είναι περίπλοκο

έχω δημοσιεύσει το ίδιο μήνυμα και στην κατηγορία με τις σχέσεις,οικογένεια κτλ. μου φαίνεται ότι ταιριάζει και στα δύο και επειδή θα θελα και την άποψη κάποιου που ενδεχομένως είχε/έχει κάποια εμπειρία ο ίδιος ή κάποιος δικός του΄(χωρίς να θέλω να αποκλείσω τους υπόλοιπους) με ναρκωτικά για το πως μπορώ να βοηθήσω κάποιον κοντινό μου άνθρωπο βάζω το ίδιο θέμα και εδώ ελπίζω να μην δημιουργώ πρόβλημα στο φόρουμ με κάποιον τρόπο με αυτό. Ημασταν μαζί για περπου 6 χρόνια.Ηταν μια καλή σχέση,ήμασταν πολύ δεμένοι. Μέσα σε αυτά τα χρόνια οταν μετακόμισα πολύ μακρια από την πόλη μας λόγω σπουδών με ακολούθησε και μέναμε μαζί για περίπου 1 χρόνο.μετακόμισα,χωρίσαμε (όχι λόγω μετακόμιης),μετακόμισε κι αυτός και βρεθήκαμε μετά από περίπου 6 μήνες στην ίδια πόλη ξανά (μια τρίτη διαφορετική πόλη).Πλέον είμαστε χωρισμένοι ήδη περίπου δυό χρόνια αλλά εξακολουθούμε να έχουμε επικοινωνία και να βλεπόμαστε (έχει τύχει να συμβεί και κάτι παραπάνω 3 φορές με τελευταία το φετινό καλοκαίρι).Ενδιάμεσα είχα προσπαθήσει να κόψω την επικοινωνία η οποία συνήθως ξεκινούσε και από δική μου πρωτοβουλία γιατί ένιωθα να μην μπορώ να τον ξεπεράσω αλλιώς όμως έμαθα ότι πέρνει ναρκωτικά και από τότε ξαναεπιδίωξα σχέσειςμαζί του βρισκόμαστε τακτικά,μιλάμε,τρώμε μαζί..Νιώθω ότι είναι οτι πιο σημαντικό και βαθύ έχω ζησει μέχρι τώρα (τα 24 μου),πραγματικά τον αγαπάω και νιώθω ότι έτσι όπως έχουν έρθει τα πράγματα όποια ελπίδα υπήρχε (έστω κι από μέρους μου μόνο) να τα ξαναβρούμε έχει χαθεί μέσα μου.Νιώθω ότι χαραμίζει τα καλύτερα του χρόνια και μαζί του κι εγώ.Θα μου ήταν πιο εύκολο νομίζω να τον ξεπεράσω αν ήξερα οτι είναι καλά.Δεν ξέρω όμως αν το να τον ξεπεράσω είναι πραγματικά αυτό που θέλω...νιώθω οτι θέλω να τον βοηθήσω άσχετα με την εξέλιξη την δική μας,είναι από τους καλύτερους και πιο ευαίσθητους ανθρώπους που ξέρω δεν του αξίζει να μην αντέχει την ζωή του. Του αξίζουν τόσα πολλα,μακαρι να μπορούσε να τα έχει.Δεν ξέρω τι να κάνω...να τον αφήσω συναισθηματικά ή όχι?Καμία σκέψη? ακόμα με προβληματίζει το πως θα μπορούσα να τον βοηθήσω αφού δεν έχω κάποια ιδιότητα δεν είμαι συγγενείς του,κοπέλα του, φίλη του ..κάτι.μου ανοίγεται πολύ για το θεμα και με περιτές για μένα λεπτομέρειες ορισμένες φορές και σκέφτομαι μήπως έμμεσα μου ζητάει να τον βοηθήσω καθώς ο ίδιος έχει αυτήν την επιθυμία να ξεκόψει

Καλό θα είναι να σκεφτείς τι ειναι αυτό που σε προσελκύει σε έναν άνθρωπο που έχει τάσης αυτοκαταστροφής;

Τα ναρκωτικά τα παίρνει κάποιος, κατά τη γνώμη μου, όταν θέλει να ξεφύγει από την κόλαση που βιώνει μέσα του. Είναι ένα προσωρινό μέτρο αποσύνδεσης του συνειδητού με τα συναισθήματα. Ωστόσο όταν η δράση τους λήγει, υπάρχει απότομη προσγείωση στην επίπονη πραγματικότητα, με συνέπεια το άτομο να οδηγείται στην εκ νέου λήψη τους.

