι άνθρωποι δεν έχουν ιδέα πόσο αιχμηρό είναι το χέρι της αγάπης.
Μακάρι να υπάρχουν ειδικοί που προτάσσουν αυτό, όμως....
Margaritta, ο ειδικός θα προσπαθήσει να αφαιρεσει τα εμπόδια που αποτρέπουν τον άνθρωπο από το να αγαπήσει.
Ο πνευματικος, απλα προσφερει μια αγαλλιαση, και καποιες φορες οδηγει στην 'μετανοια' μεσα απο αλληγοριες, παραινεσεις, λογια αγαπης...
Στην ουσία η θρησκεία και η ψυχοθεραπεία επιθυμουν το ιδιο : αγαπη .
Απλα η ψυχοθεραπεια ειναι ενα εργαλειο 'λογικης' , ψυχρης λογικης.
Δεν υπαρχει δλδ διαχωρισμος - ειναι συνεργατες.
Ομως η λογικη χρειαζεται για να δουμε τις αιτιες πιο καθαρα. Δεν αρκει να κλαιμε και να λεμε 'Θεε μου συγχωραμε'. Χρειαζεται οι ιδιοι να καταλαβουμε, ωστε να σπασουμε ετσι τα τειχοι που χτιζονται γυρω απο την καρδια - τειχοι που προσπαθουν να προστατεψουν την καρδια απο το να ανοιχτει για να μην πληγωθει ξανα.
esoteriki_dynami, δεν προσπαθώ επ΄ουδενί να μειώσω την βοήθεια που μπορεί ένας καλός και ευσυνείδητος ειδικός να προσφέρει.
Αυτό που λέω κατ΄ουσίαν είναι, πως καμία ψυχοθεραπεία δεν μπορεί να βοηθήσει ριζικά έναν πάσχοντα άνθρωπο,αν ο ίδιος δεν αποφασίσει οριστικά
και τελεσίδικα πως θέλει να ξεσκεπάσει και να συντρίψει την ρίζα του προβλήματός του. Πως θέλει να θάψει κάθε δαίμονά του.
Αυτό ξέρω καλά πως είναι προσωπική υπόθεση, και έχει να κάνει με την υπόσταση του ανθρώπου στο βάθος της και την αναζήτηση ενός νοήματος
που έχει να κάνει με τον Θεό του και την Αλήθεια. Ξέρω επίσης πως η αληθινή μετάνοια δεν είνα παρηγορητική αφήγηση, αλλά κραταιά ελευθερία.
Αν ο ίδιος ο άνθρωπος συντετριμμένος πια και κουρασμένος από τον εαυτό του δεν αποφασίσει με θέληση αυτόβουλη και αναπότρεπτη πως θέλει να ελευθερωθεί,
κανένα φάρμακο και καμία ψυχοθεραπεία-εργαλείο ψυχρής λογικής δεν θα τον βοηθήσουν. Μέσα του βαθιά θα σιγοκαίει ένα κάρβουνο αναμμένο.
"ο ειδικός θα προσπαθήσει να αφαιρεσει τα εμπόδια που αποτρέπουν τον άνθρωπο από το να αγαπήσει": Δεν γνωρίζω τέτοιον. Φυσικά κατανοώ πως μπορεί να προσπαθήσει.
Τελικά θέλω να πω, πως η λύση του προβλήματος είναι για μένα κάτι παραπάνω από μια επιστημονική προσέγγιση και μια φαρμακευτική αγωγή, όσο εμπεριστατωμένες
κι όσο άρτιες κι αν είναι. Βεβαίως, εύχομαι πάντοτε, να υπάρχουν τέτοιες για να βοηθούν στο μέγιστο δυνατό τους ανθρώπους.
Φιλικά.
καμία ψυχοθεραπεία δεν μπορεί να βοηθήσει ριζικά έναν πάσχοντα άνθρωπο,αν ο ίδιος δεν αποφασίσει οριστικά
και τελεσίδικα πως θέλει να ξεσκεπάσει και να συντρίψει την ρίζα του προβλήματός του. Ξέρω επίσης πως η αληθινή μετάνοια δεν είνα παρηγορητική αφήγηση, αλλά κραταιά ελευθερία. Αν ο ίδιος ο άνθρωπος συντετριμμένος πια και κουρασμένος από τον εαυτό του δεν αποφασίσει με θέληση αυτόβουλη και αναπότρεπτη πως θέλει να ελευθερωθεί,
κανένα φάρμακο και καμία ψυχοθεραπεία-εργαλείο ψυχρής λογικής δεν θα τον βοηθήσουν. Μέσα του βαθιά θα σιγοκαίει ένα κάρβουνο αναμμένο.
Συμφωνώ μαζί σου.
"ο ειδικός θα προσπαθήσει να αφαιρεσει τα εμπόδια που αποτρέπουν τον άνθρωπο από το να αγαπήσει": Δεν γνωρίζω τέτοιον. Φυσικά κατανοώ πως μπορεί να προσπαθήσει.
