ζηλεια

καλησπερα σε ολους..

ειμαι ενα ατομο που γενικα ζηλευω..τον τελευταιο καιρο που τα βρηκα με τον πρωην μου περα απο το γεγονος οτι τσακωνομαστε συνεχεια και μου λεει συνεχεια ποσο λαθος τα κανω ολα,εγω ζηλευω γενικα και πολυ(φιλους ασχετους)..ειχαμε χωρισει ασχημα και εγω για να ειμαι ειλικρινης θελω επιβεβαιωση και ζηλευω πολυ..θελω πολυ να το ξεπερασω και μαλιστα να γινει ενα κλικ και να σταματησω για μενα οχι για κανεναν αλλον γιατι νιωθω οτι ξεφτιυλιζομαι και δεν ειναι του χαρακτηρα μου (ετσι θελω να πιστευω).. θα ηθελα πολυ την συμβουλη σας

d_o κατά τη γνώμη μου, η ζήλεια είναι όντως η αναγκη επιβεβαιωσης που λες :)
αλλα δε γινεται να γινει αυτο το 'κλικ' που λες δυστυχως .. :(

ισως η ζηλεια να ξεπερνιεται με την δικη μας αναπτυξη στη ζωη μας πχ κανοντας αυτο που μας πορωνει , hobby κτλ
ετσι νιωθουμε πληρεις και δε ζηλευουμε...

για μενα θελω να το κανω,δε μ αρεσει να νιωθω ετσι..πως να κοντρολαρω??να το πνιγω?γιατι και που το συζηταμε ,λεμε τωρα,δεν εχει καποιο αποτελεσμα.

να το πνιγεις , σημαινει οτι το καταστελλεις - οχι ομως οτι το διωχνεις.
Εχεις σκεφτει , τι ζηλευεις;

ναι,απο την στιγμη που τα ξαναβρικαμε αλλαξαν οι συνθηκες..παλια υπηρχα μονο εγω για αυτον τιποτα αλλο ειλικρινα..τωρα υπαρχουν οι φιλοι του και καπου εκει ειμαι κ εγω που και που.εγω δε μπορω να συμβιβαστω γιατι ετσι ειχα μαθει και νιωθω δευτερη και αυτο ειναι που με τσακιζει..ασχολιοταν συνεχεια μαζι μου τωρα πια οχι.αμα πχ τσακωθουμε και του το κλεισω δε θα με παρει τηλ παλια με επαιρνε συνεχεια μεχρι να το σηκωσω..ειμαι πιεσμενη τον τελευταιο καιρο και τις τελευταιες εβδομαδες δεν ειμαι καλα και κλαιω συχνα,σημερα με επιασαν τα κλαματα και τον πηρα τηλ και μου ειπε πως δε μπορει να κανει κατι και οτι και αυτος δεν ειναι καλα αλλα δεν με παιρνει τηλ να μου το πει..με κανει να νιωθω λιγη γιατι οπως ειπα και πριν συνεχεια μου λεει οτι δεν εχω αλλαξει και οτι ολα τα κανω λαθος

επομενως μηπως οντως δεν ειναι ζηλεια αλλα ειναι οτι νιωθεις πως δε σου δινει τοση προσοχη για καποιους λογους...;
φαινεται οτι ειναι θεμα σχεσης σας πιο πολυ..

απο τη μια σκεφτομαι μηπως ειμαι υπερβολικη απο την αλλη περισσοτερο τον νοιαζει αν καποιος γνωστος του ειναι καλα παρα εγω... εγω σημερα ημουν χαλια και με εκανε χειροτερα ενας γνωστος του μπορει να μην ειναι καλα στα γκομενικα του και να κατσει ολη την ημερα για να τον βοηθησει..ειλικρινα δε ξερω...ολα μου λεει πως τα κανω λαθος. και υποστηριζει οτι αυτος ειναι ο ψαγμενος και αυτος που εχει αλλαξει μετα το χωρισμο και ο ωριμος ενω εγω που ειμαι ολοιδια και αφου δεν αλλαξα οταν ημασταν χωρια δεν θα αλλαξω ποτε..μηπως φταιει οτι ειναι πιο κοινωνικος απο μενα ..δε ξερω..εσυ τι θα κανες στη θεση μου?

