μεγαλο μπερδεμα

γεια σας...δεν ξερω καν αν γραφω στο σωστο forum.ειμαι πολυ μπερδεμενη.μικρη ημουν ευτυχισμενη,μεχρι και το λυκειο,τωρα ειμαι 20 χρονων και τα τελευταια 3 χρονια δεν με ικανοποιει η ζωη μου.αντικειμενικα τα χω ολα.μια αγαπημενη οικογενεια,γονεις που με νοιαζονται, και οικονομικη ανεση(εννοω οτι εχω παραπανω απτα βασικα).

οταν τελειωσα το λυκειο αρραβωνιαστηκα μετα απο μια σχεση 3 ετων,ο χρονος που ακολουθησε ηταν δραματικος,η καταπιεση κ η ρουτινα με εκαναν να χωρισω,να τον αφησω για να εχω μια ζωη δικη μου,κατι που δεν ειχα ποτε,εφοσον ημασταν μαζι απο το γυμνασιο. κ ναι οταν χωρισα υπεφερα,οι γονεις μου θεωρησαν μεγαλη ντροπη το χωρισμο μου,παντα φροντιζαν ακομα κ τωρα να μου λενε ποσο δικιο ειχαν οταν ελεγαν οτι ειμαι μικρη και οτι ημουν ανωριμη γιαυτο τα επαθα ολα αυτα.εγω προσπαθουσα μπροστα τους να κρυβω το πονο μου.ανακαλυψα μεσα απο το πονο πτυχες του εαυτου που δεν περιμενα οτι υπηρχαν.με σημαδεψε ολο αυτο.συντομα συνηλθα αλλα δεν ηξερα πως να ζησω,δεν ηξερα τον κοσμο.οι πρωτοι μηνες ηταν ευχαριστοι γιατι αρχισα να κανω αυτο που θελω εγω.πχ τωρα θα βγω, τωρα θα φαω,τωρα θα κοιμηθω μεχρι οτι ωρα θελω εγω,εκανα κατευθειαν σχεση που κρατησε λιγο,

μετακομοισα στη πολη που σπουδαζω κ εχω δικο μ σπιτι παρεες και γενικα ειμαι πολυ κοινωνικος ανθρωπος.ομως δεν μου αρεσει τιποτα,τον πρωιν μου τον εχω ξεπερασει εντελως,ομως μισω τη ζωη μου,την καθημερινοτητα μου, τον εαυτο μου, και δεν ξερω γιατι.δεν διαβαζω καθολου,δεν θελω να βγαινω εξω.αυτο μου συμβαινει τοσο εντονα απο τα χριστουγεννα.δεν θελω να κανω μπανιο ουτε να ντυνομαι κ να φτιαχνομαι.απο οταν θυμαμαι τον εαυτο μου εχω εμμονη με τα κιλα μου,αντικειμενικα δεν ειναι πολλα,ειμαι 64 κιλα και εχω υψος 1.71.δεν ειμαι δηλαδη παχυσαρκη, απλα δεν εχω το τελειο σωμα.και ολο αυτο με τρελενει.ειμαι το πιο κομπλεξικο ατομο στο πλανητη,αν κ εχω πολλες κατακτησεις,νομιζω οτι αν βγαλω τον κορσε και ξεβαφτω θα με σιχαθουν.πολλες φορες αποφευγω να μιλησω σε φιλο μ η γνωστο στο δρομο αν ειμαι αβαφτη η με φορμες για να μη με δει σε αυτα τα χαλια.


τα χριστουγεννα εζησα μια απορριψη που με πονεσε πολυ και δεν εχω ξεπερασει,και απο τοτε εχει χειροτερεψει παρα πολυ ολο αυτο.τα χω βαλει με τον εαυτο μου, σκεφτομαι καθε δευτερολεπτο που περναει ποσο χοντρη και ποσο ασχημη ειμαι,καθομαι κ χαζευω τις λεπτες κοπελες.εχω κοψει το αλκοολ για να μην παχαινω αλλα το εχω τοσο αναγκη,μονο οταν πινω δεν με νοιαζει τιποτα.δεν θελω να σκεφτομαι αλλο τα κιλα μου.μιλαω μονο για αυτο κ για αυτον που με απερριψε.τα βραδυα δεν κοιμαμαι,κοιμαμαι μολις ξημερωσει μεχρι το μεσημερι.μισω τον εαυτο μου,πραγματικα..κανενα καλοκαιρι δεν το απολαυσα πραγματικα λογω των κομπλεξ μου.