Η αυτογνωσία κατά τη γνώμη μου προσεγγίζεται με πολλούς τρόπους. Η ψυχρή λογική χρειάζεται πολλές φορές για να δούμε τα εμπόδια - αντιλήψεις - φόβους - δαίμονες (πες τα όπως θες) που μας κανουν να χτίζουμε τείχη στην καρδιά μας, για να προστατευτούμε από τον πόνο μιας επανάληψης αποτυχιών του παρελθόντος. Ενώ αν κατανοήσουμε τι έφταιξε, τι δεν πήγε καλά, τότε τα εμπόδια δεν θα υπάρχουν, αφού θα νιώθουμε πως έχουμε τον έλεγχο .
Τελικά θέλω να πω, πως η λύση του προβλήματος είναι για μένα κάτι παραπάνω από μια επιστημονική προσέγγιση και μια φαρμακευτική αγωγή, όσο εμπεριστατωμένες
κι όσο άρτιες κι αν είναι.
Η λύση στο πρόβλημα δεν έρχεται με προσεγγίσεις τύπου 1 + 1 = 2 . Οταν χρησιμοποιεις τη λογικη, ανακινεις συναισθηματα, αναμνησεις, πονο, ονειρα κτλ.
Δεν ειναι κατι καθαρα επιστημονικο δηλαδη, χωρις τη συμμετοχη συναισθηματος. Τα φαρμακα , φυσικα και δεν λυνουν το προβλημα, απλα κατευναζουν τον πονο.
Ναι, η αυτογνωσία οδηγεί τον άνθρωπο έξω από το πηγάδι. Τι είναι όμως η αυτογνωσία; Για μένα αυτογνωσία σημαίνει ένα πράγμα: λιγότερο εγώ.
Τα εμπόδια-αντιλήψεις-φόβοι-δαίμονες όπως είπες, δεν είναι τίποτα άλλο παρά η αναμέτρηση με ένα εγώ που ενώ μας έχει διασύρει μέχρι την κόλαση,
δεν τολμούμε να απαλλαγούμε από αυτό. Έχει γίνει ένα με το πετσί μας, είναι τα μάτια μας τα ίδια.
Η αυτογνωσία μπορεί να μας οδηγήσει σε μια κατάσταση όπου αντιλαμβανόμαστε πως είχαμε χτίσει πάνω σε αχυρένια θεμέλια.Αυτό ναι.
Δυστυχώς, η τραγωδία είναι πως οι προϋπάρχουσες απόψεις μας καθορίζουν τα γεγονότα που αποφασίζουμε να αποδεχτούμε.
Kαι ακόμα χειρότερα, το κόστος μιας πιθανής παραδοχής λάθους καταλήγει να είναι μεγαλύτερο από την επιθυμία μας για αλήθεια...
Αν μια αυτογνωσία μπορέσει να ακυρώσει το εγώ μας, έχουμε αυτομάτως λυτρωθεί.
Όσο για την λογική που λες, δεν την έχω σε καμία υπόληψη επέτρεψέ μου να σου πω, γιατί είναι η κόρη του μεγαλύτερου εχθρού όλων. Ένας είναι ο φοβερότερος εχθρός του ανθρώπου: το μυαλό του.
Είμαστε εμείς οι ίδιοι που δωροδοκούμε το μυαλό μας για να μας κάνει το χατίρι, να σκεφτεί όπως μας συμφέρει, να μην ξεβολευτούμε δηλαδή.
Αυτό που δεν ξέρουμε, είναι ότι ενώ νομίζουμε ότι καλά είμαστε στην βολή μας και στην ησυχία μας, τελικά πληρώνουμε αδρά όλο το κόστος και μάλιστα με τόκο.
Φυσικά νομίζουμε ότι είμαστε εμείς που έχουμε αποφασίσει με καθαρή κρίση και βούληση. Αμ δε...
Το μυαλό είναι σαν την *****. Θα πάει με όποιον της δώσει περισσότερα.
Δεν είναι καθόλου κακό βέβαια σε μια φάση της ζωής του ο άνθρωπος να πάρει μια βοήθεια. Αρκεί να ξέρει, πως αν δεν κόψει το πρόβλημα από την ρίζα του, θα το ξαναβρεί μπροστά του.
Το να αποφασίσουμε να αλλάξουμε, να γίνουμε καινούργιοι είναι τελικά πνευματική κατάσταση, είναι εσωτερικότητα και όχι αντικειμενική δυνατότητα ή αντίληψη των τεκταινομένων ή συμβάντων.
Μήπως υπερβάλλεις λίγο?Quote:
Originally Posted by Margaritta
Άνθρωπος χωρίς μυαλό, χωρίς λογική? Μάλλον δεν επιβιώνει θα έλεγα.
Μάλλον κάτι άλλο θέλεις να πεις.
Ξέρω ότι ακούγεται παράδοξο, αλλά πίστεψέ με δεν υπερβάλλω καθόλου.
Το μυαλό είναι απλώς εργαλείο. Το αφεντικό πρέπει να είναι άλλος, άλλος να κάνει κουμάντο.