Οταν λες οτι ειναι πιο κοινωνικος απο εσενα, μηπως εννοεις οτι εσυ δεν εχεις σχεδον καθολου φιλους και εισαι κρεμασμενη απο αυτον και την σχεση σας?
μηπως ολη η κριτικη για σενα, αφορα ακριβως αυτο? οτι δεν κανεις βηματα ανεξαρτησιας?
εγω θα σου προτεινα να κανεις κατι να μαθεις καλυτερα τον εαυτο σου και πατησεις λιγο πιο σταθερα στα ποδια σου.
σεμιναρια η ομαδες αυτογνωσιας για παραδειγμα..
να αποκτησεις καποιον προσωπικο χωρο που να εχει να κανει με την αυτοβελτιωση σου.
αυτο θα βοηθησει πολυ κι εσενα και θα δει κια υτος καποια στιγμη την διαφορα στην σταση σου καισ τις ασχολιες σου, αλλα ακομα και στην επιοκοινωνια σας.
αλλιως ανταποκρινεται ενας συνειδητοποιημενος ανθρωπος κι αλλιως ενας αβεβαιος γι αυτα που του συμβαινεουν..
οσο για το θεμα της ζηλειας σου, απ οτι ξεκαθαρα φαινεται, οφειλεται σε ολα τα παραπανω, αλλα θα σου ελεγα, παραλληλα με ολα αυτα, να κανεις προσπαθειες συνειδητες, να το κοντρολαρεις με την λογικη.
προσπαθησε ας πουμε το πρωτο διαστημα, να κρατας ολες τις δευτερες σκεψεις για τον εαυτο σου και να μην αφηνεσαι να του τις πεις..
γραφε τες καπου η συζητα τες με μια φιλη σου, μην τις λες σε αυτον ομως...ισως με τον καιρο σου γινει συνηθεια ο αυτοελεγχος και μπορεσεις ν αφησεις στον εαυτο σου τον χρονο να κανει την λογικη σκεψη οτι η ζηλεια αυτη ειναι ατοπη...

δεν ειναι οτι δεν εχω φιλους εχω αλλα λιγους.. η αληθεια ειναι οτι αυτος οποιαδηποτε στιγμη μπορει να βγει με πολλους και ολη την ωρα ασχολειται με το κινητο..παλια δεν ηταν ετσι και νιωθω λιγη

Quote:

---

Originally Posted by d_o

δεν ειναι οτι δεν εχω φιλους εχω αλλα λιγους.. η αληθεια ειναι οτι αυτος οποιαδηποτε στιγμη μπορει να βγει με πολλους και ολη την ωρα ασχολειται με το κινητο..παλια δεν ηταν ετσι και νιωθω λιγη

---

δεν ειναι ποσοτικο το θεμα, να εισαι σιγουρη γι αυτο.
και λιγοι φιλοι , σου κανουν μια χαρα.
αυτο που σου χρειαζεται ειναι να μην σε νοιαζει αν θα ειναι με φιλους, γιατι θα ξερεις οτι ειναι μαζι τους, παρολο που ειναι τελεια η παρεα σου κι οχι επειδη δεν του αρκει...και για να το καταλαβεις αυτο, πρεπει ΝΑ ΠΑΤΑΣ ΓΕΡΑ ΣΤΑ ΔΙΚΑ ΣΟΥ ΠΟΔΙΑ.

πως μπορω να πατησω γερα στα ποδια μου?τι να κανω?

Quote:

---

Originally Posted by d_o

πως μπορω να πατησω γερα στα ποδια μου?τι να κανω?

---

υπαρχουν πολλα πραγματα που μπορεις να κανεις, που ολα θα πρεπει συμβαλλουν στο να εισαι η ιδια πιο ικανοποιημενη και περηφανη για τον εαυτο σου, λιγοτερο ανασφαλης, πιο αυτοφωτη..
μπορεις να κανεις σεμιναρια η ομαδες αυτογνωσιας για να δουλεψεις λιγο με την γνωση του εαυτου σου, μπορεις να ψαξεις να βρεις τις δεξιοτητες σου, η αν τις ξερεις να ασχοληθεις με αυτες, να ασχοληθεις με πραγματα που σε ευχαριστουν και σε γεμιζουν, να βελτιωσεις τον εαυτο σου στον βαθμο που μπορεις και με τους τροπους που μπορεις, απο το να κανεις κατι για την εξωτερικη σου εμφανιση και την υγεια σου, οπως γυμναστικη , διατροφη, ενημερωση και αλλαγες στην εικονα σου, απο χτενισμα και μακιγιαζ μεχρι οτιδηποτε, να βαθυνεις τις γνωσεις σου ειτε στο αντικειμενο σου ειτε σε ενα νεο που σου αρεσει, να ενημερωθεις για τον κοσμο γυρω σου, με ενημερωση, διαβασματα, σινεμα, θεατρο, σεμιναρια, οτιδηποτε γεμιζει εποικοδομητικα τον χρονο σου, το κεφαλι σου, την ψυχη σου τελικα..