Εσύ το μόνο που μπορείς να κάνεις ειναι να του προσφέρεις συμπόνοια. Δεν έχεις πρόσβαση στα υποσυνειδητα συναισθηματα του (που δημιουργηθηκαν ακομα και πριν τον γνωρισεις) επομενως δεν μπορεις να τα αλλαξεις . Κανεις δεν μπορει να αλλαξει καποιον. Στην πραξη ειναι εξαιρετικα δυσκολο να αλλαξουμε τον ιδιο μας τον εαυτο, ποσο μαλλον αλλους.

Τι ναρκωτικα παιρνει?

esoteriki_dynami δεν με προσέλκυσε τώρα ο άνθρωπος με τις τάσεις αυτοκαταστροφής αλλά τον γνωρίζω από πολύ πρίν. πολλά από αυτά που με προσέλκυσαν παλιότερα με προσελκύουν και τώρα η ευαισθησία του, η καλοσύνη του οι ειλικρινείς του τρόποι, η σοβαρότητα του.Γνωρίζω τα όσα μου γράφεις για τη χρήση ναρκωτικών όμως πολλές ορές και εξωτερικοί παράγοντες όπως άλλος χρήστης στην οικογένεια, δύσκολες συνθήκες ζωής μπορούν να συμβάλλουν σε μια λάθος επιλογή ζωής.δεν επιθυμώ να τον αλλάξω και δεν νομίζω ότι ανέφερα πουθενά κατι τέτοιο, θα ήθελα όμως πολύ να βρώ έναν τρόπο να τον βοηθήσω να αλλάξει τη ζωή του.και δεν ξέρω ποιος τρόπος θα μπορούσε να ναι αυτός..Δεν νομίζω οτι η συμπόνια θα βοηθούσε παραμένει ένας άνθρωπος με αξιοπρέπεια και να τον λυπατε κανείς πόσο μπορεί να βοηθήσει μια τέτοια κατάσταση?συγγνώμη αν είμαι κάπως απότομη,αλλά νιώθω ότι πρέπει να τον υπερασπιστώ.ευχαριστώ πολύ για την αποψη σου.

keep_walking ηρωίνη από τη μύτη,χασίς και δεν ξέρω αν παίρνει που και που και τίποτα άλλο..κανένα χάπι

Η μεγαλύτερη βοήθεια που μπορείς κατά τη γνώμη μου να προσφέρεις, ειναι η αγάπη και συμπαράστασή σου. Διότι για να αλλάξει κάποιος την ζωή του προς το καλύτερο, χρειάζεται ο ίδιος από μόνος του - χωρίς την βοήθεια άλλου - να καταβάλλει τις προσπάθειες που απαιτούνται για να ξεπεράσει τα συναισθήματα που τον οδηγούν στην αυτοκαταστροφή. Όσο σκληρό και αν ακούγεται και όσο δεν μας αρέσει, δεν μπορούμε να βοηθήσουμε κάποιους να αλλάξουν, με κάποιον άλλο τρόπο πέρα από την συμπαράσταση, την δημιουργία αισιόδοξου κλίματος και προσωπικού παραδείγματος ευτυχίας.

Το αν κάποιον επηρεάσουν εξωτερικοί παράγοντες εξαρτάται ,κατ' εμε , από τα ίδια του τα συναισθηματα. Έτσι ένας άνθρωπος που πιστεύει ότι δεν αξίζει την αγάπη και βιώνει μια κατάσταση πολύ αρνητική στην ψυχή του, εύκολα θα επηρεαστεί από ανάλογους παράγοντες.

συμφωνούμε αυτήν την φορά :).απλά νιώθω μπερδεμένη γιατί δεν έχω κάποιο συγκεκριμένο ρόλο στη ζωή του ώστε μέσα από αυτόν να μπορώ να τον βοηθήσω (χωρίς να εννοώ απαραίτητα ότι θέλω να αποκτήσω).Δεν είμαι ούτε ακριβώς φίλη, ούτε κοπέλα του...ίσως να μην του κάνω καλό.

μιλήσαμε σήμερα το βράδυ.ήταν χάλια.τον απολύσαν.μου είπε να μην ξαναπάρω για λίγο,ενώ προχθές μου είπε οτι θέλει να βρεθούμε για ένα καφε μέσα στο σαββατοκύριακο.αυτό με την διακοπή της επικοινωνίας το χει ξαναπεί αρκετές φορές αλλα δεν το τήρησε ο ίδιος και μου ξαναέστειλε. Οσο για μένα μπορούσα και μπορώ να το σεβαστώ αλλά δεν μπορώ να αντιστσταθώ στο να του απαντήσω όταν μου στέλνει.είμαι πάντα συναισθηματικά διαθέσιμη.έχω απελπιστεί

αν? , ίσως αν δεχτείς ότι είναι ενήλικος άνθρωπος και υπεύθυνος για τις πράξεις/επιλογές του, τότε θα σταματήσεις να τον λυπάσαι .

