ΔΕ ΘΕΛΩ ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΣΩ ΝΑ ΠΗΓΑΙΝΩ ΕΚΕΙ ΠΕΡΑ

Πηγα σημερα και με κρατησε μιση ωρα και οχι μια ωρα που ειναι το κανονικο.Και τον πληρωσα κανονικα, 70 ευρω.Ελεος.Δεν ενιωσα ανετα να του κανω παρατηρηση και εξαλλου το μονο που ηθελα ηταν να φυγω.Σημερα με εκανε να νιωσω αβολα.Με κοιτουσε με αυτο το βλεμμα λες και με λυπαται, λες και...δε μπορω να το εξηγησω.Με ρωτουσε διαφορα πως παει η σχολη, πως τα περναω, τι κανουν οι φιλοι μου, οι γονεις και απαντουσα και μετα με κοιτουσε και εγω του ελεγα "γιατι με κοιτατε ετσι;".Με εκανε να νιωσω πολυ αμηχανα.Μετα επειδη δεν ειχα και τι αλλο να του πω, του ειπα οτι στο μπουφαν εχω κατι σκουπιδακια.Τι ηθελα και το πα; Μου ειπε να τα βγαλω να τα πεταξω κι εγω ο χαζος δεχτηκα.Μετα ειδα κατι και κολλησα.Αυτος ομως μου ειπε οτι καλο θα ειναι να μην το ξαναδω.Μετα απο λιγο με αφησε να το δω για 5 δευτερολεπτα αλλα ηταν πολυ περιεργο.Δεν καταλαβα τι ηταν.Ηθελα να το παρω μαζι μου.Δε με αφησε.Του δωσα τα 70 ευρω και εφυγα με πολυ αγχος και θυμο.Παρα πολυ θυμο.Τον πηρα μετα τηλεφωνο και του ζητησα να το κρατησει.Με εχει αγχωσει πολυ.Αυριο μου ειπε να ξαναπαω για εκθεση αλλα δεν εχω καμια ορεξη.Βαρεθηκα.Δεν αντεχω αλλο.Νομιζω οτι με κανει χειροτερα.Με καταπιεζει.Ξερω εκ των προτερων οτι θα παω και θα μου χαλασει η διαθεση.Ξερω οτι θα σταματησει συντομα αυτο.Απο μονο του.Σιγα σιγα το αποβαλω.Δε θελω πια να πηγαινω εκει περα.

και που θα πηγαινεις ;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;

τι ηταν αυτο που ειδες?

Στεφανε... φαρμακα παιρνεισ? ρωταω γιατι απ οτι μασ λεσ εχει περασει τοοοοοοοοοσος καιροσ και δεν εχει βελτιωθει το προβλημα σου καθολου..και ειναι κριμα..

Ε, αφού πιστεύεις ότι θα το αποβάλλεις σιγά σιγά, μην πας. Κάνεις σαν παιδί, δε θέλω το φάρμακο, αλλά βήχω κι η μαμά μου λέει πως το χρειάζομαι. Δηλαδή, βήχω σα σκυλί αλλά κάνω και το δύσκολο, γιατί έχω απέναντί μου έναν γονιό και φοβάμαι (βάλε ό,τι θέλεις στο γονιός και τον ειδικό που κάνεις συνεδρίες σα γονιό τον βλέπεις)
Θα στο πω ωμά, δεν κάνεις δουλειά γιατί μένεις παιδί στο θεραπευτικό πλαίσιο και αντιστέκεσαι με ανούσια γκρίνια. Δέξου πως θέλεις βοήθεια και μεγάλωσε συναισθηματικά ώστε να δουλέψεις σαν ενήλικας που αναλαμβάνει την ευθύνη για τη διαχείριση των θεμάτων του. Πάψε να βλέπεις σαν άλλο σου γονιό τον ψυχολόγο σου, γιατί δεν είναι. Είναι ένας άνθρωπος που ξέρει πως να σε βοηθήσει γιατί το σπούδασε, αλλά να σε μεγαλώσει ενώ εσύ χτυπιέσαι σε δεκάχρονο κομματάκι δύσκολο. Εμ, limited κι οι δυνατότητες μίας θεραπείας.

συμφωνω μαζι σου rain

ταυτοχρονα βλεπω μεγαλη προοδο και δεν κανω πλακα

εκει που τον απασχολουσανε σακουλες και μπλουζακια και χαρτακια

τωρα τον απασχολει ανθρωπος!!!!!!

ανθρωπος ανθρωπος ανθρωπος!!!!!!

ενας αλλος βεβαια ενας που του την λεει συνεχεια ενα που τον σιχτιριζει δεν τον θελει ο Στεφανος κτλ

αλλα ειναι ανθρωπος!!! για μενα αυτο λεει παρα πολλα!!!

ε σιγα σιγα θα φτασει και στην σχεση τους και σε λιγο καιρο ....αντε να μην πω θα χαθει το σασπενς!!!


εχω να δηλωσω οτι σε καμια περιπτωση δεν ειρωνευομαι

ο,τι ειπα εδω το εννοω λεξη λεξη

(προς αποφυγη παρεξηγησεων)

εγω απο την πλευρα μου εχω να δηλωσω πως χαιρομαι πολυ για σενα Στεφανε

keep up the good work!

Στέφανε, νομίζω το χουμε ξανασυζητήσει αυτό με τα σκουπιδάκια. Σου χα προτείνει κάποια μέθοδο αναγνώρισης και αναχαίτησης ψυχαναγκασμών που μου την έμαθε και μένα ψυχολόγος, αν θυμάσαι..... Το ψαξες καθόλου; Το συζήτησες με το ψυχολόγο σου;

Πιστεύω το ζήτημα είναι να σε μάθει κάποια μέθοδο την οποία θα εφαρμόζεις κάθε φορά που σου ρχεται το πρόβλημα. Συμβουλές του τύπου μην το κανεις κλπ δε νομίζω να αρκούν. Κι άμα δε σε γεμίζει αυτός πήγαινε σε άλλον, μην εγκλωβίζεσαι σ΄αυτόν, μπορεί κάποιος άλλος να ναι για σενα πολύ καλήτερος και να σε υποβοηθήσει περισσότερο. Αν δε ψάξεις δε θα το μάθεις αυτό.
Σε κάθε περίπτωση να χεις στο νου ότι ο κάθε ψυχολόγος δευ υποκαθιστά ούτε τους δικούς σου ανθρώπους ούτε τη δική σου βούληση, ούτε και ο ίδιος, ο οποιοσδήποτε ψυχολόγος θα δεχόταν να γίνεις «εξάρτημα του».
Είναι ζήτημα να ξεκινήσεις από κάπου με κάποια μέθοδο να το αντιμετωπίζεις το πρόβλημα σου.