ΕΞΑΦΑΝΙΣΤΗΚΑΝ ΩΣ ΔΙΑ ΜΑΓΕΙΑΣ......

ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ.....ΗΘΕΛΑ ΕΔΩ ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΚΑΙΡΟ ΝΑ ΓΡΑΨΩ...ΜΑΛΛΟΝ ΗΡΘΕ Η ΩΡΑ...ΛΟΙΠΟΝ ΠΡΙΝ 3 ΧΡΟΝΙΑ ΗΡΘΑΝ ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΟΥ ΟΙ ΓΝΩΣΤΕΣ ΚΡΙΣΕΙΣ....ΣΤΗΝ ΑΡΧΗ ΗΤΑΝ ΟΛΑ ΧΑΛΙΑ ΖΑΛΑΔΕΣ ΠΟΝΟΚΕΦΑΛΟΙ ΑΙΣΘΗΣΗ ΤΡΕΛΑΣ ΚΤΛ ΤΑ ΞΕΡΕΤΕ!ΑΥΤΟ ΚΡΑΤΗΣΕ ΠΕΡΙΠΟΥ 1 ΧΡΟΝΟ.....ΗΜΟΥΝ ΧΑΛΙΑ....Κ ΞΑΦΝΙΚΑ ΣΙΓΑ ΣΙΓΑ ΟΛΑ ΑΡΧΙΣΑΝ ΝΑ ΥΠΟΧΩΡΟΥΝ ΩΣΠΟΥ ΦΤΑΝΟΥΜΕ ΣΤΟ ΣΗΜΕΡΑ ΚΑΙ ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΧΑΡΑ ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΚΑΠΟΙΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ΠΟΥ ΠΑΕΙ ΝΑ ΜΕ ΠΙΑΣΕΙ ΑΛΛΑ ΦΕΥΓΕΙ....ΝΑ ΣΑΣ ΠΩ ΟΤΙ ΟΙ ΚΡΙΣΕΙΣ ΞΕΚΙΝΗΣΑΝ ΟΤΑΝ ΠΕΡΑΣΑ ΦΟΙΤΗΤΡΙΑ Κ ΕΜΕΙΝΑ ΜΟΝΗ ΜΟΥ.....ΟΛΟ ΑΥΤΟ ΤΟ ΑΓΧΟΣ ΜΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΕ ΟΡΜΟΝΙΚΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΚΑΙ ΠΡΟΧΘΕΣ ΕΠΙΣΚΕΦΘΗΚΑ ΚΑΠΟΙΟ ΓΥΝΑΙΚΟΛΟΓΟ, ΦΟΒΕΡΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ.Ο ΟΠΟΙΟΣ ΜΟΥ ΕΙΠΕ ΠΩΣ ΑΠΤΟ ΠΟΛΥ ΑΓΧΟΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΑ ΜΟΝΗ ΜΟΥ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΣΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ Κ ΠΩΣ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΤΑ ΞΕΠΕΡΑΣΩ ΟΛΑ ΧΩΡΙΣ ΧΑΠΙΑ.....ΘΕΛΩ ΝΑ ΜΟΥ ΠΕΙΤΕ ΤΗ ΓΝΩΜΗ ΣΑΣ ΠΩΣ ΤΟ ΕΞΗΓΗΤΕ ΑΥΤΟ (ΔΗΛΑΔΗ ΟΤΙ ΟΙ ΚΡΙΣΕΙΣ ΕΦΥΓΑΝ ΕΤΣΙ ΜΟΝΕΣ ΤΟΥΣ) Κ ΕΠΙΣΗΣ ΑΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΝΑ ΞΑΝΑΓΙΝΩ ΤΟΣΟ ΧΑΛΙΑ?ΠΑΝΤΩΣ ΣΥΝΝΗΔΗΤΟΠΟΙΗΣΑ ΠΩΣ ΕΧΟΥΜΕ ΜΕΓΑΛΗ ΔΥΝΑΜΗ ΜΕΣΑ ΜΑΣ...ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΕΚ ΤΩΝ ΠΡΟΤΕΡΩΝ...

