Originally Posted by
apla_ego
Νιώθω κατάθλιψη και θυμό, επειδή όσες προσπάθειες και να έκανα, όσο σκληρές και αν ήταν, οι άνθρωποι ποτέ δεν με αποδέχτηκαν. Γράφω λογοτεχνία και την είχα αναρτήσει στο Facebook: όσο δεν τους είχα πει για το πρόβλημα της υγείας μου, όλοι μου έλεγαν "Τι ωραία που γράφεις!". Όταν τους το ανακοίνωσα πως είμαι..., κανείς δεν μου ξαναείπε τίποτα. Έχω σπουδάσει, μα το πτυχίο μου είναι άχρηστο, δεν δουλεύω.
Νιώθω βαθειά λύπη και δεν αντέχω πλέον αυτή την κατάσταση. Θέλω να κάνω κάτι εκκωφαντικό που θα αναγκάσει όλους αυτούς να μου δώσουν προσοχή. Θέλω να πάω εκεί που βρίσκεται αυτός που αγαπάω, και να του πω "Ναι ρε, σε αγαπάω. Τι κακό είναι που είμαι ... αυτό που είμαι; Πες ρε!!!!".
Νιώθω απελπισία για αυτό που βιώνω, αλλά πιο πολύ με πληγώνει η αδιαφορία σας, άνθρωποι.
Πνίγομαι... Βοήθεια