επισης δεν ξερω αν ειναι καποιο συμπτωμα αλλα καμια φορα με πιανει κατι,σαν να βουιζει το κεφαλι μου,κατι γρηγορο,σαν να μου μιλαει καποιος,σαν υπερενταση που δεν σταματαει και δεν καταλαβαινω και τι λεει.απτη μια νομιζω οτι καταλαβαινω κ απο την αλλη οχι.οταν ημουν μικροτερη με ειχε πιασει 2-3 φορες πριν κοιμηθω.ειχε πανω απο 3 χρονια να με πιασει και με επιασε πριν 10 μερες,ενα βραδυ και δεν ειχε προηγηθει ενταση η στρες.

τα πηγα χαλια σε αυτη μου την εξεταστικη και νοιωθω απιστευτες τυψεις.νοιωθω εντελως αχριστη,σε σημειο που δεν αφηνω τη μανα μου να μου στελνει φαγητα γιατι το θεωρω αδικια να μου μαγειρευει εφοσον εγω δεν κανω τιποτα στη σχολη μου.δεν μου αρεσει κανενας αντρας περα απο αυτον που εχω κολλησει.παντα κολλαω με ανθρωπους που πραγματικα ειναι ηλιθιοι και ριθμιζω ολη μου τη ζωη με βαση τα γουστα τους χωρις να εχουμε σχεση.δεν θελω να κανω σχεσεις αν δεν κολλησω η αν δεν τρελλαθω για καποιον γιατι δεν θελω ο κοσμος να λεει,αν κ ειμαι σε πολη και δεν υπαρχει ιδιαιτερο προβλημα.ακομα κ μια σχεση να χω δεν θελω να βγαινουμε οι δυο μας γιατι δεν θελω να ξερει κανενας οτι εχω σχεση.δεν ξερω το λογο.αυτο θεωρω οτι ειναι καταλυπο απο τον αρραβωνα.


ξερω οτι δεν προκειτε να ειμαι ποτε ευτυχισμενη.πιστευω οτι αν αδυνατησω θα εχω ορεξη να βγαινω και θα ειμαι καλυτερα. η ζωη μου δεν εχει κανενα νοημα.ειναι αδεια.ειμαι συνεχως μεσα στη γκρινια,οι ανθρωποι γυρω μου δεν με αντεχουν.ξυπναω το πρωι και τραγουδαω με το ζορι για να ειμαι καλα,σε δυο ωρες το πολυ νευριαζω με το παραμικρο και γινομαι χαλια.δεν ξερω τι ειμαι,ποια ειμαι.δεν ξερω αν ειμαι νευρικη,η δυναμικη,ψευτρα η ονειροπολα. ποτε δεν πετυχαινω τους στοχους μου.δεν αντεχω αλλο.θελω να ειμαι ευτυχισμενη μια μερα!! συγνωμη που εγραψα τοσα πολλα αλλα δεν αντεχω αλλο τη ζωη μου.




ευχαριστω εκ των προτερων οσους θα μπουν στο κοπο να το διαβασουν. θεωρειτε οτι εχω καταθλιψη η καποια ψυχωση?πρεπει να παω σε ψυχολογο η μηπως σε ψυχιατρο? ειμαι ασχετη με ολα αυτα! σας ευχαριστω ξανα!

Για μενα κοριτσακι, μαλλον πρεπει να πας σε ψυχολογο.......... Απλα χρειαζεσαι εναν ανθρωπο,στον οποιο θα μπορεις να μιλησεις ανοιχτα, χωρις να εχεις τον φοβο οτι θα σε κρινει.... Εχεις καποια "κολληματα" που μαλλον οφειλονται στο γεγονος οτι εισαι απο επαρχια κ ειδικοτερα απο συντηριτικο οικογενειακο περιβαλλον κ αναλωνεσαι απο αυτα!