d_o,
ίσως ο πρώην και νυν σου, τον καιρό που ήσασταν χώρια, συνειδητοποίησε πως δεν είναι και τόσο υγιές γι'αυτόν να είναι κρεμασμένος επάνω σου. Ίσως πόνεσε πολύ όταν χωρίσατε.
Ή ίσως απλώς να του πέρασε η τρελή καψούρα! (φυσιολογικό μετά από καιρό, όλοι το παθαίνουν) και αντιλήφθηκε ότι έχει ανάγκες που δεν καλύπτονται αποκλειστικά από σένα, όσο και να σε θέλει και να σ αγαπάει :)
Προσπάθησε να αποκτήσεις δικές σου ασχολίες και ενδιαφέροντια που θα σε απορροφούν, θα σε χαλαρώνουν και θα σου αρέσουν. Να μην είσαι μονοδιάστατη "δουλειά-γκόμενος-αχβαχ σαγαπώ και πάλι απ την αρχή". Καλλιέργησε τις σχέσεις με τους λίγους φίλους σου... τι στο καλό έκανες όταν χωρίσατε? Και όταν σου έρχονται σκέψεις ζήλιας, γράψτες κάπου για να τις εκφράσεις, να ξεσπάσεις. Με μένα λειτουργεί αυτό, όταν τρελαίνομαι γράφω ένα ηλίθια υπερβολικό γράμμα, δεν το δείχνω σε κανέναν. Όταν το ξαναδιαβάσω (την άλλη μέρα) λέω "πωπω, ευτυχώς δεν το δωσα"!!
Καταλαβαίνω πως είναι δύσκολο αλλά χωρίς προσπάθεια τπτ δεν αλλάζει.
btw γιατί χωρίσατε?

Οι ανάγκες του άλλαξαν, ενώ οι δικές σου όχι ακόμα. Αυτό δημιουργεί τις εντάσεις, γιατί υπάρχει μία ανισορροπία ανάμεσα στο τι θέλει τώρα αυτός, και τι εσύ. Οι ανισομερείς ανάγκες δείχνουν ότι τα άτομα που αποτελείται το "εμείς", το ζευγάρι, δεν βρίσκονται στην ίδια φάση ζωής, δεν είναι οι ανάγκες τους εναρμονισμένες. Είστε περισσότερο "εγώ κι εσύ" παρά "εμείς". Το εμείς για να κρατήσει θα χρειαστεί είτε εσύ να προχωρήσεις γρηγορότερα ή αυτός να βαδίζει πιο αργά. Μπορείτε και οι δύο να το κάνετε παράλληλα, εσύ ανοίγοντας το βήμα κι αυτός επιβραδύνοντάς το, αν η σχέση σας είναι τόσο σημαντική και για τους δύο ώστε να το κάνετε, να ψάξετε δηλαδή τη μέση οδό και να συγχρονίσετε την εξέλιξή σας. Από τις αντιδράσεις του βλέπω ότι αισθάνεται να του αρέσει ο ρυθμός που βαδίζει, ίσως να το είχε ανάγκη να τρέξει γρηγορότερα. Από την άλλη εσύ δε νιώθεις καλά που πας σιγά σιγούλια, άρα θα συμπεράνω ότι αυτή που θα κάνει το βηματισμό της γρηγορότερο είσαι εσύ, παρά αυτός που ο βηματισμός του τον ικανοποιεί.

Quote:

---

Originally Posted by d_o

απο τη μια σκεφτομαι μηπως ειμαι υπερβολικη απο την αλλη περισσοτερο τον νοιαζει αν καποιος γνωστος του ειναι καλα παρα εγω... εγω σημερα ημουν χαλια και με εκανε χειροτερα ενας γνωστος του μπορει να μην ειναι καλα στα γκομενικα του και να κατσει ολη την ημερα για να τον βοηθησει..ειλικρινα δε ξερω...ολα μου λεει πως τα κανω λαθος. και υποστηριζει οτι αυτος ειναι ο ψαγμενος και αυτος που εχει αλλαξει μετα το χωρισμο και ο ωριμος ενω εγω που ειμαι ολοιδια και αφου δεν αλλαξα οταν ημασταν χωρια δεν θα αλλαξω ποτε..μηπως φταιει οτι ειναι πιο κοινωνικος απο μενα ..δε ξερω..εσυ τι θα κανες στη θεση μου?

---

d_o, γιατί έπεσε το ενδιαφέρον του προς το πρόσωπό σου; το έχετε συζητήσει αυτό;
μήπως ήσουν πιεστική πολύ και αυτό τον έστρεψε αλλού;