γλυκα, καλως ηρθες:)

νομιζω οτι οπως δεν ηρθαν τυχαια οι κρισεις, ετσι τυχαια δεν εφυγαν!Μπορει να ειναι τα πραγματα οπως σου τα πε ο γυναικολογος σου, ολο αυτο να οφειλονταν σε στρεσογονες για σενα καταστασεις. Η αλλαγη χωρου,η προσαρμογη σε εναν τροπο ζωης εχουν απο μονα τους αγχος ως διαδικασιες κ δεν αποκλειεται αυτο σε συνδιασμο με αλλα πραγματα να σου εφεραν τις κρισεις.

Κι ετσι μπορει στη συνεχεια να προσαρμοστηκες, να φροντισες τον εαυτο σου με καποιο τροπο (φιλους, σχεση, προγραμμα στο πανεπιστημιο) κ να υποχωρησαν οι κρισεις. Πραγματικα πιστευω οτι το οποιο ψυχολογικο προβλημα παρουσιαζεται στον καθενα μας εχει μια χρησιμοτητα μεγαλη: να μας προσεξουμε παραπανω. Οποτε κ την επομενη φορα να νιωσουμε σε πολυ μικροτερο χρονο οτι δεν ειμαστε καλα ή οδευουμε σε εναν δρομο που δεν μας ταιριαζει. Εκτος των αλλων η ζωη ειναι απροβλεπτη, αυτο μπορει να ειναι φοβιστικο κ εξισου γοητευτικο. Ποτε δεν ξερουμε τι θα μας φερει η αυριανη μερα, ομως μπορουμε να κανουμε οτι μπορουμε για να απολαυσουμε τις στιγμες που εχουμε καθε φορα στα χερια μας, στο "τωρα":)

καλησπερα γλυκα!συμφωνα με την δικη μου εμπειρια,μπορω να σου πω,πως το αγχος εχει υφεσεις και εξαρσεις,δηλαδη μπορει να φυγουν τα συμπτωματα ξαφνικα,επειδη καταλαγιαζει το αγχος..εμενα ας πουμε μου επεστρεψαν οι κρισεις μετα απο 3 χρονια σχεδον,δεν στο λεω για να σε απογοητευσω!
βασικα αν το εχεις ξεριζωσει ολο αυτο πιστευω το νιωθεις,το καταλαβαινεις..σου φαινεται πλεον κατι μακρινο?η ακομα σε κατατρεχει η αγωνια του αν?αν?αν?πιστευω οταν παψεις να ασχολεισαι με αυτο,θα παψει και αυτο να ασχολειται με εσενα!και ναι εχουμε τεραστια δυναμη οταν το θελουμε και ναι ξεπερνιεται!

ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ ΠΟΥ ΑΠΑΝΤΗΣΑΤΕ!Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΠΩΣ ΕΧΩ ΕΝΑ ΑΓΧΟΣ ΜΗΠΩΣ ΞΑΝΑ ΕΡΘΟΥΝ.....ΑΠΛΑ ΗΜΟΥΝ ΠΟΛΥ ΧΑΛΙΑ ΝΟΜΙΖΑ ΠΩΣ ΘΑ ΤΡΕΛΑΘΩ ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΑ ΑΛΛΟ Κ ΞΑΦΝΙΚΑ ΟΛΑ ΕΓΙΝΑΝ ΚΑΛΑ ΣΤΑΔΙΑΚΑ ΒΕΒΑΙΑ...ΤΟ ΛΕΩ ΑΥΤΟ ΓΙΑ ΝΑ ΔΩΣΩ ΔΥΝΑΜΗ ΣΕ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΥΠΟΦΕΡΟΥΝ ΠΟΛΥ.....ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΟΔΥΝΗΡΟ Κ ΜΟΝΟ ΑΝ ΤΟ ΕΧΕΙΣ ΠΕΡΑΣΕΙ ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙΣ....

δεν ειναι απλα οδυνηρο!δεν υπαρχει λεξη να το περιγραψεις!