Λοιπον, θα σου πω την δικη μου αποψη κ ελπιζω να σε βοηθησει....
Πρωτ απ ολα εισαι μακρια απ το χωριο σου οποτε χαλαρωσε......... Οι ανθρωποι που βρισκονται εδω, σ αυτην την πολη (Αθηνα???) πραγματικα δεν νοιαζονται για το αν εχεις σχεση ή δεν εχεις, οποτε ασχολησου με τον εαυτο σου, γιατι οι αλλοι δεν προκειται να ασχοληθουν μαζι σου...
Δευτερον- Εχεις ακουσει κανεναν αντρα να του αρεσουν οι κοκκαλιαρες? Μην στεκεσαι τοσο αυστηρα στα κιλα σου. Αν θελεις να χασεις καποια, καντο αλλα οι αντρες κ γενικοτερα οι ανθρωποι δινουν περισσοτερο βαση στη συνολικη εικονα που βγαζει ο αλλος, δηλ ποσο περιποιημενη εισαι, αν χαμογελας,......... αν βγαζεις θετικη ενεργεια, ............αν αγαπας τον εαυτο σου!!!!!!!!!!
Εσυ πιαστηκες απο την απορριψη καποιου κ το χρησιμοποιεις σαν αφορμη για τον κατηφορο σου........
ΤΙ ΝΑΙ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΚΑΝΕΙΣ???????!!!!!!!!!!!!!!!!
Αν δεν εχεις το δικαιωμα να πεις εσυ στον εαυτο σου κ μαλιστα σ αυτη την ηλικια "ΠΑΜΕ ΓΙ ΑΛΛΑ", ποιος θα το πει?
Λοιπον ΣΗΚΩ ΠΑΝΩ ΤΩΡΑ!!!!!!!!!!!!! Αστη γκρινια κ πηγαινε για μπανιο. Φορεσε τα καλα σου, βαλε λιγο κραγιον κ βγες ΕΞΩ!!! Ασ την μεμψιμοιρια για αλλους. ΧΑΜΟΓΕΛΑ!!!!! Δεν εγινε κ τιποτα που δεν περασες τα μαθηματα. Θα τα περασεις την επομενη, την μεθεπομενη φορα.........
ΑΝ ΔΕΝ ΑΓΑΠΗΣΕΙΣ ΕΣΥ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ, ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΕΙ ΚΑΝΕΝΑΣ ΑΛΛΟΣ ΓΙΑ ΣΕΝΑ

Σε ευχαριστω παρα πολυ για τις συμβουλες σου....προσπαθω καποιες φορες αλλα οσο και να προσπαθησω η κακη διαθεση ερχεται απο μονη της. εχω αρχισει να εχω σοβαρα προβληματα συγκεντρωσης,σε σημειο να ξεχναω πραγματα παντου,να ξεχναω πραγματα που εχω κανει η εχω πει.προσπαθω να βαλω ενα προγραμμα στη ζωη μου,οπως εχουν ολοι οι ανθρωποι αλλα δεν τα καταφερνω ποτε! το ενα λεπτο γελαω οταν ειμαι με ανθρωπους που ξερω οτι με αγαπουν αλλα αυτοματως αισθανομαι ενα τεραστιο κενο, και πεφτω στα πατωματα....νομιζω οτι εχω καποιο ειδος κυκλοθυμιας.ξερω οτι ολα αυτα που σκεφτομαι ειναι λαθος αλλα οσο κι αν προσπαθησω,παντα θελω να κλειστω στο σπιτι μου και να μην βλεπω κανεναν. η πολη η οποια ζω δεν ειναι τοσο μεγαλη οσο η αθηνα, ζω σε μια πολη της κρητης που οι γνωστοι,τα ταμπου κ η κριτικη καραδωκουν παντου!δεν ξερω τι θελω,προσπαθω να πεισω τον εαυτο μου οτι ειμαι σκληρη προσπαθω να πιστεψω αυτα που λεω στους φιλους μου (οτι δεν πρεπει να δενομαστε με κανενα,οτι πρεπει να ζησουμε καθε μας στιγμη κτλ) αλλα παρολαυτα δεν το κανω.ακομα και οταν περναω καλα παλι κατι λειπει.δεν αισθανομαι ολοκληρωμενη,δεν αισθανομαι ευτυχισμενη, χωρις κανενα λογο!