Η διακοπή της επικοινωνίας για μένα δεν ειναι αποτελεσματικό μέσο, διότι όσο υπάρχει θέληση επικοινωνίας το να την καταπιέζουμε δεν οδηγεί στην εξαφάνισή της αλλά αντιθέτως στην ενίσχυσή της.

Τέλος, η προσπάθεια για βοήθεια σε 'αδυνάτους' πολλές φορές σχετίζεται με την ανάγκη να ξεφύγουμε οι ίδιοι από τα προβλήματά μας (ασχολούμενοι με ένα πιο σοβαρό πρόβλημα, τα δικά μας προβλήματα φαίνονται πολύ μικρά και ασήμαντα και αυτό προσφέρει ανακούφιση)

esoteriki_dynami αφού μου το ζήτησε θα δοκιμάσω την διακοπή της επικοινωνίας.ξέρεις κάτι ένιωσα μια μικρή ανακούφιση όταν μου το ζήτησε...σαν μια ευκαιρία να μην ασχοληθώ για λίγο καιρό με αυτό το ηλίθιο πρόβλημα που με στεναχωρεί τόσο και με κάνει να φοβάμαι.δέχομαι οτι είναιυπεύθνος για τις πράξεις του ίσως να χεις δίκιο όμως γιατί μέσα μου πάντα τον δικαιολογώ για όσα κάνει με διάφορους τρόπους.Οσο για το τελευταίο σκέλος της απάντησης σου δεν ξέρω...δεν νομίζω οτι προσπαθώ να ξεύγω από κάποιο δικό μου πρόβλημα.μήπως μπορείς να γίνεις λίγο πιο συγκεκριμένη/ος?δεν φτάνει μόνο το οτι νοιάζεσαι για να εξηγήσει μια συμπεριφορά βοήθειας?α και δεν νιώθω λύπη γι αυτόν αλλα νοιάξιμο.λύπη νιώθω για όσα χάνει από τη ζωή του

αν? , όταν ένας άνθρωπος καταρρέει, είναι εξαιρετικά δύσκολο να ανακόψουμε την κατρακύλα, διότι αυτή η καθοδική πορεία εκλύεται από τα βάθυ της ψυχής του στα οποία ούτε ο ίδιος έχει πρόσβαση (αλλιώς θα σταματούσε την κατρακύλα). Για να αποκτηθει η προσβαση χρειαζεται προσπαθεια και 'σκαψιμο' απο την επιφανεια προς τα μεσα.

Επειδή λοιπόν αυτός δεν μπορεί να την σταματήσει, θεωρεί ότι δεν μπορεί να ανταποκριθεί στην βοήθειά σου. Ξερει οτι σε απογοητευει διοτι και αυτος θα εχει ονειρα οπως εσυ. Το νοιαξιμο για τον ανθρωπο μας, εξηγει το ενδιαφερον και την αγαπη. Ομως κατα τη γνωμη μου σε μια σχεση, ή σε μια στενη φιλια, δεν εχει μελλον καμια προσπαθεια μας να βοηθησουμε στην αλλαγη του αλλου διοτι καθε αλλαγη προυποθετει κινητρα και προσπαθεια απο το ιδιο ατομο. Η μονη βοηθεια που μπορουμε να δωσουμε ειναι : συμπαρασταση, κατανοηση, αποδοχη, αγαπη. Αυτο θα βοηθησει τον ανθρωπο σου να αποφορτιζει το αγχος του και την πιεση του και θα του κανει καλο. Ειναι εκπληκτικο οτι πολλοι ανθρωποι μειωσαν την ληψη ναρκωτικων οταν ειδαν πως το περιβαλλον τους τους αποδεχτηκε ετσι οπως ειναι, με την παρουσια τους τα αγαπημενα προσωπα τους γεμιζαν με θετικα συναισθηματα (παρα με ανησυχια), και εβλεπαν την προοδο σε αυτα τα ατομα.

Πιστευω οτι στην τελικη, η μεγαλυτερη δυναμη για αλλαγη καποιου ειναι η προσωπικη μας ευτυχια. Διοτι ετσι, εκπεμπουμε - ασυναισθητα - θετικα συναισθηματα τα οποια λαμβανει και του ενεργοποιουν τα θετικα κινητρα για αναπτυξη. Ετσι εχει πολυ περισσοτερες πιθανοτητες να βοηθηθει , παρα απο τις διαρκεις κλησεις σου για βοηθεια την οποια ουτε και εσυ δεν ξερεις πως να παρεχεις (και που ειναι λογικο)

Για μενα το ιδανικο ειναι ψυχοθεραπεια και ενα θετικο περιβαλλον γυρω του. Διοτι να θυμομαστε οτι αυτοι οι ανθρωποι εχουν αναγκη απο δοσεις θετικοτητας - διοτι μεσα τους κατακλυζονται απο αρνητικα συναισθηματα (αγχος, πιεση, λυπη οτι απογοητευουν το περιβαλλον κτλ)

Ευχαριστώ που ασχολήθηκες με το να μου απαντήσεις.Κι η "σκληρή αγάπη" που λένε?Πως ακριβώς εφαρμόζεται μήπως γνωρίζεις?πως μπορώ να του δείξω ότι δεν εγκρίνω τις πράξεις του αλλά παρ όλα αυτά προσπαθώ να τον καταλάβω και τον αγαπάω?