νευριαζω με το παραμικρο και χανω τον ελεγχο!μετα απο λιγα λεπτα το ξεχναω. πηρα απο το φαρμακειο βαλεριανες, σημερα θα παρω πρωτη φορα,για να κοιμηθω το βραδυ! λογω του οτι ειναι φυτικο πιστευω οτι δεν θα με εθισει.θα ηθελα παντως να ακουσω τη γνωμη σου πανω σε αυτο!

μπροστα σε αυτα που εχω διαβασει σε αυτο το site θεωρω οτι το προβλημα μου ειναι πολυ μικρο,αλλα εχω τρομοκρατηθει γιατι εχω ιστορικο ψυχικης ασθενειας στην οικογενεια μου.ηθελα εδω και και καιρο να παω σε ψυχολογο και η μητερα μου με προτρεπει συνεχως λογω του οτι θεωρει οτι ειμαι κυκλοθυμικη!παντα το ανεβαλα,ομως τωρα δεν σηκωνει αλλη αναβολη! δεν το περιμενα ποτε οτι θα τα εβαζα τοσο πολυ με τον εαυτο μου η οτι θα τον μισουσα τοσο! τελικα η ψυχικη μας υγεια κρεμετε απο μια κλωστη που τεντωνεται καθημερινα! ειναι τοσο μα τοσο ευκολο να σπασει!

Iσως τοτε να χρειαζεται να ζητησεις τη βοηθεια καποιου ειδικου

καλησπερα και απο εμένα...καθησα και διάβασα όλα αυτά που περνάς.έχω να σου πω ότι είμαι 30 χρονών,είμαι εμφανίσιμη απ'ότι μου λένε,45 κιλά αλλά όχι κοκκαλιάρα και έχω φάει τόση απόρριψη στη ζωή μου που δεν μπορείς να φανταστείς!Γνώμη μου να απευθείνθεις σε κάποιον ψυχολόγο-όχι ψυχίατρο και σε φορτώσει με χάπια!Θα σε βοηθήσει πολύ!Δεύτερον και σημαντικότερον που πλέον το ακολουθώ και μ' αρέσει πολύ-και ας περνάω το δικό μου ψυχολογικο δράμα-Σ'όποιον αρέσουμε για τους άλλους δεν θα μπορέσουμε!!!Για να καταλάβεις ότι δεν φταίς εσύ,ούτε είσαι ασχημη και άχρηστη!Οι καιροί είναι πολύ δύσκολοι,η ζωή είναι μπροστά σου!Ούτε και γω μπορώ να κάνω σταθερή σχέση γιατί οι περισσότεροι δεν ξέρουν τι θέλουν...εκεί είναι που πρέπει να πεις οκ...άλλος!!!Έχω περάσει και περνάω πολλά,αν θες ακουσέ με γιατι εγώ δεν είχα κάποιον να με βοηθήσει και κατέληξα να χαπακώνομαι για να είμαι καλα!Μην τα βάζεις μέσα σου και ΒΓΕΣ ΕΞΩΩΩΩ!!!Γνώρισε κόσμο!Δεν θα έρθει κανείς να σου χτυπήσει το κουδούνι!Γλυκιά μου εύχομαι να τα σκεφτεις ολα αυτά και ελπίζω να σε βοήθησα με τον τρόπο μου....

αυτο θα κανω,θα παω σε καποιο ψυχολογο....σας ευχαριστω παρα πολυ και τις δυο..... al03, ειναι παρα παλυ μεγαλο βημα να τηρησεις το "σε οποιον αρεσουμε" εγω συνηθως αλλαζω για ολους, οχι μονο για σχεσεις αλλα και για φιλιες με αποτελεσμα να μη ξερω ποια ειμαι στ αληθεια.......με βοηθησατε παρα πολυ.....θα τα ξανα πουμε συντομα!!!!!!!