Γεια σου αν?
Έχω αντιμετωπίσει αυτό το πρόβλημα σε κάποια σχέση μου.
Ο φίλος μου ήταν εξαρτημένος κατά βάση από το αλκοόλ και σε μικρότερο βαθμό από το χόρτο.
Έχω προβληματιστεί άπειρες φορές για το πώς μπορώ να τον βοηθήσω, έχω διαβάσει για το θέμα, έχω παρακολουθήσει ομιλίες.
Χωρίζαμε γι'αυτό το λόγο, ξαναβρισκόμασταν, προσπαθούσε αρχικά να με πείσει ότι το ελέγχει, αλλά τελικά πάντα ήταν ψέματα.
Νομίζω ότι έκανα ό,τι μπορούσα, όπως φαντάζομαι και πολλοί άλλοι που βρέθηκαν δίπλα του.
Συχνά παρασυρόμουνα επειδή τον λυπόμουνα και κάπου μέσα μου πίστευα ότι θα βρω τον τρόπο να τον βοηθήσω να ξεφύγει.
Ήξερα όμως πολύ καλά, ότι αν κάποιος δεν το αποφασίσει μόνος του, δεν υπάρχει περίπτωση να απεξαρτηθεί.
Τελικά, απεξαρτήθηκα εγώ από εκείνον.
Έχω απομακρυνθεί οριστικά από κοντά του, γιατί δεν μπορούσε να μου προσφέρει πλέον τίποτα ουσιαστικό αυτή η σχέση.
Είναι ενήλικος άνθρωπος και έχει διαλέξει να ζει με τον τρόπο που ζει. Κανείς δεν είναι υπεύθυνος για το ότι αποφάσισε να καταστρέψει τον εαυτό του και κανείς δεν έχει υποχρέωση να τον βοηθήσει, εφόσον εκείνος δεν το αποφασίζει.
Θα σου έλεγα να του κλείσεις την πόρτα και να την ξανανοίξεις -εφόσον ακόμη το θέλεις -μόνο όταν πειστείς ότι έχει αποφασίσει να απεξαρτηθεί.

Πως οριζεται η 'σκληρή αγάπη' και τι ιδιοτητες έχει;
Κατά τη γνώμη μου δεν μπορεις να κανεις πολλα οταν ενας ανθρωπος απο μονος του επιθυμει την απομονωση (εκτος αν η εκλιση του για απομονωση βασιζεται στην αρχη σαν ενα τροπο να πει 'ελα μην κουραζεσαι για μενα'). Αλλα οταν καποιος επιμενει για διαστημα οτι θελει να μεινει μονος, τοτε το εννοει.

marian_m σ ευχαριστώ για τον χρόνο που αφιέρωσες να διαβάσεις και να απαντήσεις στο μήνυμα μου. χόρτο έκανε και όσο ήμασταν μαζί αλλά το έπαιρνα κι εγώ λίγο αψήφιστα το θέμα ,δεν ξερω γιατί.τελικά μάλλον αυτό πρέπει να κάνω κι εγώ να απεξαρτηθώ εγώ από αυτόν.να σε ρωτήσω όμως πως τα κατάφερες?έχεις καμια ιδέα από που να ξεκινήσω? εσύ πως ένιωθες τότε, συζητούσες τέτοια θέματα με τις φίλες σου? (αν θές μου απαντάς)

esoteriki_dynami κυρίως αν γνωρίζεις πως θα μπορούσε να μεταφραστεί η συμβουλή της " σκληρής αγάπης " στην συγκεκριμένη περίπτωση.μου το χει πεί κι αυτό ότι δεν μπορεί να μου προσφέρει κάτι έτσι οπως είναι όπως και σε κανέναν άλλο

ξέχασα να ανφέρω ότι και ο αδερφός του (κατα ένα χρόνο μικρότερος από τον ίδιο) είναι χρήστης εδώ και περίπου δεκα χρόνια (απο ηλικία περίπου 15 ετών) ,ενώ ο Φ. είναι συστηματικός χρήστης εδώ και περίπου ένα χρόνο.πως μπορεί να εξηγηθεί αυτό?εννοώ ότι τόσον καιρό ανησυχούσε και στεναχωριόταν για το πρόβλημα του αδερφού του τόσο πολύ και τώρα κάνει κι αυτός τα ίδια?